Morgunblaðið - 11.04.1997, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
MIIVININGAR
FÖSTUDAGUR 11. APRÍL 1997 37
hans í starfi enn glæsilegri. Hann
gjörbreytti viðhorfum fólks til
íþrótta og jók áhuga allra og okkur
félaganna á barns- og unglingsárum
deymdi um að komast einhvern tím-
ann inn í iíflegar lýsingar hjá Sigga
Sig. og heyra hann jafnvel nefna
okkur á nafn. Það væri toppurinn á
tilverunni.
Leiðir okkar Sigga iágu síðar
saman í gegnum íþróttir og margar
utanferðir fórum við saman, en þó
kynntumst við raunverulega í gamla
útvarpshúsinu við Skúlagötu, þar
sem ég sá um óskalagaþátt fyrir
unglinga og þá var alltaf gaman
að hitta goðið á göngunum. Hver
skyldi svo hafa trúað því, að síðar
yrðum við nánir samstarfsmenn og
góðir vinir á fréttastofu útvarps?
Þegar ég hóf þar störf 1977 og átti
að reyna að feta í fótspor foringj-
ans, þá hefði ég fljótlega lagt upp
iaupana og forðað mér, ef ég hefði
ekki frá upphafi notið hvatningar,
trausts og vináttu Sigga sjálfs og
Margrétar fréttastjóra. Þau leið-
beindu og stýrðu stráknum af heil-
indum með hollráðum og fyrir það
verð ég ævinlega þakklátur.
Við Siggi náðum vel saman, margt
var brallað og margs er að minnast,
þar til við byq'um aftur að lýsa og
þá vonandi hressir og kátir.
Siggi var einlægur, heiðarlegur
og ekki síst skemmtilegur persónu-
leiki og vinur. Hann var ætíð vel
studdur af dásamlegri eiginkonu,
Sissu, sem hann virti og elskaði, sem
og börn sín, tengdabörn og barna-
börn, já hann var stoltur af sinni
fjölskyldu, sem reyndist honum svo
vel og var honum dýrmæt til hinstu
stundar. Þetta eru fátækleg orð um
góðan vin, en ég er ríkari að hafa
kynnst honum, lært af honum og
fengið tækifæri tii að ganga oft
með honum á lífsleiðinni.
Elsku Sissa, missir þinn er mikill
og allrar ijölskyldunnar og ég sendi
ykkur mínar innilegustu samúðar-
kveðjur, en minningin um góðan
mann mun gera ykkur sorgina létt-
bærari.
Hermann Gunnarsson.
Það er engum vafa undirorpið að
Sigurður Sigurðsson er einn eft-
irminnilegasti útvarpsmaður sem við
áttum á blómaskeiði Útvarpsins.
íþróttalýsingar hans í Útvarpinu eru
enn í minnum hafðar og munu verða
um ókomna tíð. Sigurður sýndi mér
einu sinni gömul handrit, þar sem
hann hafði skrifað inngang að lýs-
ingu og þar stóð efst á blaðinu k.þ.s.
Hvað er þetta? spurði ég án þess
að velta þessum stöfum fyrir mér.
Jú, þetta sagðist Sigurður alltaf
hafa skrifað efst á blaðið fyrir lýs-
ingar, og þetta var auðvitað skamm-
stöfun á hans frægu ávarpsorðum,
„Komiði sæl“, eins og bókin heitir,
sem Vilhelm G. Kristinsson skrifaði
um Sigurð. Það voru víst fáar
íþróttagreinar, sem keppt var í, þeg-
ar Sigurður stóð á hátindi sínum sem
íþróttafréttamaður, sem hann lýsti
ekki. Sem almennur útvarpshlu-
standi man ég glöggt hvernig Sig-
urður færði knattleiki, frjálsar
íþróttir, sundkeppni og skíðaíþrótt-
ina heim í stofu í gegnum útvarpið.
Hann var brautryðjandi í íþróttalýs-
ingum og ótrúlegt hveiju hann fékk
áorkað við oft erfiðar aðstæður.
Útvarps- og símatæknin var í þá
daga ekki eins fullkomin og nú og
símasamband milli landa ótryggt.
Sigurður sagði okkur Útvarpsmönn-
um oft ýmsar sögur af aðstæðum
við lýsingar og hvernig hann kom
þeim áleiðis til hlustenda. Einhveiju
sinni var hann t.d. í Bandaríkjunum
og átti að lýsa landsleik íslendinga
og þarlendra. Símalínur voru ekki
til taks, en þá buðu bandarísk stjórn-
völd að „Útvarp Reykjavík" fengi
til afnota stuttbylgjukerfi Voice of
America, sem annars var notað til
að að koma áleiðis til Evrópu skoð-
unum Bandaríkjastjórnar á málefn-
um líðandi stundar á dögum kalda
stríðsins. Þannig var öllum ráðum
beitt til að koma íþróttalýsingum til
hlustenda hér á landi.
