Morgunblaðið - 10.12.1996, Blaðsíða 58

58 ÞRIÐJUDAGUR 10. DESEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
ARNFRÍÐUR
MATHIESEN
+ Arnfríður Math-
iesen var fædd í
Hafnarfirði 12. júlí
1931. Hún lést 29.
nóvember síðastlið-
inn. Foreldrar Arn-
fríðar voru Svava
Guðrún Mathiesen,
húsmóðir, og Guð-
mundur Sigurðsson,
vélstjóri. Þau eru
bæði látin. Systkini
Arnfríðar eru Nína
S. Mathiesen, f.
29.1. 1943, og Matt-
hias A. Mathiesen,
f. 2.10. 1945.
Amfríður giftist 12. júlí 1953
Jóni K. Halldórssyni, vélstjóra,
f. 9.12. 1925, d. 9.7. 1978. Þau
eiga fimm böm: 1. Guðmundur,
býr í Hafnarfirði og á þijá syni.
2. Svavar, býr í Kópavogi og á
tvo syni. 3. Sigurður, lést 30.
maí 1996. 4. Erla Hildur, býr í
Njarðvík og á tvær dætur og
einn son. 5. Kristó-
lína, býr í Hafnar-
firði og á þijár dæt-
ur og einn son.
Einnig ólst upp hjá
Amfríði og Jóni
systursonur Arn-
fríðar, Árni, hann
býr í Reykjavík og
á tvær dætur og
einn son. Hinn 25.
ágúst 1979 giftist
Arnfríður seinni
manni sinum, As-
geiri Gíslasyni,
húsasmíðameistara,
f. 22. febrúar 1931.
Arnfriður stundaði skóla-
göngu í Hafnarfirði og varð
gagnfræðingur frá Flensborg.
Hún vann mestan sinn starfs-
aldur við heimilið.
Utför Arnfríðar verður gerð
frá Hafnarfjarðarkirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan
13.30.
Amma.
Það er svo skrýtið að þurfa að
ganga í gegnum þetta allt aftur á
svo stuttum tíma. Þegar Siggi var
jarðaður stóðst þú þig eins og hetja.
Þú varst hetja í allra augum, þó
sérstaklega hjá okkur systkinunum.
Þú gerðir allt til að stytta okkur
stundir en við kunnum kannski
ekki alltaf að meta allt sem þú
gerðir þá. En núna sjáum við hvað
þú varst að gera okkur gott.
t
Ástkær sonur minn,
EINAR INGI FRIÐRIKSSON,
lést af slysförum þann 7. desember.
Fyrir mína hönd og annarra aðstand-
enda,
Málfríður Ólafsdóttir.
t
Ástkær dóttir okkar, fósturdóttir og
systir,
ELÍN BIRGITTA
ÞORSTEINSDÓTTIR,
lést af slysförum þann 7. desember.
Hildur Pálsdóttir, Aðalsteinn Sigurþórsson,
Páll Aðalsteinsson, Ágúst Aðalsteinsson,
Þorsteinn Ólafs, Lára Kristjánsdóttir,
Þór Steinar Ólafs, Björg Magnea Ólafs,
Kristján Már Olafs.
t
Faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
KRISTBERG JÓNSSON
frá Kjólsvík,
sem lést fimmtudaginn 5. desember,
verður jarðsettur frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 12. desember. kl. 13.30.
Börn, fósturbörn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför ástkærs eiginmanns míns og fósturföður,
SIGURÐAR SIGURÐSSONAR
listmálara,
Fögrubrekku 5,
Kópavogi,
fer fram frá Dómkirkjunni í dag, þriðjudaginn 10. desember,
kl. 13.30.
Fyrir hönd vandamanna,
Anna Kristin Jónsdóttir,
Stella Kluck.
MINNINGAR
Það voru ófáar ferðirnar sem við
fórum saman ég, þú, mamma, Una
og Jóna til Ólafs inn á háls-, nef-
og eymadeild. Þú varst orðin fasta-
gestur þar alltaf á miðvikudags-
morgnum og við á vissan hátt líka
með þér. Á eftir fómm við í Nesti
og keyptum okkur krembrauð og
kók.
Þú varst veik og við vissum það
alveg og Siggi varð líka veikur og
auðvitað vissum við að þið yrðuð
ekki hér alltaf hjá okkur. En þið
áttuð bara að vera hjá okkur en
okkur datt ekki í hug að einhver
annar gæti þurft á ykkur að halda
og það sérstaklega ekki einhver sem
væri ekki hér á jörðinni.
