Morgunblaðið - 18.01.1996, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 18.01.1996, Blaðsíða 36
36 FIMMTUDAGUR 18. JANÚAR 1996 MORGUNBLAÐIÐ AÐSEIMDAR GREINAR Herkví Reykvíkinga í raforkumálum ALLT frá stofnun Landsvirkjunar fyrir 30 árum hafa Reykvíking- ar tekið þátt í því að niðurgreiða raforku- verð til landsbyggðar- innar í gegnum eigna- raðild sína í Landsvirkj- un. Um þetta hefur verið þegjandi samkomulag, enda hefur Reykjavík- urborg haft efni á slíku meðan hún naut sér- stöðu vegna aðstöðu- gjalda umfram önnur sveitarfélög. Smátt og smátt hefur Alfreð Alþingi hins vegar Þorsteinsson þrengt svo kosti Reykjavíkurborgar, að nú hefur hún ekki lengur neinar sértekjur umfram önnur sveitarfélög, en verður þó að sinna fjölmörgum skyldum höfuð- borgar án þess að fá sérstakan stuðn- ing ríkisvaldsins á móti. í 30 ár hafa Reykvík- ingar, segir Alfreð Þor- steinsson, greitt niður raforkuverð lands- byggðarinnar. Undir þessum kringumstæðum hefur borgarstjórinn í Reykjavík ósk- að eftir því, að eignaraðilar Lands- virkjunar, þ.e. ríkisvaldið, Reykjavík- __ urborg og Akureyri setjist niður og ræði framtíð Landsvirkjunar, bæði rekstrarform fyrirtækisins og eign- arhald. Af hálfu Reykjavíkurborgar er ekki efnt til þessarar viðræðna í því skyni að afnema verðjöfnun á raf- orku í landinu. Það er hins vegar ekki sjálfgefið lengur, að Reykjavík taki þátt í niðurgreiðslu raforkuverðs með sama hætti og verið hefur. Reykjavík á 45% eignarhlut í Landsvirkj- un, en hefur ekki notið þess umfram aðra, enda hefur arðurinn af Landsvirkjun fyrst og fremst verið nýttur til þess að lækka raforku- verð almennt. Auk þess að niður- greiða raforkuverð til landsbyggðarinnar er Reykjavíkurborg í þeirri stöðu að hafa mögu- leika á hagkvæmri gufuaflsvirkjun til raf- orkuvinnslu á Nesjavöll- um, sem nýzt gæti Raf- magnsveitu Reykjavík- ur, en er bundin í báða skó um framkvæmdir vegna heildar- hagsmuna Landsvirkjunar. A sama tíma eru sveitarfélög í nágrenni Reykjavíkur með mjög ódýra raforkuframleiðstu að stórum hluta fyrir sinn eigin markað. Þar er átt annars vegar við Hitaveitu Suðumesja, sem framleiðir raforku fyrir sveitarfélögin á Suðurnesjum og Keflavíkurflugvöll, og hins vegar Andakílsárvirkjun, sem sér Akranes- kaupstað að mestu fyrir raforku. Af þessu sést hve staða Reykvík- inga í raforkumálum er orðin sér- kennileg. Það er ekki aðeins, að þeir taki þátt í að greiða niður raforku til landsbyggðarinnar — heldur eru þeir í hálfgildings herkví innan Landsvirkjunar meðan sum sveitar- félög fá að nýta sér eigin raforku- framleiðslu á mun lægra og hagstæð- ara verði en Landsvirkjun getur þó boðið. Það er því fyllilega tímabært að endurskoða þessi mál af hálfu Reykjavíkurborgar og það verður gert á næstunni í samvinnu við nú- verandi iðnaðarráðherra, sem hefur boðað heildar endurskoðun á orku- málum landsmanna. Höfundur er formaður veitustofn- ana Reykjavíkurborgar. Hvítasunnukirkjan, sértrú og samstaða Hafliði Kristinsson ÞAÐ ER gott að lifa. Við vorum að halda fæðingarhátíð frelsar- ans. Það er friður og ró yfir öllu, nema ef vera skyldi norður á Möðruvöllum. Þar á presturinn í einkastnði við allt sem hrærist. Nú síðast vorum við hvítasunnumenn dregnir fyrir dómstól hans og dæmdir sekir á síðum Morgunblaðs- ins. Síðan eigum við að verjast niðurstöðum dómsins. Af blaða- greinum síðastliðins árs að dæma, hafa all- margir fallið sárir undan sverði prestsins, bæði lærðir og leikir, og því er kannski tímabært að benda