Morgunblaðið - 06.05.1993, Page 11

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 6. MAI 1993
11
-4-1—
gardeur
Virðulegt, lifandi tímarit
Þröstur Leó Gunnarsson, Edda Heiðrún Backman og Pétur Einars-
son í hlutverkum sínum í Tartuffe.
Sýningum LR á
Tartuffe að ljúka
SÝNINGUM Leikfélags Reykjavíkur á Tartuffe, hinum sígilda gam-
anleik Molieres, fer nú senn að ljúka á stóra sviði Borgarleikhúss-
ins. Síðasta sýning verður nk. laugardagskvöld 8. maí.
Leikstjóri á sýningu leikfélagsins
er Þór Tulinius en texti Molieres, sem
er saminn í bundnu máli, er í sýn-
ingu leikfélagsins fiuttur í lausamáls-
þýðingu Péturs Gunnarssonar. Sýn-
ingin hlaut einróma lof gagnrýnenda:
mjög fjörug og skemmtileg sýn-
ing,“ sagði Gerður Kristný, gagnrýn-
andi Tímans. „Skrípalæti óg leikb-
rellur krydda sýninguna og ótal
brögðum er beitt til að vekja hlátur
áhorfenda," sagði Auður Eydal,
gagnrýnandi DV...... hin ágætasta
kvöldskemmtun," var dómur Sú-
sönnu Svavarsdóttur, gagnrýnanda
Morgunblaðsins.
Gagnrýnendur voru sammála að
nýmæli væri að vinnubrögðum leik-
stjórans við sviðsetninguna. Það er
valinn hópur sem leikur í Tartuffe.
Titilhlutverkið er í höndum Þrastar
Leós Gunnarsonar, en aðrir leikendur
eru Pétur Einarsson, Edda Heiðrún
Backman, Ingrid Jónsdóttir, Helga
Braga Jónsdóttir, Steinn Ármann
Magnússon, Ellert_ A. Ingimundar-
son, Guðmundur Ólafsson, Guðrún
Ásmundsdóttir, Sigurður Karlsson
og Ari Matthíasson. Tónlist annast
Ríkharður Örn Pálsson en leikmynd
gerir Stígur Steinþórsson. Búninga
hannar Þórunn Elísabet Sveinsdóttir.
Sem áður segir verður síðasta sýning
á Tartuffe laugardagskvöldið 8. maí.
dömufatnaður
Ótrúlega gott og fallegt úrval
Stakir jakkar
Terlene-buxur
Gallabuxur
Sumarbuxur
Bermuda-buxur
Stuttbuxur
Pils
Bómullarbolir
DIVIN A-tiskufatnaður
blússur, jakkar, pils.
GEISSLER
dragtir og
stakir jakkar
EmDee
blússur og bolir
SEIDENSTICKER
blússur
FULWILNE
úlpur úr
mikró-efni.
Bókmenntir
Guðmundur Heiðar
Frímannsson
SKÍRNIR, haust 1992, 166. ár-
gangur
Skírnir er gamalt og virðulegt
tímarit þar sem fræðimenn íjalla
um hugðarefni sín á íslenzku. Það
hefur lengst af sérstaklega beinzt
að íslenzkum fræðum af öllu tæi.
Á síðustu árum hefur fjölbreytni
greina í því aukizt. Sérstaklega
virðist þetta hafa gerzt eftir að
farið var að gefa út tvö hefti á
ári. Þótt Skírnir sé gamall, þá er
hann ekki nein kölkuð gröf.
í haustheftinu frá sl. ári er að
finna marvíslegt efni, sem hlýtur
að vera áhugamönnum um fræði
og vísindi í landinu verulegt um-
hugsunar- og fagnaðarefni. Eins
og venja hefur verið um nokkurt
skeið, er kynnt skáld Skírnis, sem
í þessu hefti er Steinunn Sigurðar-
dóttir. Það eru birt eftir hana þrjú
frumort ljóð og ein þýðing. Sömu-
leiðis er mynd á kápu eftir Gunn-
laug Scheving og Björn Th. Björns-
son fjallar um sjávarmyndir hans
í stuttum en eftirminnilegum texta.
