Morgunblaðið - 13.06.1996, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 13. JÚNÍ 1996 47
þá um leið séð inn í þrjár aldir.
Hann beið eftir að haft væri viðtal
við sig vegna bókar um urriðann i
Þingvallavatni, en af því viðtali
verður ekki. Ég vil þakka Guð-
mundi tengdaföður mínum fyrir að
hafa fengið að njóta samfylgdar við
hann.
Gylfi Guðjónsson.
Ég kynntist tengdaföður mínum,
Guðmundi Jóhannessyni, fyrir rúm-
um 17 árum er við Sæunn dóttir
hans rugluðum saman reytum okk-
ar. Við andlát hans kallar hugurinn
á margar minningar og langar mig
til að segja frá fáeinum sundurlaus-
um brotum.
Mér er minnisstæður 20. ágúst
1994 þegar Berglind dóttir Sæunn-
ar og Olafur gengu i hjónaband.
Þá fór Guðmundur í pontu samko-
musalarins, fór með vísur eftir sjálf-
an sig, hló, gerði að gamni sínu og
fór á kostum svo salurinn lá í hlátri,
allt blaðlaust, 96 ára gamall með
yfirbragð sextugs manns, „Viljið
þið heyra meira?“ sagði hann.
Ég man líka í október 1991 þeg-
ar við fórum saman út úr íbúð hans
á fimmtu hæð í Ljósheimum 4, ég
fór í lyftunni (hafði fengið í bakið)
en hann skokkaði (þá 94 ára) niður
stigann og stóð svo skælbrosandi
með útidyr opnar þegar ég kom
niður.
Guðmundur las og stundaði jóga
eftir að hann hætti búskap 1958.
Ég held að hann hafi verið endur-
fæddur jóga því hann læknaði sjálf-
an sig af öllum kvillum sem sóttu
að, sagðist hugsa þá frá sér. Aldrei
fékkst hann til þess að upplýsa
hvernig hann tók á heilsufari sínu
alla ævi, en, hann vann á móti elli
og hrumleika með hugsun sinni og
lét ekkert undan elli kerlingu fyrr
en rétt áður en hann dó.
Guðmundur var heimspekilega
sinnaður, eins og þessi vísa hans
ber með sér.
Rúm og tími reynast blekking,
ef reynt er takmark hvors að fá
aldrei mun vor mannleg þekking
mega uppsprettu ljóssins sjá.
Og hans útskýring á vísunni var:
( Rúmið var, er og verður, og eins
tíminn, höfðu ekki upphaf eða endi
aðeins hugtakið ER. Líklega hefur
I hann fundið til skyldleika við skáld-
jöfurinn Einar Benediktsson, enda
kunni hann (að ég held) öll ljóðin
hans utan að og fór oft með þann
kveðskap fyrir mig og síðast 11.
maí sl. upp í sumarbústað.
Já, Guðmundur var ógleymanleg-
ur maður, lífsglaður, víðlesinn, fjöl-
fróður og þannig gerður að öllum
I leið vel í návist hans. Hann var hár
j og grannur, teinréttur í baki, léttur
í spori með kolsvart hár sem ekki
I gránaði. Hann tók lífínu með karl-
mennsku og rólyndi og virtist vaxa
með hverjum degi. Hann hélt ávallt
ró hugans, kvartaði aldrei og undir
niðri var seigla og æðruleysi sem
gerði hann að þeim ágæta manni
er hann var. Aldrei hallmælti hann
Skilafrest-
ur minn-
ingar
greina
Eigi minningargrein að birtast
á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. í mið-
vikudags-, fimmtudags-,
föstudags- og laugardagsblað
þarf greinin að berast fyrir
hádegi tveimur virkum dögum
fyrir birtingardag. Berist grein
eftir að skilafrestur er útrunn-
inn eða eftir að útför hefur
farið fram, er ekki unnt að
lofa ákveðnum birtingardegi.
nokkrum manni og enga átti hann
óvini.
Guðmudnur var tvo daga í viku
í dagvist í Múlabæ og færi ég starfs-
fólki þar þakkir fyrir góðvild og
hlýju sem það sýndi honum og hann
oft minntist á þegar við hittumst.
