Morgunblaðið - 30.10.1998, Blaðsíða 56

56 FÖSTUDAGUR 30. OKTÓBER 1998
MORGUNBLAÐIÐ
^TIK^/
FRÍTT í BÍÓ
Laugard. 31. okt.
og sunnud. 1. nóv.
kl. 13.00 ætla
Hóskólabíó og
íslenska Kvikmynda
samsteypan að
bjóða frítt í bíó ó
kvikmyndina
STIKKFRÍ.
Húsið opnar 12.15
Leitin að réttu eigninni
hefst hjá okkur
Vettvangur tólks í fasteignaleit

-
mbl.is/fasteignir
í DAG
VELVAKAJ\DI
Svarað í síma 569 1100 frá 10-12 og 13-15
frá mánudegi til fóstudags
Rangt að drepa
þ vottabj örninn
VELVAKANDA barst eft-
irfarandi bréf:
Kæri Velvakandi.
Eg er tólf ára stelpa og
bý á Seltjarnarnesi. Eg
var að horfa á íréttirnar og
sá frétt ura þvottabjörn
sem komst lifandi til lands-
ins í gámi með heitum
pottum í. Ég heyrði líka að
hann hafi víst nagað tré-
pottana og eyðilagt einn
þeiiTa. Þrátt fyrir að hann
hafi komist af alla þessa
leið sáu „heitupottainn-
flytjendur" ástæðu til að
kalla á lögreglu og láta af-
lífa dýrið. Þótt þvotta-
björninn hafi nagað og
eyðilagt einn heitan pott
þá held ég virkilega ekki
að hann hafi ætlað sér að
laumast inní gáminn og
gera þetta. Mér finnst
rangt og frekar barnalegt
að láta drepa dýrið vegna
heits potts því þeir vita að
þvottabjörninn getur ekki
bætt fyrir það með pening-
um. Og hvað sjúkdóma
varðar þá er til sóttkví.
Það hefði verið hægt að at-
huga hvar hann gæti verið,
kannski í húsdýragarðin-
um.
Margrét Halldóra
Hallgrímsdóttir (Móa).
Þvottabjörninn
átti að lifa
ÉG sá í sjónvarpinu í gær-
kvöldi lítinn sætan þvotta-
björn sem kom með gámi
til landsins. I morgun las
ég svo í blaði að lögreglan
hefði skotið hann á staðn-
um. Þvílíkt! Hvers vegna
var ekki kallaður tii dýra-
læknir til að aflífa hann?
Lítil stúlka fór að gráta yf-
ir þessu og spurði: Af
hverju mátti ekki litli
þvottabjörninn fá að lifa?“
Ég tók undir þessi orð
hennar meðan ég þurrkaði
tár af hvarminum. Ég
hefði líka viljað að honum
hefði verið gefið líf. Ég
mótmæli þessum vinnu-
brögðum harðlega og
skora á yfirvöld að láta
slikt ekki gerast aftur.
Sigrún Reynisdóttir.
Enn um
þvottabjöminn
ÞVÍ mátti þvottabjörninn
ekki lifa og fara í sóttkvi
og flytjast til landsins eins
og Keikó? Annað eins af
skepnum hefur verið flutt
hingað til lands. Finnst
mér þetta óréttlátt.
Ein sár.
Gömlu skýlin
áfram
VIÐ Kópavogsbúar viljum
þakka meirihlutanum fyiir
að fá að hafa grænu góðu
skýlin hérna áfram í Kópa-
voginum. Við vonumst eft-
ir að fá að hafa þau áfram
sem lengst.
Farþegi.
Tapað/fundið
Uppáhaldsbangsinn
er týndur!
LÍTIL stúlka var á ferð
með foreldrum sínum frá
Skagafirði til Reykjavíkur
laugardaginn 24. október.
Komið var við í Hyrnunni í
Borgarnesi og var uppá-
haldsbangsinn, hann
Hrafnkell, tekinn með inn.
Varð hann trúlega eftir á
skiptiborði inni á snyrting-
unni. Allir þekkja hvað
bangsi getur verið mikil-
væg persóna í lífi ungra
barna og er óþarft að lýsa
vandræðaástandinu sem
skapaðist þegar átti að
fara að sofa um kvöldið.
