Morgunblaðið - 23.12.1998, Page 48

48 MIÐVIKUDAGUR 23. DESEMBER 1998
MINNINGAR
MORGUNBLADIÐ
t
< Þökkum auðsýnda samúð vegna andláts og
útfarar ástkærrar eiginkonu minnar, móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÞORGERÐAR JÓNSDÓTTUR,
Skarðshlíð 14c,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunar-
heimilinu Seli fyrir frábæra umönnun á
liðnum árum.
Jóhannes Ólafsson,
Elísabet Ballington,
Jón Jóhannesson, Sigrún Magnúsdóttir,
Sigfús Jóhannesson, Sigríður Elefsen,
,, Guðrún Jóhannesdóttir, Gunnar B. Aspar,
Hólmfríður Jóhannesdóttir, Birgir R. Sigurjónsson,
Ingveldur Jóhannesdóttir, Jörundur Traustason,
María Jóhannesdóttir, Þorsteinn Sveinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför elskulegrar móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÞORBJARGAR AGNARSDÓTTUR,
áður til heimilis
í Granaskjóli 40.
Ingibjörg Árnadóttir,
Hólmfríður Árnadóttir, Bjarni Jónsson,
Brjánn Árni Bjarnason, Steinunn Gunnlaugsdóttir,
Bolli Bjarnason, Ellen Flosadóttir,
Þorbjörg Nanna Haraldsdóttir,
Kristjana Edda Haraldsdóttir,
Heimir Haraldsson
og barnabarnabörn.
t
Hugheilar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýnt hafa okkur samúð og hlýhug við fráfall og
útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
GUÐNÝJAR SIGFÚSDÓTTUR,
Grenimel 35.
Guð gefi ykkur öllum gleðileg jól.
Sigrún Guðmundsdóttir, Sigurður Jakobsson,
Sigfús Guðmundsson, Rosemarie Brynhildur Þorleifsdóttir,
Guðni Guðmundsson, Steinunn Sigurðardóttir,
Þórunn Guðmundsdóttir, Ólafur Kristinn Ólafsson,
Hafdís Guðmundsdóttir, Guðmundur Gíslason,
ömmubörn og langömmubörn.
t
Þökkum öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát og útför
DAVÍÐS ÓLAFSSONAR,
Hvítárvöllum.
Vigdís Eiríksdóttir,
Óiafur Davíðsson, Þóra Stefánsdóttir,
Davíð Ólafsson,
Katrín Arna Ólafsdóttir,
Arnþór Ólafsson.
t
Við þökkum af alhug öllum þeim er auðsýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og
afa,
GUÐNA BJÖRGVINS HÖGNASONAR,
Laxárdal,
Gnúpverjahreppi.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólkinu á
hjúkrunarheimilinu Ljósheimum, Selfossi.
Guð blessi ykkur öll og gefi gleðiríka jólahátíð.
Lilja Auðunsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+ Kristín Finns-
dóttir Fenger
sjúkraþjálfari fædd-
ist í Hvilft í Önund-
arfirði 30. október
1925. Hún lést á
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur 14. desember
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Grensáskirkju
22. desember.
Með nokkrum fá-
tæklegum orðum
langar mig til að
þakka tengdamóður minni, Krist-
ínu Fenger, þá sterku og góðu vin-
áttu sem hún ávallt sýndi mér. Eg
veit að þú, Kristín mín, barst um-
hyggju fyrir okkur bæði í vöku
sem í svefni. Þú sagðir mér oft frá
draumum sem þig dreymdi og oft-
ast var það nákvæmlega það sem
var að gerast hjá okkur. Þú bauðst
mig velkomna í þína fjölskyldu fyr-
h- 22 árum. Það var um jól og ég
var að vandræðast með hnetu-
steikina. Þetta var fyrsta aðfanga-
dagskvöldið mitt heima hjá ykkur
Garðari og allt frekar vandræða-
legt hjá mér, en þú sýndir þessu
fullan skilning og hafðir hnetu-
steikina með. Það renna upp fyrir
mér ótal góðar myndir og minn-
ingar frá aðfangadagskvöldum í
Hvassaleitinu. Mér fannst það
alltaf svo hátíðlegt og við fengum
þann besta jólagraut með möndlu-
gjöf sem ég hef smakkað. í fyrra
mátti ég reyna sjálf við jólagraut-
inn, því þú fórst ásamt systkinum
þínum á æskuslóðir þar sem þið
eydduð saman jólunum. Það var
gaman að hlusta á sögurnar af
ykkur öllum, vinum ykkar, veislun-
um og samheldninni
sem ríkti meðal ykkar.
