Morgunblaðið - 01.04.1999, Síða 64

64 FIMMTUDAGUR 1. APRIL 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Smáfólk
IT'5 A VALENTINE FOK
OOR TEACHER..5EE? I
PREU) A 6REAT 516 HEART.
Þetta er ástarbréf til kennarans Þetta er líkara bakaðri kartöflu ... Hún er grænmetisæta ... ég ætla að
okkar ... sérðu? Ég teiknaði risa- teikna nokkrar gulrætur og spergil-
stért hjarta ... kál í kringum það ...
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni I 103 Reykjavík # Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Til verka,
Þórarinn
Frá Birgi Hólm Björgvinssyni:
ÞÓRARINN V. Þórarinsson,
stjórnarformaður Landssímans og
fram-kvæmdastjóri Vinnuveit-
endasambandsins, skrifar í Morg-
unblaðið þar sem hann býsnast yfír
sjómannaafslættinum og kemst
meðal annars að þeirri niðurstöðu
að sjómannaafslátturinn komi út-
gerð í landinu ekkert við. Þórarinn
fer víðar í grein sinni, en mig lang-
ar að benda honum á fá atriði sem
vonandi geta leitt hann áfram í
þessu áhugamáli sínu, það er að
allir þegnar skuli jafnir standa.
Það fyrsta sem ég vil nefna kem-
ur reyndar beint inn á starf Þórar-
ins sem formanns stjómar Lands-
símans. Og þá um leið inn á hinn
augljósa áhuga hans á að þegnun-
um sé ekki gert mishátt undir
höfði. Til upprifjunar fyrir Þórarin
og einhverja aðra, ef þörf er á, er
ekki langt síðan ákveðið var að allt
landið væri eitt gjaldsvæði hvað
varðar gjöld fyrir þjónustu Lands-
símans. Til að fullum jöfnuði verði
náð er þá ekki sjálfsagt að stækka
gjaldsvæðið út á miðin, þannig að
sjómenn fái notið þess að hringja á
sama verði og aðrir íslendingar?
Til að gera þetta að veruleika þarf
Þórarinn ekld að ráðfæra sig við,
leita til, eða reyna að hafa áhrif á
mann eins og Geir H. Haarde fjár-
málaráðherra og alls ekki að gera
ágreining við hann um málið. Nóg
er jú samt.
Þannig er að í áðurnefndri
Morgunblaðsgrein fullyrti Þórar-
inn, eins og kom fram hér að ofan,
að sjómannaafslátturinn komi út-
gerðinni ekkert við. Ég nenni ekki
að deila við Þórarin. í minn stað fæ
ég til þess Geir H. Haarde. I skrif-
legu svari á Alþingi við fyrirspurn
Péturs Blöndal segir Geir orðrétt:
„Já, það er skoðun fjármálaráð-
herra að sjómannaafslátturinn sé í
eðli sínu niðurgreiðsla á launa-
kostnaði útgerðar og að uppruni
afsláttarins og saga beri það með
sér.“ Þetta les ég þannig að ráð-
herrann segi að sjómannaafsláttur-
inn komi sjómönnum ekkert við.
Enda er það hárrétt hjá honum.
Nógum það.
Að lokum vil ég vara við þeim
kenningum sem koma fram í grein
Þórarins um að sjómenn hafi of
góð laun. Ég hef starfað með og
fyrir sjómenn allan minn starfsald-
ur. Ég þekki ekki einn einasta sjó-
mann sem ekki vildi fara í land fyr-
ir sömu laun og þeir hafa til sjós.
Það er vegna launanna sem menn
fást til sjós og það er ekki síst
vegna þessara manna sem okkur
hefur tekist að búa til það glæsi-
lega þjóðfélag sem hér er. Það get-
ur verið þægilegt fyrir mann eins
og Þórarin að reyna að skapa óein-
ingu meðal fólks um stöðu sjó-
manna. Það er ekki við hæfi að
gera það sama dag og hann leggur
fram ársreikning í einokunarfyrir-
tækinu Landssímanum þar sem
hagnaður af rekstri telur milljarða
króna. Það má ætla að það hafi tek-
ist í krafti einokunar og því sé ver-
ið að rukka þegnana um alltof hátt
verð. Ég held það.
BIRGIR HÓLM BJÖRGVINSSON,
stjórnarmaður í Sjómannafélagi
Reykjavíkur.
Heimahlynning
Krabbameinsfélagsins
Frá Ragnheiði Haraldsdóttur,
Gunnlaugi Sverrissyni og Einari
Þór Sverrissyni:
NOKKUR hlýleg orð og þakklæti
til Heimahlynningar Krabbameins-
félagsins fyrir þá umhyggju og að-
stoð er þetta einvala lið af færu fólki
veitti okkur fjölskyldunni í veikind-
um sem komu eins og reiðarslag.
Allt í einu var fullfrískur maður, er
aldrei hafði verið misdægurt í sínu
lífi, orðinn fárveikur af krabba-
meini. Hans sjúkdómur dró hann til
dauða á fimm mánuðum. Hann lá
heima þegar mögulegt var, nema
tvær vikur er hann var í aðgerð á
Landspítalanum.
Er heim var komið, settum við
okkur í samband við heimahlynn-
inguna, og þá kynntumst við þess-
um hópi lækna og hjúkrunarfræð-
inga en hvert þeirra var einstaklega
kærleiksríkt, umhyggjusamt og
elskulegt. Þetta er aðdáunarvert
starf sem þetta fólk vinnur, alltaf
tilbúið að koma hvenær sem er sól-
arhringsins og hjálpa, og á vissum
tímum sem þörf er á í viðkomandi
tilfellum.
Við getum eigi orða bundist yfir
þeirri gífurlegu hjálp og styrk sem
þetta fólk veitti okkur, og hefðum
verið ansi illa stödd ef hjálpar
þeirra hefði ekki notið við.
Við vonum að þið fáið allan þann
styrk er þið þurfið á að halda til að
halda þessari starfsemi áfram.
Með innilegu þakklæti Valgerður
og þið öll, hvert öðru betra.
RAGNHEIÐUR
HARALDSDÓTTIR,
Úthlíð 5, Reykjavík,
GUNNLAUGUR SVERRISSON,
Hæðargerði ld, Reyðarfirði,
EINAR ÞÓR SVERRISSON,
Laufásvegi 20, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í uppiýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.