Morgunblaðið - 24.05.1998, Blaðsíða 38
J58 SUNNUDAGUR 24. MAÍ 1998
V---------------------
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
Ástkærfaðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
EINAR ÁRNASON
frá Stóra Hrauni,
Minni-Grund,
áður Hólmgarði 1,
lést á Borgarspítalanum þriðjudaginn 19. maí.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju miðviku-
daginn 27. maí kl. 15.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem vildu minnast hans, er bent á
líknarstofnanir.
Ingibjörg Einarsdóttir, Þórir Þórðarson,
Sigurður L. Einarsson, Guðbjörg Friðriksdóttir,
Anna María Einarsdóttir, Gústaf Guðmundsson,
Árni Einarsson, Ragnhildur Nordgulen,
Sigurbjörg Einarsdóttir, Eyþór Árnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Okkar ástkæra
JARÞRÚÐUR PÉTURSDÓTTIR,
Ljósheimum 8,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Langholtskirkju
þriðjudaginn 26. maí kl. 15.00.
Blóm og kransar eru afþakkaðir, en þeir, sem
vilja minnast hinnar látnu, láti Krabbameins-
félag íslands njóta.
Anton Líndal Friðriksson,
Guðrún Antonsdóttir, Gunnar Steinþórsson,
Eyrún Antonsdóttir,
Arnrún Antonsdóttir, Ingvi Þór Sigfússon,
Dóra Sturludóttir
og barnabörn.
INGIBJÖRG
INDRIÐADÓTTIR
+ Ingibjörg
Indriðadóttir
fæddist í Keldunes-
koti í Kelduhverfí
19. apríl 1929. Hún
lést á Sjúkrahúsinu
á Húsavík hinn 15.
maí síðastliðinn, 69
ára að aldri. For-
eldrar hennar voru
Indriði Hannesson,
f. 20.12. 1902, d.
25.9. 1963, og kona
hans Kristín Jóns-
dóttir, f. 18.8. 1906,
d. 8.6. 1988, bændur
og hótelhaldarar í Lindar-
brekku í Kelduhverfi. Systkini
Ingibjargar eru: Björg Margrét,
f. 25. maí 1930, og Gunnar og
Gunnlaugur, tvíburar, f. 10.
nóv. 1932.
Eiginmaður Ingibjargar er
Jón Gunnlaugur Stefánsson
bóndi, f. 16. maí 1925, ættaður
frá Arnarstöðum í Núpasveit.
Foreldrar hans voru hjónin
Oktavía Stefanía Ólafsdóttir, f.
30.9. 1891, d. 4.1. 1934. og
Stefán Tómasson, f. 4.3.1881, d.
19.2. 1967. Jón og Ingibjörg
giftu sig 18. ágúst 1951. Þau
eignuðust fjögur börn. Þau eru:
1) Kristín Erla, f. 14. febrúar
1951, starfsmaður í Sólningu og
á leikskóla, hennar maður er
Garðar Tyrfíngsson starfsmað-
ur við Hitaveitu Suðumesja.
Þau eiga tvo syni, Sævar, f.
1976, og Grétar Má, f. 1982. 2)
Drengur (óskírður),
f. 1953, d. 1953. 3)
Margrét, f. 18. janú-
ar 1957, kennari og
þroskaþjálfi, henn-
ar maður er Kol-
beinn Björgvinsson
vélaverkfræðingur.
Þau eiga einn son,
Jón Björgvin, f.
1995. 4) Ari Þór, f.
7. janúar 1969, bif-
vélavirki, hans kona
er Ragnheiður
Helgadóttir hjúkr-
unarfræði-nemi.
Ingibjörg lauk gagnfræða-
prófí frá MA. Hún var húsmóð-
ir í Höfðabrekku frá 1955 og
stýrði þar búi ásamt eigin-
manni sinum allt til ársins 1986
þegar féð var skorið niður
vegna riðuveiki. Ung hóf hún
störf sem kennari og stýrði
skóla í sínu héraði frá 1947 til
1963 og var stundakennari (við
grunnskólann í Skúlagarði) eft-
ir það meðan heilsa leyfði. Hún
tók virkan þátt í starfi ung-
mennahreyfingarinnar og var
um tíma í stjóm Ung-
mennafélagsins Leifs heppna
og UNÞ. Hún var einnig virk í
starfi Framsóknarflokksins og
var formaður Framsóknar-
flokks NE um skeið.
Ingibjörg verður jarðsungin
frá Garðskirkju á morgun,
mánudaginn 25. maí, og hefst
athöfnin klukkan 14.
+
Elskuleg móðir okkar og tengdamóðir,
MATTHILDUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Furugerði 1,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni þriðju-
daginn 26. maí kl. 13.30.
Guðmundur H. Garðarsson,
Valdís Garðarsdóttir,
Vildis Garðarsdóttir,
Ragnheiður Garðarsdóttir,
Gísli Magnús Garðarsson,
Ragnheiður Ásgeirsdóttir,
Skúli Axelsson,
Rögnvaldur Ólafsson,
Bryndís Björk Saikham.
