Morgunblaðið - 05.02.2000, Síða 51

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 5. FEBRÚAR 2000 51
MINNINGAR
TRYGGVI
SIGJÓNSSON
+ Tryggvi Sigjóns-
son fæddist á
Lögbergi í Vest-
mannaeyjum 10. ap-
ríl 1918. Hann lést
26. janúar síðastlið-
inn. Tryggvi var son-
ur hjónanna Sigjóns
Halldórssonar frá
Stóra-Bóli á Mýrum í
Austur-Skaftafells-
sýslu, f. 31. júlí 1888,
d. 19. júlí 1931, og
Sigrúnar Runólfs-
dóttur frá Snjall-
steinshöfðahjáleigu í
Holtum, f. 26. maí
1889, d. 11. ágúst 1991. Systkini
Tryggva voru Sigjón, f. 1912, d.
1912; Þórunn, f. 1913, d. 1998;
Bragi, f. 1914, d. 1985; Garðar, f.
1916; Þórhallur, f. 1919, d. 1993;
Friðrik, f. 1921, d. 1944; Halldór, f.
1922, d. 1930; Guðríður f. 1924, d.
1987; Kristbjörg, f. 1925; Gústaf, f.
1927, og Guðmundur, f. 1928. Upp-
eldissystur Tryggva voru Svafa,
Sigurlaug og Sigríður (látin).
Tryggvi kvæntist 23. september
1944 Herdísi Rögnu Clausen, f. 11.
júlí 1924. Hún er dóttir hjónanna
Herdísar Jónatansdóttur og Ing-
olfs Clausen. Tryggvi og Herdís
eignuðust átta börn: 1) Inga Guð-
laug, f. 10. mars 1945, eiginmaður
Friðfinnur Pálsson, f. 1. apríl 1942.
Þeirra börn eru Ólafur Tryggvi,
sambýliskona Ásta Albertsdóttir,
og eiga þau tvö böm, Guðrúnu Ösp
og Andra Má. Herdís
Anna, eiginmaður Jó-
hann Oddgeirsson, og
eiga þau þijú böm,
Eyrúnu Ingu, Völu
Margréti og Birki
Orra. Erna Rún, sam-
býlismaður Kristinn
Hólm Ásmundsson, og
eiga þau tvö böm,
Steinar Frey og Bergl-
indi Birtu. Kristinn á
soninn Fannar Hólm
með Bryndísi Guð-
mundsdóttur. 2) Linda
Helena, f. 3. febrúar
1947, eiginmaður
Gunnlaugur Þröstur Höskuldsson,
f. 17. október 1943. Þeirra böm eru
Rannveig Ásdís var gift Ágústi
Þórólfssyni, þau slitu samvístir,
þeirra synir em Þröstur Þór, And-
ri Már og Jónatan Magni. Haukur
Tryggvi, sambýliskona Anna An-
tonsdóttir, og eiga þau þijú böm,
Ester Lind, Drífu Hrönn og Birki
Þór. Haukur á dótturina Huldu
Laxdal með fyrrverandi eiginkonu
sinni, Heiðrúnu Sigurðardóttur.
Drífa Hrönn, hún á dótturina
Lindu Elúiu með sambýlismanni
sinum, Kjartani Róbertssyni. 3) EI-
len Maja, f. 2. ágúst 1948, sambýlis-
maður Þorvaldur Jón Kristinsson,
f. 13. maí 1955, hans dætur Ragn-
heiður og Rakel. Hún var áður gift
Gunnari Sigurðssyni f. 3. maí 1946,
þeirra böm em: Sigurður, kvænt-
ur Karine Prato, Tryggvi Þór,
sambýliskona Linda Björk Ómar-
sdóttir, þeirra sonur Ingi Már.
Tryggvi á dótturina Önnu Dóm
með Aldísi Sigurðardóttur. Gígja,
sambýlismaður Þorkell Guðjóns-
son. Guðlaug Dröfn og Eymar
Bimir. 4) Stúlka, f. 25. júm' 1950, d.
15. september 1950. 5) Bjarki Elm-
ar, f. 3. ágúst 1952, kvæntur Helgu
Haraldsdóttur, f. 7. mars 1954.
