Morgunblaðið - 11.01.1998, Qupperneq 40

40 SUNNUDAGUR 11. JANÚAR 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Ferdinand
Vörumerkið á boltanum mín-
um ergir þig, er það ekki,
herra?

BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reylqavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Móðir Teresa -
þjónn Krists
Frá Konráði Friðfinnssyni:
„ENGINN kveikir ljós og setur það
í felur né undir mæliker, heldur á
ljósastiku, svo að þeir, sem inn
koma, sjái ljósið." (Lúk: 22.33). Eiga
þessi orð frelsarans ekki vel við er
við leiðum hugann að móður Teresu
og þeim verkum sem hún vann í lif-
anda lífí meðal fátækra manna, frá
árinu 1948 til dánardags 1997? Ég
hygg svo vera.
Þessi kona, sem faeddist í Alban-
íu 1910, var kölluð til starfa af
frelsaranum ung að árum. Starf
hennar var að fara til fátækra-
hverfana í Kalkútta á Indlandi og
vinna meðal bágstaddra þar. Til að
bregðast ekki köllun sinni gaf hún
allt frá sér og hóf að byggja upp
starfsemi á framandi stað og veita
örlitla skímu inn í líf manna sem á
strætunum gistu og áttu hvergi
höfði sínu að halla. Raunverulega
reisti hún lampa sinn hátt á loft.
Já, svo hátt að allur heimurinn gat
séð hann.
Ekki fór móðir Teresa leynt með
það fyrir hvern hún starfaði. Hver
húsbóndi hennar er. Því ávallt mátti
sjá Jesúm Krist í störfum hennar,
til dæmis í aðhlynningu hvers kon-
ar, þjónustu við sjúka og er hún
veitti heimilislausu fólki afdrep og
fóðurlausum og móðurlausum styrk
og athvarf. Þessu mikilvæga atriði
mega menn ekki gleyma er talið
berst að hinni merku konu. Móðir
Teresa (réttu nafni Agnes Gonxha
Bojaxhiu) var sjálf vel meðvituð um
þann sannleika að enginn maður
getur í eigin mætti unnið hið mikla
starf sem framkvæmt var með
höndum hennar. Því hún var aldrei
efnuð manneskja. Með tvær hendur
tómar hóf hún verkið í fullvissu þess
að sá sem sendi hana og máttinn
hefur sé með í starfínu og sjái henni
fyrir þeim hlutum sem nauðsynlegir
eru til að gera það kleift. I krafti
trúar, bænar og kærleika gekk
dæmið líka upp og fjárframlög fóru
að berast til starfsins. Þá fyrst var
unnt að hefja starfsemina sem hef-
ur síðan veitt fjölmörgu fólki nýja
von og leitt ófáa til trúar á soninn.
Með öðrum orðum lagði Teresa allt
í hendur honum sem getur og fjarri
fer því að hún hafí gerst vantrúuð
er á móti blés, heldur styrktist kon-
an í trúnni við hverja raun. Og þá
uppskar hún í samræmi við trú sína.
Éinnig skulum við hugleiða að í
engu var þessi kona frábrugðin öðr-
um. A sig sjálfa leit hún sem iðrandi
syndara sem þráði að biðja herra
sinn að fyrirgefa sér syndirnar á
hverjum degi. Að tarna kann ef til
vill að hljóma ankannalega í eyrum
einhverra. En þannig eru málin
engu að síður vaxin.
Þessi auðmýkt og trú Teresu
barst til annarra landa sem fyrr
segir. Sannleikurinn er að 1996 vöru
stofnuð alþjóðleg samtök, Sam-
verkamenn móðir Teresu, sem hafa
það að markmiði að sjá Krist í öllum
mönnum. Feta á þann hátt í spor
hinnar kærleiksríku konu.
Að endingu era hér orð úr. Jó-
hannesarguðspjalli sem eru vel við-
eigandi í umfjölluninni um rhóður
Teresu og verk hennar. Þau hljóma
svona:
„Sá sem þjónar mér, fylgi mér
eftir, og hvar sem ég er, þar mun og
þjónn minn vera. Þann sem þjónar
mér, mun faðirinn heiðra.“
(Jóh:12.26.)
KONRÁÐ FRIÐFINNSSON,
Fífuhvammi 1,701 Fellabæ.
Að hreyfa við
steingervingum
Frá Bergþóri Bjarnasyni:
FORMAÐUR Leigjendasamtak-
anna, Jón frá Pálmholti, hefur farið
mikinn í dagblöðum landsmanna
vegna hækkunar á leigu á félagsleg-
um íbúðum hjá Reykjavíkurborg.
Svo virðist sem staðreyndir málsins
hafi farið framhjá formanninum.
Hækkun leigunnar mun ekki koma
niður á þeim sem hafa litlar tekjur,
því þeim mun bættur mismunurinn
með húsaleigubótum eða félagslegri
aðstoð. Reglurnar á eftir að útfæra
en ég hef fulla trú á að meirihluti
Reykjavíkurlistans geri það vel eins
og flest annað sem hann hefur gert.
I tíð Sjálfstæðisflokksins voru
leigumál borgarinnar með allt öðr-
um hætti. Þá þekktist jafnvel að
íbúðum væri úthlutað beint af borg-
arstjóra og að einstaklingar í góðum
efnum byggju í lúxusíbúðum og
borguðu smáaura fyrir. A meðan
sátu þeir sem höfðu raunveralega
þörf á félagslegu leiguhúsnæði úti í
kuldanum og komust ekki lengra en
á biðlista því aldrei flytur neinn út
sem einu sinni er kominn í íbúð hjá
borginni. íbúðirnar hafa orðið fleiri
og fleiri með árunum, að því er virð-
ist án þess að þeir kæmust að sem
þyrftu. Með félagsíbúðum og hækk-
un á húsaleigu á að reyna að koma
hreyfingu á þessi mál svo að þeir
sem hafa góðar tekjur búi ekki í
húsnæði niðurgreiddu af Reykjavík-
urborg en þeir sem búa við erfiðar
aðstæður hafi raunverulega mögu-
leika á félagslegu húsnæði. Þá ættu
skjólstæðingar Jóns frá Pálmholti
kannski möguleika á að komast í fé-
lagslegt leiguhúsnæði. Um það snú-
ast þessar breytingar, ekki neitt
annað.
BERGÞÓR BJARNASON,
Stapaseli 11, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.