Sigurður varð fyrsti íþróttafrétta-
maður Sjónvarpsins, en eftir nokk-
urra ára starf þar snéri hann aftur
til Útvarpsins og hóf þar störf sem
fréttamaður og það var á Frétta-
stofu Útvarpsins á Skúlagötunni
sem við hófum samstarf. Skáklistin
átti þá hug hans allan, og það var
ekki aðeins að Sigurður gerði skák-
fréttum góð skil, heldur hafði hann
mjög gaman af þvi að tefla og var
vel liðtækur skákmaður. Ég held að
hann hafi haft mun meiri áhuga á
skákinni en öilum íþróttagreinunum
sem hann var að iýsa, ef frá er tal-
inn kannski fótbolti á heimsmæli-
kvarða. Þar var hann með á nótun-
um, og kunni vel að meta góðan
fótbolta.
Sigurður var skemmtilegur frá-
sagnamaður yfir kaffibolla og kunni
margar sögur af mönnum og málefn-
um. Það hafa líka verið sagðar marg-
ar sögur af Sigurði eins og títt er
um þá sem standa í fremstu vígiínu
fjölmiðlanna og eru stöðugt í sviðs-
ljósinu. Hann hafði ákveðnar skoð-
anir á mönnum, og lét þær óspart
í ljósi, og ekki síður ef þeir áttu
ekki upp á pallborðið hjá honum.
Eftir að hann lét af störfum sem
fréttamaður og varafréttastjóri 1980
kom hann oft til okkar á Fréttastof-
una, því hann hafði þar með höndum
ákveðin verk, og fylgdist sem fyrr
með skákinni, innanlands og utan.
Nú nokkur síðustu árin átti Sigurður
við heilsuleysi að stríða, og þá sér-
staklega frá áramótum, en dvaldi þó
lítið á sjúkrahúsum, því kona hans
Sigríður, betur þekkt sem Sissa í
ísafold, og börn og tengdabörn gerðu
honum kleift að dvelja á fallegu og
hlýlegu heimili þeirra í Espigerði, þar
sem hann gat jöfnum höndum notið
stórkostlegs útsýnis yfir borg og voga
og fylgst með heimskunnum knatt-
spyrnumönnum leika listir sínar víðs-
vegar um heiminn.
Við á Fréttastofu Útvarpsins
söknum góðs félaga og biðjum ijöl-
skyldu hans blessunar.
Kári Jónasson.
Ógleymanleg bernskuminning:
Mitt í önn sveitalífsins, þar sem Ijós-
verkin í kjallaranum hafa forgang,
fangar seiðandi rödd úr gamla lamp-
aútvarpinu alla athygli í stofunni
uppi yfir íjósinu. Sigurður Sigurðs-
son er að lýsa knattspyrnulandsleik
íslendinga og Svía 29. júní 1951 og
öll þjóðin hrífst með: „.. .Ríkharður
skorar glæsilega fjórða mark
sitt!...“ „.. .Svíar í dauðafæri en
Bergur ver meistaralega!. .. “
„.. .Skot!, en hárfínt framhjá!. ..“
„.. .Bergur kemur út úr markinu á
hárréttu augnabliki og gómar knött-
inn...“
Sigurður var ekki fyrstur íslend-
inga til að lýsa íþróttaviðburðum,
því Helgi Hjörvar og fleiri höfðu
lýst einstaka keppni. En Sigurður
telst engu að síður óumdeilanlegur
brautryðjandi á þessu sviði í stóru
og smáu. Já, ekki síst í hinu smáa,
því að í hinu einfalda fólst snilld
hans ekki síður en í hinu stóra og
vandasama. Nú á tímum þegar hinir
ungu heilsast og kveðjast með orð-
unum „hæ!“ og „ókey-bæ,“ hljóma
setningarnar: „Komið þið sæl“ og
„verið þið sæl“ eins og yndisleg tón-
list. Þessar tvær setningar urðu ekki
aðeins vörumerki Sigurðar heldur
geislaði frá persónu hans þessum
frómu óskum hans til hvers og eins.
Þessar setningar lýstu honum sjálf-
um kannski betur en flest annað.
Honum var eðlislæg umhyggja fyrir
því að hverjum og einum, sem hann
átti samskipti við, liði vel. Þannig
kynntist ég að minnsta kosti þessum
öðlingi og elskulegri konu hans.
Sigurður varð snemma þjóðsagna-
persóna og hvetjum manni hugstæð-
ur, undirrituðum svo mjög að það
átti þátt í því að til hans var gripið
þegar finna þurfti í skyndi afleysing-
armann fyrir Sigurð í sjónvarpinu.
Ég hafði nefnilega hermt ótæpilega
eftir honum á skemmtunum og það
þótti benda til þess að grínarinn
gæti orðið nothæfur íþróttafrétta-
maður fyrst hann gat spunnið upp
úr sér lýsingar á kappleikjum sem
voru bara hugarfóstur. Þannig varð
Sigurður óbeint örlagavaldur minn
og kann ég honum ævinlega þökk
fyrir það. En vitanlega hafa allar
íþróttalýsingar sporgöngumanna
Sigurðar orðið eftirlíkingar af því
sem hann hafði áður gert og því
eins konar eftirhermur í sjálfu sér.