þeirra börn era Sigríður Herdís,
Haraldur Tryggvi, Jóhann Öm og
Vildís Björk. 6) Herdís Tryggvína,
f. 2. mars 1953, gift Stephen Robert
Johnson, f. 22. október 1952, þeirra
böm eru Janus Gilbert og Alrún
Irene. 7) Halldór Ægir, f. 31. ágúst
1960, hann er kvæntur Wanvisa
Susee, f. 25. maí 1975. Hann var áð-
ur kvæntur Lenu Nyberg, f. 16.
ágúst 1967, þau slitu samvistir. 8)
Tryggvi Ólafur, f. 9. janúar 1965,
kvæntur Helgu Steinarsdóttur, f.
11. nóvember 1963, þeirra dóttir er
Tinna Ýr. Helga átti áður dótturina
Maríu Dagmar Magnúsdóttur.
Vegna veikinda föður síns voru
Tryggvi og þijú systkini hans send f
fóstur. Fósturforeldrar Tryggva
vora hjónin Halldór Eyjólfsson, f.
1880, d. 1930, og Guðlaug Gísladótt-
ir, f. 1879, d. 1975. Þau bjuggu í
Hólmi á Mýrum í Austur-Skafta-
fellssýslu. Auk Tryggva ólu þau upp
þijár fósturdætur. Tryggvi var einn
vetur í skóla á Laugarvatni og fór á
vélstjóranámskeið í Vestmannaeyj-
um. Tryggvi byrjaði ungur að áram
að stunda sjómennsku og fór fljót-
lega út í eigin útgerð, sem varð hans
aðalævistarf. Þau hjónin bjuggu all-
an sinn búskap á Höfti.
Útfór Tryggva fer fram frá
Hafnarkirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 14.
Elsku pabbi.
Okkur systkmin langar til að kveðja
þig með örfáum orðum. Margar góðar
minningar koma fram í hugann þegar
við h'tum yfir farinn veg. Okkur er of-
arlega í huga glaðlyndi þitt og gott
skopskyn og hvemig þú gast oítast séð
spaugilegu hliðamar á tilverunni.
Hvað þú varst félagslyndur og hafðir
gaman af því þegar við stóríjölskyldan
komum saman. Eins og til dæmis þeg-
ar við komum saman á þessu eina ætt-
armóti sem haldið hefur verið, hvað þú
skemmtir þér vel þegar þú hittir öll
systkini þín. Hvað þú hafðir alltaf mik-
inn áhuga fyrir öllu því sem við tókum
okkur fyrir hendur. Sama hvort það
var í vinnu eða frístundum. Þú lagðir
þig fram við að fylgjast með atburðum
í lífi bamabamanna, fermingum, út-
skriftum, íþróttaviðburðum og allt
smálegt í lífi þeirra skipti þig máli.
Sjómennska og allt sem henni við-
kemur var þér alltaf mjög hugleikið.
Þú þurftir aíltaf að vita hvað fiskaðist.
Hvort sem það vora stóra bátamir eða
silungsveiðin í firðinum. Öll eigum við
systkinin minningar um veiðiferðir
með þér hvort sem var farið í íjörðinn
eða einhverja aðra veiði. Ófáar era líka
stundimar sem við eyddum með ykkur
mömmu uppi í sumarbústað. Hvernig
hugmyndin að þessari sumarbústaðar-
byggingu kviknaði sýnir best hvað þú
varst hugvitsamur og nýjungagjam.
Þú sást mynd af þessu átthymda húsi í
erlendu blaði og hófst þegar handa.
Eftir að þú minnkaðir við þig vinnu
gastu loksins farið að sinna þinum
áhugamálum. Þú hafðir ákaflega gam-
an af því að fara í golf og náðir góðum
árangri á því sviði. Skák og spila-
mennska vora líka ofarlega á lista.
Meðan þú hafðir heilsu til stundaðir þú
sund og varst góður sundmaður. Þú
hvattir okkur afkomendur þína til að
stunda sund og almennt heilbrigt líf-
emi.
Eftir að starfsorkan minnkaði tókst
þú að fást við útskurð, fórst meðal ann-
ars á mörg útskurðamámskeið. Það
var ánægjulegt að fá aíraksturinn
bæði á jólum og stórafinælum. Einnig
varstu iðinn við að búa til leikfóng fyrir
bæði okkur bömin þín og bamabömin.
