Morgunblaðið - 16.12.1998, Blaðsíða 61

MORGUNBLAÐIÐ
BREF TIL BLAÐSINS
MIÐVIKUDAGUR 16. DESEMBER 1998 61
HÓPURINN hefur stillt sér upp við sviðsmynd úr myndinni Myrkrahöfðinginn sem
enn stendur uppi við Reykjanesvita.
Fræðsluferð Ferðamála-
skólans í Kópavogi
Frá Hildi Jónsdóttur:
Á HAUSTDÖGUM fór hópur nem-
enda úr Ferðamálaskólanum í
Kópavogi í vettvangsferð á Reykja-
nes. Byrjað var á að aka í gegn um
álfa- og víkingabæinn Hafnarfjörð
og rætt um hvernig Hafnfirðingar
hafa staðið að uppbyggingu í
ferðaþjónustu síðastliðin ár með því
að búa til ákveðin tilefni á hverju ári
til mannfagnaðar í bænum. Þaðan
var farið í Reykjanesbæ og Flug-
hótel Keflavík sótt heim. Þar tók á
móti hópnum ferðamálafulltrúi
Reykjanesbæjar, Jóhann D. Jóns-
son, sem greindi frá samstarfi og
uPPbyggingu ferðaþjónustuaðila í
Reykjanesbæ. Það var afar fróðlegt
að heyra hversu miklu það hefur
skilað ferðaþjónustuaðilum á
svæðinu að starfa í auknum mæli
saman að uppbyggingu og markaðs-
starfsemi. Áfram var haldið að
Reykjanesvita, þar sem brimið sér
bylti með gný. Þar stendur enn
sviðsmynd frá myndatöku kvik-
myndarinnar Myrkrahöfðinginn, og
veltu nemendur fyrir sér hvort
svona rústum ætti ef til vill að halda
við og nota áfram þá í þeim tilgangi
að sýna byggingar frá eldri tímum.
Það var síðan tekið á móti hópnum í
Bláa lóninu, þar sem markaðsfull-
trúi Bláa lónsins, Magnea Guð-
mundsdóttir, tók á móti hópnum og
greindi frá þeim metnaðaifullu
framkvæmdum sem eiga sér stað
við Bláa lónið þar sem flytja á
aðstöðuna og byggja nýja þjónustu-
miðstöð. Hópurinn var einhuga um
hversu mikilvægt það er að geta
farið á vettvang í slíku námi. í
Menntaskólanum í Kópavogi er
boðið upp á nám á Ferðabraut til
stúdentsprófs, ennfremur er starf-
andi Ferðamálaskóli Kópavogs sem
býður upp á kvöldnám í ferðafræð-
um. Mikil sókn er í þetta nám og er
það gleðiefni að boðið sé upp á nám
til styrktar þessari víðtæku at-
vinnugrein sem ferðamálin eru
orðin.
HILDUR JÓNSDÓTTIR,
landfi-æðingur og kennai-i í MK
Hugleiðing Díönu
Frá Díönu Ósk Óskarsdóttur:
MÉR datt í hug að senda inn smá
hugleiðingu. Hvað gerist ef barn á
aldrinum 14 ára er ekki komið heim
á réttum tíma? Og hvað þá heldur
ef sama barn kemur ekki heim dag-
inn eftir heldur? Ég þekki til fólks
sem fékk þessum spurningum
svarað og ætla að segja frá því hér,
svo við getum velt vöngum yfir því
saman. „Þegar 14 ára dóttir hér í
borg var búin að vera týnd í ca. tvo
sólarhringa fengu foreldrar hennar
fréttir af henni, að hún væri stödd í
ákveðnu húsi með einhverjum 18
ára gæjum. Þegar foreldrarnir
komu á staðinn var þeim ekki
ansað, hvað þá hleypt inn, þannig
að þau leituðu aðstoðar lögreglu
borgarinnar.