+
Bróðir okkar,
SIGURÐUR Þ. GUÐJÓNSSON
járnsmiður,
Grettisgötu 32,
Reykjavík,
sem lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur föstudaginn
8. maí, verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 26. maí kl. 13.30.
Guðmundur, Kristján, Guðrún,
Sigríður, Þórður og Guðni.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐFINNA S. WÍUM,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkiu
mánudaginn 25. maí kl. 15.00.
Elísa Björg Wfum, Gunnar Jónsson,
Dóra Sif Wíum,
barnabörn og barnabarnabörn.
KVEÐJA FRÁ EIGINMANNI
Besti vinur bak við fjöllin háu,
blærinn flytur mín kveðjuorð til þín,
hvíslar í eyru Ijúfu ljóðin smáu,
löng er biðin uns kemur þú til mín.
Manstu ekki sumarkvöldin sælu,
við sátum tvö ein við dalsins tæru lind
og hlýddum saman hljóð
á hörpu minnar óð
og ortum fógur ástarljóð.
Núégvakiumnætur
og vænti þín.
Það vorar, allt grætur
þig, ástin mín.
Ég heyri vorfugla kvaka,
komdu, vinur, til baka,
þá við vökum og syngjum
meðan vomóttin dvín.
(Hötók.)
Jón G. Stefánsson.
Elskuleg móðir okkar er látin
langt um aldur fram. Okkur systk-
inin langar til að kveðja hana með
nokkrum minningarbrotum. Hvað
dettur manni fyrst í hug þegar
hugsað er til baka til æskuáranna?
Elsku mamma. Þú varst alltaf svo
kát og glöð og gerðir gott úr öllu.
Mikið vorum við lánsöm að eiga þig
fyrir mömmu. Þú varst uppalandi
af guðs náð og óþreytandi að miðla
af þekkingu þinni, hvort sem var til
okkar bamanna þinna eða í starfi
þínu sem skólastjóri og kennari.
Þar streyma fram ótal minningar,
t.d. þegar við fjölskyldan vorum á
ferðalögum um landið og þú frædd-
ir okkur um það sem fyrir augu
bar. Félagslynd varstu og lést þig
varða málefni til mannræktar og
framfara í sveitinni þinni og land-
inu. Þú varst lifandi og vakandi í
öllum félagsskap. Ræktun lýðs og
lands má segja að hafi einkennt þig
því þú varst liðsmaður skógræktar
og tókst virkan þátt í störfum
skógræktarfélagsins sem og ung-
mennahreyfingarinnar.
Svo lagðir þú líka kirkjunni
þinni lið með því að syngja í
kirkjukórnum. Ekki má gleyma
stjómmálaáhuga þínum því
Framsóknarflokkurinn átti dygg-
an stuðningsmann í þér og tókstu
þátt í starfi flokksins meðan kraft-
ar dugðu.
Tónlist var eitt af áhugamálum
þínum. Stundimar þegar þú tókst
fram gítarinn, spilaðir og söngst og
við sungum öll með, standa Ijóslif-
andi fyrir hugskotssjónum okkar.
Vinkona þín frá æskuámm segir að
þú hafir verið mjög einlæg í vináttu
þinni, verið gleðigjafi og skapað
glaðværð í hverjum hópi sem þú
varst í og yfirleitt með gítarinn
með þér. Það getum við svo sann-
arlega tekið undir.
Eflaust hafa rólegar stundir ekki
verið margar hjá þér; bóndakon-
unni, húsmóðurinni útivinnandi og
félagsmálamanneskjunni, en þegar
færi gafst fannst þér gott að lesa
góðar bækur. Þú máttir ekkert
aumt sjá og varst alltaf tilbúin að
hjálpa lítilmagnanum. Það er ljúft
að hitta gamla nemendur þína sem
eiga svo góðar minningar um
manngæsku þína. Þú barst svo
mikla virðingu fyrir bömum, enda
hændust þau fljótt að þér.
Vorið var þinn uppáhaldstími. Þá
fannst þér gaman að vaka og fylgj-
ast með gróandanum; sjá fuglana
byggja sín hreiður, blómin líta
norðlenska sumarið og lömbin
byrja sinn leik í haganum. Þegar
þú varst yngri brástu þér á hest-
bak því þú hafðir mikinn áhuga á
hestum á þínum yngri árum. Þú
varst dýravinur mikill, öll dýr
hændust að þér og þú áttir auðvelt
með að skilja dýrin og tilfinningar
þeirra. Svo mikið gastu sett þig í
þeirra spor að þér þótti erfitt að
draga lamb úr kind vegna þess að
þú vissir svo vel hvernig var að
fæða bam! Og talandi um vorverk-
in þá er garðurinn í Höfðabrekku
þitt sköpunarverk, garðurinn sem
við höfum notið með þér og munum
njóta áfram.
