Morgunblaðið - 10.12.1996, Blaðsíða 59

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 10. DESEMBER 1996 59
l|
í
>
I
>
)
j
3
3
i
I
3
3
3
I
í
I
<
í
i
i
í
i
i
i
-I
GYÐA
BRYNJÓLFSDÓTTIR
+ Gyða Brynjólfs-
dóttir var fædd
á Ormsstöðum í
Breiðdal 7. október
1925. Hún lést á
heimili sínu í
Reykjavík 1. des.
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Brynjólfur
Guðmundsson bóndi
á Ormsstöðum, f.
18.5 1892, d. 1975,
og kona hans Guð-
laug Eiríksdóttir
húsmóðir, f. 19.8.
1894, d. 25.1. 1995.
Systkini Gyðu voru Guðmundur
Þór, f. 1920, d. 1963, Sigríður,
f. 1922, búsett á Ormsstöðum,
Guðný, f. 1923, búsett í Reykja-
vík, gift Birni Jónssyni silfur-
smið, og Guðrún, f. 1927, búsett
á Reyðarfirði, gift Valtý Sæ-
mundssyni kennara.
Hinn 19. október 1946 giftist
Gyða Skúla A. Steinssyni, síðar
forsljóri hjá Sólningu hf., f.
7.12. 1924, d. 19.8. 1980. Þeim
Skúla varð fimm barna auðið.
Þau eru: 1) Bryndís, sérkenn-
ari, f. 10.3.1945, gift Páli Árna-
syni, framleiðslusljóra, búsett í
Hafnarfirði. Þeirra börn eru
Árni, f. 1966, Gyða, f. 1971, og
Svanur, f. 1974. 2) Gunnsteinn,
framkvæmdastjóri, f. 31.1.
1947, kvæntur Sigrúnu Gunn-
arsdóttur, leirlistarkonu, bú-
sett í Kópavogi. Þeirra börn eru
Skúli Þór, f. 1966, kvæntur
Jónínu Hlöðversdóttur, Guðný,
f. 1968, Sif, f. 1972, og Hrund,
f. 1974. 3) Guðlaug, skrifstofu-
maður, f. 14.1.1955,
gift Vilberg Skúla-
syni, kjötiðnaðar-
manni, búsett i
Keflavík. Þeirra
börn eru Arnór
Brynjar, f. 1975,
Gunnhildur Erla, f.
1979, og Skúli
Steinn, f. 1984. 4)
Sigrún, tækniteikn-
ari, f. 19.2. 1956,
gift Jóni Þórarni
Sverrisyni, hús-
gagnasmið, búsett í
Reykjavík. Þeirra
börn eru Sverrir, f.
1984, og Hildur Björk, f. 1989.
5) Halldór, framkvæmdastjóri,
f. 5.8. 1960, kvæntur Jónu Ág-
ústu Helgadóttur, húsmóður,
búsett í Kópavogi. Dætur
þeirra eru Ingibjörg Helga, f.
1981, Gyða Arna, f. 1984, og
Iris Osp, f. 1990. Barnabarna-
börn Gyðu og JSkúla er þijú:
Ragnar Adólf Árnason, Gunn-
steinn Aron Skúlason og Darri
Logi Skúlason.
Gyða ólst upp á Ormsstöðum
til 17 ára aldurs þegar hún
fluttist til Reykjavíkur þar sem
hún bjó síðan. Hún var Iengst
af húsmóðir en gegndi skrif-
stofustörfum síðari hluta ævi
sinnar. Hún starfaði jafnframt
sem sjálfboðaliði hjá Félags-
miðstöðvum aldraðra auk þess
sem hún var virkur félagi í
Kvenfélagi Grensássóknar um
áratuga skeið.
Útför Gyðu verður gerð frá
Grensáskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Elsku amma mín.
Það er svo margt sem kemur upp
í hugann á stundu sem þessari. Eg
veit varla hvar ég á að byija. Mér
eru ofarlega í minni þær mörgu
stundir sem við áttum saman þegar
ég kom til að hjálpa þér að þrífa.
Oft varð nú lítið úr verki því við
sátum svo lengi og spiluðum og
spjölluðum um heima og geima. Þú
fylgdist alltaf vel með okkur krökk-
unum og mér fannst ég alltaf geta
sagt þér allt. Það var svo í febrúar
að við Smári ákváðum að flytja til
Danmerkur og komum til að kveðja
þig. Þá sátum við inni í stofu yfir
kaffibolla og þú sagðir okkur frá
ævintýraferðum þínum til Afríku.
Ég man að ég hugsaði á þeirri
stundu; svona ætla ég að lifa mínu
lífi, stolt af að eiga þig sem ömmu.
