Morgunblaðið - 09.03.1997, Blaðsíða 34

34 SUNNUDAGUR 9. MARZ 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Móöir mín, dóttir okkar, systir og vinkona,
HERDÍS BIRNA ARNARDÓTTIR
fréttamaður,
verður jarðsungin frá Áskirkju þriðjudaginn
11. mars kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á
Heimahlynningu Krabbameinsfélags íslands.
Arna Ösp Magnúsardóttir,
Áslaug Guðbrandsdóttir, Örn Bjarnason,
Edda Björk Arnardóttir, Guðmundur Jóhann Olgeirsson,
Guðbrandur Örn Arnarson, Björk Gísladóttir,
Haukur Hólm.
+
HALLLGRÍMUR Á. KRISTJÁNSSON
pípulagningameistari,
Hraunbæ 12,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Árbæjarkirkju þriðju-
daginn 11. mars kl. 13.30.
Hörður Hallgrímsson, Oddný Guðmundsdóttir,
Kristján Hallgrímsson, Steinhildur Sigurðardóttir,
Herdfs Hallgrímsdóttir, Guðni Pálsson,
Svava Hallgrímsdóttir, Magnús Vilhjálmsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HELGA MAGNÚSDÓTTIR
frá Akureyri,
áður til heimilis
í Álfheimum 54,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju, mánudag-
inn 10. mars nk. kl. 13.30.
Jón Haraldsson, Edda Dagbjartsdóttir,
Úlfar Haraldsson, Margrét Ríkarðsdóttir,
Svavar Haraldsson, Sigríður Jónsdóttir,
barnaböm og barnabarnabörn.
+
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
INGIBJÖRG RUNÓLFSDÓTTIR,
Safamýri 17,
Reykjavík,
andaðist á Landakoti föstudaginn 7. mars.
Haraldur Ragnarsson,
Sólveig Þóra Ragnarsdóttir,
Guðný Ragnarsdóttir,
Sólrún Ragnarsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
Svava Guðmundsdóttir,
Hafsteinn Guðmundsson,
Jón Steindórsson,
Gunnar Þórmundsson,
og barnabamabarnabarn.
+
Bróðir okkar og mágur,
GARÐAR SIGMUNDUR JÓNSSON,
Höfðagrund 4,
Akranesi,
andaðist á Sjúkrahúss Akranesi 6. mars.
Kristín H. Jónsdóttir, Hörður Sumarliðason,
Ólafur Ingi Jónsson, Helga Guðmundsdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns mins,
SVEINBJARNAR HJALTASONAR.
Fyrir hönd aðstandenda,
Berít Helena Gutsveen.
ARNI
ÞORSTEINSSON
+ Árni Þorsteins-
' son fæddist í
Hægindi í Reyk-
holtsdal 26. maí
1927. Hann andað-
ist á heimili sínu í
Fljótstungu í Hvít-
ársíðu 3. mars sið-
astliðinn og fór út-
för hans fram frá
Reykholtskirkju 8.
mars.
Hann Árni frændi í
Fljótstungu er dáinn.
Hver hefði getað trúað
því að hann færi svona
snögglega? Dauðinn gerir ekki boð
á undan sér. Alltaf kemur þétta
manni jafn mikið á óvart, hvort sem
það eru sjúkir sem bíða oft í lengri
tíma eftir kalli skaparans eða þegar
höggvið er á lífíð í einni svipan.
En þannig er lífið, það skiptast á
skin og skúrir.
Hann Ámi frændi okkar var fyrir
okkur alveg einstakur maður. Er við
hugsum til baka yfír farinn veg, em
margar mjmdir sem skjóta upp koll-
inum í minningunni. I öllum þeim
minningarbrotum sjáum við Áma
frænda glotta við tönn og hlæja
þessum líka smitandi hlátri. Hann
kunni að segja svo skemmtilega frá
svo maður hreinlega veltist um af
hlátri og hann hafði svo gaman af
því. Nöfn á fólki, ártöl, ættir manna,
rakti hann langt aftur, allt þetta og
margt fleira geymdi hann í kollinum.
Ámi frændi okkar var stoltur af
sínu fólki, ríkur af börnum og
bamabörnum. Hann hafði einstak-
lega gaman af að segja manni frá
þeim, sýna manni myndir og segja
sögur af barnabömunum í Dan-
mörku, bamabömunum í Mosfells-
bænum og frá stóm bamabörnun-
um á Selfossi. Hann var svo sannar-
lega stoltur af hópnum sínum.