Kunni Guðmundur vel að meta
þessa alúð og þakkaði oft fyrir sig
með vísum sem hann kastaði fram
við ýmis tilefni. Það yrði ekki erfitt
að verða gamall ef maður yrði þess
aðnjótandi sem hann, að hafa góða
heilsu, óbilað minni, vera ferðafær,
lesa gleraugnalaust, yrkja vísur og
vera léttur í lund alveg fram á loka-
dag, því Sæunn dóttir hans sat hjá
honum milli kl. 3 og 4 sex tímum
fyrir andlát hans og var hann þá
andlega hress og ræddu þau þá
saman um heima og geima. Þá rétti
hann opna lófa yfir rós sem Katrín
dóttir Sæunnar hafði gefið honum
og sagði Sæunni að kraftur
streymdi frá rósinni í lófana. Þann-
ig nýtti hann sér kraftinn úr blóm-
um, náttúrunni og fegurð fjallanna.
Allt þetta gaf honum heilsu. Gamli
jóginn var þarna enn á ferðinni.
En maðurinn með ljáinn hafði knú-
ið á dyr tveim dögum fyrr og þeim
dyrum upplokið að kvöldi 6. júní sl.
Ég sakna Guðmundar en mun
eiga hann í minningunni. Það sann-
ast hið fornkveðna að „enginn veit
hvað átt hefur fyrr en misst hef-
ur“. Aðstandendum votta ég mína
dýpstu samúð.
Sigurður Mar.
í dag kveð ég elskulegan afa
minn, sem hefur nú lokið sinni löngu
lífsgöngu hér á meðal okkar. Hon-
um man ég fyrst eftir í Ljósheimun-
um ásamt ömmu minni, Guðrúnu
Sæmundsdóttur, en hún lést fyrir
níu árum.
Lengst af bjuggu þau afi og
amma í Króki í Grafningi miklum
myndarbúskap og ólu átta börn.
Afi sagði okkur margar sögurnar
þegar hann var upp á sitt besta,
bæði á Nesjavöllum, þar sem þau
hjónin hófu sinn búskap, og í Króki,
þar sem þau bjuggu lengst, þar á
meðal þegar hann og bróðir hans,
Jóhann, virkjuðu bæjarlækinn og
fengu allt sitt rafmagn þaðan. Þetta
var árið 1929, og þóttu miklar
framfarir og nýjungar á þessum
árum. Afi var sérstaklega handlag-
inn og átti stórt verkstæði í kjallar-
Erfidrykkjur
Glæsilegkaffi-
hlaðborð, fallegir
salir og mjög
góðþjónusta
Upplýsingar
í síma 5050 925
og 562 7575
FLUGLEIÐIR
IIÖTEl LIIFTLEÍIIIR
anum í Króki, þar sem margir hag-
nýtir hlutir litu dagsins ljós. Þar
man ég sérstaklega eftir listasmíð-
uðum skautum úr tré og járni, upp-
rúlluðum að framan. A þessum
skautum fór hann margar bæjar-
ferðirnar á Þingvallavatni þegar
það lagði, og nokkrar ferðirnar með
okkur krökkunum.
Afi var mikill og áhugasamur
bóndi og hugsaði vel um landið sitt,
og þegar best lét var hann með um
eða yfir 500 fjár og var Krókur
stórbýli í þá daga.
Hann afi var svolítið merkileg
persóna, ef svo má að orði komast.
Þegar þú hittir þennan mann, hefð-
ir þú ekki trúað að hann væri að
nálgast hundrað árin.
Hann var með tinnusvart hár,
alltaf hress og glaður, og svo léttur
á fæti að við yngra fólkið máttum
vara okkur. Hann skrifaði svo fal-
lega og las gleraugnalaust, svo
ótrúlegt sem það var.
Hann fylgdist með öllu sem var
að gerast í hinum stóra heimi í
dag, og mátti maður hafa sig allan
við í samræðunum. Ég var þeirrar
ánægju njótandi að fá að hafa hann
í fertugsafmæli mínu 20. apríl sl.
Þar var hann hrókur alls fagnaðar,
stóð upp á sviði og fór með margar
af sínum fallegustu vísum, en hann
orti margar nú síðustu árin. Og
allar fór hann með þær eftir minni.
Þetta er mér ógleymanleg stund í
lifinu, og hafi hann alla mina þökk
fyrir.