Grauturinn hjá mér
var bara svona og
svona sögðu bömin.
Hann er nú betri hjá
ömmu Kristínu.
Það er svo margt
sem ég er þér þakklát
fyrir, Kristín mín. Þú
kenndir mér t.d. svo
margt um garðyrkju.
Þú sýndir garðinum
mínum mikla um-
hyggju. Eg vaknaði
einn bjartan vordag
og sá útsprottna lauka hér og þar
í garðinum, sem ég minntist ekki
að hafa sett niður. Þú hafðir þá
komið við haustið áður, ég ekki
heima, en þú af þínum myndar-
skap og smekkvísi komið þeim
sjálf niður þannig að litir
blómanna pössuðu vel saman.
Þú tókst líka alltaf svo yndis-
lega á móti öllum okkar vinum og
oft var glatt á hjaíla í Hvassaleit-
inu og fullt af börnum um allt hús.
Ég veit að Olga mín í London
minnist ömmu sinnar með miklum
söknuði, því að amma var alltaf
reiðubúin að hlusta og tala við
hana. Ég man þegar Olga kom úr
heimsókn frá ömmu og sagði mér
allt um það hvernig maður ætti að
„banka sig“, en þá hafði Kristín
amma kennt henni það.
Elsku Kristín, ég á eftir að
sakna þín mikið, ráða þinna og
umhyggju, en ég hugga mig við að
þú hefur nú sameinast þínum nán-
ustu sem eru farnir á undan þér.
Ég votta fjölskyldu þinni og
vinkonum dýpstu samúð. Takk
fyrir mig.
Gunnhildur.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynn-
ast þér.
(Ingibj. Sig.)
I dag er til moldar borin Ki-istín
Finnsdóttir Fenger eða „mamma
hennar Kristjönu" eins og við köll-
uðum hana. Við vinkonurnar viljum
minnast hennar því hún var okkur
einstaklega kær.
Haustið 1963 höguðu örlögin því
þannig að við þrjár settumst í sama
bekk í Hlíðaskóla, Kristjana dóttir
Kristínar og við tvær. Við urðum
fljótlega góðar vinkonur. Strax og
við komum inn á heimilið í Hvassa-
leitinu fundum við að þangað var
gott að koma. Þetta heimili var ein-
hvern veginn öðruvísi, það var
sannkallað menningarheimili.
Þarna íikti mikil glaðværð og söng-
ur hljómaði oft um húsið. Heimili
Kristínar og Garðars var einstak-
lega fallegt og öllum hlutum listi-
lega fyrir komið. Það stóð öllum op-
ið, ættingjum og vinum og ekki
gleymdu þau vinum barna sinna,
þarna var oft mikið fjölmenni.
Ung fór Kristín til Svíþjóðar til
að nema sjúkraþjálfun og staifaði
hún allt fram á síðustu ár sem
sjúkraþjálfari. Þar hefur hennai-
góða skap og hjartahlýja notið sín
vel.
Kristín var falleg kona og
minnumst við hennar fyrir ein-
staka útgeislun og hlýja fram-
komu.
Við erum þakklátar fyrir að hafa
kynnst þessari góðu konu og notið
kærleika hennar og hlýju sem hún
bar ávallt með sér og kveðjum við
Kristínu með söknuði og virðingu.
Fjölskylda Kristínar hefur misst
mikið en við vitum að góðar minn-
ingar um mikilhæfa konu sefa sár-
an söknuð. Við sendum bömum
Kristínar og fjölskyldum þeirra
okkar innilegustu samúðarkveðjur.
Soffía og Svana.
KRISTIN
FINNSDÓTTIR
FENGER
GUÐLAUG
GUÐMUNDSDÓTTIR
tGuðlaug Guð-
mundsdóttir
fæddist á Austur-
hóli í Nesjum í
Hornafírði 18. maí
1909. Hún lést 28.
nóvember síðastlið-
inn og fór útför
hennar fram frá
Hafnarkirkju 5. des-
ember.
Nú þegar ég reyni
að minnast Guðlaugar
móðursystur minnar
með nokkrum orðum,
er eitt sem framar öllu
kemur í hugann og ber hæst í end-
urminningunni: hvað hún var
skemmtileg. Kímni hennar, orð-
heppni og snögg tilsvör eru ógleym-
anleg þeim sem kynntust henni.
