Morgunblaðið - 18.01.1996, Side 30

Morgunblaðið - 18.01.1996, Side 30
30 FIMMTUDAGUR 18. JANÚAR 1996 MORGUNBLAÐIÐ plGt'gimMafoifo STOFNAÐ 1913 ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík. FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson. RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen, Styrmir Gu'nnarsson. ÍSLAND OG EFNA- HAGSFRELSI EFNAHAGSFRELSI er víðfeðmt hugtak og að mörgu leyti óljóst og illskilgreinanlegt. Það er því athyglisverð til- raun, sem ellefu efnahagsstofnanir hafa ráðist í, að skilgreina og mæla efnahagsfrelsi og meta frammistöðu rúmlega hundrað ríkja síðústu tuttugu árin út frá því. Meðal annars er tekið tillit til verðbólguþróunar, jaðarskatta, hlutfalls ríkisútgjalda og ríkisafskipta af ýmsu tagi. Niðurstöðurnar, sem birtar eru í bókinni „Efnahagsfrelsi í heiminum: 1975-1999“ og greint er frá ítarlega í nýjasta hefti vikuritsins Economist eru um margt athyglisverðar. Þannig er nær fullkomið samræmi milli efnahagsfrelsis og efnahagslegs árangurs. Eftir því sem efnahagsfrelsi hefur verið meira, þeim mun meiri hefur hagvöxtur verið og því hærri eru þjóðartekj- ur. Ríki þar sem efnahagsfrelsi hefur verið stöðugt og mikið í langan tíma eru auðugri en önnur. ísland lendir í 43. sæti í þessari rannsókn og er á svipuðu róli og Noregur. Einu Vestur-Evrópuríkin er fá lægri einkunn eru Ítalía, Malta, Finnland, Svíþjóð og Portúgal. í efstu sætun- um tróna hins vegar Hong Kong, Singapore, Nýja-Sjáland, Bandaríkin og Sviss. Þessar niðurstöður eru íhugunarefni. Samkvæmt þessum mælikvarða er Island einungis meðalríki á heimsvísu þegar kemur að efnahagsfrelsi. Besta og öruggasta leiðin til að auka hagvöxt og bæta lífskjör ætti hins vegar að vera sú að auka frelsi á sem flestum sviðum. Þetta eru í sjálfu sér engin ný sannindi þó að þau hafi oft- sinnis verið dregin í efa í stjórnmálaumræðu þessarar aldar. Hins vegar bendir þessi rannsókn óneitanlega til þess, að greinileg fylgni sé milli frelsis og velmegunar. TSJETSJNÍJU-VANDINN UPPREISNARLÝÐVELDIÐ Tsjetsjníja er hættulegur fleinn í holdi stjórnarinnar í Moskvu. Rússneskir hermenn beij- ast nú við tsjetsjenska skæruliða, sem í annað sinn hafa kom- izt óáreittir langt út fyrir landamæri sjálfstjórnarlýðveldisins og tekið fjölda manns í gíslingu. Herförin, sem Jeltsín forseti fyrirskipaði í desember 1994 og átti að verða stutt, auðveld og kveða uppreisn Tsjetsjena niður í eitt skipti fyrir öll, hefur misheppnazt. Mistök Rússa í Tsjetsjníju vekja upp spurningar um dóm- greind Jeltsíns forseta, um raunveruleg völd hans og um þá stjórn, sem hann hefur á herforingjum sínum, sem virðast stund- um ekki hlýða neinum skipunum. Jeltsín er valtari í sessi en áður fyrir vikið. Rússneskur almenningur er ekki hrifinn af því, þegar ungir hermenn koma heim í líkkistum og líkur á að Jeltsín nái endurkjöri í forsetakosningunum, sem standa fyrir dyrum, fara minnkandi. Tsjetsjníju-stríðið vekur sömuleiðis upp efasemdir um að rússneski herinn, sem eitt sinn leit á sjálfan