Morgunblaðið - 04.12.1992, Page 49

síirrosM
-JftpfifíYr '6r,f}n« •pr> ieKtíop.
í ipnínnv>f rmr- 1 up<1 .:tbvRf>mrn£vH rí.1/5 .mufj.ödifí.tb'í h yo mummvJÍ
MORGUNBLAÐIÐ FOSTUDAGUR 4. DESEMBER 1992
Minning
Ragnar Jónsson
fv. skrifstofustjóri
Fæddur 24. ágfúst 1915
Dáinn 24. nóvember 1992
Elsku afi okkar er farinn.
Við geymum í huga okkar ljúfar
minningar um afa. Hann kenndi okk-
ur svo margt um lífið, sem reynast
mun okkur ómetanlegt þegar fram
í sækir. Heiðarleika, stundvísi, sjálf-
stæði og hlýleika gagnvart mönnum
og dýrum. Fyrir þetta og allar þær
ánægjulegu stundir sem við áttum
með afa erum við honum innilega
þakklátir.
Birta og friður mun fylgja honum
afa okkar, sem ávallt vildi vel og var
svo trúr og einlægur í öllum ráðum
og gerðum.
Afi var vinur okkar eins og þeir
gerast bestir og við vitum að hans
bestu vinir bíða á engi annars lífs,
eins og hann mun bíða okkar þegar
sá tími kemur.
Bjarni og Ragnar Ólafssynir.
Það er mánudagur 23. nóvember.
Boðað er til spiia, en þeim frestað
vegna veðurs um eina viku. Sól-
arhring síðar er varamaðurinn kall-
aður til annarrar vistar og spilar
ekki við okkur aftur.
Svo skammt er milli lífs og dauða.
Fyrir u.þ.b. 20 árum kenndi Ragn-
ar Jónsson okkur nokkrum gömlum
skólafélögum að spila Lomber og var
síðan oft á tíðum varamaður í spila-
klúbbnum okkar og veitti okkur lið
til þess að halda honum lifandi þegar
einhver gat ekki spilað um tíma,
enda eru lomberspilarar ekki á hveiju
strái.
Á slíkum kvöldum var glatt á
hjalla, þjóðmálin rædd og spáð í þau
spil á milli þess sem kúpað var, sögð
hrein, sóló eða aðeins spil. Þá var
oft sagt í gamni að við ættum að
spila á Þjóðminjasafninu því nú spil-
uðu svo fáir þetta göfuga spil, allir
væru nú farnir að spila ógöfugri
spil og nauðsynlegt að geyma spila-
þekkinguna fyrir næstu kynslóðir.
Að feiðarlokum viljum við þakka
Ragnari Jónssyni fyrir viðkynning-
una sem hófst þegar við skólafélagar
Einars sonar hans vöndum komur
okkar á heimili Ragnars og Kristínar
fyrir 30 árum og hefur sú vinátta
haldist alla tíð.
Við og fjölskyldur okkar sendum
Kristínu og bömum þeirra okkar
dýpstu samúðarkveðjur.
Brynjólfur Kjartansson og
Magnús Sigsteinsson.
Ég fylgi tengdaföður mínum og
afa bama minna til grafar í dag.
Með þessum fáu orðum vil ég þakka
fyrir að hafa notið samfylgdar hans.
Ragnar Jónsson var mikill fjöl-
skyldumaður og höfuð fjölskyldunn-
ar í bestu merkingu þess orðs. Sam-
verustundir með fjölskyldunni voru
honum dýrmætar hvort sem var inn-
an dyra eða utan. Af nærgætni, ást-
úð og umhyggju lét hann sig varða
um hagi og líðan allra sinna afkom-
enda. Sérstakir kærleikar vom með
honum og barnabörnunum sem
hændust að afa sínum. Hann bjó
þeim ríkulegt veganesti sem þau
munu njóta alla ævi. Það er mikils
virði að eiga slíkan afa, það þekki
ég af eigin raun.
Lífíð heldur áfram. Þeim sem eftir
lifa og syrgja hinn látna er gott að
eiga í sameiningu svo fagrar minn-
ingar um elskulegan vin og félaga.
Blessuð sé minning Ragnars Jóns-
sonar.
Gísli Heimisson.
Við hjónin fengum heimsókn. Sr.
Jón Ragnarsson, sonur Ragnars,
kom til að tilkynna okkur lát föður
síns, en Ragnar hafði orðið bráð-
kvaddur að heimili sínu að kveldi 24.
nóvember. Okkur setti hljóð eins og
eðlilegt er þegar frétt berst um and-
lát vina, sem hverfa svo snögglega
af leiksviði lífsins við fulla heilsu
þrátt fyrir 77 ára aldur. Okkur kom
báðum í hug vísa Bólu-Hjálmars
Mannslát, sem hann kvað er hann
frétti lát vinar.
Steingrímur Guð-
mundsson - Minning
Fæddur 22. apríl 1907
Dáinn 25. nóvember 1992
í minningunni frá barnsárunum
eru nokkur atvik sem koma upp í
hugann aftur og aftur. Sum eru
tengd hátíðum eins og aðfangadags-
kvöldum á Njálsgötunni hjá afa og
ömmu, en önnur eru hversdagslegri
eins og gljáandi fínu bílarnir sem afí
átti, alltaf eins og þeir væru nýkomn-
ir á götuna.