En allt þetta ríkidæmi átti hann
ekki einn. Hann deildi því með konu
sinni, Ingibjörgu. Ingibjörg hefur
misst mikið, en góður Guð gefí
henni styrk til að halda áfram lífs-
göngunni.
Kæra Ingibjörg, Nína Marta,
Bjössi, Steini, Pia, Hjörtur, Helga
og börn. Við systkinin og fjölskyld-
ur okkar sendum ykkur okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Guð blessi minningu frænda okk-
ar, Áma Þorsteinssonar.
Guðmunda, Jónína
Steinunn og Jón.

o
1
2
|
2
i
5
íDaCta
6ara 6íóma6úðy
Fersk blóm og
skreytingar
við öll tækifæri
Opið til kl.'IO öll kvöld
Persónuleg þjónusta
Fákafeni 11, sími 568 9120
2
1
2
Í
2
i
8
OlSI#ISI#ISlO
Sú áund kemur aldrei aftur
sem einu sinni var.
Og sú stund kemur
aldrei aftur, að við
flökkuvinkonumar frá
Akranesi setjumst við
allsnægtarborðið í
Fljótstungu með þeim
hjónunum Árna og
Ingibjörgu, sem era
búin að taka á móti
okkur hlýjum faðmi á
hlaðstéttinni um rétta-
leytið á hveiju hausti á
sl. áratugum og leiða
okkur inn í hlýleg hí-
býli sín, setja okkur að
veislukosti og taka upp skemmtilegt
rabb saman. Hlýða á húsbóndann,
gáfumanninn og fræðaþulinn sem
vissi deili á flestum íslenskum ættum
og ættartengslum, sem vissi nafn á
næstum hveijum bæ og búendum
landið um kring. Kunni skil á þjóð-
legum fræðum, á skáldskap og list-
um að ónefndri þekkingu hans á
atvinnu þeirra hjóna, búskap og
ferðaþjónustu. Ó, hvað við eram oft
búnar að eiga marga yndislega daga
hjá þeim hjónum og ógleymanleg
rabbkvöld á liðnum áram.
En sú stund kemur aldrei aftur,
því það sorglega hefur skeð að hann
Ámi er dáinn svo skyndilega langt
um aldur fram. Og enn einu sinni
er rökkvað af sorg yfir heimilinu í
Fljótstungu og hún Ingibjörg okkar
elskuleg stendur ein eftir, hugró og
sterk eins og fýrr í vetrarveðram
lífsins, en alein eftir í íjallabænum,
ættaróðalinu í Fljótstungu. Og við
vinkonumar eram með tár á hvarmi
þegar við kveðjum hann Áma vin
okkar hinstu kveðju með þökk fyrir
allt og allt og sendum henni Ingi-
björgu okkar og fjölskyldunni allri
okkar innilegustu samúðarkveðjur,
með söknuði yfir því að sú stund
kemur aldrei aftur sem einu sinni
var.
En allra síðast viljum við kveðja
hann með ljóði sveitunga hans,
skáldbóndans á Kirkjubóli, Guð-
mundar Böðvarssonar:
Fönn daganna,
fönn áranna,
áratuganna,
aldanna,
fellur hljóðlega,
fellur tómlega,
eins og ekkert sé.
Fennir í fótspor
ferðamanna,
svo í heimahaga
sem í hágöngum,
fljótt í sum,
seinna í önnur,
loks í allra eins.
Samt er í samfylgd
sumra manna
andblær friðar
án yfirlætis,
áhrif góðvildar,
inntak hamingju
þeim er njóta nær.
Herdís, Valbjörg,
Bjarnfríður.
Gangur lífsins er oft svo ótrúleg-
ur að það er í raun blessun að vita
ekki hvað næsti dagur og nánasta
framtíð ber í skauti sér. Fyrsta dag
marsmánaðar skemmti ég mér á
góugleði í Brúarási ásamt sveitung-
Marmari ♦ Granít ♦ Blágrýti ♦ Gabbró
íslensk framleiðsla
Sendum
myndalista
MOSAIK
Hamurshöfði 4 - Revkjavik
simi: 587 1960 -fax: 587 1986
um mínum úr Hvítársíðu og Hálsa-
sveit. Þar var Árni Þorsteinsson,
sem hér er minnst, einn af skemmti-
nefndarmönum og kynnti það sem
fram fór eins og honum einum var
lagið. Viku síðar er hann til grafar
borinn og erfídrykkja hans haldin
í því sama húsi og hann kynnti
skemmtiatriði fyrir viku.