Þá níu mánuði sem ég var erlendis
skrifuðumst við alltaf á, alveg fram
á síðasta mánuð þangað til ég kom
heim til þín og þú orðin svona veik.
Bréfin frá þér mun ég ávallt varð-
veita og allt það sem þú kenndir
mér í lífínu. Eg þakka Guði fyrir
að hafa fengið tækifæri til að vera
hjá þér síðustu dagana þína.
Nú ert þú komin yfir í sælureit-
inn til afa og hefur komist að leynd-
ardómum þess lífs - sem við töluð-
um svo oft um. Þetta er síðasta
bréfið mitt til þín, elsku amma mín,
og eins og þú sagðir sjálf í einu
bréfínu til mín: „Við erum eitthvað
svo tengdar (kannski nafnið)" þá
veit ég að við hittumst aftur. Eg
kveð þig með bænunum sem þú
kenndir mér. Minning þín lifir.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni.
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Þín
Gyða.
Gyða ólst upp með foreldrum sín-
um í fímm systkina hópi fram á
unglingsár. Eins og hjá öllum al-
múga þessa lands var lífsbaráttan
hörð og nýtnin og ráðdeildarsemin
var lífsnauðsyn. Heimili hennar var
þó um margt sérstakt. Móðirin var
sigld heimskona sem hafði forfram-
ast með þjóðum, búið á heimili lands-
höfðingjans og þekkti vel til siða
helstu embættismanna þjóðarinnar
og faðirinn kjammikill og dugandi
bóndi sem þrátt fyrir harða lífsbar-
áttu var einstakt ljúfmenni og hafði
auk þess næmt auga fyrir hinum
skoplegri hliðum mannlífsins.
Gyða fór 17 ára gömul að vinna
fyrir sér og fluttist þá til Reykjavík-
ur, fyrst í vist til frænku sinnar,
Unnar Ármanns, og síðan sem af-
greiðslustúlka í Bernhöftsbakaríi.
Hún hafði lokið fullnaðarprófi á
Breiðdalsvík og sótt unglingaskól-
ann á Djúpvogi en hún þráði alla
tíð að geta gengið í Kennaraskólann
og stundaði á þessum árum kvöld-
nám við Námsflokka Reykjavíkur.
En þrátt fyrir eindregna hvatningu
kennara sinna til frekara náms
gerði hún sér grein fyrir að efna-
hagurinn leyfði ekki slíkan munað.
Hún minntist ekki á þá drauma sína
við nokkurn mann fyrr en 30 árum
síðar. Það lýsir kannski best þeim
viljastyrk og raunsæi sem hún bjó
yfir og var alla tíð svo sterkur þátt-
ur í skapferli hennar. 18 ára gömul
kynnist hún Skúla Steinssyni sem
varð lífsförunautur hennar æ síðan
og saman hefja þau svo búskap í
einu herbergi inni í Sogamýri. Þar
fæðist svo elsta dóttir þeirra, Bryn-
dís, árið 1945. Skúli missti móður
sína kornungur, yngstur af 13
systkinum og hafði alist upp við
þau kjör og aðbúnað sem við Islend-
ingar viljum helst strika yfir í sögu
lands og þjóðar. Hann þekkti því
hina hörðu lífsbaráttu af eigin raun,
var viljasterkur og ákveðinn í að
koma sér áfram í lífinu.
Húsnæðiseklan var mikil í bæn-
um á þessum árum og þau Skúli
þurftu oft að flytja milli staða, fyrst
inn á Silfurteig, en þar fæðist elsti
sonurþeirra, Gunnsteinn, 1947, síð-
an inn í Karfavog og loks á Lang-
holtsveginn. Upp úr 1950 var þeim
úthlutuð lóð við Heiðargerði 19 þar
sem þau byggðu sér einbýlishús
sem þau fluttu inn í árið 1953 og
bjuggu þar alla tíð síðan. Skúli var
þúsund þjala smiður og Gyða vön
erfiðis- og útivinnu, enda byggðu
þau þetta hús algerlega á eigin
spýtur og grófu meira að segja sjálf
fyrir grunninum með haka og
skóflu. Hins vegar eignuðust þau
góða nágranna sem hjálpuðust að,
enda voru allir að byggja þarna á
sama tíma. í Heiðargerðinu fædd-
ust svo yngri börnin þijú, Guðlaug
1955, Sigrún 1956 ogHalldór 1960.
Skúli vann í fjölda ára hjá Korkiðj-
unni og síðar hjá Sandsölunni, sem
hann var raunar hluthafi í um tíma.