sig sem öflugasta herafla í heimi, sé til nokkurs nýtur. Þrátt fyrir gífurlega yfir- burði í mannafla og hernaðartækni hefur hernum ekki tekizt að vinna fullan sigur á skæruliðunum. Heraflinn er því óvissu- þáttur í innanlandsmálum í Rússlandi fremur en stöðugleika- afl. Þó má í þessu sambandi minna á, að Bandaríkjaher hafði sambærilega yfirburði í Víetnamstríðinu en tapaði samt. Framferði Rússa í Tsjetsjníju, þar sem þúsundir almennra borgara hafa fallið í sprengjuárásum, hefur ekki aflað þeim vinsælda á alþjóðavettvangi. Rússar eiga nú á hættu að Evrópu- ráðið hafni umsókn þeirra um aðild að ráðinu í næstu viku. Stríðið getur stuðlað að því að þeir einangrist enn frekar frá vestrænum ríkjum, sem er umbótum í landinu ekki til fram- dráttar. Síðast en ekki sízt ógnar stríðið í Tsjetsjníju sjálfum tilveru- grundvelli rússneska sambandsríkisins. Ef Tsjetsjenar geta sigr- að rússneska herinn eru líkur á að fleiri múslimskar minnihluta- þjóðir í Rússlandi, einkum í Norður-Kákasus og í Volgu-lýðveld- unum, feti í fótspor þeirra og krefjist sjálfstæðis sjálfstjórnar- lýðvelda sinna. í sumum þessum lýðveldum eru mikilvægar olíulindir og námur. Gas- og olíuleiðslur og járnbrautir, sem eru efnahagslífi Rússlands lífsnauðsynlegar, liggja í gegnum þau. Geri þau uppreisn, getur stefnt í blóðuga borgarastyijöld í Rússlandi. Jeltsín og stjórn hans er þó að minnsta kosti ein leið opin. Margt bendir til að umburðarlyndi stjórnarinnar í Moskvu gagn- vart minnihlutaþjóðunum, sem skipta tugum eða hundruðum innan ríkisins, hafi verið furðu lítið. Mörg loforðin, sem Tsjetsjenum voru gefin er samið var um vopnahlé í fyrrasum- ar, hafa verið svikin. Breytingar á stjórnarskránni og ný lögg- jöf, sem verndar réttindi og tryggir sjálfsstjórn þjóðabrotanna, hefur sömuleiðis látið á sér standa. Stjórnin á ennþá samninga- leið, sem er eina leiðin til að koma í veg fyrir enn meiri átök. Tsjetsjenar verða augljóslega ekki sigraðir með vopnum. Rætt um Heil- brigðisstofnun sjófarenda Hátt í 470 slys á mönnum til sjós eru til- kynnt til Tryggingastofnunar ríkisins að jafn- aði á árí. Hugmyndir hafa komið fram um að setja á fót Heilbrigðisstofnun sjófarenda sem annist forvamarstarf, nákvæma skrán- ingu slysa og fjarskiptalæknisþjónustu. Guðjón Guðmundsson ræddi við þá sem að þessu máli koma. SJÓMENN verða oftar fýrir slysum en þeir sem starfa í landi. Slysatíðni meðal ís- lenskra sjómanna er ein hin hæsta sem þekkist í heiminum. 467 sjóslys voru tilkynnt að meðaltali á ári til Tryggingastofnunar ríkisins á timabilinu 1984 til 1993. Árið 1990 var tilkynnt um 600 slys. Ársverk til sjós eru u.