Morgunblaðið - 30.05.1998, Blaðsíða 44

Jr44 LAUGARDAGUR 30. MAÍ 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar og amma,
INGIBJÖRG RIST LÁRUSDÓTTIR,
Drápuhlíð 25,
Reykjavík,
andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur fimmtu-
daginn 21. maí.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Þökkum innilega auðsýnda samúð, vinarhug
og hluttekningu.
Árni Jónsson,
ívar Árnason,
Ævar Árnason,
Árni Freyr Ævarsson,
Dórothea Ævarsdóttir.
t
Elskulegur faóir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
VALMUNDUR ANTONSSON,
Vanabyggð 4f,
Akureyri,
sem lést á dvalarheimilinu Hlfð sunnudaginn
24. maí sl., verður jarðsunginn frá Akureyrar-
kirkju þriðjudaginn 2. júní kl. 13.30.
Ásta Valmundardóttir,
Jakobína M. Valmundardóttir,
Knútur Valmundsson, Ingibjörg Sigfúsdóttir,
Birna Valmundardóttir Driva, Stig Driva,
barnabörn og barnabarnabörn.
GUÐMUNDUR
JÓNASSON
+ Guðmundur
Jónasson, húsa-
smíðameistari, var
fæddur á Vestari
Garðsauka, Hvol-
hreppi í Rangár-
vallasýslu, 3. maí
1920. Hann lést á
Hjúkrunarheimilinu
Sunnuhlíð í Kópa-
vogi 23. maí síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Þórunn
Tómasdóttir, f. 20.
júlí 1889, d. 22. maí
1983, frá Miðkrika,
Hvolhreppi, og
Jónas Jónsson frá
Hvolhreppi.
Guðmundur eignaðist tvö
börn. Með Guðríði Friðriksdótt-
ur átti hann Jóhann Helga, f.
1948. Hans kona er Sóley Theo-
dórsdóttir og eiga þau 3 börn og
1 barnabam. 1949 kvæntist
hann Jóhönnu Júníusdóttur.
Þeirra dóttir er Kolbrún Þór-
unn, f. 1950. Hennar maður er
Kristján Guðmundsson og eiga
þau þijú börn og tvö barnabörn.
Guðmundur og Jóhanna skildu.
Síðari eiginkona Guðmundar er
María Sófusdóttir. Þau vom
barnlaus, en fyrir átti María
synina: Rúnar Lámsson, kv.
Þórdísi Lárasdóttur, Hermann
Lárusson, ókv., og
Olaf Lárusson, kv.
Valgerði Regins-
dóttur. Guðmundur
og María hafa búið í
Kópavogi frá 1966.
Guðmundur ólst
upp með móður
sinni að Kaldárholti,
Rang., og síðar í
Þingdal hjá móður-
bróður sínum.
Einnig ólst þar upp
bróðir Guðmundar,
Tryggvi Guðnason,
f. 1930, d. 1950.
Um tvítugt fór
Guðmundur til náms við Iðn-
skólann í Reykjavík og lauk
prófí í húsasmíði. Síðar öðlaðist
hann meistararéttindi í grein-
inni, svo og verksfjóraréttindi.
Guðmundur starfaði alla tíð að
húsasmíði, hjá fsl. aðalverktök-
um í Keflavík, Breiðholti hf.,
Aðalbraut hf. og víðar. Verk-
saga Guðmundar er samofin
umsvifum Guðmundar Einars-
sonar verkfræðings í um 35 ár.
Síðustu starfsárin var Guð-
mundur húsvörður í Iðnaðar-
mannahúsinu í Reykjavík.
Utfor Guðmundar verður
gerð frá Mosfelli Mosfellssveit í
dag og hefst athöfnin klukkan
13.30.
Dufþekju,
hjá honum. Og ekki var Hermann
bróðir langt undan. Hygg ég að við
séum allir sammála um að leitun
var að betri verkstjóra en fóstra.
Þetta voru skemmtileg ár. Breið-
holtið var að byggjast upp. Mesta
átak í byggingarmálum Reykjavík-
ur. Og allir höfðum við áhuga á
bridge. Fóstri var einn af stofnend-
um Asanna í Kópavogi og virkur
félagi til margra ára.
Veiðiskapur var einnig áhugamál
okkar. Sérstaklega er mér í minni
ferð sem við fóstri og Þorsteinn
Jónsson svili fóstra, fórum í vestur
á Nes. Ef ég man rétt var ég afla-
hæstur í þessum túr, snáðinn.
Fóstri hafði skýringu á því. Ef ég
festi í botni þá kom hann og losaði
fyrir mig. A meðan notaði ég hans
stöng. Og ég festi víst nokkuð oft,
eða hvað?
Og enn líða árin. Eg orðinn faðir.
Dætumar, hver af annarri í Kópa-
voginum hjá afa og ömmu. Afi
genginn í endurnýjun lífdaganna.