Það er erfitt að hugsa sér að við
eigum ekki eftir að hittast aftur.
Þegar við vorum lítil sagði afi okkur
sögur á kvöldin. Sumar sögumar
voru sannar, aðrar skáldaðar, en all-
ar voru þær skemmtilegar. Stundum
mátti ekki á milli sjá hver skemmti
sér best, sögumaður eða við sem nú
ímynduðum okkur að við værum ref-
ir uppi á fjöllum eða dvergar búsett-
ir í klettum. Þegar við urðum eldri
breyttist samband okkar auðvitað og
þá var rætt saman á jafnréttisgrund-
velli, þó svo munur á aldri og visku
væri töluverður.
Afí var fæddur á fyrsta áratug
þessarar aldar og var því vitni að
og þátttakandi í þeirri þjóðfélags-
breytingu sem hér átti sér stað.
Okkur þótti gaman að heyra afa
segja frá liðnum atburðum sem hann
var þátttakandi í. Ekki skipti máli
hvort spurt var um hversdagslega
hluti eins og verð á bílum fyrir 50
árum eða suma þeirra skrýtnu ná-
unga sem settu svip sinn á miðbæ
Reykjavíkur hér áður fyrr.
Um það leyti sem afi hætti að
vinna, fæddust fyrstu langafabörnin
°g frá fyrstu stundu fylgdist hann
af áhuga með þeim. Þó svo þau eldri
skilji að það sé hluti af tilveru okkar
að hlýða kalli dauðans er söknuður
þeirra mikill er þau kveðja langafa
sinn hinsta sinni.
Við barnabömin þökkum afa fyrir
allt það sem hann hefur okkur gert.
Minningin um góðan afa lifir með
okkur.
Elsku amma. Megi minningarnar
um allar þær góðu stundir sem þið
áttuð saman sefa sorg þína. Megi
afi okkar hvíla í Guðs friði. _
Sigtryggur, Siggi, Áslaug,
Gústa og Steini.
Mig langar með örfáum orðum að
minnast tengdaföður míns, Stein-
gríms Guðmundssonar, sem lést í
Landspítalanum miðvikudaginn 25.
nóvember síðastliðinn.
Steingrímur M. - Guðmundsson
fæddist í Reykjavík 22. apríl 1907.
Hann var sonur Guðmundar Guð-
mundssonar frá Grímslæk í Ölfusi
og Dagbjartar Grímsdóttur fæddri í
Núpskoti á Álftanesi.
Guðmundur faðir Steingríms flutt-
ist til Reykjavíkur um síðustu alda-
mót og gerðist þar ökumaður og síð-
ar verslunarmaður. Guðmundur og
Dagbjört eignuðust fimm börn: Þur-
íður, fædd 1895, Guðmundur Helgi,
fæddur 1899, Guðbjört Lára, fædd
1902, Steingrímur, fæddur 1907 og
Guðbjartur, fæddur 1920. Af þeim
systkinum er Guðbjartur einn á lífi.
Ævistarf Steingríms Guðmunds-
sonar var bifreiðaakstur og byijaði
hann að aka bíl strax og hann hafði
aldur til. Hann ólst upp á Kárastíg 5
í Reykjavík, en fluttist síðar að Njáls-
götu 15a í Reykjavík, þar sem hann
bjó mestan hluta ævi sinnar.
Þann 8. nóvember 1941 giftist
hann Áslaugu Ámadóttur, ungri
ekkju, sem misst hafði mann sinn
Sigtrygg Árnason verslunarmann.
Steingrímur og Áslaug bjuggu mest
allan sinn búskap á Njálsgötu 15a
ásamt tveimur börnum Áslaugar frá
fyrra hjónabandi, þeim Kristínu og
Herði.
Steingrímur hafði yndi af lestri
góðra bóka. Þá fylgdist hann mjög
vel með þjóðmálaumræðunni hveiju
sinni og hafði ákveðnar skoðanir á
þeim málum og færðist hann mikið
í aukana ef einhver hallmælti stefnu
Sjálfstæðisflokksins en hann var
mikill sjálfstæðismaður.
Fyrir réttum fímm árum fluttu þau
Áslaug og Steingrímur í þjónustu-
íbúð fyrir aldraða að Kópavogsbraut
la, sem Sunnuhlíðarsamtökin
byggðu. Steingrímur lét þess oft
getið hversu vel sér liði í Sunnuhlíð-
inni, hve fallegt útsýnið væri til allra
átta og allt umhverfíð væri skemmti-
legt. Ef til vill átti hann þar sín bestu
æviár, meðan hann var heill heilsu.
Steingrímur bar hlýjan hug til
stjúpbarna sinna og afkomenda
þeirra og fylgdist náið með þeim og
fjölskyldum þeirra.
