Morgunblaðið - 21.10.1997, Síða 46

46 ÞRIÐJUDAGUR 21. OKTÓBER 1997
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
(£6 vissi ékki að þú
VÆRJRAÐSKZIPA BÓK
Smáfólk
UJE ARE pROUD TO
ANN0UNCETMATTHI5 VEAR
Ia)E HAVETWICE A5 AAANV
PEOPLE WATCHIN6 OUR 6AME
AS U)E HAD LAST YEAR!
LA5T YEAR I U)A5
TWE ONLY ONE..

Velkomin til stjörnuliðsleiks árs-
ins!
Við erum stolt af því að geta
sagt að í ár eru áhorfendur að
Ieik okkar helmingi fleiri en í
fyrra!
í fyrra var ég sá eini...
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
Til hamingju, Halldór
Frá Birgi Bragasyni:
„HALLDÓR Elías Guðmundsson,
Tjarnargötu 31, hefur fengið
100.000 punkta í frípunktakorta-
leiknum vinsæla."
Þannig hljómuðu auglýsingarnar
á öllum útvarpsstöðvum í heila viku
í byijun september, jafnvel tvisvar
í sömu auglýsingasyrpu. Það var
sama hvert maður ranglaði milli
stöðva, alls staðar var verið að óska
þessum Halldóri til hamingju. Skelf-
ing hlýtur þessi maður að vera rík-
ur, hugsaði ég. Sjálfur hef ég verzl-
að fyrir tugi - ef ekki hundruð
þúsunda - og skv. síðasta uppgjöri
er ég kominn með 495 punkta, sem
mun kannski nægja fyrir pylsu með
öllu, ef ég sleppi brauðinu. En hvar
bjó þessi auðjöfur? Jú, á bezta stað
í bænum, beint á móti Ráðherrabú-
staðnum á Tjamargötu 32. M.ö.o.
í Tjörninni! Tjarnargata 31 er nefni-
lega ekki til, nema kalla megi Tjarn-
arhólmann því nafni. Ég varð þó
ekki var við neinar byggingarfram-
kvæmdir þar, enda mun nógu erfitt
að fá byggingarleyfi í Tjörninni eft-
ir að Ráðhúsinu var hróflað þar upp
í norðurendanum þrátt fyrir mót-
mæli þorra Reykvíkinga. En þar
sem auðkýfingurinn Halldór átti að
búa svömluðu bara nokkrar endur
og átu blautar brauðskorpur.
Kannski var það öndin Jóakim
frændi, sem þarna var að stika út
lóðina fyrir ijárhirzluna sína? Nei,
það var of fjarstæðukennt. Ég fór
og gluggaði aðeins í símaskrána.
Og viti menn. Þar fann ég nafn
Halldórs Elíasar! Hann virðist hafa
skriðið á land líkt og árfeður okkar
í örófi tíma og var búsettur á Tjam-
argötu 37 og skráður nemi (ekki
landnemi). Það er aldeilis búið að
hækka námslánin, hugsaði ég, því
mér er fullkunnugt um, að til að fá
100.000 punkta þarf hann að greiða
yfir tvær milljónir. Og t.d. í Húsa-
smiðjunni fengi hann parket til að
leggja - ekki bara yfir Tjarnarhólm-
mann, heldur yfir Tjörnina eins og
hún leggur sig og borgarbúar gætu
skriðið á skautum allt árið um kring.
Vanalegum skautum á veturna og
hjólaskautum á sumrin. Vonandi
hefur hann keypti Lamella frá Finn-
landi. Það á að þola allt.
Mánudaginn 8. sept. hættu svo
þessar síendurteknu auglýsingar að
hljóma vegna þess að heimalningur-
inn á móti (Ráðherrabústaðnum),
Halldór Ásgríms utanríkisráðherra,
átti afmæli þann dag. Eða kannski
þau virtu fyrirtæki, bankinn minn,
Islandsbanki, (sem hluthafi áskil ég
mér rétt til að kalla hann ,,minn“),
Hagkaup, Húsasmiðjan og Skeljung-
ur, hafí loks áttað sig á mistökunum,
eða Halldór Elías hafí legið undir
ámæli bekkjarbræðra fyrir að hafa
látið múta sér til að lána nafn sitt
og heimilisfang, sem hvergi fínnst.