Látinn syngja inn á segulband,
hvað þá annað. Allt góðar minning-
ar um afa sem við kveðjum nú í
dag.
Elsku fóstri. Endalok þín voru
lausn frá erfiðum veikindum, nú
um 2 ára skeið. Sérstakar þakkir
eru frá móður minni og okkur öll-
um til starfsfólksins í Sunnuhlíð
fyrir einstaka umhyggju.
Hin 40 árin á ég og þau tekur
enginn frá mér, eða fjölskyldu
hans.
Farðu í friði.
Olafur Lárusson.
+
Eiginmaður minn, faöir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
INGÓLFUR BJÖRNSSON
fyrrverandi bóndi,
Vatnsdalsgerði,
Vopnafirði,
er lést á hjúkrunarheimilinu Sundabúð, Vopnafirði, mánudaginn 25. maí,
verður jarðsunginn frá Vopnafjarðarkirkju þriðjudaginn 2. júní kl. 14.00.
Jarðsett verður að Hofi.
Sesselja Benediktsdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
DÓRA SÆMUNDSDÓTTIR,
Botnahlíð 33,
Seyðisfirði,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 28. maí sl.
Minningarathöfn verður frá Seyðisfjarðarkirkju þriðjudaginn 2. júní.
Þorvaldur Jóhannsson,
börn og fjölskyldur þeirra.

+
Ástkær faðir okkar,
KJARTAN V. HARALDSSON,
Honefoss,
Noregi,
andaðist á heimili sínu þriðjudaginn 19. maí sl.
Útförin hefur þegar farið fram.
Þóra Jóhanna Wirth,
Guðrún Hansen,
Árni V. Kjartansson.

+
Sonur minn og bróðir okkar,
EIRÍKUR ÁGÚST BRYNJÚLFSSON
bóndi,
Brúarlandi,
Hraunhreppi,
verður jarðsunginn frá Borgarneskirkju miðvikudaginn 3. júní kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hans, er góðfúslega bent á Hjartavernd.
Halldóra Guðbrandsdóttir
og systkini hins látna.
Ein af fyrstu minningum mínum
er tengd húsasmíði. Fóstri hafði
smíðað húsið sem ég átti heima í.
Hugsið ykkur, heil blokk vestur í
bæ. Stóð við Kaplaskjólsveginn og
stendur enn. A þeim árunum vann
fóstri uppi á Velli, upp úr 1960.
Moskóvitsinn keyptur 1963. Komst
í 100 niður í móti. En skelfing
nötrði hann. Það var víða farið á
bílnum. Austur á land til afa og
ömmu á Norðfirði. Til Stokkseyrar
að heimsækja Þórunni. I Þjórsár-
dal, um Reykjanes, vestur á Nes, í
Borgarfjörðinn, norður í land og
um sveitir austan fjalls. Þingvellir
voru í sérstöku uppáhaldi.
Eg hef grun um að fósti hefði
viljað ferðast meira og víðar en
raun varð á. Á fyrri árum var hann
virkur í Æskulýðsfylkingunni og
þar var mikið ferðast. Um það bera
ótal myndir frá fyrri tíð sem fóstri
festi á filmu, vitni. Þar gat ungur
snáði ferðast víða, í myndunum
góðu. Fóstri var virkur sósíalisti á
yngri árum og stóð lengi til að
frelsa heiminn með réttum for-
merkjum. Seinni árin lét hann sér
nægja að mæta á kjörstað og veita
þeim brautargengi sem helst gátu
hamlað framgangi afturhalds- og
íhaldsafla. Ekki er laust við að upp-
eldi fósta hafi skilað sér með ágæt-
um. Heiðarleik og réttsýni fóstra
var viðbrugðið. Og verklagnin með
þeim ósköpum að engin vandamál
virtust vera til staðar, aðeins úr-
lausnir.
Smiðir eins og fóstri eru óðum
að hverfa. Heill háskóli að þekk-
ingu. I þessum mönnum bjó ekki
aðeins smiðurinn, heldur einnig
tæknifræðingurinn og verkfræð-
ingurinn.
Er árin liðu hóf ég störf hjá
fóstra við handlang og fieira. Rún-
ar bróðir lærði sína iðn, húsasmíði,
JÓN
MAGNÚSSON
+ Jón Magnússon
bflamálara-
meistari fæddist í
Vesturholtum undir
Eyjafjöllum 28. júní
1927. Hann lést á
hjartadeild Sjúkra-
húss Reykjavíkur
hinn 3. maí síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Lága-
fellskirkju í Mos-
fellsbæ hinn 8. maí.