Já, það var aldrei nein lognmolla
yfír heimilislífinu í Höfðabrekku
þegar við vorum að alast upp. Þar
var mjög gestkvæmt og alltaf heitt
á könnunni fyrir gesti og gangandi
og líf í umræðunum. Og á tíma
veikinda þinna vildir þú vera með í
umræðunni, tjáðir skoðun þína
þegar þú gast og lést hvergi af
sannfæringu þinni hvort sem um
stjómmál eða önnur málefni var að
ræða.
Eins og fyrr segir varstu afar
bamelsk. Þegar fyrsti ömmustrák-
urinn fæddist var gleðin mikil og
þú naust þess fram í fingurgóma
að dekra við hann. Og svo var
einnig um hin tvö sem seinna
bættust í hópinn. Þótt veikindi þín
síðari ár hafi komið í veg fyrir að
þú gætir sinnt ömmuhlutverkinu
eins og þú hefðir helst viljað, kom
það ekki í veg fyrir að litlu
ömmustrákamir fengju þín notið
og var unun að sjá hversu góð og
sterk tengslin voru á milli þín og
ömmustrákanna sem þú elskaðir
svo heitt. Ástand þitt hindraði
heldur ekki að þessi tengsl mynd-
uðust. Þeir kúrðu uppi í rúmi hjá
þér sama hvort þeir vom tveggja,
16, eða 21 árs. Það yljar manni að
rifja upp atvik þegar Grétar Már,
sem dvaldi á hverju sumri hjá
ömmu og afa, skemmti sér við að
rúnta með þig á hjólastólnum úti
og sagðist vera í rallíkeppni. Ein-
hver gerði athugasemd og sá stutti
svaraði þá: „Jú, ég má það, amma
sagði já. Litla ófædda barnið hans
Ara Þórs fær því miður ekki að
kynnast þér, þú sem reyndir svo
mikið að þrauka til að fá að taka
þátt í þessari miklu hamingju sem
er í vændum.
Því miður vom hin síðari ár þér
erfið þar sem illvígur sjúkdómur
herjaði á þig. Það var sárt fyrir
ykkur pabba loksins þegar þið
höfðuð komið ykkur upp miklu
myndarbúi og unnið hörðum hönd-
um svo að draumarnir yrðu að
vemleika, að þá fékkstu þeirra
ekki notið sem skyldi. Það er
stundum erfitt að skilja tilgang
lífsins, en öll él birtir upp um síðir
og maður lærir að lifa með hlutun-
um. Pabbi hefur staðið sem klettur
við hlið þér í öll þessi ár og hans
umhyggja fyrir þér er engu lík. Að
þú skyldir geta verið áfram heima
svo lengi sem raun ber vitni er
kraftaverk og viljum við systkinin
og fjölskyldur okkar þakka elsku
pabba okkar fyrir. Það em ekki
margir sem mundu feta í hans fót-
spor í þessu. Það vita allir sem til
þekkja.
Það er stórt skarð höggvið í fjöl-
skylduna okkar, skarð sem aldrei
verður fyllt, en við munum ylja
okkur við minningarnar. Þær em
afar dýrmætar og þær munum við
geyma og deila með bömum okkar
og öðm samferðafólki.
Við viljum þakka öllum þeim
sem sýndu þér ást og umhyggju,
komu í heimsókn til þín og styttu
þér stundir í veikindum þínum.
Elsku mamma, guð blessi þig og
hvíldu í friði.
Erla, Gréta, Ari Þór
og fjölskyldur.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji guðs engiar saman í hring
sænginniyfirminni.
(Höf. ók.)
Elsku besta amma.
Við söknum þín mjög mikið. Það
er svo tómlegt í Höfðabrekku án
þín. Við vitum að nú líður þér betur
og huggum okkur við það. Að fá að
eiga þig fyrir ömmu var afar dýr-
mætt og við munum aldrei gleyma
öllum góðu stundunum okkar. Þú
ert besta amman í öllum heiminum.
í hugum okkar ömmustrákanna er
Höfðabrekkan besti staður sem til
er í heimi. Sem betur fer er afi
ennþá þar og við munum svo sann-
arlega eiga áfram vísan stað hjá
elsku afa okkar í framtíðinni. Við
geymum í minningunni a.Ut sem þú
kenndir okkur og umhyggja þín
fyrir okkur var mjög mikil. Við
þökkum öll yndislegu árin í sveit-
inni hjá ykkur afa, það eru forrétt-
indi í nútíma samfélagi, þar sem
ekki er lengur sjálfgefið að bömin
séu mikið hjá afa og ömmu, að hafa
fengið að vera svona mikið hjá ykk-
ur. Að fá að vera í sveitinni hjá
ykkur og taka þátt í lífínu þar er
ómetanlegt veganesti fyrir okkur
út í lífið.
Við biðjum guð að passa þig fyrir
okkur, elsku amma, og við geymum
mynd þína í hjörtum okkar.
Þínir ömmustrákar
Sævar, Grétar Már
og Jón Björgvin.