Og er ekki sagt að eftirlíkingar séu
mesta lof sem nokkur getur fengið?
Fyrstu ár sjónvarpsins var Sigurður
íþróttafréttamaður bæði hjá útvarpi
og sjónvarpi og fór létt með það.
Eftir að hann hætti hjá sjónvarpinu
Iiðu ekki mörg ár þar til íþróttaf-
réttamennirnir þar voru orðnir tveir.
Það er því með djúpri virðingu og
þökk sem við Bjarni Felixson send-
um hinum afkastamikla brautryðj-
anda hinstu kveðju. Það er óhætt
að segja að það sé ekki aðeins sjónar-
sviptir, heldur ekki síður heyrnar-
sviptir að Sigurði, manninum sem
fékk alla þjóðina til að leggja við
hlustirnar með því einu að segja:
„Komið þið sæl.“
í minningu góðs drengs og í hlýj-
um anda kveðjanna fallegu, sem
urðu óijúfanlegur hluti af persónu
hans, votta ég ástvinum Sigurðar
samúð og bið þeim blessunar.
Ómar Þ. Ragnarsson.
• Fleiri minningargreinar um
Sigurð Sigurðsson bíða birtingar
ogmunu birtast í blaðinu næstu
daga.
Handrit afmælis- og minningargroina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust
er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins
í bréfasíma 5691115, eða á netfang þess Mbl@eentrum.is en nánari uppiýsingar
þar um má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki
yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sin en ekki stuttnefni undir greinunum.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
LÁRA LÁRUSDÓTTIR,
Skallagrímsgötu 1,
Borgarnesi,
verður jarðsungin frá Borgarneskirkju laugar-
daginn 12. apríl næstkomandi kl. 14.00
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu, er bent á
líknarstofnanir.
Börn, tengdabörn
og barnabörn í fimm ættiiði.
Eiginmaður minn og faðir okkar,
BENEDIKT MARTEINSSON
fyrrv. framreiðslumaður,
lést á Rigshospitalet í Kaupmannahöfn aðfaranótt föstudagsins 4. apríl.
Útförin hefur farið fram.
Jerry Marteinsson,
Edit Vivian Hansen og Vilmundur Hansen.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, bróðir, afi og langafi,
EYJÓLFUR ÁGÚSTSSON
bóndi,
Hvammi
Landsveit,
sem lést 30. mars sl., verður jarðsunginn frá
Skarðskirkju, Landsveit, iaugardaginn 12. apríl
kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim, sem vildu minnast
hins látna, er bent á Kirkjugarðssjóð Skarðskirkju.
Ferð frá BSÍ, Umferðamiðstöðinni, kl. 12.00.
Guðrún Sigríður Kristinsdóttir,
Katrín Eyjólfsdóttir, Már Jónsson,
Ævar Pálmi Eyjólfsson, Kolbrún Sveinsdóttir,
Knútur Eyjólfsson, Edda Halldórsdóttir,
Selma Huld Eyjólfsdóttir, Jóhann Guðmundsson,
Anna Magnúsdóttir,
systkini, barnabörn, barnabarnabörn
og aðrir aðstandendur.
A.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
INGIBJÖRG SIGURGEIRSDÓTTIR,
lést sunnudaginn 6. apríi.
Jarðarförin fer fram frá ísafjarðarkirkju laugar-
daginn 12. apríl kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á
Krabbameinsfélagið.
Þorgrimur Guðnason,
Pálína Kristín Þórarinsdóttir, Eirfkur Þórðarson,
Sigurgeir Bjarni Árnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓN ÞÓRIR ÁRNASON,
Kópavogsbraut 1a,
áður Þinghólsbraut 2,
lést á Landspítalanum fimmtudaginn 10. apríl.
Elín J. Þórðardóttir,
Elín J. Jónsdóttir Richter, Reynhold Richter,
Valgerður Þ. Jónsdóttir,
Arngunnur R. Jónsdóttir, Helgi R. Rafnson,
Jón Þórir Ingimundarson, Elín Ingimundardóttir.
Systir okkar, + SÓLVEIG GUÐMUNDSDÓTTIR frá Snartarstöðum, Oddagötu 12, Reykjavík,
lést á Landspítalanum 10. apríl.
Pétur Guðmundsson, Ásta Guðmundsdóttir.
Ástkær frænka okkar,
ÞÓRUNN ÓLAFÍA ÁSGEIRSDÓTTIR,
Háleitisbraut 43,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur 9. apríl.
Ásgeir Þorvaldsson, Erla Alfreðsdóttir,
Pétur Þorvaldsson, Ágústa Guðmundsdóttir,
Stefán Þorvaldsson, Guðríður A. Waage,
Kristín Þorvaldsdóttir, Tryggvi V. Traustason.
Móðir mín og amma,
BJARNFRÍÐUR GUÐJÓNSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð 9. apríl.
Rannveig Unnur Sigþórsdóttir,
Bjarnfrfður Bjarnadóttir.