Morgunblaðið - 08.07.1999, Blaðsíða 56

Morgunblaðið - 08.07.1999, Blaðsíða 56
^56 FIMMTUDAGUR 8. JÚLÍ 1999 I DAG MORGUNBLAÐIÐ BREF TIL BLAÐSINS Sifjarlykill en ekki sóley Frá Álfheiði Hönnu Friðriksdóttur: EFTIR síðasta Matarlistarpistil, sunnudaginn 4. júlí, barst mér ábending frá Hafsteini Hafliðasyni. Eg þakka honum kærlega fyrir hana og hlý orð í minn garð. Þannig er að í pistlinum rugla ég saman tegundum og fjarskyldum ættkvíslum jurta. Ruglingurinn ligg- ur í því að ég tala um sóleyjar ^ (túnsóleyjar) og Primula veris sem sama hlutinn en það er vitaskuld rangt hjá mér. Sóleyjar bera ætt- kvíslarheitið Ranunculus, eru eitr- aðar og alls ekki ætlaðar til matar- gerðar séu þær notaðar ferskar, bendir Hafsteinn á, því í þeim er að fínna heilsuspillandi alkalóíða. Hann segir enn fremur að þeir eyðist við þurrkun og valdi því ekki tjóni á bú- fé sem fær sóleyjablendna töðu. Ég bið lesendur innilega afsökunar á þessum mistökum. Primulaættkvísl- in er hins vegar af Lyklaætt og vil ég mæla með Primula veris (stund- um Primula officinalis) til matar- gerðar. Hún er algjörlega skaðlaus fólki og fénaði, ber íslenska heitið . Sifjarlykill og vex hér einungis í görðum. Haldið því sóleyjum sem lengst frá eldamennskunni en Sifjarlyklinum sem næst. Hér að neðan fylgja leiðréttar uppskriftinar úr pistlinum síðan á sunnudag. Sifjarlykilsvín Sifjarlykilsblóm skulu sett ofan í flösku með víðum hálsi, svona upp að flöskuhálsinum. Þar næst er góðu hvítvíni hellt saman við, þar til næst- um flæðir yfir blómin. Látið drykk- inn síðan standa í um tvær vikur í góðri birtu, helst í sól. Þá eru blómin síuð frá og víninu hellt á flösku(r). Siijarlykilssulta Setjið 350 g af Sifjarlykilsblómum í matvinnsluvél, ásamt 2 msk. af sykri, og hakkið vel. Hellið 900 g af sykri og einu glasi af vatni saman í pott, látið suðuna koma upp og látið blönduna verða að þykku sírópi. Takið því næst pottinn af hellunni, blandið hökkuðum blómunum sam- an við, auk hnefafylli af ósnortnum blómum. Sjóðið við vægan hita í 20 mínútur. Þegar sultan er tilbúin skal henni hellt á krukkur meðan hún er enn heit. ÁLFHEIÐUR HANNA FRIÐRIKSDÓTTIR Listaskrif í litlu broti Frá Jóni B. Gunnlaugssyni: EKKI fæ ég stillt mig um að stinga niður penna til að vekja athygli á bók Ama Kristjánssonar píanóleik- ara um pólska tónskáldið Chop- in og verk hans sem nýlega er út komin. Nefnist hún „Um Fryderyk Chop- in, ævi hans og einstök verk“ og er útgefandi hennar Stapa- prent í Reykja- nesbæ. Ekki er hún mikil um sig, né ríkulega um hana slegið, enda hefur innreið hennar á íslenskan bókamarkað far- ið með eindæmum hljótt. Svo er raunar um önnur skrif Árna og þýð- ingar hans á verkum um líf og störf nokkurra stórmenna tónlistarsög- unnar, s.s. þeirra Bachs, Mozarts og Nielsens. Onefnd eru skrif hans um ævi Beethovens og þýðingar úr bréfum tónskáldsins sem enn bíða síns vitjunartíma í handriti - og er sú staðreynd fráleitt nein fjöður í hatt íslenskra bókaútgefenda. Er hér þó ekki í neitt kot vísað, því öll gefa þessi rit glögga og greinar- góða lýsingu á þeim tónskáldum og verkum þeirra sem um er fjallað - og ekki spilHr tungutak Árna Krist- jánssonar fyrir, enda má með sanni segja að tök hans á móðurmálinu séu ekki síðri en á slaghörpunni. Stíll hans er myndríkur, einlægur og per- sónulegur í senn svo lesandinn hlýt- ur að hrífast með. Og málauðgin er slík að helst verður jafnað til tóna- ljóðs í orðum. Þar sem hefðbundið mál þrýtur, grípur höfundurinn til nýyrða sem þó eru svo gegnsæ og skýr af lesandinn þarf aldrei að velkjast í vafa um merkingu þeirra. Er ekki að sjá að þar haldi öldungur á tíræðisaldri um penna. Ég vil hvetja alla aðdáendur tón- skáldsins Chopins - og íslenskrar tungu og stflbragða - tfl að kynna sér skrif völundarins Ama Krist- jánssonar um hann - og einnig um aðra tónjöfra liðinnar tíðar. Það er næsta víst að þeim lestrarstundum er ekki á glæ kastað. JÓN B. GUNNLAUGSSON þýðandi. Árni Kristjánsson VELVAKANDI Svarað í síma 569 1100 frá 10-13 frá mánudegi til föstudags Landssíminn í Laugardalnum NÚ ÞEGAR Guðrún Ágústsdóttir er hætt í borgarstjóm og Helgi Hjörvar tekinn við gefst gullið tækifæri til að leið- rétta einu alvarlegu mistök Guðrúnar, en það er út- hlutun hennar á eina óskipulagða blettinum í Laugardal til Þórarins V. Þórarinssonar og Jóns Ólafssonar. Aðsóknin að Fjölskyldu- garðinum hefur margfald- ast og er orðin tugþúsund- um meiri en áætlað var. Það þarf að stækka Fjöl- skyldugarðinn hið allra fyrsta. Eini stækkunar- möguleikinn er nýúthlut- aða Landssímalóðin. Ég trúi ekki að Helgi Hjörvar taki fjármagnið fram yfir fólkið og láti hákarlana tvo, Þórarin og Jón, taka ánægjuna af bömunum okkar og nýta sér í hagn- aðarskyni. Það getur ekki verið tilgangur R-listans. Fólkið hlýtur að vera í fyr- irrúmi - eða hvað? Björgum Laugardaln- um. BB Akstur í Viðey ÉG FÓR í Viðey á sl. sunnudag ásamt eigin- manni og tveim börnum, tveggja og fimm ára. I annars ágætri ferð var þó tvennt sem mig langar til að nefna og tel aðfinnslu- vert. Sérstaklega ber að nefna aksturslag manns sem ég held að búi á staðnum, en hann ók þarna á milli íbúðarhúss og kirkju á töluverðum hraða. Að mínum dómi var aksturslag hans vítavert því hann virtist ekki taka neitt tillit til þess að hann væri að aka þarna innan um fólk á gangi. Enginn átti von á bifreiðum á miklum hraða á þessum stað og hafði fólk orð á því. Þá langar mig til að minnast á það að við fór- um á veitingastaðinn sem þarna er og var boðið upp á hlaðborð. 850 krónur kostaði fyrir manninn, og fórrnn við eina ferð og settum hæfilega á diskana. Þegar við ætluðum að fá okkur ábót var allt búið af hlaðborðinu og ekki var boðið upp á neitt meira. Þetta fannst okkur því fremur dýrt kaffi og með- læti. Þetta skipti okkur þó ekki eins miklu máli og aksturslag mannsins á staðnum. Maríanna Brynhildardóttir Góð grein MIG LANGAR að vekja athygli á greininni List- nautnin frjóa eftir Ellert B. Schram, en greinin birt- ist í Morgunblaðinu sl. sunnudag. Ég má til með að minnast á þetta vegna þess að mér finnst þetta alveg frábær grein og orð í tíma töluð. Lesandi Tapað/fundið Guðniog Unnur ARMBAND er í óskilum, merkt Guðni og Unnur. Armbandið fannst 15. jan- úar á Amtmannsstíg. Úpp- lýsingar