þ.b. 6.000 og slösuðust því um 10% allra sjómanna það ár. Þó eru ekki öll slys til sjós tilkynnt til Tryggingastofnunar, að mati Brynjólfs Mogensen forstöðulæknis á slysadeildarsviði Sjúkrahúss Reykjavikur. Á tímabilinu 1973 til 1993 slösuðust 7.713 sjómenn í sjó- slysum, þar af voru 523 sjómenn lagðir inn á spítala. Brynjólfur og Sigurður Ásgeir Kristinsson læknir á slysadeild hafa sett fram hugmynd um endurskipulagningu á heil- brigðismálum íslenskra sjó- manna sem byggist á öflugara forvamarstarfi, nákvæmari skráningu upplýsinga, ljar- skiptaþjónustu og meiri heil- brigðismenntun til handa skip- stjómendum. Þeir telja að með þessu móti megi fækka slysum og auka öryggi sjómanna án þess að kostnaður við heilbrigð- isþjónustuna aukist. Þessi hug- mynd var fyrst kynnt á lands- fundi um slysavarnir haustið 1994. Nefnd sem samgönguráð- herra skipaði á síðasta ári til þess að fjalla um úrbætur í heilbrigðismenntun sjómanna sendir frá sér álit á næstu dög- um. Ragnhildur Hjaltadóttir, deildar- stjóri I samgönguráðuneytinu, er for- maður nefndarinnar. Hún segir það ekkert launungarmál að nefndar- menn eru hrifnir af hugmyndinni um Heilbrigðisstofnun. „Mér finnst sjálfri það ákaflega brýnt og gott mál að koma á fót slfkri stofnun,“ segir Ragnhildur. Nefndinni sem hún stýrir er ætlað að vinna að mótun reglugerðar í samræmi við tilskipun Evrópusam- bandsins frá 1992 um lágmarkskröf- ur um öryggi og hollustu til að bæta læknismeðferð um borð í skipum. Á grundvelli tilskipunarinnar var sett reglugerð sem tók gildi um síðustu áramót. íslendingum er skylt að fara að þeim reglum sem aðildarþjóð að samningnum um evrópska efnahags- svæðið. 70% allra slysa í skuttogurum Ragnhildur segir að þetta mál heyri undir nokkur ráðuneyti. Stofn- unin sjálf heyrir undir heilbrigðis- ráðuneytið, eftirlit með skipum og öryggi sjómanna heyrir undir sam- gönguráðuneytið og menntun skip- stjómenda undir menntamálaráðu- neytið. „Við erum með fulltrúa allra þess- ara aðila í nefndinni en við óskum jafnframt eftir því að samgönguráð- herra kynni málið fyrir ríkisstjórn- inni því það þurfa allir aðilar að vera samstíga í þessu máli,“ sagði Ragn- hildur. Íslendingar byggja lífsafkomu sína að langstærstum hluta á auð- lindum hafsins. Búa þarf sjósóknur- um, sem skila svo miklum tekjum til þjóðarbúsins, skilyrði til þess að stunda sína vinnu með sem líkustum hætti og öðrum þegnum þessa lands. Brynjólfur segir að íslenskir sjómenn ■ búi við lakari heilbrigðisþjónustu slasist þeir eða veikist á hafí úti en þeir sem búa í landi. Þegar slys eða veikindi koma upp úti á sjó er ekki hægt að leita strax til læknis og verður þá að treysta á þekkingu skipstjómenda. Við bráðatilvik sé helst að treysta á sjúkraþyrluflug. Tölur um fjölda sjóslysa benda til þess að pottur sé brotinn í forvörnum og skipulagi á heilbrigðismálum sjó- manna. Sjóslysum fjölgaði til að mynda verulega á árunum 1985 til 1988 og segir Brynjólfur að sennilega megi rekja það til breyttra aðstæðna, t.d. aukins fjölda skuttogara og auk- innar vinnslu um borð. Slysum fækk- aði svo frá 1989 til 1993 sem hugsan- lega endurspeglar árangur af auknu forvarnarstarfi og betri aðstæður til sjós. Engu að síður voru lagðir inn 63 slasaðir sjómenn á árunum 1991 til 1993 en 99 sjómenn á næstu þrem- ur árum á undan. Í grein eftir Kristinn Ingólfsson, deildarstjóra Siglingamálastofnunar ríkisins, í skýrslu