honum á slíðrin, áður en eitthvað verra hlýst af. Ég átti tal við þjóðkirkjuprest ekki alls fyrir löngu. í samtalinu varð okkur tíðrætt um hvað hinir kristnu gætu gert til að spyma á móti þeirri flóðbylgju óheilbrigðis, sem flæðir yfir landið okkar. Við fundum að við áttum margt sameig- inlegt, og gætum sameinað krafta okkar og raddir til að mótmæla því, sem miður fer og styðja það sem er gott og til uppörvunar. Hvorugur okkar hefur komið blaðagrein á framfæri, en báðir höfum við verið uppteknir af lestri á deilum kristinna um hin ótrúlegustu málefni. Þar hefur lútherska kirkjan slegið okkur „sér-trúarmönnum“ við undanfarið. Einhvern veginn hef ég á tilfinn- ingunni að þessi grein að norðan sé tilraun til að þyrla upp moldviðri og draga athygli frá sífelldum ágrein- ingsmálum, sem þjaka íslensku þjóð- kirkjuna um þessar mundir. Ég á mér ekki heitari ósk en að friður fái ti C 4 SOLARKAFFI ísfirðingafélagsins verður haldið föstudagskvöldið 26. janúar nk. að HÓTEL ÍSLANDI Húsið opnar kl. 20.00, en kl. 20.30 hefst hefðbundin hátíðardagsskrá með kaffi og rjómapönnukökum. Lög Jóns Jónssonar frá Hvanná leikin og sungin. Gunnþórunn Jónsdóttir flytur ávarp kvöldsins. Gömlu og nýju dansárnir til kl. 3 eftir miðnætti. Harmonikufélagið og Karma. Mörg góð skemmtiatriði. Verð aðgöngumiða: kr. 1.950.-, með fordrykk kr. 2.300.- Dansleikur kl. 23.00 kr. 1.000.-, frá kl. 01.00 kr. 500.- Forsala aðgöngumiða að Hótel íslandi laugardaginn 20. janúar, kl. 14-16. Borð tekin frá á sama stað og tíma. Miða- og borðapantanir auk þess í síma 568-7111 daganna 22.-26. janúar, kl. 13-1 7. Greiðslukortaþjónusta. 'phav STJORNIN að ríkja innan þessarar systurkirkju okkar, og að fagnaðarerindið um Jesúm Krist fái óhindr- að að komast að. Það er löngu orðið tíma- bært. Ósköp þótti mér sorglegt að lesa enn einu sinni um meintan skyldleika aðferða Hitl- ers og starfs safnaða eins og Hvítasunnu- safnaðarins. Þessi sam- anburður lýsir mikilli mannfyrirlitningu, og ég minnist þessarar skilgreiningar ekki úr Lima-skýrslunni. Sér- staklega þykir mér hún döpur í ljósi þess að engin önnur kirkjudeild en sú evangelísk-lútherska stóð nær þýska heimsveldinu og áhrifamönn- um þess í hildarleik seinni heims- styijaldarinnar. Menn þurfa ekki að gera þann skyldleika fortíðarinnar upp á jafn ógeðfelldan hátt og Möðruvallaprestur gerir í úttekt sinni á hvítasunnumönnum. Um samstöðu hvítasunnumanna vil ég segja eftirfarandi. Innan okk- ar raða eru margar skoðanir á mis- munandi málum. Þær skoðanir eru stöðuglega í umræðu okkar á milli og samstaða innan safnaðanna hef- ur verið hreint ágæt. Það að Óli Ágústsson lýsi skoðun sinni á skoð- unum annarra í jafn viðkvæmu máli og samkynhneigðin er, lýsir ekki síst því erfiða umhverfi sem hann vinnur í dagsdaglega, og þeim niðurbrotnu einstaklingum, sem hann og samstarfsfólk hans þurfa að byggja upp dag eftir dag, ár eft- ir ár. Eg hugsa að þaðan sé auð- velt að sjá faríseann í flestum mönn- um. Níls Gíslason er uppfinningasam- ur maður og skrifar sem einstakling- ur um það, sem hann hefur séð og heyrt. Það skrifar enginn maður úr tómarúmi, allir eru að lýsa reynslu sinni frá ákveðnu sjónarhorni. Hans skoðanir á íslensku þjóðkirkjunni eru hans eigin skoðanir og koma ekki fram sem opinber afstaða Hvíta- sunnuhreyfingarinnar á íslandi. Ég geri á sama hátt ráð fyrir því að þínar skoðanir á hvítasunnumönnum séu þínar eigin „leikmannaskoðanir“ en ekki opinber afstaða þjóðkirkj- unnar. Ég sé til dæmis hvemig