Hvað um það? Til hamingju, Hall-
dórar, bæði sá heimilislausi og fúll
á móti.
BIRGIR BRAGASON,
Laugavegi 81, Reykjavík.
Allir þurfa á bænum
að halda
Frá Heiðari Árnasyni:
ÉG ER undrandi á þeim litlu við-
brögðum sem Dagsljósþátturinn
þriðjudagskvöldið 30. september
hefur vakið.
Þarna voru leiddir saman fulltrúi
þjóðkirkjunnar, fulltrúi sértrúar-
safnaðarins Krossins, og svo nokkr-
ir „villuráfandi" sauðir, þó a.m.k.
einn prestlærður í þeim hópi sem
bar af kollegum sínum. Spumingin
var hvort kristilegt væri að blanda
spíritisma saman við kristna trú.
Ég hef verið í þjóðkirkjunni í
meira en hálfa öld og var því forvit-
inn að heyra í mínum fulltrúa.
Hann vildi lítið tjá sig framan af
þætti, hafði lítið sem ekkert kynnt
sér málefni hinna. Hann predikaði
þungur á brún um kærleik og um-
hyggju til náungans og í lok þáttar-
ins skaut hann að einum af miðlun-
um sem staddir voru í salnum, að
mikið gengi á á fundum hjá honum,
ekki vissi hann hvað það væri, en
alls ekki væru það framliðnir. í lok
þáttarins í beinni útsendingu var
miðillinn ásakaður um að vera
stórsvindlari og tíminn of naumur
fyrir hann að svara fyrir sig. Þvílík-
ur kærleikur, þvílík umhyggja en
hve þaulhugsað.
Fulltrúi Krossins sagði m.a. að
þeir „villuráfandi“ væru eins og
sjálfstæðismenn sem kysu Alþýðu-
bandalagið! Það vakti mig til um-
hugsunar að ef að þetta væru
stjórnmálaumræður og minn flokk-
ur væri endalaust að koma með
yfirlýsingar og gerðir sem mér lík-
aði alls ekki, flokkur sem sundrung
og innbyrðis bölbænir hafa ríkt í
endalaust sl. ár, þá kysi ég auðvit-
að aldrei þennan flokk framar,
þaðan af síður vær ég flokksbund-
inn. En af því að þetta er kirkjan
okkar þá verður maður sár og ger-
ir ekkert í málunum. Mér finnst
kirkjan mín ekki lengur höfða til
mín, þessi „flokkur" hefur ekkert
með trú mína að gera og ég get
án samviskubits gengið úr honum
strax.
Það kom fram í þættinum að í
Danmörku eru það aðeins 20% þjóð-
arinnar sem trúa á framhaldslíf og
því ekki eins margir „villuráfandi"
og hér á landi þar sem rúmlega 60%
trúa á framhaldslíf. En í Danmörku
er samt sem áður kirkja fýrir spírit-
ista, Danielkirken í Kaupmanna-
höfn. Er ekki löngu tímabært að
athuga þau mál hér? Hvað segja
þessi rúmlega 60% sem finnst í lagi
að blanda saman spíritisma og
kristinni trú við því, jafnvel þó að
þið trúið á álfa og huldufólk líka?
Allir þurfa á bænum að halda,
en þyrfti ég extra skammt, leitaði
ég frekar til þeirra villuráfandi. Mér
fínnst þeir hjartahlýrri, skilnings-
ríkari og trúaðri.
Þakka Dagsljóssmönnum fyrir
þeirra framlag, þeir voru ágætir,
en tíminn of stuttur.
í guðs friði.
HEIÐAR ÁRNASON,
Kópavogsbraut 86, Kópavogi.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.