Jafnframt því að tilkynna það að
stúlkan væri fundin. Viðbrögð lög-
reglu voru (mjög skrítin að mínu
áliti) að upplýsa foreldrana um það
að stúlkan væri á þeirra ábyrgð og
þar sem þau vissu nú hvar hún væri
ættu þau að ná í hana. Þeir gætu
ekkert aðhafst vegna friðhelgi
heimilis. Og punktur. Eftir ítrekað-
ar tilraunir til að fá inngang í húsið
til þess að nálgast dóttur sína urðu
þau að gefast upp þar sem þau
vildu engan veginn brjóta lögin
með því að brjótast inn. Við fáum
stöðugt upplýsingar um það, að
fíkniefnaneysla barna og unglinga
sé í örum vexti hér í borg og heyr-
um reynslusögur barna (og fyrrum
barna) um það sem veldur því að
þau fari í neyslu og eins því sem
kann að koma fyrir meðan á neyslu
stendur. Við sjáum líka meðferðar-
heimilin byggjast upp og fyllast af
börnum, alls kyns safnanir hafa
farið í gang og umræður á Alþingi
varðandi þetta vandamál. Foreldr-
ar eru á foreldravakt í hverfum og
við fáum upplýsingar um það að við
eigum öll að bera ábyrgð. Eitt af
því sem er mikið fjallað um er úti-
vistartími barna og eru foreldrar
beðnir um að fylgja lögum um
hann. Samt sjáum við börn og ung-
linga á vappi seint um kvöld og
nætur og mig skal ekki undra, því
ef barn fer í fýlu við foreldra sína
þá er bara að finna næsta partý og
koma sér inn, þá nýtur barnið
friðhelgi þess heimilis. Halló!! Ég
verð að segja að viðbrögð lögreglu í
þessu dæmi sem ég tiltók eru ekki
til fyrirmyndar og vil ég gjarnan
sjá breytingu á þessum starfsregl-
um. Getur það verið að foreldrar,
sem leita til lögreglu vegna týnds
barns og svo aðstoðar við að nálg-
ast það þegar það finnst, séu ekki
meðvituð um eigin ábyi'gð og þurfi
því að vera upplýst um þá ábyrgð,
eða þarf kannski að upplýsa for-
eldra sem ekkert gera í málum sem
þessum um ábyrgð? Eða er kannski
rétt að grípa til frumskógarlög-
málsins og láta hendur standa fram
úr ermun og brjóta upp hurðir,
snarast inn og draga barnið sitt út
og ef einhver reynir að stöðva
mann þá bara kýla hann kaldan?
Hvert eigum við sem viljum bera
ábyrgð og viljum ekki grípa til lög-
brots að snúa okkur? Ég veit vel að
ef um alkaholisma er að ræða þá
fer sá sjúkdómur ekki í manngrein-
arálit og engu máli skiptir frá
hvernig heimili alki kemur en ég
veit líka að þróun sjúkdóms þarf
ekki að byrja fyrr en eftir sjál-
fræðisaldur, það er að segja ef for-
eldrar, lögregla og samfélagið í
heild hafa einhver völd. Sem er
greinilega spurning. Er kannski
bara best að fara einföldustu leiðina
og lækka sjálfræðisaldur svo við
þurfum ekki að standa í öllu þessu
veseni sem fylgir því að halda aga
og sýna ábyrgð. Ég vil enda þetta á
því að segja ykkur niðurlög þessar-
ar sögu. „Á þriðja degi finnst stúlk-
an af lögreglu sem pikkar hana upp
og eru foreldrar kallaðir niður á
stöð til að nálgast hana. Ekkert
nema gott um það að segja sem
betur fer. En varðstjórinn sem var
þarna á vakt þurfti endilega að
koma því á framfæri við foreldrana,
fyrir framan stúlkuna, að þessi
stúlka ætti sér ekki viðreisnar von,
hún væri bara Stuðlamatur; hann
vissi allt um það, hefði séð þetta svo
oft áður.“ Er þetta uppgjafar-
viðmót? Ég velti því fyrir mér hvort
ekki þurfi að auka reynslu og/eða
menntun íyrir þá sem vinna sem
lögreglumenn eða varðstjórar.
DÍANA ÓSK ÓSKARSDÓTTIR,
Kleppsvegi 70, Reykjavík.
Sóðalegur Yest-
fjarðaþingmaður
Frá Jóni Otta Jónssyni:
UNDANFARIÐ hefur almenning-
ur verið vitni að óvenju sóðalegri
framkomu eins þingmanns, sem nú
situr á Alþingi. Þingmaður þessi er
Kristinn H. Gunnarsson og var kos-
inn af lista Alþýðubandalags í síð-
ustu þingkosningum í Vestfjarða-
kjördæmi. Þegar ákveðið var að
hefja viðræður um samfylkingu
Alþýðubandalags, Alþýðuflokks og
Kvennalista í því skyni að viðhafa
sameiginlegt framboð til Alþingis
og freista þess að ná betri nýtingu á
atkvæðamagni þessara flokka, virt-
ist Kristinn H. Gunnarsson vera
samþykkur því starfi. í haust kom
það síðan í ljós að hann sigldi undir
fölsku flaggi.
Allt í einu lýsti hann sig
andsnúinn þessu samstarfi og taldi
allt ómögulegt. Hann var byrjaður
að daðra við Framsóknarflokkinn.
Þegar Steingrímur J. Sigfússon
sagði sig úr Alþýðubandalaginu,
hætti hann sem formaður í
Sjávarútvegsnefnd Alþingis og
Kristinn var útnefndur í hans stað
sem fulltrúi Alþýðubandalagsins.