í síma 4822381. Barnaskór fannst SVARTUR nýlegur barna- skór fannst á Hrafns- skagahlíð á Vestfjörðum sl. sunnudag. Upplýsingar í síma 456-2212. Lesgleraugu í óskilum LESGLERAUGU, kven- manns, eru í óskilum. Upp- lýsingar í síma 5539574. Dýrahald Gefíns kettlingur SVARTUR og hvítur 2ja mánaða fresskettlingur fæst gefins. Mjög blíður og góður. Upplýsingar í síma 5546887 og 6968132. Kettlingar fást gefíns KETTLINGAR um 8 vikna gamlir fást gefins á góð heimili. Upplýsingar í síma 5675420. Kettlingur tapaðist FJÖGURRA mánaða gul- ur fresskettlingur tapaðist frá Garðaholti við Garða- kirkju í Garðabæ fyrir u.þ.b. viku. Kisi er mjög gæfur og hefur það ein- kenni að það var búið að bíta hann í báða afturfætur og sáust þau meiðsl ennþá. Hafi einhver orðið ferða hans var er hann vinsam- lega beðinn að hringja í síma 698-1542 eða 565- 0692. NKAK Umsjón Margeir Pétursson STADAN kom upp í síðustu umferð á ofursterka Siem- ens-atskákmótinu í Frank- furt í sumar. Indveijinn An- and (2.780) hafði hvítt og átti leik gegn FIDE-heims- meistaranum Karpov (2.710). Hvítur á unnið tafl og lauk skákinni einkar snotur- lega: 45. Dxh5! og Karpov gaf, því 45. - Dxhð 46. Bg7 er Gary Kasparov, stiga- hæsti skákmaður heims, sigraði örugglega á mótinu með 7!4 vinning af 12 mögu- legum, þeir Anand og Rúss- inn Kramnik komu næstir með 6 vinninga, en Karpov rak lestina með 4lA> vinning. Úrslitin voru í samræmi við væntingar flestra sérfræð- inga. mát. HVITUR leikur og vinnur. HOGNI HREKKVISI „£*/'/snifrur,Jcra.kl:ar/ eghe/venð rjenchr Hjólreiðar á þjóðvegum Víkverji skrifar... Frá Jóni Gröndal: ÞAÐ er hressandi að hjóla rösklega í ljúfri sunnanáttinni og úrkomu- vottinum sem alloft umlykur okkur á suðvesturhominu. Það er hressandi og hjartastyrkjandi að öllu nema einu leyti. Þegar minnst ' varir getum við átt von á því að framhjá þjóti bfll alveg rétt við síð- una á okkur svo hratt að gusturinn sviptir okkur til og frá. Á slíkri stundu hættir hjartað að slá um tíma og við íorum að hugsa um nauðsyn þess að leggja hjólreiða- stíga til þess að það sé hægt að ferð- ast á hjólinu og njóta útiveru og hressandi hreyfingar í friði. Akið varlega Að sumu leyti eru þessar hug- renningar eðlilegar og vissulega væri best að geta aðskilið mismun- andi umferð með því að leggja sér bflvegi, reiðvegi og hjólabrautir. En á meðan það er ekki komið í fram- kvæmd verðum við að búa við það að þurfa að samnýta vegina fyrir alla umferð. Hjólreiðamenn þurfa að gæta þess að hjóla vel úti á hægri vegarbrún og hleypa hraðfleygari % umferð framhjá. Hjólreiðamenn eru viðkvæmir og lítt varðir ef þeir lenda í samstuði við bfla. Þeir eru líka mjög viðkvæmir fyrir því ef ekið er mjög nærri þeim og ef gusturinn af bflunum nær taki á þeim, þá geta þeir misst jafnvægið og dottið jafn- vel þótt bfllinn hafi ekki snert þá. Það er því mjög mikilvægt að öku- menn sýni hjótreiðamönnum tillits- semi og aki framhjá þeim með það í huga að valda sem allra minnstum óþægindum. Það geta þeir gert með því að draga úr ferð og gæta þess að fara ekki mjög nærri þeim. Öku- menn bflanna þurfa ekki síður að sýna tillitssemi