Hann talaði oft um að hann lang-
aði til að lifa tvenn aldamót, en
hann var fæddur rétt fyrir þau síð-
ustu. Og þar sem hann var svo ern
og frískur, trúði maður því, og ann-
að kom ekki til. En enginn veit sína
ævi, og elskulegur afi er nú farinn
í ferðina miklu, og á vit feðra sinna.
Ég er þakklát fyrir að hafa feng-
ið að kynnast afa mínum og ganga
þennan vegarspotta með honum.
Hvíl þú í friði.
Ef þessi dagur hefur ekki veitt
svör við spurn ykkar og verið opnun
sálar minnar, látum hann þá verða
fyrirheit um framtiðina.
(Kahlil Gibran)
Kolbrún.
• Fleiri minningargreinar um
Guðmund Jóhannesson bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
GARÐS
APÓTEK
Sogavegi 108
REYKJAVÍKUR
APÓTEK
Austurstræti 16
eru opin tilkl. 22
Næturafgreiðslu
eftir kl. 22 annast
Garðs Apótek
MOSAIK hf.
Hamarshöfði 4 155871960
ABC1) r.KOHl)
LEGSTEINAR
Margar gerðir
Fjölbreitt úrval steintegunda
íslensk framleiðsla
tBCOf. rCHUKI
t
Ástkær sonur minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
ÞÓRIRG. ÓLAFSSON
bifreiðastjóri,
verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju
föstudaginn 14. júní kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent
á Hjartavernd.
Stefanía Guðmundsdóttir,
Þórey S. Þórisdóttir, Ójafur Geir Jóhannesson,
Klara Rut, SnævarÖrn, Bergsteinn Ingi,
systkini og aðrir aðstandendur.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
KRISTINN ERLENDUR KALDAL
MICHAELSSON
leigubifreiðarstjóri,
Suðurgötu 45,
Keflavík,
sem lést 6. júní sl., verður jarðsung-
inn frá Kálfatjarnarkirkju föstudaginn
14. júní kl. 13.30.
Bjarnheiður Björnsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
FRIÐSTEINN G. HELGASON
verkstjóri,
Dalbraut 27,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Áskirkju í dag,
fimmtudaginn 13. júní, kl. 15.00.
Jón Þór Friðsteinsson,
Helga Guðríður Friðsteinsdóttir,
Ólafur Friðsteinsson,
Hilmar S. Friðsteinsson,
Maria Erla Friðsteinsdóttir,
Hannes B. Friðsteinsson,
Hólmfríður Friðsteinsdóttir,
Ragnheiður Friðsteinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Sólrún Kristjánsdóttir
Kristján Halldórsson,
Svanhildur Hilmarsdóttir,
Margrét Kristjánsdóttir,
Stefán Tyrfingsson,
Kristjana V. Árnadóttir,
Sveinn Gunnarsson,
Kjartan Leó Schmidt,
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát bróður okkar,
JÓNS ÞORKELSSONAR
frá Arnórsstöðum.
Guðný Þorkelsdóttir,
Margrét Þorkelsdóttir,
Loftur Þorkelsson,
Svanfríður Þorkelsdóttir,
Guðrún Þorkelsdóttir,
Arnór Þorkelsson,
Ragna Gunnarsdóttir.
t
Innilegasta þakklæti og Guðsblessun
til allra þeirra, sem sýnt hafa okkur
samúð og vináttu við fráfall elskaðs
sonar okkar og bróður,
SIGURJÓNS
STEINGRÍMSSONAR.
Kærleikur og huggun Krists fylli
ykkur öll.
Steingrimur Ágúst Jónsson, Þóranna M. Sigurbergsdóttir,
Ríkharður Örn, Björk, Daniel, Kristný, Gunnar.
t
Innilegar þakkir til þeirra, sem sýndu okkur samúð og vinarhug
við andlát og útför eiginmanns mins, föður okkar, tengdaföður
og afa,
ÞORKELS PÉTURSSONAR,
Holtagerði 3,
Húsavík.
Sólveig Jónasdóttir,
Hólmfri'ður Þorkelsdóttir, Guðmundur Jónsson,
Regfna Þorkelsdóttir, Aðalsteinn Gíslason,
Jónas Þorkelsson, Guðmundur H. Jóhannsson
og barnabörn.