Síðustu mánuðirnir voru Stein-
grími afar erfíðir. Hann var mikið
veikur og þurfti að dvelja á sjúkra-
húsi af og til. í þessum veikindum
hvfldi mikið á Áslaugu konu hans
og stóð hún við hlið hans sem klett-
ur og var það honum mikill styrkur
í veikindunum. Steingrímur hafði orð
á því hve læknar hans og hjúkrunar-
fólk hefði verið alúðlegt við sig og
er þessu fólki færðar innilegar þakk-
ir.
Þegar Steingrímur kvaddi þennan
heim var hann sáttur við allt og alla
og hann var tilbúinn að ganga á
fund hins hæsta höfuðsmiðs.
Hafí hann þökk fyrir vináttu sína
við mig og fjölskyldu mína. Áslaug
mín. Guð styrki þig á sorgarstundu.
Jón Sigurðsson.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi, bróðir og mágur,
JÓHANN YNGVI GUÐMUNDSSON
áður Kirkjuvegi 7,
Selfossi,
andaðist 2.
Selfossi.
desember á hjúkrunarheimili aldraðra, Ljósheimum,
Guðmundur Jóhannsson,
Sigríður Jóhannsdóttir,
Stefán Jóhannsson,
Yngvi Jóhannsson,
Lilja Ingibjörg Jóhannsdóttir,
Helga Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Arnbjörg Þórðardóttir,
Þorsteinn Guðmundsson,
Ragnheiður Zóphóníasdóttir,
Elíane Hommersand,
Jón Sævar Alfonsson,
Óiafur Magnússon,
Mínir vinir fara fjöld,
feigðin þessa heimtar köld.
Ég kem eftir, kanske í kvöld
með klofinn hjálm og rofinn skjöld,
brynju slitna, sundrað sverð
og syndagjöld.
(H.J. frá Bólu.)
Langt er síðan við hjónin kynnt-
umst Ragnari, og tókst með okkur
góð vinátta. Það gerðist er Ragnar
giftist Kristínu Guðrúnu Einarsdótt-
ur frá Vestri-Garðsauka í Hvols-
hreppi í Rangárvallasýslu. Guðrún
Einarsdóttir kona undirritaðs og
Kristín eru systradætur og vinkonur
frá unga aldri. Þannig eignuðumst
við vináttu þeirra hjóna og fjölskyldu
þeirra sem er ævarandi. Margs er
að minnast frá liðnum árum svo sem
heimboða af ýmsum tilefnum. Þá eru
eftirminnileg ferðalög okkar Ragn-
ars í veiðiferðir og landsskoðun í
Vestur-Skaftafellssýslu og viðar um
landið. Margt var rætt í gamni og
alvöru í þessum ferðum. Nú er kær
vinur horfínn og fluttur til æðri
heima á undan okkur. Við áttum
ekki von á að lifa Ragnar, en við
komum eftir, „kannske í kvöld, með
klofínn hjálm og rofínri skjöld" eins
og segir í vísu Bólu-Hjálmars. Ragn-
ar var gæfumaður og til hans var
borið mikið traust, að verðleikum.
Við þökkum öll árin o& vináttuna.
„Orðstír deyr aldrei hveim sér góðan
getur“. Við sendum aðstandendum
hugheilar samúðarkveðjur.
Guðrún og Ólafur.
t
Móðir mín og mágkona,
' MARGRÉT GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Hesteyri,
verður jarðsungin frá (safjarðarkapellu laugardaginn 5. desember
kl. 14.00.
Ragnheiður Bjarnadóttir,
Lilja Halldórsdóttir.
+ # -
Elsku litla dóttir mín, 1
ELÍN ÓLÖF HELGUDÓTTIR,
Heiðarbóli 8,
Keflavík,
verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju í, ,r >
laugardaginn 5. desember kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent
á Barnaspítala Hringsins. i
Helga Jóna Guðbrandsdóttir.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÁSTRÁÐURINGVARSSON
veiðieftirlitsmaður,
Jöklaseli 11,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju
föstudaginn 4. desember kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hans er bent
á Krabbameinsfélag íslands. *
Steinunn G. Ástráðsdóttir, Magnús Gunnarsson,
Agúst Astráðsson,
Guðbergur Ástráðsson, Margrét Brandsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
GRÓA JÓNSDÓTTIR
frá Hvoli í Ölfusi,
Heiðmörk 60, Hveragerði,
er lést 30. nóvember sl. verður jarð-
sungin frá Kotstrandarkirkju þriðjudag-
inn 8. desember kl. 14.00.
Sætaferðir frá Umferðarmiðstöðinni kl.
12.30.
Guðmundur Gottskálksson,
Jórunn Gottskálksdóttir, Friðgeir Kristjánsson,
Salvör Gottskálksdóttir, Vilhelm Adolfsson,
Guðrún Ásta Gottskálksdóttir, Kristján Jónsson,
Gizur Gottskálksson, Elín Kr. Sigfúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur vináttu og hlýhug við
andlát og jaröarför bróður okkar,
BÖÐVARS KETILSSONAR,
Kef lavíkurgötu 18,
Hellissandi.
Gfsli Ketilsson,
Guðbjörn Ketilsson,
Björgvin Magnússon
og aðrir ættingjar.