landlæknisembætt- isins um vinnuslys á sjó, kemur fram að slysatíðni sjómanna á skuttogur- um sé um 15% og um 70% allra slysa til sjós verða á skuttogurum. Nokkur dæmi séu um að tilkynnt hafí verið sex til átta slys á ári á einstökum skipum. Kristinn segir að Norðmenn telji það raunhæft markmið að dauðaslys á sjómönnum verði ekki fleiri en fjögur á hver 10 þúsund ársverk. Hann bendir á að hérlendis hafi dauðaslys til sjós verið að meðal- tali um það bil níu á ári undanfarin ár, en eins og fyrr getur eru ársverk til sjós um 6 þúsund. Fjármagnað af hagsmunaaðilum Kostnaður Tryggingastofnunar ríkisins vegna endurgreiðslu á slysa- bótum sjómanna til útgerðarmanna var á árinu 1994 rúmar 110 milljón- ir króna vegna aflahlutar sjómanna og tæpar 10 milljónir króna vegna dagpeninga. í fyrra var þessi upphæð samkvæmt bráðabirgðauppgjöri tæpar 128 milljónir króna vegna aflahlutar og tæpar níu milljónir vegna dagpeninga. Á tveggja ára tímabili er því kostnaður Trygginga- stofnunar vegna slysa til sjós um 260 milljónir króna. Tryggingastofn- un endurgreiðir útgerðarmönnum slysabætur til sjómanna vegna.fyrstu tveggja mánaðanna sem þeir eru frá vinnu vegna slysa. Eftir það taka útgerðarmenn sjálfir við sem og sjúk- rasjóðir sjómannafélaganna. Hér er því um háar fjárhæðir að ræða sem Brynjólfur og Sigurður telja að unnt sé að lækka með endur- skipulagningu á heilbrigðismálum sjómanna. Sigurður var læknir um borð í varðskipinu Óðni í Smugunni haustið 1994 og fékk þar innsýn í málið á þeim vettvangi sem slysin verða. „Það er engin tilviljun að stjóm- völd ákváðu að senda varðskip í Smuguna og kosta til þess tug- um milljóna króna. Ástæðan er einfaldlega sú að flotinn var að skila svo miklum verðmætum inn í þjóðarbúið. Hvers vegna skyldu sjómenn þá ekki fá bestu heilbrigðisþjónustu sem völ er á,“ segir Sigurður. Brynjólfur og Sigurður vilja að sett verði á laggimar Heil- brigðisstofnun sjófarenda sem beri ábyrgð á fimm meginsvið- um, þ.e.a.s. gmnn- og endur- menntun sjófarenda, sam- ræmdri slysa- og sjúkdóma- skráningu sjófarenda, fjar- skiptalæknisþjónustu sjófar- enda, umsjón með lyfjakistum og öflugri upplýsingamiðlun þar sem upplýsingar úr slysa- og sjúkdómaskráningu væm notaðar. Þeir telja að Heilbrigðisstofnun sjófarenda yrði best fyrir komið á slysadeild Sjúkrahúss Reykjavíkur. Læknar af Sjúkrahúsi Reykjavíkur sjái nú um heilbrigðismenntun skip- stjómarmanna, annist sjúkraþyrlu- flug og mest af þeirri fjarskiptalækn- isþjónustu sem innt er af hendi. Brynjólfur segir að ef til vill megi ímynda sér að á stofnuninni yrðu fjög- ur ársverk. Hugsanlega yrði unnt að breyta stöðugildum og færa þau til í kerfinu frá öðmm stofnunum sem nú þegar hafa með þessi mál að gera. Hann segir að hagsmunaaðilar bæm ábyrgð á stofnuninni og fjármögnuðu starfsemi hennar, það er að segja sjómenn, útgerðarmenn og ríkið. „Gmnnhugmyndin sem við emm að leggja fram felur í sér betri heil- brigðisþjónustu og mun meira öryggi fyrir sjómenn fyrir sama kostnað eða jafnvel minni