Það era átta ár í þessum mánuði
frá því að ég flutti fyrst hingað á
Hvítársíðu. Hægt og rólega kynnt-
ist maður sveitungunum. Það er
fjölbreytileg mannlífsflóra í þessu
70-80 manna samfélagi eins og er
sjálfsagt víða í sveitum landsins.
Bæjaröðin er einföld, um 30 km
löng og aðstæður ákaflega ólíkar á
efstu og neðstu bæjum. Ekki man
ég lengur hvenær ég sá Árna í
Fljótstungu fyrst, en kynni tókust
með okkur er við hjónin hófum að
selja tijáplöntur 1991. Hann sýndi
því strax mikinn áhuga, bauð mér
frameftir til að líta á það sem hann
var búinn að gera í tijárækt og
fékk síðar nokkrar plöntur hjá okk-
ur. Hann var þá nýfarinn að fikra
sig af stað með tijárækt og var
óðar búinn að setja sig vel inn í þau
mál, eins og ég held raunar um flest
mál sem hann fékk áhuga á og þau
vora mörg og fjölbreytileg. Mér
fannst strax ákaflega gaman að
tala við Árna, hann hafði áhuga á
öllu mögulegu, óvenjulega minnug-
ur og sagði skemmtilega frá.
Það var alltaf létt yfir honum,
fundvís á spaugilegar hliðar lífsins,
en jafnframt var glettni hans góð-
látleg. Hann var áhugasamur um
allt sem mætti auka á fjölbreytileika
starfa í sveitinni, alveg laus við alla
fastheldni og opinn fyrir nýjungum.
I tæpt ár höfum við starfað sam-
an sem fulltrúar Hvítsíðinga, í Sam-
vinnunefnd um svæðaskipulag
Mýrasýslu. Árni var alveg úrvals-
maður til starfa í þessari nefnd,
ákaflega áhugasamur, fjölfróður
um allt milli himins og jarðar í sinni
sveit og miklu víðar um héraðið.
Oftar en ekki vorum við samferða
á fundina og þá var nú ýmislegt
spjallað á leiðinni. Það er eitt að
eiga ekki framar von á upphring-
ingu frá honum þegar líður að fundi:
„Eigum við ekki að vera samferða,
nafni?“
Ég kveð nafna minn með sökn-
uði og þakka góð kynni. Við Hvít-
síðingar höfum misst mikinn af-
bragðsmann alltof fljótt. Ingibjörgu
konu hans og fjölskyldu þeirra votta
ég einlæga samúð.
Árni Brynjar Bragason,
Þorgautsstöðum.
Ámi bóndi í Fljótstungu er fallinn
frá og varðmaður Víðgelmis því far-
inn til hinna eilífu afréttarlanda.
Hellirinn Víðgelmir var honum hug-
leikinn og ófáar ferðimar fór hann
með áhugasama ferða- og hellamenn
þangað niður. Kynni okkar félag-
anna í Hellarannsóknafélaginu af
hjónunum í Fljótstungu hófust fyrir
allnokkram áram þegar félagið lagði
drög að opnun hellisins sem hafði
verið lokaður af ís í um tvo áratugi.
Ámi og Ingibjörg eiginkona hans
tóku þeirri málaleitan vel og liðs-
inntu okkur á alla lund. Þær stundir
sem við áttum í eldhúsi þeirra hjóna
í kjallara bæjarhússins í Fljótstungu
era okkur minnisstæðar.
Nú er skarð fyrir skildi þar sem
Árni er ekki lengur til að leiðbeina
þeim gestum sem vilja sjá þessa
glæsilegu náttúrusmíð rétt við bæj-
ardymar. Ámi átti tiltækan ýmsan
búnað sem hann notaði í glímu sinni
við ís og erfiðleika undirheimanna
og var án efa eini íslenski fjárbónd-
inn sem handlék rússneskar títan-
ísskrúfur með sömu leikni og forfeð-
ur vorir orfið og ljáinn.
Hann var vökull og fylgdist af
áhuga og athygli með þeim breyt-
ingum sem urðu á hellinum, ísmynd-
unum, snjóalögum og leysingum og
hafði samband við Hellarannsókna-
félagið þegar hann fann að eitthvað
undarlegt var á seyði. Við eigum
eftir að sakna Árna.
Ingibjörgu og öðrum aðstandend-
um sendum við okkar inniiegustu
samúðarkveðjur.
Félagar i Hellarannsókna-
félagi íslands.