Morgunblaðið - 13.06.1993, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13. JÚNÍ 1993
Morgunblaðið/Kristinn
Anna og Peder
la Cour hafa
afsannað mel
öilu að ellin
sé leiðinleg
eftir Kristínu Marju Baldursdóttur
SEXTÍU ÁRA kvenstúdent steig á svið í
Háskólabíói í lok maí síðastliðins og hélt
svo góða og skemmtilega ræðu, að nýstúd-
entar sem fylltu salinn vitnuðu í orð henn-
ar lengi á eftir. Stúdentinn sem svo mikla
athygli vakti er Anna la Cour, búsett í
Danmörku, en hún kom til landsins til að
halda upp á sextíu ára stúdentsafmæli
með bekkjarsystkinum sínum sem útskrif-
uðust með henni úr MR árið 1933. í um-
ræddri ræðu sem hún hélt við útskrift
nýstúdenta úr MR gaf hún unga fólkinu
mörg góð ráð varðandi námsval, líkam-
lega og andlega heilsu, og afneitaði því
með öllu að ellin væri hrörleg eins og
segir í stúdentasöngnum.
Anna dansaði
Hnetubrjótinn
ásamt danskri
vinkonu sinni á
mikilli skemmt-
un í Bakkehuset
um síðustu jól.
„Ahorfendur
grenjuðu af
hlátri," segir
hún.
Anna la Cour, fædd Claessen,
hefur verið í heimsókn hér
á landi ásamt eiginmanni
sínum, Dananum Peder la Cour. í
ræðu sinni í Háskólabíói sagðist
Anna hafa orðið löggilt gamalmenni
fyrir ellefu árum, verður 78 ára
núna í júií, og hefði hún ekki sagt
það þama opinberlega hefði ég aldr-
ei trúað henni. Þau hjónin bæði eru
svo vel á sig komin og lífsglöð, að
maður fer hreinlega að hlakka til
að verða löggilt gamalmenni.
- Þú hefur líklega farið á þetta
fræga jubilantaball sem eldri stúd-
entar héldu þeim yngri núna um
daginn?
„Nei við Pétur fórum ekki,“ seg-
ir hún og horfir á mann sinn.
„Strákarnir í bekknum mínum
nenntu ekki, en síðan héldum við
nú annað gilli sextíu ára stúdentar
og þar voru þeir nú eitthvað farnir
að dilla sér.“
Af þeim 38 stúdentum sem út-
skrifuðust 1933 erg nú 13 á lífí og
af þeim sextíu árum sem liðin eru
frá útskriftinni hefur Anna aðeins
búið tvö’ár heima, en talar þrátt
fyrir það lýtalausa og hreimlausa
íslensku. Eg spyr hana hvernig það
sé með þau hjónin, hvort þau tali
saman á dönsku eða íslensku?
„Pétur talar á dönsku og ég svara
honum á íslensku,“ segir hún stutt
og laggott.
Sautján ára nýstúdent
Anna er löggiltur skjalaþýðandi
og dómtúlkurj starfar enn sem slík
og hefur hugsað sér að gera áfram.
Hún er dóttir Þórdísar Björnsdóttur
húsfreyju og Gunnlaugs Claessen
fyrsta röntgenlæknis á Islandi. Hún
á eina systur sem einnig er búsett
í Danmörku og gift besta vini þeirra
hjóna.
Tengsl Önnu við Menntaskólann
í Reykjavík eru gömul og rótgróin.
Langalangafi hennar Björn Gunn-
laugsson kennari, fluttist með skól-
anum frá BeSsastöðum til Reykja-
víkur árið 1846, tengdasonur hans
Jens Sigurðsson varð rektor við
skólann og sonur hans Björn Jens-
son, afi Ónnu, varð stærðfræði-
kennari við skólann og hafði yfir-
umsjón með nemendum. Björn bjó
í skólanum ásamt konu sinni og sjö
börnum, í íbúð þar sem nú eru
kennarastofur, og þar ólst móðir
Önnu upp.
„í þá daga tóku menn inntöku-
próf í menntaskólann og voru þar
í ein sex ár,“ segir Anna. „Ég hljóp
nú yfir eitthvað í barnaskóla og var
því aðeins 17 ára gömul þegar ég
útskrifaðist. Var sæmileg í öllum
fögum nema stærðfræði og það
þótti mömmu slæmt því faðir henn-
ar var stærðfræðingur. Reyndar var
ég sett í enskutíma átta ára gömul
og í vélritunartíma fjórtán ára, og
vann síðan sem læknaritari hjá
pabba í nokkur sumur. Pabbi út-
rýmdi sullaveikinni á íslandi og
geitum úr hári fólks með því að
beita röntgengeislum svo að hárið
losnaði. Það var síðan pillað af með
pinsettum og aðstoðaði ég hann við
það. Sjúklingar hans fengu að gista
hjá Hjálpræðishernum en þeir borð-
uðu hjá okkur og því var ætíð fullt
af sköllóttum geitnasjúklingum
heima. Allir fengu hárið aftur."
Lærði það næstbesta
Átján ára gömul fór Anna til
Danmerkur til að nema á Transla-
törskólanum sem bauð upp á fjög-
urra ára nám fyrir væntanlega
skjalaþýðendur og dómtúlka. Ekki
gátu menn tekið fullnaðarpróf fyrr
en þeir voru orðnir 25 ára og því
beið Anna í þijú ár eftir að útskrif-
ast, bjó í millitíðinni í Englandi í
eitt ár og tvö ár hér heima.
í minnisstæðri ræðu Önnu ráð-
lagði hún nýstúdentum að læra það