kostnað en hagsmuna- aðilarnir bera af þjónustunni eins og hún er núna,“ segir Brynjólfur. Ragnhildur kveðst efast um að þetta hafí í för með sér aukinn kostn- að. Heilsugæslustöðvar veiti ákveðna þjónustu til sjófarenda og rætt sé um að breyta henni og nota fjarskipt- Brynjólfur Sigurður Á. Mogensen Kristinsson MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. JANÚAR 1996 31 in miklu meira. „Þá þurfa skipstjórar líka að fá menntun og þjálfun í því að fá læknishjálp og hlú að særðum eða veikum sjómönnum. í væntan- legri reglugerð er líka gert ráð fyrir því,“ sagði Ragnhildur. Fjarskiptalæknisþjónusta Brynjólfur og Sigurður benda á að þessi þjónusta sé þegar til staðar í landinu í einhveijum mæli en um hana gildi ekkert skipulag. Sjómenn hringi inn á spítalana og leiti ráða, Siglingamálastofnun og fleiri aðilar fái upplýsingar um slys og kennsla sé fyrir hendi í Stýrimannaskólanum og Sæbjörgu. Landhelgisgæslan hef- ur einnig sinnt fjarskiptaþjónustu í einhveijum mæli. „En það vantar alla samhæfingu. Þessi mál þurfa að vera á einni hendi og skipuleg skráning þarf að fara fram,“ segir Sigurður. Brynjólfur segir að Spánvetjar hafi komið sér upp góðu upplýsinga- kerfi og Danir virðist vera að gera enn betur. Þeir hafa sett á laggirnar Heilbrigðisstofnun sjófarenda, (Sof- artmedicinsk institut), í Esbjerg þar sem skipulag á heilsufarslegri þjón- ustu og upplýsingamiðstöð sjómanna er undir einum hatti. Hann segir að íslendingar geti mikið lært af Dönum í þessu efni. íslensk fiskiskip eru um 2 þúsund talsins, þar af rúmlega 100 togarar yfir 100 brúttonn að stærð. Brynjólf- ur bendir á að sjómenn sæki á fjar- lægari mið en áður og skilyrði til heilbrigðisþjónustu eru þar allt önn- ur. Skipstjórnendur verði nú til dags að hafa meiri þekkingu á þessu sviði. Fjarskiptalæknisþjónustan fari fram með samskiptum læknis í landi og skipstjórnarmanna um talstöð. Lækni eru veittar upplýsingar um líðan sjúklings og eðli áverka hans eða sjúkdóms og hann gefur ráðlegg- ingar um meðferð. Þarna ríði á að skipstjórnarmaður meti ástand sjúkl- ingsins rétt og ekki komi upp mis- skilningur milli hans og læknis. Með hnökralausum samskiptum og meiri þjálfun skipstjórnarmanna í að greina vandann væri í mörgum til- fellum hægt að sinna sjúklingnum á þann hátt að óþarft yrði að senda þyrlu í sjúkraflug. Einkum tvennt vinnist með þessu, þ.e. aukið öryggi sjúklingsins, sem fengi strax viðeig- andi meðferð, og beinn fjárhagslegur sparnaður. Milli Sjúkrahúss Reykja- víkur og ríkisins er samningur um að læknar á spítalanum sinni læknis- þjónustu í þyrlunni. Ef hægt er að fækka þyrluútköllum með betri og nákvæmari fjarskiptaþjónustu má spara verulegar ijárhæðir. Menntun skipstjórnarmanna „Það þarf því að breyta menntun skipstjómarmanna og endurmenntun þeirra. Þeir þurfa að geta lýst mjög nákvæmlega hvað er að hinum slas- aða eða veika í gegnum ákveðið kerfi. Læknar þurfa líka að fá sérstaka þjálfun til þessara samskipta. Við þurfum að breyta menntunarkerfi skipstjórnunarmanna