Morgunblaðið - 16.02.1999, Blaðsíða 11
hiðopinbera! -Ljósmynd:&ár;
MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 16. FEBRÚAR 1999 11
Þarf að greiða atkvæði
um framtíð hennar?
Frammistaða stjórnmálamanna hefur meiri áhrifá Iff sumra okkar en annarra.
Vissir þú...
• Að með lágum tryggingabótum er börn-
um öryrkja gert ókleift að taka fullan
þátt í félags-og tómstundastarfi jafnaldra
sinna s.s. að fara með þeim í ferðalög,
æfa íþróttir og læra á hljóðfæri.
• Að rúmur helmingur skjólstæðinga
Hjálparstofnunar kirkjunnar og Rauða
kross íslands eru öryrkjar - fólk sem
vegna fötlunar og veikinda hefur ekki
til hnífs og skeiðar.
• Að hvergi á Norðurlöndum eru,öryrkjár
hlutfallslega færri en á.íslandi. í Noregi,
Svíþjóð og Finnlandi er hlutfall þeirra
um tvöfalt hærra.
• Að hvergi á Norðurlöndum eru öi^rkjum
greiddar eins lágar bætur og á íslandi.
Að jafnaði eru þær um tvöfalt hærri hjá
frændþjóðum okkar.
• Að ísland hefur um árabil verið í hópi
fimm tekjuhæstu ríkja OECD.
• Að á síðustu 5 árum (1993-1998) hafa
lágmarkslaun hækkað um 52% en
örorkulífeyrir og tekjutrygging einungis
um 17,4%.
• Að fátækt eykur á veikleika og vekur
upp nýja sjúkdóma sem kosta
einstaklinginn og samfélagið veruleg
fjárútlát.
• Að hefji öryrki sambúð eða gangi í
hjónaband missir hann um þriðjung
bóta sinna og fær mánaðarlépa að
hámarki 45 þúsund krónur.
• Að gagnstætt því sem viðgengst urh
atvinnuleysisbætur og aðrar trygginga-
bætur eru tekjur maka látnar ráða því
hve mikið af sínum 45 þúsund krónum
öryrkinn fær.
• •
Oryrkjabandalag
Islands
• Að verði barnið þitt fyrir varanlegri
örorku gera íslensk stjórnvöld því illkleift
að lifa mannsæmandi lífi.
• Að með hækkun örorkubóta um nokkra
tugi þúsunda myndi ríkissjóðurfá rúm-
an helming til baka í einu eða öðru formi
og eru þá ótalin ýmis óbein útgjöld sem
slík ráðstöfun myndi spara þjóðfélaginu.
• Að öryrkinn hefur alla jafnan ekki átt
þess kost að ávinna sér lífeyrissjóðsrétt,
eignast húsnæði og njóta þeirra launa
og lífsfyllingar sem heilbrigðri starfsævi
fylgir. Þvert á móti hefur hann, oft frá
unglingsaldri, búið við þrengstu fjár-
hagsskorður sem þekkjast og borið
margvíslegan kostnað af fötlun sinni.
• Að með mannréttindasáttmálum hafa
íslensk stjórnvöld skuldbundið sig til að
tryggja að hver einstaklingur eigi kost
á fullri þátttöku í menningar- og mannlífi
þjóðarinnar.