þú sveiflast í skoðunum þínum á Snorra Óskarssyni frá einum kantinum til annars. Sá gmnur læðist næstum því að manni að þú hafir fengið til- tal, og sért að sýna hollustu gagn- vart eigin kirkju í þessari grein þinni. Þú spyrð um opinbera afstöðu Hvítasunnukirkjunnar og án þess að vita nákvæmlega eftir hverju þú ert að falast, þá skal því svarað að gagnvart hinni íslensku þjóðkirkju, þá er afstaða okkar sú, að við skrif- um undir trúartjátningu kirkjunnar og segjum amen við öllu því, sem þar kemur fram, nema ef vera skyldi sú grein sem fjallar um heilaga al- menna kirkju. Við trúum að sú kirkja sé samsett af öllum þeim, sem trúa á endurlausnarverk Jesú Krists, hvar í kirkjudeild sem þeir standa. I fram- kvæmdinni em síðan veigamikil at- riði sem greina okkur frá hinni ís- lensku þjóðkirkju. Hvítasunnuhreyfingin saman- stendur af stórri og fjölbreyttri flóm Hvítasunnusafnaða um allan heim. Þar er engin alþjóðasamþykkt til um afstöðu til annarra trúfélaga, en hver söfnuður eða kirkjudeild þarf að gera það upp við sjálfa sig hveij- um augum hún lítur aðra kristna söfnuði. Þegar Nils Gíslason talar um trú- arvakninguna sem átt hefur sér stað á þessari öld, væri þá ekki vel til fundið, að Möðmvallaprestur gæfi gætur að því, sem býr að baki þess- ari yfirlýsingu, án þess að afgreiða hana sem sjálfumgleði eða sjálfsrétt- lætingu? Ég veit ekki betur en að sumir þjóðkirkjumenn hafi farið framarlega í flokki með orðið „sér- trúarsöfnuður" að vopni, til að gera starf annarra kristinna fríkirkna tortryggilegt í augum og eymm sóknarbama sinna og afgreiða það Hvítasunnuhreyfingin spannar 200 milljónir manna, segir Hafliði Kristinsson, en lútherska kirkjan 58 milljónir. í sömu setningu og Hitler og Waco. Það er kannski ekki síður okkar að spyija, hvort þessi samkirkjulega umræða hafi ekki skilað sér til presta almennt. Með orðinu „sértrúarsöfnuður“ er annaðhvort átt við lítinn hóp, eða villutrúarhóp. Ef menn em ekki Lút- herstrúar, þá em þeir sértrúar, það er ekki spurt hvort þeir séu kris- tinnar trúar. Þetta virðist vera hinn almenni, opinberi skilningur. Hann kemur reglulega fram í fjölmiðlum, og enginn virðist þurfa að skilgreina hvers konar fordóma hann leggur í þetta litla orð. Til upplýsinga vil ég geta þess, að Hvítasunnuhreyfingin um allan heim telur yfir 200 milljón- ir á meðan hin lútherska telur um 58 milljónir. Um villutrúna vil ég aðeins segja, að við höfum lagt okk- ur alla fram um að taka Guðsorðið alvarlega. „Guðsorð fær sýnt og sannað, hvað sé þér leyft eða bann- að. Það skal þitt leiðarljós.“ (Hall- grímur Pétursson, lútherskur prest- ur.) Þetta héldum við að væri einnig leiðarljós Þjóðkirkjunnar. Þess vegna skiljum við ekki fordóma þjónandi manna þegar um túlkun orðsins er að ræða. Það er allt í lagi að takast á um guðfræðileg málefni, en ekki með þessum einföldu minnihlutafrös- um. Það er fyrir neðan virðingu þeirra kirkna sem við þjónum. Ég vona að hver dagur megi færa þér meira en dagurinn í gær, meira af skilningi og minna af þeim fordóm- um sem er svo auðvelt að festast í með einföldum frösum. Guð blessi starf þitt og þjónustu í þeirri kirkju, sem Guð hefur kallað þig til. Höfundur er forstöðumaður Hvítasunnukirkjunnar Fíladelfíu, Reykjavík. UTSALA - UTSALA 10-60% AFSLÁTTUR Úlpur - íþróttaskór - íþróttagallar - skíðasamfestingar o.fl. o.fl. fyrir börn og fullorðna. Mýtt kortatímabU »hummél^ SPORTBÚÐIN IMÓATÚIXII 17 sfmi 511 3555
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.