mjög mikið í þessu skyni því í dag eru menn ekki að tala sama tungumálið," segir Brynjólfur. Guðjón Ármann Eyjólfsson, skóla- stjóri Stýrimannaskólans, hefur lengi hvatt til stofnunar Heilbrigðisstofn- unar sjómanna. Að hans frumkvæði fóru Brynjólfur og Kristinn Sigvalda- son læknir á Sjúkrahúsi Reykjavíkur á ráðstefnu á vegum Sofartmedicinsk institut í Esbjerg á síðasta ári. „Ég tel nauðsynlegt að auka og breyta kennslu skipstjórnarmanna í læknisfræði í samræmi við tilskipun Evrópusambandsins. Þrír læknar veita stofnuninni í Esbjerg forstöðu en hún er í tengslum við sjúkrahúsið þar í borg. Við þurfum ekki að fínna upp hjólið því fyrirmyndin er til þama í Esbjerg," segir Guðjón Ármann. Hann bendir einnig á nauðsyn þess að gefin verði út ný lækningabók til þess að hafa um borð í skipum. Dan- ir hefðu nýlega gefið út slíka bók sem væri sérstaklega sniðin að þörfum sjómanna. „Með betri kennslubók í læknis- fræði fyrir sjómenn sem færi um borð í öll skip gætum við sparað eitt til tvö útköll þyrlunnar en það er svipuð íjárhæð og þýðingarkostnaður dönsku bókarinnar,“ segir Guðjón Ármann. Nú er stuðst við bók sem heitir Lækningabók fyrir sjómenn sem Siglingamálastofnun gaf út í samvinnu við Landlæknisembættið árið 1982. í Stýrimannaskólanum er nú boðið upp á námskeið í fyrstu hjálp á 1. stigi námsins. Síðastliðin tvö ár hafa læknar á Sjúkrahúsi Reykjavíkur undir forystu Kristins Sigvaldasonar skipulagt kennslu i heilsufræði á 2. stigi, alls 25-30 kennslustundir. Nem- endur á 2. stigi fara jafnframt á tvær vaktir á Sjúkrahúsi Reykjavíkur. Engin endurmenntun hefur verið í boði á vegum Stýrimannaskólans en Guðjón Ánnann segir að nauðsynlegt sé að bjóða upp á endurmenntun á fimm ára fresti, eins og kveðið er á um í samningnum um evrópska efna- hagssvæðið. Bókleg endurmenntun í heilbrigðisfræðum hefur farið ft-am á vegum Slysavamafélagsins en engin samhliða verkleg þjálfun á sjúkrahúsi. „Kennsla í slysavörnum hefur farið fram í Stýrimannaskólanum í yfir 100 ár en starfandi skipstjórnarmenn verða sér meðvitaðri um þessi mál þegar þeir sækja slík námskeið. Sjó- mannastéttin hlýtur að eiga kröfu á því að fá fullkomnustu læknisþjón- ustu sem hægt er því skýrslur sýna hvað sjómannsstarfíð er hættulegt," segir Guðjón Ármann. Brynjólfur segir að gert sé ráð fyrir því að Heilbrigðisstofnun sjó- farenda skrái slys á sjómönnum og sjúkdóma. Með skipulegri skráningu safnist fljótt upplýsingagrunnur sem sýni svart á hvítu hvað fari helst úrskeiðis um borð í skipunum, hvar í skipunum slysin verða og upplýs- ingarnar gefi mönnum jafnframt hugmynd um hvernig megi breyta vinnubrögðunum um borð til þess að forðast slysin. „Með því að safna upplýsingum og koma strax skilaboðum til skip- stjórnenda og ábendingum um hvar pottur sé brotinn má fækka slys- um,“ segir Brynjólfur. Sigurður segir að töluvert sé vitað um þessi mál nú þegar. Flest slysin verði þegar verið er að taka upp veiðarfæri eða slaka þeim út um' borð í skuttogurum. Hann bendir þó á að upplýsingarnar