Morgunblaðið - 27.02.1996, Blaðsíða 44

44 ÞRIÐJUDAGUR 27. FEBRÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Grettir
Það virðist ekki fara sérlega vel um þig, herra. En ef lofið dettur niður verð ég vör við það fyrst allra.
BREF
TEL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
• Netfang:lauga@mbl.is
Um nauðlend
ingar á vatni
Frá Jens Kane:
ÉG STARFA sem flugkennari í
Bandaríkjunum og gat hreiniega
ekki setið á mér eftir að hafa lesið
grein um þá tvo félaga sem sviptir
voru flugskírteinum sínum fyrir
það að æfa svokallaðar „nauðlend-
ingar á vatni“. Greinin sem um
ræðir er á bls. 12 í Morgunblaðinu
þann 21. febrúr.
Í greininni er vitnað í Bandarík-
in hitt og þetta og er þá átt við
bandarísku flugmálastjómina
FAA. Það er einnig mikið vitnað
í vísindin og þá sérstaklega að
þeir hjá FAA séu með formúlu um
hvernig sé hægt að fleyta flugvél
á vatni. Eitthvað sýnist mér ensku-
kunnátta þeirra félaga vera óvís-
indaleg því formúlan sem um ræð-
ir hefur að gera með „Dynamic
Hydroplanning“ á flugbraut. Til
að þessi vísindi gangi upp þarf að
vera „standing still water“ á flug-
braut. Notin af þessari formúlu eru
til að vita yfir hvaða hraða bremsu-
skilyrði séu erfið eða vonlaus á
flugbrautinni sökum vatns. Til að
taka dæmi tökum við fyrir litla
flugvél með loftþrýsting upp á 34
psi á aðalhjólum vélarinnar:
V 34 4x9 = 52,5 hnútar (þar sem
9 er factor)
Þessi formúla er svokölluð
„þumalfíngursregla", og er þar af
leiðandi ekki tekin bókstaflega þar
serri ýmsar dekkjagerðir ausa vatni
betur frá sér en aðrar.
Varðandi umræðu um nauðlend-
ingar á vatni er hún hreint ótrú-
leg. Að ætla sér að nauðlenda á
vatni á 100 hnúta hraða þegar það
er hægt á 40 hnútum er með öllu
óskiljanlegt. Vatn er ekki svo
mjúkt viðkomu þegar skollið er á
það af miklu afli, og vil ég þá
helst benda þeim félögum að skella
sér í Sundhöll Reykjavíkur til að
kanna hvort það sé sársaukafyllra
að skella sér á magann af litla
stökkbrettinu miðað við það stóra.
Það næsta sem þeir félagar þurfa
að gera er að muna að spenna
beltin svo þeir rotist ekki þegar
þeir nauðlenda á sjó eða í vatni
einn daginn.
Það er fjöldinn allur af fólki
búinn að labba (synda) út úr nauð-
lendingum óslasað með því einu
að fara eftir handbókum flugvéla-
framleiðendanna. Um leið eru of
margir búnir að drepa sig með því
að hlusta á svokallað „Hanger
talk“, og það verður að segjast að
þetta er í fyrsta sinn sem ég hef
séð slíkt prentað og dreift í eins
stóru formi og miðvikudagsmogg-
inn er. Að fljúga flugvél niður að
yfirborði vatns hefur ekkert með
formúlur að gera, heldur jafnvægi
flugvélar og hæfileika flugmanns
(í þessu tilviki mjög góðir), en um
leið mjög lélega dómgreind. Það
er öllu verra að gera þetta í sjó
þar sem saltið veldur gríðarlegri
tæringu á þeim hluta vélarinnar
sem er úr áli.
Í Bandaríkjunum eru skýrar
reglur um óábyrgt athæfi flug-
manns við stjómun loftfars og
geri ég ráð fyrir að þeir félagar
hefðu ekki sloppið eins vel hjá FAA
og þeir gerðu hjá hinu íslenska
Loftferðaeftirliti (þ.e.a.s. bráða-
birgða svipting eingöngu). Það er
vissulega leiðinlegt þegar félagi í
fluginu hefur verið jarðaður af
flugmálayfirvöldum, en að spila
póker og fljúga flugvél fer ekki
vel saman. Til þess hafa Banda-
ríkjamenn Las Vegas.
JENS KANE,
flugkennari í Texas,
Sogavegi 94, Reykjavík.
Um Miðbæjarskólann
Frá Elísabetu Brekkan:
EINU sinni var lítill bær sem teygði
úr sér með vaxtaverkjum í morg-
unsárinu. Undir hádegi var bærinn
orðinn að borg og áður en kaffið
var borið fram síðdegis voru ráða-
menn borgarinnar farnir að afmá
allar minningar litla bæjarins sem
enn var þó svo ungur. Áður en
kvöldaði var hann orðinn fótalaus
og búinn að missa minnið.
Svona mætti persónugera af-
stöðu stjórnmálamanna til menn-
ingarverðmæta í litla bænum
Reykjavík.
Arið 1898 var merkisár í litla
bænum. Þá tók Miðbæjarbarna-
skólinn til starfa. Þeir sem þá réðu
ríkjum voru ugglaust að rifna úr
monti yfir þessari veglegu bygg-
ingu og jafnframt mjög stoltir af
hlutverki hennar. Nær hundrað
árum síðar eru ráðamenn bæjarins,
sem nú er orðinn borg, búnir að
tapa virðingunni fyrir hlutverkinu,
nefnilega að koma íbúum til
mennta og þroska og hyggjast
rústa skólastarfi þvi sem nú fer
fram í Miðbæjarskólanum með því
að fylla allar gamlar kennslustofur
af skilrúmum, fundarherbergjum,
og skrifstofum. Vistarverur þessar
eiga að hafa það hlutverk eitt að
fjalla um skólamál í stað þess að
vera skóli. Það getur oft verið erf-
itt að viðurkenna mistök sín, en
sá sem það gerir verður oftast að
meiri manni. Ég skora á Sigrúnu
Magnúsdóttur og skólanefnd henn-
ar að hætta við að rústa Miðbæjar-
skólanum að innan. Sá flokkur sem
nú situr við völd þarf víst örugg-
lega á fylgi sínu að halda, þannig
að það er vænlegast að hætta við
þessi áform meðan tími er til. Nem-
endur fyrr og nú þjást ekki af
minnis- eða minningarleysi þannig
að þetta skrifstofubyggingabrölt
er í óþökk mjög margra kosningar-
bærra Reykvíkinga.
ELÍSABET BREKKAN,
Fjölnisvegi 2, Reykjavík.
Allt efni sem birtist i Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.