í þessu hefti glíma nokkrir höf-
undar við íslenzk fræði, eins og
vera ber. Guðrún Nordal leitast við
að skýra, hvers vegna Sturla Sig-
hyatsson er uppnefndur Dala-Freyr
í íslendinga sögu og varpa um leið
Ijósi á hugmyndaheim 13. aldar.
Helgi Þorláksson rekur líkingar
með Snorra goða, eins og honum
er lýst í Eyrbyggju, og Snorra
Sturlusyni og viðrar um leið þá
kenningu sína að höfundur Eyr-
byggju sé að lýsa samtíma sínum,
þegar hann lýsir löngu liðnum tíma.
Davíð Erlingsson greinir merkingu
orðsins saga og hugleiðir stöðu
hugvísinda.
I þremur greinum um bækur er
frekari orðræða um íslenzk fræði.
Guðrún Ása Grímsdóttir fjallar um
nýja útgáfu Harðar sögu, Þórir
Óskarsson um nýja útgáfu á
Heimskringlu og Vésteinn Ólason
um nýja bók um dróttkvæði.
í öðrum greinum Skírnis er vikið
að heimspeki meðal annars. Ejólfur
Eyjólfur Kjalar Emilsson
Kjalar Emilsson greinir sundur rök-
ræðu um þversögn Wittgensteins,
sem stundum er nefnd svo, og fell-
ir hana í nokkuð óvænt en upplýs-
andi samhengi. Þýdd er grein eftir
Max Horkheimer um hlutverk
heimspekinnar í þjóðfélagi. Ég
held, að einnig sé eðlilegt að líta á
grein Más Jónssonar, Sannleikar
sagnfræðinnar, sem heimspekilega
greiningu á eðli og viðfangsefni
sagnfræðinnar. Sú grein er innlegg
í umræðu í Skírni um stöðu sagn-
fræðinnar. Skoðun Más er sú, að
sagnfræðingar nálgist sannleikann
með því að fella athuganir sínar
og ályktanir í innbyrðis samræmda
heild, sem tengist heimildunum.
En aðalatriðið sé þó, að vinna al-
mennilegt verk og fást við eitt-.
hvað, sem heldur fyrir fólki vöku
eða svæfir það að minnsta kosti
ekki.
Ingi Rúnar Eðvarðsson segir frá
kenningum fræðimanna um þróun
vinnu í markaðssamfélögum og
æskilegri framtíðarskipan hennar.
Atli Harðarson skoðar röksemdir
um fyrirkomulag fiskveiða í ljósi
skoðana á eignarrétti. Hann kemst
að þeirri niðurstöðu, að það sé rétt-
lætismál að tryggja rétt sjómanna
og útgerðarmanna á fiskimiðunum.
Það er ástæða til að benda á, að
rétturinn er ekki bundinn við út-
gerðarmenn einvörðungu. Mikael
Karlsson íjallar um pólitískt og
hagfræðilegt mikilvægi smæðar
íslenzku þjóðarinnar í smágrein.
Sigurður Líndal rökræðir stjórn-
skipulega stöðu forseta íslands og
kemst að þeirri niðurstöðu, að hann
sé ekki valdalaust sameiningartákn
þjóðarinnar heldur hafi hann raun-
veruleg völd. Eitt atriði, sem Sig-
urður veltir fyrir 'sér, er synjunar-
vald forsetans, sem ætti að vera
fróðlegt í pólitíska orðræðu þessi
misserin.