Það var fagur föstu-
dagsmorgunn 8. maí
sl., sólbjartur og vor í
lofti. Árla var risið úr rekkju og
kíkt í Morgunblaðið. Skyndilega
stoppa augun við mynd og minn-
ingargrein. Hvað, segi ég við sjálf-
an mig, er Jón Magnússon bílamál-
ari dáinn, vinnufélagi minn til
margra ára hjá Agli Vilhjálmssyni
hf.? Fyrir stuttu hafði ég hitt vin
minn Jóa í Glerinu og höfðum við
verið að ræða um gömlu dagana
hjá AV og félaga okkar þar og ég
var búinn að ásetja mér að hringja
í Jón og spjalla við hann. En svona
er þetta, dauðinn lætur ekki að sér
hæða, enn einu sinni kemur í ljós
að ei skal draga til morguns það
sem hægt er að gera í dag.
Við Jón unnum saman um fjölda
ára hjá AV. Hann sá um málning-
arverkstæðið en ég
um yfirbyggingar og
réttingar og höfðum
við dagleg samskipti
sem að líkum lætur því
eftir réttingu á bíl þarf
að mála hann.
Það var kraftur í
Jóni, ekkert mál að
bjarga hlutunum. Oft
var komið með bíl á
síðustu stundu til að fá
hann málaðan fyrir
hádegi á föstudag þvi
allir vilja fá bílinn sinn
fyrir helgi eins og allir
verkstæðismenn vita.
„Jú, jú, ég klára hann um hádegi í
síðasta lagi eða kannski verður
komið kaffi. Er það ekki í lagi?“
„Jú,“ var sagt á móti, „það verður
að duga.“ Og alltaf redduðu strák-
arnir bílnum út fyrir kvöldið.
Jón var fljótur til eins og ég
reyndar líka og við vorum ekki
alltaf sammála og röddin kannski
hækkuð og hurð skellt en það brást
aldrei að eftir smástund var Jón
kominn til mín og brosti út í annað.
„Heyrðu, komdu út á Matstofu til
Þóris og fáum okkur kaffisopa.“
Jón var góður félagi og mikill fé-
lagsmálamaður og hafði frumkvæði
að mörgu skemmtilegu. Hann kom
þvi á sem við kölluðum verkstjóra-
böll sem voru haldin að hausti fyrir
Ég vil skrifa nokkur kveðjuorð
nú þegar þú hefur kvatt jarðlífið.
Fráfall þitt snart mig djúpt og
minningar vöknuðu. Ég fann
hversu stóran þátt þú og fjölskylda
þín hafið átt í lifi minu alla ævi. Ég
sá þig ljóslifandi fyrir mér. Ohagg-
anlegur sem klettur varst þú, bæði
í gleði og sorg. Trúfastur ætíð og
tilbúinn til hjálpar. Tilfinningar
barstu aldrei á torg. Undir dulu yf-
irborði góð sál. Otal sinnum kom
ég á heimili þitt sem í bernsku
minni var sem annað heimili fyrir
mig. Þetta heimili var fallegt, gott
og gestrisið og stundum griðastað-
ur fyrir fólk í neyð.
Ég vil þakka þér. Minning þín
lifir.
Mínar dýpstu samúðarkveðjur
til Maríu frænku og fjölskyldu.
Kolbrún og synir.
alla starfsmenn hjá fyrirtækinu.
Hann sá þar um alla verkstjórn.
Þetta voni frábærar skemmtanir
með flottum veislumat, heimatil-
búnum skemmtiatriðum og dansi,
uppákomur sem menn minnast enn
þann dag í dag. Einnig skipulagði
hann sumarferðir fyrir starfsfólkið
og var þá farið í Þórsmörk, Land-
mannalaugar eða Kerlingarfjöll,
þetta voru ferðir sem ei gleymast,
dagarnir notaðir til gönguferða,
varðeldur og grill á kvöldin, farið í
leiki og sungið fram eftir nóttu og
meira að segja fékk hann hljóm-
sveit Benna og Svenna, sem þá
unnu hjá AV, með í einn túrinn. Þá
var nú fjör til fjalla.
Þegar ég kveð Jón nú að leiðar-
lokum vil ég einnig minnast og
þakka veiðitúra sem við hjónin fór-
um með honum og konu hans Vi-
beku vestur í Gufudalsá í Austur-
Barðastrandarsýslu. Gufudalurinn
er fagur dalur umlukinn háum
fjöllum. Tær bergvatnsá líður fram
hann allan. Þarna áttu þau sinn un-
aðsreit og það var dásamlegt að
eiga þar góða stund með þeim
hjónum og njóta leiðsagnar þeirra
við veiðamar.
Það er svo margt sem kemur
upp í hugann þegar sest er niður til
að kveðja gamlan og góðan vinnu-
félaga en ég þakka samfylgdina og
sendi mínar innilegustu samúðar-
kveðjur til ættingja allra en sér-
stakar kveðjur til þín, Lárus. Megi
algóður Guð og Rikki styrkja þig
og styðja í þínum veikindum. Guð
styrki ykkur í sorg ykkar.
Ásvaldur Andrésson.