Morgunblaðið - 23.05.1996, Blaðsíða 41
MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 23. MAÍ1996 41
| Sérstaka kveðju færð þú frá litla
. drengnum sem kvaddi þig svo inni-
lega kvöldið sem þú hélst á braut.
Kristjana, Ólafur Arnar,
Heiðrún og Björn litli.
MINNINGAR
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku afi, nú þegar þú ert farinn
til annarra heimkynna, minnumst
w við þín með ljúfsárum söknuði og
| biðjum algóðan guð að geyma þig
og ömmu, sem við vitum að hefur
tekið vel á móti þér. Minningar um
ykkur munum við varðveita um
ókomin ár.
Guð blessi þig.
Ólafur Þór og Aron Björn.
Á fyrsta ári lýðveldisins flutti ég
til Skagastrandar. Síðan hefur
margt breyst í þjóðlífi okkar. En
manndómurinn breytir ekki sínum
góðu gildum.
Einn af mínum fyrstu og bestu
vinum hér á Ströndinni - Ólafur
Guðlaugsson - hefur nú stigið yfir
landamæri þessa lífs og þess næsta.
Hann fór létt með það líkt og allt
sem hann gerði. Lagni og öryggi
einkenndu öll hans störf. Okkar
samstarf entist meðan hann bjó hér
á Skagaströnd. 35 ár er langur tími
af starfsævinni.
Líkar skoðanir okkar á stjórn-
málum voru undirstaða okkar
kynna, sem samstarf okkar byggð-
ist á. Vináttan þróaðist eftir því sem
tíminn leið og meira reyndi á sam-
starfíð. Jafnaðarstefnan og öll þau
mál sem henni tengdust voru okkar
áhugamál. Ólafur var harður bar-
áttumaður en hlédrægur að öðru
leyti. Hafði meiri málefnametnað
en persónulegan.
í Verkalýðsfélagi Skagastrandar
gegndi hann ýmsum trúnaðarstörf-
um um langt árabil. Hann var einn
af stofnendum Alþýðuflokksfélags
Skagastrandar og átti sæti í stjórn
þess samfellt í 28 ár, 1950-1978.
Hann var einn af stofnendum Spari-
sjóðs Skagastrandar og átti sæti í
stjórn hans um árabil. Hann var
baráttumaður sem naut sín best
þegar á móti blés og mest á reyndi.
Olafur hafði örugga og afgerandi
framkomu sem aflaði honum
trausts og álits bæði samherja og
annarra. Um hann lék ferskur blær
hreinskilni og drengskapar.
Ólafur var lánsmaður í einkalífi
sínu. Kona hans Jóninna Hafsteins-
dóttir var mjög dugleg og lífsglöð
kona sem öllum vildi gott gera. Hún
skapaði þeim gott heimili og honum
frístundir til að sinna sínum áhuga-
málum. Hún lést fyrir nokkrum
árum. Bömin þeirra tvö, Laufey og
Ari, bera bæði svipmót þeirra í
flestu. Traust fólk sem reyndist
þeim vel þegar þau þurftu þess með
hin síðustu ár.
Að lokum vil ég þakka Ólafi sam-
starf og vináttu sem engir skuggar
féllu á. Það er mikið lán að kynnast
góðu og traustu fólki á lífsleiðinni.
Eg veit að gamlir félagar á Skaga-
strönd eru nú vin að kveðja. Bömum
hans og öðmm aðstandendum sendi
ég hlýjar samúðarkveðjur.
Björgvin Brynjólfsson.
Langafi okkar var alltaf kallaður
Óli. í minningu okkar er hann einn
besti maður sem við höfum nokkum
tíma þekkt. Okkur þótti mjög vænt
um hann.
Við tókum það mjög nærri okkur
þegar hann dó. Það var mjög skrýt-
ið þegar við heyrðum þetta. Raunar
bar þetta svo brátt að, að við emm
varla búin að átta okkur ennþá. Það
er eins og hann hafi bara skroppið
í ferðalag og komi ekki aftur.
Kannski skiljum við þetta aldrei
almennilega. Ókkur fannst einna
erfiðast að kyngja því að hann
væri farinn og að við fengjum aldr-
ei aftur að sjá hann, en hugsunin
um'að hann væri nú á unaðslegum
stað læknaði raunar mestan hluta
sorgarinnar.
Allir elskuðu hann. Honum líður
ömgglega mjög vel þar sem hann
er núna. Líklega mun betur en hér
á jörðunni.
Guð geymi langafa okkar.
Friðbjörn Orri
og Laufey Rún.
Minningargreinar
og aðrar greinar
FRÁ áramótum til 15. febrúar sl.
birti Morgunblaðið 890 minning-
argreinar um 235 einstaklinga.
Ef miðað er við síðufjölda var hér
um að ræða 155 síður í blaðinu
á þessum tíma. í janúar sl. var
pappírskostnaður Morgunblaðsins
rúmlega 50% hærri en á sama
tíma á árinu 1995. Er þetta í sam-
ræmi við gífurlega hækkun á dag-
blaðapappír um allan heim á und-
anfömum missemm. Dagblöð víða
um lönd hafa bmgðizt við miklum
verðhækkunum á pappír með
ýmsu móti m.a. með því að stytta
texta, minnka spássíur o.fl.