Hann stofnaði fyrirtækið Þunga-
flutningar og upp úr því Sólningu
hf. 1970 sem hann rak síðan til
dauðadags 1980 og enn er í fullum
rekstri.
Gyða mín, Það fer ekki hjá því
að eftir 30 ára samfylgd í hringiðu
lífsins eru minningarnar fleiri en
rúmast hér í örfáum línum. Þær eru
þó allar tengdar þeim eðlisþáttum
sem voru svo ríkir í fari þínu, þar
sem saman fór raunsæi og látleysi
alþýðukonunnar og víðsýni heims-
konunnar í svo eðlilegu samhengi
að undrun sætti. Engin vandamál
voru svo stór að þau yrðu ekki hjóm-
ið eitt í þinni meðhöndlun og engin
voru heldur svo smá að þau væru
ekki allrar athygli verð. Þennan
eiginleika kunnu barnabörnin þín
að meta enda voru leyndarmálin
óta.lin sem ykkur fór á milli.
í fræðibókum er hugtakið greind
skilgreint sem hæfileikinn til að
laga sig að breyttum aðstæðum.
Þann hæfileika hafðir þú sannar-
lega í ríkum mæli. Þegar Skúli lá
banaleguna varst þú sá styrkur sem
öll fjölskyldan þurfti á að halda og
eftir lát hans varst það þú sem
ákvaðst að selja húsið í Heiðargerð-
inu og flytja í litla blokkaríbúð inn
í Gautlandi þar sem þú bjóst þér
hlýtt og notalegt heimili þessi síð-
ustu 15 ár. Allt viðhorf þitt til lífs-
ins mótaðist svo sterkt af eðlilegum
gangi náttúrunnar að jafnvel sjálfur
dauðinn megnaði þar engu um að
breyta. Hann kom til þín í friðsemd
og fegurð og í fullu samræmi við
þá lífsspeki sem þú miðlaðir til okk-
ar í svo ríkum mæli.
Hafðu þökk fyrir samveruna.
Páll Árnason.
Elsku amma.
Þá er komið að kveðjustund hjá
okkur í bili eftir stutt en erfitt stríð
við krabbameinið sem tók þig frá
okkur öilum en það er þó víst að
þér hefur verið ætlað eitthvað
stærra hinum megin. Það er erfitt
að gera sér grein fyrir þessu og
sætta sig við þetta því þú varst
alltaf svo góð við alla í kringum
þig og þess vegna þótti öllum sem
kynntust þér svona vænt um þig.
Þú varst alltaf tilbúin að koma til
okkar systkinanna í Keflavík til að
passa okkur þegar mamma og pabbi
skruppu til útlanda og þá var nú
alltaf glatt á hjalla. Við biðum allt-
af spennt eftir „ömmu kjötsúpunni"
og tilbúin með spilastokkinn við
höndina því það var eitt af uppá-
haldi okkar allra. Þú settir líka allt-
af sérstakan svip á jólin þegar þú
varst hjá okkur en það var nú allt-
af kappsmál að hafa ömmu yfir
jólin því auðvitað vildu allir hafa
þig. Okkur langar að þakka Guði
fyrir að hafa átt svona ömmu og
vonandi líður þér vel þar sem þú
ert núna.
Deyr fé,
deyja frændur
deyr sjálfur ið sama.
En orðstír
deyr aldregi
hveim er sér góðan getur.
(Hávamál.)
Arnór, Gunnhildur og Skúli.
Gyða amma var alltaf hress og
skemmtileg og til í að gera allt.
Þegar við heimsóttum hana kom
hún brosandi til dyra með útbreidd-
an faðminn. Hún var góður vinur
sem hlustaði þolinmóð á hvað sem
var. Hún kenndi okkur fullt af spil-
um og við eigum eftir að sakna
þess þegar við sátum saman og
spiluðum. Hún bjó líka til bestu
kjötsúpu í heimi og alltaf átti hún
ís fyrir börnin sín.
Það er erfitt að hugsa til þess
að geta ekki farið til hennar og
tekið utan um hana aftur. Við
munum alltaf geyma minninguna
um ömmu í huga okkar og hjarta.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(V. Briem.)
Góður Guð, gættu ömmu vel.
Ingibjörg Helga, Gyða Arna
og Iris Osp.
Það fækkar enn í hópi frum-
byggjanna í Heiðargerði, sem upp
úr 1950 mynduðu litla samfélagið
sem þar hefur þróast æ síðan. Á
þessum árum var það flest ungt
fólk með börnin sín, sem var að
koma sér upp húsnæði til að tryggja
velferð fjölskyldunnar. Þetta var
tilraun til að gefa fólki kost á að
eignast sitt eigið húsnæði. Oft var
leiguhúsnæði á þeim árum ótryggt
og húsnæði yfirleitt af skornum
skammti í borginni. Hér reis byggð-
in fljótt með eljusemi og dugnaði
fólksins, samheldni og vináttu.