Bangsi er brúnn og dá-
lítið úfinn með köflótta
slaufu um hálsinn. Ef finn-
andinn_ vildi gleðja lítið
hjarta er hann vinsamlega
beðinn um að hringja í
símja 5641669. Fundar-
laun.
Viskustykki
fundust
endur hafi samband í síma
565 1125.
Rider-fjallahjól týndist
BLÁTT Rider-fjallahjól
týndist frá Eiðistorgi
mánudaginn 19. október.
Þeir sem hafa orðið hjóls-
ins varir hafi samband í
síma 561 1523.
Svört skjalataska
týndist á Argentínu
SVÖRT skjalataska sem
innihélt myndir af mál-
verkum og ýmis skjöl því
tengdu týndist á Argent-
ínu steikhúsi við Baróns-
stíg sl. þriðjudag. Skilvís
finnandi hafi samband i
síma 562 8689.
FJÖGUR góð viskustykki
fundust við Flyðrugranda
4 fyrir rúmri viku. Upplýs-
ingar í síma 562 0508.
Dömuúr í
óskilum
DÖMUÚR fannst við
Menningarmiðstöðina
Gerðuberg mánudaginn
26. október. Upplýsingar í
félagsstarfinu í Gerðu-
bergi frá kl. 9-17, í sima
557-9020.
Gleraugu týndust
við Spóahóla
GLERAUGU í svörtu
hörðu hulstri týndust sl.
miðvikudag 21. október,
líklega á bílaplaninu við
Spóahóla 16-20. Skilvís
finnandi hafi samband í
sima 893 4017.
Veski - peysa -
skólataska
SVART, meðalstórt veski,
úr gúmmíefni með breiðu
axlarbandi, týndist 12.
september sl. Svört v-háls-
málspeysa týndist á In-
fernó 15. okt. sl. Einnig
týndist blá taska með
skóladóti. Skilvisir finn-
Jakki tekinn í misgrip-
um á Broadway
FÖSTUDAGINN 16.
október, á skemmtun
Álftagerðisbræðra á Broa-
dway, var tekinn dökkblár,
tvíhnepptur dragtarjakki
nr. 50 af stólbaki og skilinn
eftir á sama stólbaki dökk-
blár einhnepptur jakki nr.
ca. 40. Sá sem tók þennan
jakka er vinsamlega beð-
inn að skila honum á Broa-
dway en þar var minni
jakkinn skilinn eftir.
Dýrahald
Leó er týndur
HVÍTUR og svartflekkótt-
ur köttur, eyi-namerktur
en án ólar, týndist í byrjun
mánaðarins frá Spítalastíg.
Mjög líklega hefur hann
farið í Austurbæ Kópavogs
þar sem hann bjó áður.
Leó gegnir nafninu sínu.
Þeir sem hafa orðið hans
varir hafi samband í síma
551 3546.
Hvítar mýs fást gefíns
HVÍTAR mýs fást gefins.
Upplýsinar í síma
561 1523.
I
Víkverji skrifar...
FRÓÐLEGT rit rak á fjörur Vík-
verja á dögunum, Afmælisrit
rafeindavirkja 1938-1998. Er hér
miðað við fyrsta fagfélag rafeinda-
virkja sem stofnað var 1938 en það
var Félag íslenzkra útvarpsvirkja.
Var ekki vonum seinna að félagið
væri stofnað því útvarpsrekstur
hafði verið í landinu um margra ára
skeið og langt um liðið síðan fyrsta
Marconi-skeytið barst hingað til
lands, en það var 26. júní 1905. 150
feta mastur hafði verið reist við
Höfða í Reykjavík og um það mast-
ur barst fyrsta loftskeytið.
Uppsetning þessa masturs mark-
aði þáttaskil. Fréttir af atburðum
úti í heimi bárust nú til landsins um
leið og þeir gerðust. 42 ái-um áður
hafði fregnin um lát Friðriks VII
Danakonungs borist til landsins
fjórum og hálfum mánuði eftir að
hann andaðist.