Af þessum sökum og vegna
mikillar fyölgunar aðsendra
greina og minningargreina er
óhjákvæmilegt fyrir Morgunblað-
ið að takmarka nokkuð það rými
í blaðinu, sem gengur til birtingar
bæði á minningargreinum og al-
mennum aðsendum greinum. Rit-
stjórn Morgunblaðsins væntir
þess, að lesendur sýni þessu skiln-
ing enda er um hófsama tak-
mörkun á lengd greina að ræða.
Framvegis verður við það mið-
að, að um látinn einstakling birt-
ist ein uppistöðugrein af hæfi-
legri lengd en lengd annarra
greina um sama einstakling er
miðuð við 2.200 tölvuslög eða um
25 dálksentimetra í blaðinu.
{ mörgum tilvikum er samráð
milli aðstandenda um skrif minn-
ingargreina og væntir Morgun-
blaðið þess, að þeir sjái sér fært
að haga því samráði á þann veg,
að blaðinu berist einungis ein
megingrein um hinn látna.
Jafnframt verður hámarks-
lengd almennra aðsendra greina
6.000 tölvuslög en hingað til hef-
ur verið miðað við 8.000 slög.
LAUFEYSVAVA
BRANDSDÓTTIR
+ Laufey Svava Brandsdóttir
fæddist í Reykjavík 16. sept-
ember 1908. Hún lést 15. maí
síðastliðinn og fór útför hennar
fram frá Dómkirkjunni 21. maí.
Laufey Svava Brandsdóttir hefur
kvatt okkur og fengið hvíldina eftir
erfið veikindi sem hún hefur átt við
að stríða síðastliðin þrjú ár. Þessi
kraftmikla kona, sem stóð alla tíð á
eigin fótum af miklum dugnaði,
„missti fótanna“ við erfítt mjaðma-
brot. Var þá eins og kjarkurinn brysti
einnig að hluta. En þrátt fyrir legu
og einangrun fýlgdist hún vel með
og naut þess að fá heimsóknir á
hjúkrunardeild Hrafnistu þar sem
hún hefur dvalið síðustu rúm tvö ár.
Laufey Svava og Anna Margrét
móðir mín voru vinkonur frá unga
aldri, og var Laufey náinn heimilis-
vinur bæði á æskuheimili mínu og
mínu eigin heimili. Ekki var ég hár
í loftinu er ég kom í heimsóknir á
Birkimelinn til Laufeyjar og Jóhönnu
móður hennar, sem ég í þá daga
kallaði ömmu Jóu. Laufey hélt heim-
ili með móður sinni meðan hún lifði
og bjó lengst af í eigin íbúð í Birki-
melnum, í fjölbýlishúsi er reist var
af byggingarfélagi símamanna. En
Laufey Svava starfaði lengi hjá
Landsímanum í Reykjavík og var í
starfi þar fram yfir sjötugt.
Alla tíð rækti Laufey Svava vel
tengsl við sína nánustu, þá sérstak-
lega við böm og bamaböm Margrétar .
systur sinnar, en ekki síður móður
minnar og höfum við Guðrún systir
mín og okkar börn notið þess. Löng-
um og alveg meðan kraftar entust
stóð Laufey Svava fyrir fjölmennum
boðum á nýársdag, þar sem fjöldi
gesta fyllti litlu íbúðina á Birkimeln-
um og stöðugt stækkandi hópur bama
var leystur út með sælgætispokum.
Þessara samkvæma naut Laufey
Svava alveg sérstaklega og skilja þau
ábyggilega eftir ljúfar bamsminning-
ar í hugum fleiri en mín. Með þessum
fáu orðum vil ég fyrir mína hönd og
minna kveðja trausta konu og vin. ;
Kristinn Karlsson.
Einkavæðing
er ekki einkamál
fárra útvalinna
:s£i2s==2s=s=s-
tíTeinstakra að'da
Amennu ^ viikn sanu^rr . , -vVc: settum
^§£=2=======
ráRogSarokeppn
gS&SSB
VomauU^v^da.
nfl‘l-l-11^™ Wsingat Ul fjbUniW1 »8
voi» '■W'»s'ng . .jdfiBOgW**
st66u emtovæR'ng Aavæ6ingn stoi “fy mdancfnd stol P
FramVvætndanota j6marinn«. ?'rirt*tí»ntsei
einksvtntt'nS315''Bingn, þar sem 8«in'C' { írslu„„i skal jt
áfotttta unt brcytmg
AASSSDÍ . rtgl„aWaoW6bcti
Verklugsrcglur tim utboiS á rrtösreksiri og sóio
;i lilufabréfmn i nkiseign. iryggja öllum
landsinrtnniiin jafníin rctt og jafiil lækifærí
tíl þúf fiöku.
Reglurnar heimífa hnmurk á hlulafjárkaiipum
hvers artila. Þá vcifa reglurmir hcimikl til að
hafna fífboöi frá aðiluin séu likindi til þcss
uð það dragi lir vírkri sáinkeppni eða skaði
afi innuarciniiia.
Jafn réttur - þitt tækifæri
Kynmu þér rcfl þinu við kaup á hlutabréfum
í cigu ríkisins og úlljoð a rikisrckstri.
og venlbréfafyrirfa/kjíim.
FRAMKVÆMDANEFND
UM EINKAVÆÐINGU
FJOLBRAUTASKOLINN VIO ARMULA
Innrítun í sumarskóla
verður frá kl. 9.00-15.00 og 18.00-20.00 eftirtalda daga:
Fimmtudaginn 23. maí, föstudaginn 24. maí, þriðjudaginn 28. maí.
Kennsla hefst 31. maí.
Sími 581 4022.
_____i