Morgunblaðið - 21.04.1994, Qupperneq 62

62
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. APRÍL 1994
... láiunn othurnu $já- hveirnigÞú bregst
l/i<5þu'/ Q.b sJcí stasA-foUc/ð hsum spenwnQ
/i e im úr i/mnu. "
Með
morgunkaffiiiu
Auðvitað meina ég það sem
ég segi. Heldurðu að ég sé
með þér af því að þú ert
svo frægur?
401 -TtpdA - ■ —
... svo er þetta yndislega
útsýni yfir sjóinn.
HÖGNI HREKKVtSI
BREF TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 6911Q0 - Símbréf 691329
• •
Oryrkjar í margbreyti-
leika samfélagsins
Frá Albert Jensen:
Að vera öryrki er engum sjálf-
rátt. Maður getur fæðst til þess,
slasast, veikst, fengið röng meðul
eða orðið fyrir mistökum lækna.
Framundir okkar daga lifðu skepn-
ur betra lífi en þær manneskjur
sem slíkt henti. A öllum aldri varð
þetta fólk fyrir áreitni þeirra sem
töldu sig heilbrigða, það var talið
óalandi og óferjandi og valdsmenn
vildu ekkert með það hafa. Hér á
landi og víðar, hafa síðustu tveir
til þrír ártugir fært þessu fólki
betri tíð, en blómin vantar.
Það voru ekki valdsmenn byggð-
arlaga sem ruddu þessu fólki braut
til betra lífs, það voru stórhuga
hugsjónamenn sem spáðu ekki í,
þó laun þeirra og frí yrðu hverful.
Þegar þeir oddvitar þjóðarinnar
sem nú bylur hæst í, eru löngu
gleymdir, mun Oddur Ólafsson
læknir verða í minningunni, einn
af stórmennum þjóðarinnar.
Fyrir nokkrum árum fór ég með
móður 22 ára stúlku í Sólvang í
Hafnarfirði. Dóttirin hafði verið
lífguð við eftir hjartastopp, dáið
hafði varað of lengi og nú lá hún
þarna algjört flak. Likaminn allur
og útlimir voru bognir og allt var
gert til að koma í veg fyrir að fing-
urnir þrýstust inn í hendur. Eg
velti fyrir mér hvort stúlkan skynj-
aði móður sína þrátt fyrir hræði-
legt ástand sitt.
Meðan ég stóð við rúm hennar
fannst mér eins og að öllu leyti
kvalafullt og tilgangslaust líf henn-
ar, þarna í geymslunni, skipti þá
Gagnasafn
Morgnnblaðsins
Allt efni sem birtist í Morgun-
blaðinu og Lesbók verður fram-
vegis varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskil-
ur sér rétt til að ráðstafa efninu
þaðan, hvort sem er með endur-
birtingu eða á annan hátt. Þeir
sem afhenda blaðinu efni til
birtingar teljast samþykkja
þetta, ef ekki fylgir fyrirvari
hér að lútandi.
engu er málið varða og átti ég að
sjálfsögðu ekki við ættingjana.
Læknaeiður sem líklega er þarft
að endurskoða, má ekki fá lækna
til að breyta dánum í lifandi lík.
Biblíuna má ekki rangtúlka þannig
að komið sé í veg fyrir að fólki í
þessari stöðu eða ámóta, sé hjálpað
yfir landamærin. Sem betur fer,
er þessi stúlka dáin eftir áralang-
ar, tilgangslausar þjáningar. Hún
var ekki öryrki, því hún var marg-
falt verra en dáin. Neikvæð við-
brögð við þessum skoðunum mín-
um kæmu mér ekki sérlega á óvart
í svo ríkjandi afskiptaleysi og
þröngsýni sem einmitt ríkir um
þessi mál. Nokkur undanfarin ár
hef ég kynnst viðhorfum öryrkja
til sjálfra sín og samfélagsins. Þar
ber á að þeir vilji einangra sig með
sínum líkum og hafi ótta af sífelld-
um niðurskurði hins opinbera á
hagsmunaþáttum þeirra. Að þurfa
að vera öðrum háður að miklu eða
öllu leyti, er öryrkjum þungur
baggi ofan á líkamsskerðingu og
kvalir sem oft fylgja. Það er mér
undrunarefni hvað margt af því
fólki sem er illa farið af völdum
gigtar, slysa og annarra fylgifiska
lífsins er hugarfarslega sterkt.
Meðal margra aðdáunarverðra í
Frá Guðmundi Bergssyni:
Nú erum við fjær því en áður
að eignast þyrlu, þrátt fyrir marg
gefin loforð ráðamanna. Það átti
að kaupa þyrlu ’92 og í fyrra var
næstum búið að dagsetja kaupin
enda nefnd búin að velja þá réttu,
að talið var. En nú er komið nýtt
upp á. Það á að tengja þyrlukaup-
in hermanginu og Islendingar að
taka við á Keflavíkurflugvelli,
kannski eftir fimm ár.
