Morgunblaðið - 12.12.1997, Side 70

70 FÖSTUDAGUR 12. DESEMBER 1997
MORGUNBLAÐIÐ
Grettir
*
i
s
JSjLOJbfivrv PoJLj, frrvj ÁxotMUM'? HOU) DOES 5HE KNOWIFTHE LETTER 5HE 60T WA5 YOURLA5T LETTER? ANPIF 5HE DOEðN'T 6ET THI5 LETTER.HOW lOILL 5HE KNOU) YOU A5KED HER IF 5HE 60T YOUR LA5T LETTER?
PP i
i
'í
Kæra pennavin-
kona. Fékkstu
síðasta bréfið
mitt?

Hvernig veit
hún hvort að
bréfið sem hún
fékk var síðasta
brj^ið frá þér?
Og ef hún fær ekki þetta
bréf, hvernig á hún þá
að vita að þú spurðir
hana hvort hún hafi feng-
ið síðasta bréfið frá þér?
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 5691329
Yeitingastaðir
ogkrár
Frá Albert Jensen:
SÍÐAN glæsilegir og rúmgóðir
dansstaðir viku fyrir reykmettuðm
og þröngum krám, sem orðið er
yfirþyrmandi mikið af, sýnist
nokkuð ljóst að ráðsmenn þessara
staða eru ekki þeir hugmyndaauð-
ugustu. Undarlegt að menn skuli
hafa tekið svo ólánlegri breytingu.
Kannski veldur nokkru, að fólk
kemst án greiðslu yfir þröskuld
kránna, þar sem okrið tekur því
svo opnum örmum. Einn staður
selur reyndar inn. Það er Vegas.
Þar gefst mönnum að sjá ungmeyj-
ar pússa stálsúlur með nöktum
líkömum sínum. Slíkt segja gest-
irnir vel borganlega upplyftingu.
Sjálfir vita þeir ekki hvort það er
fyrir sálina, eða eitthvað annað.
Ljóst er að staðarhaldarar Vegas
vilja enga bijóstahaldara, eða ann-
að í þeim dúr fyrir starfsstúlkur
sínar. Stálsúlustúlkurnar sjá um
að engin kyrrstaða sé á andrúm-
inu. Veitinga- og matsölustaðirnir,
þar er annað upp á teningnum.
Lofsverður metnaður að mörgu
leyti. Öfugt við loftþungar og fárra
kosta krárnar á fólk þar mikið
val. Hvað er þá svona merkilegt
við krárnar? Eru það þrengslin og
óloftið? Eða ýta þær undir með-
fætt flökkueðli íslendingsins? Það
er, að um leið og þeir eru komnir
inn, langar þá út. Einskonar sálar-
flakk í eyðimörkinni. Einmanaleik-
inn er ekki góður fylginautur og
afvegaleiðir marga.
Víða er nú þrengt að reykinga-
fólki. Af sem áður var, þegar það
gat púað hvar sem var, framan í
hvern sem var. Eða hvað? Er ekki
allt sem sýnist? Sjáðu nú. Ef þú
vilt fara á veitingastað sem býður
þér hreint loft, þá er hann ekki
til. En það er reynt að blekkja.
Nokkrir staðir banna reykingar
meðan borðað er. Svo ekki söguna
meir. Þeir sem ekki þola reyk verða
að fara. Reykmettaður búnaður
staðar gerir hann ókræsilegan fyr-
ir þá sem ekki reykja og óþolandi
fyrir fjölda manns með veik lungu.
Einn vinur minn, sem stríðir við
asma, finnur sig einangrast því nú
sé svo komið að hann þolir ekki
reykjarlykt, hvað þá reyk. Hann
getur ekki komið á veitingastaði,
hvað þá krár. Alls staðar er reykt.
Þetta misrétti er hægt að leiðrétta
án skaða fyrir staðareigendur.
Fyrir það fyrsta hafa reykingar
minnkað. Og þá segir sig sjálft,
að þeim sem ekki reykja fjölgar.
Öllu því fólki líður betur þar sem
ekki er reykt. Staðarhaldarar, leyf-
ið ykkur þann munað, svona til
tilbreytingar, að hugsa. í von um
það og í ljósi þessa alls, skora ég
á einn stað eða fleiri að loka alveg
fyrir reykingar. Þar verði alls ekki
reykt. Á engum tíma. Starfsfólk
ekki undanskilið. Látið það berast
og sjáið hvað gerist. Þar munu
verða fordæmisgefandi staðir, eig-
endum til sóma og hagsældar. Á
þá staði mun ekki vanta fólk. Allir
munu gera það gott. Reykingafólk
mun hafa nóg að bíta og brenna
á öllum hinum stöðunum. Og fyrst
þið eruð byijuð að leysa vanda-
mál; hvemig væri að allir nætur-
staðir kæmu sér saman um mis-
munandi lokunartíma? Skiptust á
ákveðnum tímum. Slíkt mundi
jafna keyrslu leigubíla, fækka slys-
um, ofbeldi og gera mannleysum
þeim sem selja eiturlyf erfiðara um
vik. Kannski er þetta til of mikils
mælst. Of mikið á ykkur lagt. En,
hugsið og þá held ég að þið sjáið
að hagsmunir ykkar verða ekki
minni við að taka tillit til meirihlut-
ans. Eiginlega takið þið þannig
tillit til allra.
ALBERT JENSEN,
Háaleitisbraut 129, Reykjavík.
Stutt athugasemd
við ritdóm
Frá Auðuni Braga Sveinssyni:
VENJULEGA mun ritdómum ekki
vera svarað. Má því teljast í meira
lagi óvenjulegt, að ég dirfist að
gera smá athugasemd við dóm um
bók mína „í fjórum línum 111“, eft-
ir Siguijón Björnsson, fyiTum pró-
fessor, er birtist í Morgunblaðinu
5. desember sl. Margt er þarna
sjálfsagt rétt sagt, og verður því
sjálfsagt ekki hnekkt. Þar er ekki
að neinu marki fundið að vísna-
og ljóðagerðinni, að því er skilst,
heldur vikið að ýmsum frágangs-
atriðum, sem auðvitað geta verið
tekin til athugunar, sjái fjórða bindi
safnsins dagsins Ijós síðar.
En það er eitt í þessum ritdómi
Siguijóns, sem ég get ekki látið hjá
líða að mótmæla. Hér er ekki um
Ijóðaúrval að ræða, heldur safn
vísna og ljóða, svona fremur af betra
taginu. Ætti ég að gera úrval úr
þremur bindum vísna- og ljóðasafns
míns, gæti hugsast, að fyndust eitt
hundrað ágæt erindi í fjórum línum.
Höfundarnir eru margir - og mis-
jafnir - að vonum. Þetta vildi ég
nú segja. Bókin mín flytur margar
frambærilegar vísur og erindi, þó
að fæst þeirra séu listaverk. En ljóð
eru samt sem áður oft skemmtandi
og mannbætandi.
Hagyrðingar góðir! Þökk væri
mér á að fá góð erindi í fjórum lín-
um frá ykkur í næsta bindi vísna-
og ljóðasafns míns.
Með þökk fyrir birtinguna.
AUÐUNN BRAGISVEINSSON,
Hjarðarhaga 28, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.