berist nú á marga staði. Slysadeildin fái aðeins upplýsingar um alvarlegri slys og þau sem verða á Reykjavíkursvæð- inu. Þar fyrir utan verði fjölmörg smærri slys sem ekki eni skráð. Til- kynnt er um 550 sjóslys til Trygg- ingastofnunar að jafnaði á ári en slysadeildin meðhöndlar að jafnaði 250-280 sjóslys á ári. Lyfjakista og upplýsingamiðlun Gert er ráð fyrir að umsjón og eftirlit með lyfjakistum um borð í skipum verði á verksviði Heilbrigðis- - stofnunar sjófarenda en nánar er ákvarðað um innihald hennar í reglu- gerð sem byggist á fyrmefndri til- skipun Evrópusambandsins. Brynjólfur sér fyrir sér að frá stofnuninni flæði stöðugt upplýsingar til sjómanna. í þeim verði greint frá rannsóknum og niðurstöðum rann- sókna sem tengjast heilbrigðismálum sjómanna. „Okkur finnst málið snúast núna um það hvort það sé vilji til þess að breyta núverandi kerfi og setja það í fastmótaðri farveg,“ segir Brynjólf- ur. Ragnhildur Hjaltadóttir deildar- stjóri í samgönguráðuneytinu segir að Heilbrigðisstofnun sjófarenda tengist ákvæði í tilskipun ESB og væntanlega geri nefndin tillögu um að það verði sett í reglugerð að stöð- ugar stöðvar verði í landi sem veiti sjófarendum upplýsingar. Starfandi í slíkum stöðvum verði sérmenntaðir læknar og markmiðið sé það að læknarnir í landi og skipstjórnendur úti á sjó tali sama tungumál. „Markmiðið er að læknarnir í landi viti nákvæmlega hvéijar aðstæðum- ar em um borð, hvemig lyfjakistan er og svo framvegis. Á móti hafi skipstjórnarmennirnir fengið sér- staka þjálfun til þess að skilgreina vandann. Nú þegar er búið að gera ákveðnar ráðstafanir til þess að auka og bæta menntun skipstjórnarmanna á þessu sviði.“ Guðjón A. Kristjánsson, formaður Farmanna- og fiskimannasambands íslands, hvetur eindregið til þess að Heilbrigðisstofnun sjófarenda verði | sett á laggirnar. Á þingi sambands- ins sl. haust var samþykkt ályktun þar sem skorað er á heilbrigðisráð- herra að beita sér fyrir því að koma á stofn Heilbrigðisstofnun sjófarenda í tengslum við Sjúkrahús Reykjavík- ur. I ályktuninni er bent á að grann- þjóðir okkar hafa komið á fót slíkum stofnunum þar sem starfsviðið er hicf sama og gert er ráð fyrir í hugmynd- um Brynjólfs og Sigurðar. Kristján Ragnarsson, formaður Landssambands íslenskra útvegs- manna, segir að sér hafi verið kynnt- ar þessar hugmyndir fyrir u.þ.b. einu ári og útfærsla þeirra þá hafi verið komin afar skammt á veg. „Við fögnum öllu sem getur orðið til þess að draga úr slysum og að menn verði betur færir um að taka á þeim þar sem þau gerast. En ég hef aldrei fengið beint samhengi í það hvernig okkar þáttur í þessu máli eigi að vera. Sá þáttur hefur alls ekki verið borinn fram við okkur með f þeim hætti að við áttum okkur á því j- um hvaða kostnað er verið að tala í ‘ þessu samhengi. Meðan það er ekki > vitað vil ég sem minnst segja. En við • fögnum öllu frumkvæði sem getur leitt til þess að slysum fækki og meðhöndlun batni,“ segir Kristján.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.