Okkur vantar þyrlu strax til að
bjarga mannslífum til sjós og
lands. Það er miklu brýnna en að
grafa undir Hvalfjörð, því þar
gætum við ekið vandræðalítið
flesta daga ársins, eða að steypa
kassa yfir hæstarétt. (Þeir gætu
þeirra hópi er Ásdís Jenna sem svo
margir þekkja af dugnaði og kjarki
og sem nemur nú í háskóla, þó
henni nýtist hvorki hendur né fæt-
ur og krampinn láti hana aldrei í
friði. Æðruleysi fólks sem á við
slíkt böl að búa ætti að vekja fólk
til umhugsunar um eigið ágæti.
Nýlega skrifaði ung kona, sem trú-
lega ætlar aldrei að verða gömul
eða veik, langlokugrein um hvað
íslenska heilbrigðiskerfið væri allt-
of gott og ódýrt fyrir notendur
þess, í öðrum löndum væri það
verra. Það verður alltaf til fólk sem
er á móti samhjálp og náungakær-
leika og telur að skynsemispólitík
skuli ráða ferðinni, þjóðin hafi ekki
efni á einhverju réttlætisbruðli.
Þegar horft er til mannanna
með litlu vinnuna á margföldu
laununum og alla þá sem kjósa að
búa í fangelsum vegna þess þeir
nenna ekki að vinna og vera heið-
arlegir spyr maður hveijir séu
þyngstir á ríkisjötunni. Víst er að
það eru ekki öryrkjar. Þeir muridu
ekki gera sér leik að íþyngja sam-
ferðamönnum sínum eins og marg-
ir gera sem heilsuna hafa.
ALBERT JENSEN,
Háaleitisbraut 129,
Reykjavík.
sem hægast keypt Sambandshúsið
á Kirkjusandi, þar sem er nóg lóða-
pláss til að byggja við í framtíð-
inni og mikið ódýrara).
Nú er bara til eitt ráð og það
er þjóðarsöfnun. Við getum ýmis-
legt þegar við leggjum saman, það
höfum við sýnt. Fáum sjálfboðal-
iða til að fara í hvert hús á land-
inu og í öll fyrirtæki og þjóðin
mun safna það miklu, því margt
smátt gerir eitt stórt, að stjórn-
völd verði neydd til að vera með.
Tökum okkur eina viku, þyrluviku,
og söfnum. Tökum höndum saman
öll sem eitt.
GUÐMUNDUR BERGSSON,
Sogavegi 178,
Reykjavík.
Kaupum þyrlu
086 r 18 imia-MMMUJOMIfW
Yíkveiji skrifar
Kunningi Víkveija fór í janúar
með bíljnn sinn í lögbundna
aðalskoðun. Átti bíllinn að fara í
skoðun í þeim mánuði, en sam-
kvæmt reglum hafði kunninginn
þó frest fram í lok mars til að láta
þessa skoðun fara fram. Einhveijar
athugasemdir voru gerðar við
ástand bílsins og þurfti því að koma
með hann í endurskoðun. Límdur
var miði í framrúðuna sem gaf til
kynna að aka mætti bílnum út febr-
úar - eða svo hélt eigandi bílsins.
Hið rétta er að bíllinn þurfti að
koma aftur til skoðunar innan 30
daga. Þetta stóð í smáu letri neðst
á skoðunarblaðinu. Þar sem bíllinn
var ekki færður til endurskoðunar
fyrr en að þessum 30 dögum liðnum
þurfti eigandi bílsins að borga
1.200 krónur fyrir skoðunina í stað
þess að borga 900 krónur, ef skoð-
un hefði verið'ifrtfffikhæhidOiHhan
30 daga. En allt gerðist*þðtt!á þó
innan þeirra tímatakmarkana sem
hann hafði upphaflega til að láta
skoða bílinn, eða fyrir lok mars.
Víkveiji er sammála þessum
kunningja sínum að hér sé um
óþarfa peningaplokk hjá Bifreiða-
skoðun Islands að ræða. Af hveiju
þarf fólk að borga álag við endur-
skoðun þegar enn er nokkuð eftir
af því þriggja mánaða tímabili sem
gefið er til að láta skoða bílinn?
Væri ekki nær að gefa fólki frest
þar til því tlmabili lýkur og þá
leggja á aukin gjöld og láta fara
fram endurtekna aðalskoðun?
XXX
að hefur ekki leynt sér undan-
farna daga að veturinn er á
undanhaldi og fyrst hér er rætt um
bíla er ekki úr vegi að minna bíleig-
endui á að11 kbVria okUtæki sínu í
sumarbúning, þ.e. taka vetrardekk-
in undan. Vonandi er ekki ástæða
til úr þessu að halda að færð spill-
ist mjög og nú er sumardagurinn
fyrsti runninn upp.
xxx
Um síðustu helgi átti Víkveiji
því láni að fagna að komast
úr borginni og dvelja í sumarhúsi
á Suðurlandi. Sól skein í heiði allan
laugardaginn og ekki hreyfðist hár
á höfði. A sunnudag var sama logn-
ið, en ýrði dálítið úr lofti, sem er
ákjósanlegasta gönguveður sem
hægt er að hugsa sér. Við slíkar
aðstæður gleymast öll páskahret
og önnur óáran og hvarflar ekki
að nokkrum manni að kvarta undan
veðráttunni á þessu kalda landi.
Nú er runninn upp besti tími árs-
ins, með stilltu veðri og björtum
nnótitUmí ‘Vohandi jgéta állir' iands-
tftietth ’ndtlð 'þc&bi'ÍSIetfiiégt1 triiníár!