Það á við um flestar þessar
greinar, að þær eru vel skrifaðar
og skýrt fram settar. Þær eru einn-
ig um efni, sem ætti að vera áhuga-
mönnum um þessi ólíku fræðasvið
hugleikin. Nú er ég ekki í neinni
aðstöðu til að meta gildi allra þess-
ara ritgerða vegna þess að ég veit
ekki nógu mikið um fræðasviðið,
sem fjallað er um. En ætti ég að
benda á þær ritgerðir, sem standa
upp úr, nefndi ég fyrsta grein Eyj-
ólfs Kjalar, en það er kannski af
því að ég kann mest um efni henn-
ar. Næstar nefndi ég greinar Guð-
rúnar Nordal og Sigurðar Líndal,
sem eru báðar afar fróðlegar og
vel fram settar. Þessar greinar eru
ekki nefndar tiDað varpa neinni
rýrð á hinar, því þær uppfylla nán-
ast allar þær gæðakröfur, sem gera
ber til fræðilegra verka. Éina hugs-
anlega undantekningin er grein
Davíðs Erlingssonar, en hana skil
ég ekki og átta mig því ekki á,
hvort hún uppfyllir eðlilegar gæða-
kröfur. Það kann að vera mitt
vandamál en ekki höfundarins.
Jðumu
fataverslun
v/Nesveg, Seltjarnarnesi.
Ljósmyndasýning
í Eyjum í tilefni
goslokaafmælis
Vestmannaeyjum.
Menningarmálanefnd Vestmannaeyja hefur undanfarið unnið að
undirbúningi dagskrár til að minnast þess að 20 ár eru frá lokum
eldgossins á Heimaey árið 1973 hinn 3. júlí næstkomandi. Ýmislegt
verður gert til að minnast þessara tímamóta en hæst ber ljósmynda-
sýningu áhuga- og atvinnuljósmyndara, sem setja á upp í Iþróttamið-
stöðinni í Eyjum.
Á dagskrá goslokaafmælisins
verður meðal annars söngur dansks
drengjakórs, afhjúpun glerlista-
verks sem Leifur Breiðfjörð er að
vinna að í glugga ráðhússins í Eyj-
um, en einnig verður Leifur með
sýningu á ýmsum verkum sínum í
Akógeshúsinu í Eyjum þá helgi sem
goslokanna verður minnst. Veitt
verða verðlaun í teiknimyndasam-
keppni grunnskólabarna, endur-
bættur Hásteinsvöllur verður vígð-
ur og stefnt er að hringsiglingu
Heijólfs umhverfis Eyjarnar. Ef
veður leyfir er ráðgert að séra
Bjarni Karlsson, sóknarprestur í
Eyjum, verði með guðsþjónustu við
Eldfell.
Auglýst eftir myndum
Þá verður efnt til ljósmyndasýn-
ingar í íþróttamiðstöðinni þar sem
öllum Ijósmyndurum er boðið að
vera með. Að sögn forsvarsmanna
menningarmálanefndar hefur verið
unnið að söfnun mynda undanfarn-
ar vikur. Auglýst hefur verið eftir
myndum og vonast menningar-
málanefnd til að fá myndir frá sem
• flestum ljósmyndurum á sýninguna.
Safnverðirnir í Eyjum, Nanna Þóra
Áskelsdóttir og Jóhann Friðfinns-
son, vinna að söfnun myndanna og
hafa þau notið aðstoðar ljósmynda-
deildar Þjóðminjasafnsins við verk-
ið. Sögðu þau að talsvert hefði feng-
ist af myndum en sögðu áhugaljós-
myndara alltof raga við að koma
myndefni sínu á framfæri, því hjá
þeim leyndust örugglega margar
góðar myndir frá gostímanum. Á
ljósmyndasýningunni á ekki ein-
ungis að sýna myndir frá eldgosinu
á Heimaey og uppbyggingunni eftir
það, heldur er einnig stefnt að sýn-
ingu mynda frá Surtseyjargosinu,
en á árinu eru liðin 30 ár frá upp-
hafi þess.
Að sögn forsvarsmanna menn-
ingarmálanefndar er enn verið að
vinna að dagskrárgerð fyrir afmæl-
ið og gera þeir sér vonir um að fjöl-
margir ferðamann heimsæki Vest-
mannaeyjar til að samfagna Eyja-
mönnum með 20 árin frá goslokum.
Grímur