Ekki gekk hún alltaf heil til skógar,
en þó eitthvað amaði að henni var
jafnan stutt í spaugið, hún var fljót
að sjá broslegu hliðina á málunum
og fór létt með að láta aðra hlæja.
Hún var æðrulaus í veikindum sín-
um og lítið gefin fyrir að kvarta.
Með glaðværð sinni og hlýju hjálp-
aði hún mér oft til að líta bjartari
augum á tilveruna þegar mér fannst
eitthvað dimmt yfir um
stund.
Minningamar þyrp-
ast að, óteljandi. Mér er
t.d. minnisstæð síðasta
leikhúsferðin okkar fyr-
ir nokkrum árum. Mið-
ar höfðu verið keyptir í
Þjóðleikhúsið með
nokkrum fyrirvara, en
þegar sýningardagur-
inn rann upp fór veður
að versna ískyggilega
og um kvöldið var kom-
inn þreifandi bylur með
mikilli ofankomu. Við
horfðum út í sortann.
Var þetta hægt? Hætta við leikhús-
ferðina? Tæplega, ekki Lauga og
Lilla. Við höfðum séð hann svartan
áður og vanar ýmsum svaðilförum úr
sveitinni. Við lögðum af stað út í byl-
inn, fínar og uppstrflaðar, og glað-
beittar eins og venjulega, þegar við
vorum eitthvað að bralla. Og allt
gekk áfallalaust, þrátt fyrir ófærð á
heimleiðinni og dimmviðri svo mikið
að erfitt var að átta sig á kennileit-
um. Eftir þetta var gjaman talað um
„ekta leikhúsveður“ ef hríðarélin
urðu mjög dimm.
Þetta litla ferðalag okkar er eft-
+
Ástkær maðurinn minn,
GUÐMUNDUR AXELSSON,
Víðivöllum 19,
Selfossi,
lést á Landspítalanum 17. desember sl.
Útför hans verður gerð frá Selfosskirkju
þriðjudaginn 29. desember kl. 13.30.
Ingunn Pálsdóttir.
ii-minnilegt og ótal aðrar samveru-
stundir ógleymanlegar og minning-
in dýrmætari en flest annað.
Við töluðum síðast saman í síma
tveim dögum fyrir andlát hennar,
því ekki gleymdi hún að hringa til
mín á afmælinu mínu og senda
pakka líka. Ég á margt fallegt frá
Laugu, gjafir sem ég met mikils og
þykir vænt um, sumt munir sem
hún keypti á ferðalögum sínum er-
lendis, en enn kærara er mér ýmis-
legt sem hún vann sjálf, t.d. fallegir
keramikhlutir og málaðir dúkar,
svo ég tali nú ekki um sjónvarps-
sokkana sem hún prjónaði handa
mér, slíkar gersemar sjást ekki í
verslunum hér.
Síðustu árin fækkaði samfund-
um, en þegar hún var fyrir sunnan
lagði hún á sig erfiðar stigagöngur
upp til okkar til að heimsækja okk-
ur mæðgurnar. Og hvað hún var fín
í tauinu, vel tilhöfð og glæsileg. Og
alltaf jafn skemmtileg. Glatt var á
hjalla sem fyrr, hlegið og spaugað
og gömul atvik rifjuð upp.
Við vitum að dauðinn er óumflýj-
anlegur, eitt af því sem við eigum
víst í lífinu. En við erum samt alltaf
óviðbúin komu hans, jafnvel þó okk-
ur gruni að stutt sé í kveðjustund
erum við ekki reiðubúin að skilja við
ástvini okkar. Ég kveð Laugu
frænku mína með trega. Ég er
henni þakklát fyiir svo ótal margt.
Ég trúi að við hittumst aftur og veit
hún tekur vel á móti mér þegar ég
kem.
Ella T. Guðmundsdóttir.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur
fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka
svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-
textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og
Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu.
Senda má greinar til blaðsins í bréfasíma 569
1116, eða á netfang þess (minning@mbl.is)
— vinsamlegast sendið greinina inni í bréf-
inu, ekki sem viðhengi. Nánari upplýsingar
má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg til-
mæli að lengd greina fari ekki yfir eina örk
A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línu-
lengd - eða 2.200 slög. Höfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni
undir greinunum.