XXX
IRITINU er skemmtileg grein um
fyrsta Norðurlandabúann sem
lauk námi í loftskeytafræðum. Það
var Vilhjálmur Finsen, sem lauk
námi í skóla Marconifélagsins í Li-
verpool sumarið 1907. Síðar varð
Vilhjálmur loftskeytamaður um
borð í þýzka hafskipinu „Kaiser
Wilhelm der Grosse“, en fyrstu loft-
skeytatækin höfðu einmitt verið
sett um borð í það skip árið 1900.
í bók sinni „Alltaf á heimleið" lýs-
ir Vilhjálmur starfi sínu um borð.
Margt fréttnæmt gerðist um borð í
stóru farþegaskipunum sem sigldu
milli Evrópu og Ameríku og loft-
skeytamaðurinn fékk fyrstur að
heyra fréttirnar. Og hið ljúfa líf
blómstraði um borð. „Ein þessara
fögru kvenna er mér sérstaklega
minnisstæð. Hún var portúgölsk, en
búsett í París, auðvitað, og óvenju
andlitsfögur og vel vaxin. Hún hafði
komið á skipsfjöl í Cherbourg. Kom
hún upp á Marconistöðina til mín og
afhenti loftskeyti til sendingar.
Skeytið var til einhvers greifa í
París og hljóðaði svo: „Mon coeur
est á toi Mimi.“ (Hjarta mitt er hjá
þér, Mimi.) Ég tók á móti skeytinu
og taldi orðin, og um leið og ég
sagði henni hvað skeytið kostaði,
varð mér litið í augu hennar og sá
þá þegar, hvers konar kvenmaður
hún var. Við karlmennirnir finnum
þetta fljótt. Um klukkustundu síðar,
um það bil sem greifinn í París mun
hafa fengið skeyti hennar, gekk ég
út á bátaþilfarið og sá hana í faðm-
lögum við einn farþeganna."
Vilhjálmur Finsen starfaði fyrir
Marconifélagið til ársins 1913. Þá
kom hann heim til Islands og stofn-
aði Morgunblaðið.
XXX
OKS er gaman að geta bréfs
sem birt er í afmælisritinu og
segir meira en þúsund orð um þann
vanda sem menn urðu að glíma við á
svokölluðum haftaárum. Ólafur
Jónsson útvarpsvirkjameistari
skrifar bréfið til Viðskiptaráðs 16.
maí 1947. Það er svohljóðandi:
„Vegna umsóknar minnar um
gjaldeyris- og innflutningsleyfi frá
Svíþjóð að upphæð kr. 4.400,00 skal
tekið fram að umbeðnir varahlutir
eru íyrir vélbátinn „Fram“ frá
Akranesi. Bergmálsdýptarmælir
bátsins er bilaður og er algjörlega
ónothæfur eins og er, og ekki hægt
að koma honum í lag nema umbeðn-
ir varahlutir fáist. Þar sem dýptar-
mælarnir eru eitt aðal öryggistæki
skipanna, svo og að þeir hafa mikil
áhrif á aflabrögð þeirra, sérstaklega
þó á síldveiðum, vonast ég fastlega
eftir því að Viðskiptaráðið sjái sér
fært að veita leyfi þetta. Vegna þess
hve áliðið er sumars vænti ég þess
að afgreiðslu umsóknarinnar verði
hraðað eftir því, sem tök eru á.
Virðingarfyllst Ólafur Jónsson."
Neðst á bréfið hefur útgerðarmaður
Fram, Pétur Jóhannsson ritað:
„Ofanritaðar upplýsingar eru réttar
og má af þeim sjá hversu nauðsyn-
legir varahlutir þessir eru bát okk-
ar. Eru því vinsamleg tilmæli okkar
að leyfið verði veitt.“
Og ofan í bréfið hefur svo verið
stimplað: Umsókn þessari er hér
með synjað, Viðskiptanefndin(!!).
Ólafur Jónsson er enn á lífi á ní-
ræðisaldri, vel ern. Hann tjáði Vík-
verja að lyktir málsins hafi orðið
þær að útgerðarmaðurinn neyddist
til að kaupa sér nýjan bergmáls-
dýptarmæli og henda þeim bilaða á
haugana!
Sem betur fer hefur mikið breyst
í fjálsræðisátt á öllum sviðum þjóð-
lífsins í þau 50 ár sem liðin eru síðan
Ólafm- Jónsson ritaði þetta bréf.