Það sem er mér efst í huga er
þakklæti til afa fyrir að vera hjá
ömmu. Þó hún væri veik var hann
alltaf hjá henni og lét aldrei bugast.
Afi minn og allir hinir, við verð-
um bara að standa saman og þurrka
tárin því ömmu fannst svo leiðinlegt
ef einhver var að gráta.
Sólin er hnigin,
sest bakvið skýin.
Og ég hugsa til þín næturlangt.
Baráttuknúin,
boðin og búin.
Tókst mig upp á þína arma á ögurstundu.
Þú varst alltaf þar í blíðu og striðu
og hjá þér átti ég skjólið mitt.
Alltaf gat ég treyst á þína þýðu.
Og ég þakka þér
alla mína ævidaga.
Hve oft þú huggaðir og þerraðir tárin mín.
Hve oft þau hughreystu mig orðin þín.
Studdir við bakið.
- Stóðst með mér alla leið.
Opnaðir gáttir.
Allt sem þú áttir
léstu mér í té og meira til.
Hóf þitt og dugur.
Heill var þinn hugur.
Veittir mér svo oft af þínum vizkubrunni.
Kenndir mér og hvattir æ til dáða
og mín kaun græddir þá þurfti við.
Alltaf mátti leita hjá þér ráða.
Og ég eigna þér
svo ótal margt í mínu lífi.
(Stefán Hilmarsson.)
Þín nafna,
Arnfríður Mathiesen.
Amma Fríða. Ég sakna þín svo
mikið. Takk fyrir allt sem þú gerð-
ir fyrir mig. Það er stutt síðan við
kvöddum Sigga minn. Við munum
hafa minningu ykkar fasta í huga
okkar.
I önnum dagsins öndin mín
með ást og trausti leitar þín,
sem gefur veikum þor og þrótt
og þunga léttir sorgamótt.
Lát hjarta og starf mitt helgast þér,
í harmi og freisting lýs þú mér,
og leið mig heim, þá líf mitt þver.
(Sig. Vigfússon frá Brúnum).
Þín
Una.
Amma mín, nú kveð ég þig, stutt
er síðan Sigga ég kváddi. Almættið
nú geymi þig í frelsarans Jesú nafni.
Þinn ^ \
Ásgeir Sigurður.
Minning þín lifír hér eftir hjá
okkur er þú hvarfst á braut. Nú
hefur Guð loksins læknað þig og
leyst þína miklu þraut.
Guð geymi þig, amma mín, og
takk fyrir allt sem þú gerðir fyrir
mig. Elsku afí, Guð styrki þig og
okkur öll hin á þessum erfiðu stund-
um.
Þín
Jóna Kristín.
Ég orðvana eftir þeim horfði,
sem unni ég heitast og þráði og mest,
- þeim ég trúlyndu ástvinum öllum,
sem óskirnar gátu við hjarta mitt fest.
Að skilnaði hörpum hóf ég.
Mér hljómur hver brást líkt og markfípuð ör.
Þeir ómar, sem börðust í bijósti,
með bjargþunga féllu um stirðnaða vör.
Að vetrarins víðlendu auðnum
ris vermandi sól yfir foldir og haf
- svo omar mér ókomna daga
hver unaðarminning, sem líf þeirra gaf.
(Jón Magnússon)
Elsku amma, hafðu bestu þökk
fyrir allar samverustundirnar.
Anna Steinunn,
Helga og Egill.
BALDUR
JÓNASSON
+ Baldur Jónas-
son fæddist 1.
september 1920 á
Akureyri. Hann lést
2. desember síðast-
liðinn i Sjúkrahúsi
Reykjavíkur. For-
eldrar hans voru
Jónína Jónsdóttir,
f. 16. júní 1891, og
Jónas Jónsson, f.
18. apríl 1893. Þau
eru bæði látin.
Bræður hans voru
Siguijón Jónasson
og Hannes Jósúa
Jónasson, _ báðir
látnir, og Óli Ragnar Jónasson.
Baldur kvæntist 28. nóvem-
ber 1942 Láru Árnadóttur frá
Vestmannaeyjum, en hennar
foreldrar voru Sigurbjörg Sig-
urðardóttir, f. 25. júní 1883, og
Árni Oddsson, f. 6. maí 1888.
Þau eru bæði látin. Dóttir hans
fyrir hjónaband er Mary, gift
Jóni Sæmundssyni,
eiga þau fimm
börn.
Baldur var mikið
til sjós á yngri
árum. Hann tók
mótorvélstjórapróf
Fiskifélags íslands
1945, var í lögreglu
Reykjavíkur í þrjú
ár í kringum 1950.