Rétt á meðan hann tekur við for-
mannsstöðunni sat hann á svikráð-
um við flokkinn sem kom honum á
þing. Lítilmannleg framkoma!
Nú fyrir stuttu gekk Kristinn í
Framsóknarflokkinn og kórónaði
subbugang sinn með því að neita að
láta af formennsku í sjávarútvegs-
nefndinni.
Nú situr Kristinn H. Gunnarsson
á Alþingi og er orðinn háseti á
íhaldsduggunni með atkvæði stjórn-
arandstæðinga að baki. Enn einn
sóðaskapurinn!
Af hverju segir hann ekki af sér
þingmennsku og reynir heldur að
koma sér á þing í vor á framsóknar-
atkvæðum? Ég á bágt með að trúa
því að Alþýðubandalagsfólk á Vest-
fjörðum fari að verðlauna þennan
mann eftir þessa auvirðilegu fram-
komu. >
Á Vestfjörðum ætti valið að vera
auðvelt fyrir alþýðufólk - annars-
vegar Sighvatur Björgvinsson, heið-
arlegur og prúður þingmaður og
efstur á lista samfylkingarinnar -
og hins vegar framangi-eindur
Kristinn, svo og hinir ólánssömu
klofningsmenn úr Alþýðubandalag-
inu, þeir Hjörleifur, Steingrímur J.
Sigfússon og Ögmundur Jónasson
sem væntanlega munu reyna að
tvístra alþýðufólki á Vestfjörðum
sem og í öðrum kjördæmum. Ég er
nú kominn á efri ár og á nú þá bestu
ósk til handa yngra fólkinu í þessu
landi að það beri gæfu til að standa
saman í lífsbaráttunni og láti ekki
ævintýramenn og frjálshyggjupost- ^
ula núverandi ríkisstjórnar villa sér
sýn og styðji samfylkingu A-flokk-
anna og Kvennalista.
JÓN OTTIJÓNSSON,
prentari
og nú eftirlaunakarl.
Rjúpan
Frá Elsu Pétursdóttur:
EFTIR að hafa lesið yfir þá um-
fjöllun, sem rjúpan hefur fengið
síðustu tvo mánuði í fjölmiðlum, er
niðurstaða mín sú, að meirihluta
íslendinga er alveg sama hvort
hún sé skotin eða ekki. Eftir stönd-
um við, sem viljum friða rjúpuna
og þeir sem vilja drepa hana. Skot-
veiðifélag Islands, Skotvís, telur
sig vera útivistar- og náttúra-
verndarfélag og þess vegna eram
við að vinna að sama málefninu.
Rjúpnadráp getur ekki talist nátt-
uruvernd þar sem rjúpan er í
flokki þess sem fegrar umhverfi
okkar allt árið um kring. Friðum
því rjúpuna og látum eðlilega
náttúru í friði. Rannsóknir Nátt-
urufræðistofnunar hafa bent til
þess að ofveiði sé stunduð á
Suðvestur- og Vesturlandi. Þegar
70% af rjúpnastofninum þar era
drepin, nær hann sér ekki upp aft-
ur af sjálfsdáðum. Skotveiðar mega
ekki ógna íslensku siðgæðismati.
Þið sem þekkið eitthvað til
rjúpunnar hljótið að sjá hve mikla
sérstöðu hún hefur í okkar fátæka
fuglaríki þar sem hún reynir að
vera meðal okkar allt árið um
kring. Ég vona að næsti umhverfis-
ráðherra hafi kjark til þess að taka
á þessum málum af alvöra og að
formaður Skotvís, Sigmar B. ^ '
Hauksson, standi við orð sín og
vinni af alhug að náttúruvernd.
Það verður best gert með friðun
rjúpunnar sem að mínu áliti er ein-
stök náttúruperla sem ekki má
eyðileggja. Kennum fjölskyldum
okkar að bera virðingu fyrir rjúp-
unni og njóta hennar lifandi en
ekki dauðrar. Höfum við ekki öll
efni á því?
ELSA PÉTURSDÓTTIR,
Neðstaleiti 5, Reykjavík.
SúrefaisvÖrur
Karin Herzog
Kynning
í Hafnarfjarðar Apóteki
í dag kl. 15-18.
Litir: Svart Stærðir: 40-46 Tegund: 4902 Verð: 5.995
Mikið úrval af herrakuldaskóm
DOMUS MEDICA
við Snorrabraut - Reykjavík
Sími 551 8519
STEINAR WAAGE
KRINGLAN
Kringlunni 8-12 - Reykjavík
Sími 568 9212
PÓSTSENDUM SAMDÆGURS - 5% STAÐGRE.DSLU.
Kuldaskór