Hjónin í Heiðargerði 19, þau Gyða
og Skúli Steinsson, urðu nágrannar
okkar og hefur ætíð haldist góð
vinátta með fjölskyldunum síðan þá.
Skúli lést fyrir nokkrum árum
og nokkru síðar flutti Gyða héðan
úr hverfinu. Á fyrstu árunum hér
í götunni var samgangur mikill á
milli heimilanna, börnin léku sér
saman og við húsmæðurnar bund-
umst góðum og traustum vináttu-
böndum.
Gyða var ákaflega heilsteyptur
persónuleiki og traustur, sem mik-
ill ávinningur var að kynnast, ákaf-
lega heimakær og sem öllum vildi
gott gera. Við áttum mikla og góða
samleið um árabil, bæði á heimilum
okkar og einnig í kvenfélagi Grens- «
ássóknar. Þar sem og annars staðar
var Gyða traustur félagi. Fyrir
stuttu áttum við Gyða indæla sam-
verustund. Við töluðum um gömlu
góðu dagana og glöddumst yfir
þeim árum sem við vorum nágrann-
ar. Það var margs að minnast og
ekki var á henni að sjá, að svo stutt
var í endadægur, þegar við kvödd-
umst í síðasta skipti. Gyða stóð á
meðan stætt var, hún bognaði ekki
þó á bjátaði í lífinu, en eins og all-
ir aðrir, brotnaði hún í stóra bylnum
síðast, bylnum sem engum er kleift
að standa af sér. Nú er gamla sam-
félagið horfið í tímans rás og ný
kynslóð að taka við í breyttum sam-
félagsháttum.
Óneitanlega fylgir söknuður því
oft á tíðum þegar horft er til baka,
því liðinn tími kemur aldrei aftur.
Nú þegar ég kveð Gyðu vinkonu
mína og nágranna um áratuga '
skeið, vil ég þakka henni samfylgd-
ina og trausta og góða viðkynningu.
Hvíl í friði.
Aðstandendum vottar fjölskyldan
innilega samúð sína.
Guðrún K. Jóhannsdóttir.
Hún Gyða vinkona okkar er dáin.
Hún hvarf yfir móðuna miklu í
upphafi aðventu, daginn sem jóla-
ljósin fóru að lýsa upp skammdegis-
myrkrið. Við sitjum hér eftir þijár
hnípnar vinkonur og sjáum fram á
framtíð mun fátæklegri en áður var.
En minningarnar lifa, minningar
um ferðalög, utan lands og innan,
og ekki má gleyma árvissu helgar-
ferðinni í Grímsnesið þar sem
tíminn var notaður til fulls við spil
og spjall. Þar horfðum við á sólina
setjast og rísa aftur að morgni. Það
voru góðar stundir.
Gyða Brynjólfsdóttir var glæsileg
kona, sterkur persónuleiki, glaðvær
og frábær félagi.
Við erum þakklátar fyrir að hafa
átt hana að vini.
Við sendum börnum hennar og
fjölskyldum þeirra innilegar samúð-
arkveðjur.
Blessuð sé minning hennar.
Anna, Elsa og Guðrún.
t
Hjartans þakkir fyrir samúð og vinarhug
við andlát og útför elskulegrar ömmu
minnar,
ÞÓRDÍSAR
HALLDÓRSDÓTTUR
frá Sauðholti.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þórdís Guðmundsdóttir.
t
Hjartans þakkir til allra, er sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför
elskulegrar eiginkonu, móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÖLDU GUÐLAUGSDÓTTUR,
Baughóli 27,
Húsavik.
Sérstakar þakkir til lækna og stafsfólks
á deild 11E Landspftala og Sjúkrahúss
Þingeyinga, Húsavík, fyrir frábæra
umönnun og ástúð.
Hreiðar Sigurjónsson,
Ragnhildur Hreiðarsdóttir, Sveinn R. Arason,
Sigurjón Hreiðarsson, Helga Árnadóttir,
Hreiðar Hreiðarsson, Steingerður Á. Gfsladóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
Vegna jarðarfarar GYÐU BRYNJÓLFSDÓTTUR
verður lokað í dag, þriðjudaginn 10. desember,
frá kl. 12.00-16.00.
Sólning,
Smiðjuvegi 32-34,
200 Kópavogi.
4
4
í
A
I