Hann var einn af
stofendum Sendi-
bílastöðvarinnar
hf. 1949 ásamt öðr-
um og stundaði
rekstur sendibíls í
tvo áratugi, en var oft til sjós
á sumrin. Hann vann hjá vöru-
afgreiðslu Eimskips síðustu
tuttugu ár starfsævinnar og
var verkstjóri síðustu fimm
árin.
'Útför Baldurs fer fram frá
Bústaðakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Baldur var giftur móðursystur
minni Láru. Hann var hár og mynd-
arlegur maður og kom norðan frá
Ólafsfirði. Hann var barngóður og
kíminn og hændumst við systkinin
að honum. Mörg voru þau jól þegar
hann birtist á aðfangadag í gervi
jólasveins til að gleðja smáfólkið,
ekki aðeins okkur systkinin heldur
til að gleðja öll bömin í húsinu.
Einhvern veginn minnist ég alltaf
þeirra beggja í senn, Löllu og Balla
eða Rabba eins og ég kallaði hann
alltaf. Alltaf var vel þegið að dvelja
helgarlangt hjá þeim og oft var
íbúðin við Snorrabrautina sem ann-
að heimili mitt. Alltaf hafa þau
gefíð sér tíma til að ná athygli bam-
anna. í gegnum árin hafa fleiri
bæst í hópinn sem hefur haldið
tryggð við þau og sama gegnir um
mín börn nú og eiga þau góðar
minningar frá heimsóknum á Afla-
granda.
Margar minningar tengjast
sendibílum hans. Stundum fékk ég
að fljóta með við aksturinn og stóð
þá strákur stundum frammi við
mælaborðið og fylgdist með. Margt
var gert á þeim árum. Nokkur
minningarbrot sitja í huganum frá
ferð fimm ára drengs með þeim
hjónum norður til Ólafsfjarðar. Allt-
af var stutt í kímnina og auðvelt
var að misskilja þegar kallað var á
Balla til að gera eitthvað.
Seinni árin var hjartað farið að
bila og þegar hann lagðist inn á
spítalann í nóvember var hann viss
um að nú væri stutt þangað til
kallið kæmi. Allt til hins síðasta var
kímnin í lagi þó stutt væri í alvör-
una.
Baldur Jónasson.
Elsku Baldur.
Mig langar til þess í nokkrum
orðum að þakka þér fyrir allar þær
góðu stundir sem ég og fjölskylda
mín höfum átt með þér.
Það eru nú orðin tæplega 30 ár
síðan ég tengdist fjölskyldu þinni
og alla tíð höfum við átt vísan sama-
stað hjá ykkur Láru, er leið okkar
lá suður. Alltaf var hjartarúmið
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust
er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins
í bréfasíma 5691115, eða á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar
þar um má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki
yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
stórt, þó húsplássið væri lítið og
okkur tekið eins og við værum að
koma í foreldrahús.
Marga morgna höfum við setið
yfir kaffinu og þú hefur sagt okkur
frá bamsárunum á Oddeyrinni, er
þú varst að alast upp. Þú þekktir
þar hvert hús, vissir hver bjó hvar
og lýstir öllu svo vel að ég sá það
ljóslifandi fyrir mér og kannaðist við
marga, því ég átti líka mín bernsku-
spor á Eyrinni, þó seinna væri.
Ólafsijörðurinn var þér líka kær
og þú sagir okkur margt frá þeim
árum er þú bjóst þar. Lífsbaráttan
var ekki auðveld á þessum árum,
en minningarnar eru perlur í lífsins
ólgusjó.
Á síðastliðinu ári áttum við með
ykkur Láru yndislega viku í sumar-
bústað á Suðurlandi. Þar var haldið
upp á 75 ára afmælið þitt með
góðum vinum, en hinum dögunum
eyddum við saman, fórum í skoðun-
arferðir og áttum saman ógleyman-
legar stundir sem ég mun geyma í
hjarta mér.
Elsku Balli frændi.
Nú er leið þinni lokið á þessari
jörðu. Ég trúi að þú hafir orðið
hvíldinni feginn, því heilsan var
orðin bágborin.
Við þökkum af alhug alla þína
umhyggju og hlýju og erum sann-
færð um að ættingjar og vinir taka
vel á móti þér í nýjum heimkynnum.
Elsku Láru og ættingjum sendum
við okkar innilegustu samúðar-
kveðjur og biðjum algóðan guð að
veita þeim huggun.
Fríða, Jónas og börn.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þðkk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Hafðu þökk fyrir allt og Guð
geymi þig.
Kolbrún, Sigríður og
allir strákarnir.