og draga úr ferð þegar þeir fara fram hjá hjólreiða- mönnum og gæta þess að gefa þeim svolítið svigrúm. Þetta á sérstaklega við um ökumenn stórra bfla, en gusturinn af stórum bfl sem geysist framhjá litlum hjólreiðamanni getur auðveldlega feykt honum um koll og valdið meiðslum og jafnvel varan- legu hjartastoppi. Þess vegna vil ég biðja ökumenn og sérstaklega öku- menn stóru bflanna að muna eftir að draga úr hraða og gefa hjóleiða- mönnum svigrúm þegar þið farið framhjá, þvi „hjólreiðamenn eru líka vegfarendur". JÓN GRÖNDAL, umferðaröryggisfulltrúi Suðumesja. Iumræðuþætti í Ríkisútvarpinu um fréttir liðinnar viku lýsti Guðrún Ágústsdóttir, fráfarandi forseti borgarstjórnar Reykjavík- ur, yfir mikilli andstöðu við að Landsvirkjun fengi að virkja jök- ulámar fyrir norðan Vatnajökul. Viku áður hafði Helgi Pétursson, borgarfulltrúi R-listans, lýst sömu afstöðu til málsins. Það er í sjálfu sér athyglisvert að fulltrúar sveit- arfélags sem á tæpan helming í Landsvirkjun gefi svo afdráttar- lausa yfirlýsingu sem gengur þvert á stefnu fyrirtækisins. Ef þessi afstaða á sterkan hljóm- grunn meðal ráðamanna borgar- innar vaknar sú spurning hvers vegna þessa sér ekki stað í stefnu- mörkun Landsvirkjunar. Liggur ekkert á bak við þessar yfirlýsing- ar? Eru þessi sjónarmið borgar- fulltrúanna ekki jafnhávær þegar þeir eru að fjalla um stefnu Lands- virkjunar innan borgarkerfisins og þegar þeir eru að ræða um fyrir- tækið á opinberum vettvangi? Það hlýtur að skipta einhverju máli ef fuUtrúar Reykjavíkurborgar og fulltrúar stjórnarandstöðunnar í stjóm Landsvirkjunar taka hönd- um saman og leggjast gegn virkj- anaáformum. Ekkert hefur hins vegar komið fram um annað en að full eining ríki innan stjórnar Landsvirkjunar um markaða stefnu. xxx Ein sterkustu rök þeirra sem barist hafa fyrir því að Fljóts- dalsvirkjun fari í umhverfismat era að viðhorf í umhverfismálum hafi breyst mikið á þeim áram frá því ákvörðun var tekin um að und- anskilja virkjunina lögformlegu umhverfismati. Guðrún Ágústs- dóttir vísaði m.a. til þessara raka í fyrrnefndum útvarpsþætti. Það var þvi merkilegt að heyra hana rökstyðja nauðsyn þess að byggt verði bíóhús og skrifstofuhús í Laugardal. Rökin voru fyrst og fremst þau að þarna hefði fyrir mörgum árum verið búið að skipu- leggja byggingarlóð. Það virtist ekki hvarfla að henni að í þessu efni eins og sumum öðram hefði orðið viðhorfsbreyting í umhverf- ismálum. XXX að virðist annars oft vera þannig að íbúar á höfuðborgar- svæðinu, sem berjast hvað harðast fyrir verndun hálendisins, gleyma þeim umhverfisspjöUum sem þeir sjálfir era að vinna á SV-horni landsins. Það er t.d. makalaust að ekki skuli hafa risið upp hreyfing til að mótmæla því hvernig búið er að fara með Kapelluhraun. Það er eins og allir telji sjálfsagt að þetta fallega hraun sé notað sem sorp- haugur og sem eins konar æfinga- svæði fyrir ýtustjóra. Álverið við Straumsvík er hreint augnayndi samanborið við þá sjón sem blasir við hinum megin við Keflavíkur- veginn þar sem sjá má mikið rusl og ófrágengin hús og lóðir.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.