Elsku pabbi, upptalningin gæti orð-
ið endalaus en nú er mál að linni. Nú á
kveðjustund þökkum við þér samver-
una. Blessuð sé þín minning.
Börnin þín.
Á yngri áram Tryggva Sigjónsson-
ar hefði hann á þessum tíma verið að
undirbúa vetrarvertíð og vonast eftir
því að sílið færi að ganga inn ósinn en
þangað kom loðnan oft inn og var af-
bragðs beita fyrir þann gula. Áhugi
Tryggva beindist fljótt að sjónum.
Þar var hugur hans alla tíð og þangað
sótti hann björg í bú og lagði þannig
grunn að uppbyggingu á Homafirði.
Hann var einn af forystumönnum í
nútíma sjósókn þar um slóðir og sótti
fram af miklu kappi og dugnaði. For-
mennska hans á sjónum hófst þegar í
seinni heimsstyijöldinni árið 1942
þegar hann gerðist skipstjóri á Þristi
frá Vestmannaeyjum. Seinna varð
hann eigandi í þeim bát og gerði hann
út á vetrarvertíð á Hornafirði 1945-
50. Honum var í blóð borið að sækja
fram og fá fuUkomnari tæki til að
sækja sjóinn með meiri árangri. Hann
keypti Helga 1951 ásamt Ólafi Run-
ólfssyni og 1956 fá þeir nýjan Helga
fráDanmörku.
Áfram var haldið og í nóvember
1960 kom flaggskip Homafjarðarflot-
ans, Ólafur Tryggvason, nýr til hafn-
ar frá Noregi. Þetta var glæsilegur
stálbátur sem var um árabil stærsti
báturinn á Homafirði. Ólafur og aðrir
félagar hans héldu áfram að gera út
Helga og um þetta leyti fór útgerð og
fiskvinnsla á staðnum vaxandi. Á
þessum árum var algengt að siglt var
til útlanda með fisk á haustin og bát-
MAGNUS S.
BERGMANN
+ Magnús S. Berg-
mann fæddist í
Fuglavík hinn 20.
febrúar 1919. Hann
lést á hjartadeild
Landspítalans 29.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hans vora
Sigurður M. Berg-
mann útvegsbúndi,
Fuglavík, f. 24.7
1880, d. 11.8. 1965,
og Vigdís Sigurðar-
ddttir, f. 4.8. 1891, d.
6.10. 1960. Systkini
Magnúsar era: 1)
Sigurður Bjartmar,
f. 15.7. 1914, d. 18.12. 1936, 2) Jd-
hanna, f. 23.10. 1915, d. 2.9. 1990,
3) Una, f. 12.6. 1917, 4) Björn, f.
18.7. 1920, d. 25.2. 1977, 5) Ólafía,
f. 27.1. 1922, 6) Guðríður, f. 10.2.
1925, 7) Jdnína, f. 22.11. 1926, 8)
Sigríður, f. 23.7. 1928, 9) Haukur,
f. 22.5.1932.
Magnús kvæntist
Pálmfríði Albertsddtt-
ur Bergmann frá Súg-
andafirði hinn 22.12.
1948. Foreldrar henn-
ar voru Albert Finnur
Jdhannesson, f. 10.11.
1885, d. 13.11. 1945,
og Sigrfður Jdna
Guðnadöttir, f. 31.10.
1883, d. 29.12. 1970.
Mestan sinn búskap
bjuggu þau að Heiða-
vegi 12, en fluttu á
Kirlguveg 11 1997.
Synir Magnúsar og
Pálmfríðar eru: 1)
drengur, f. 19.6. 1948, d. 20.6.
1948. 2) Sigurður Vignir, f. 17.3.
1950, sonur hans og Rösu Mörtu
Guðnadöttur er Magnús Kári, f.
11.5.1975. Sambýliskona Vignis er
Jdm'na Holm, f. 9.12. 1961, börn
þeirra era Una María, f. 25.3.1991,
og Ari Páll, f. 10.5.1992, börn Jdn-
Sjómaður hefur farið sína hinstu
for. Hann hefur siglt fleyi sínu í ör-
ugga höfn. Það er erfitt að skrifa um
þig svo að raunsatt sé enda sagðir þú
sjálfur að minningagreinar lýstu bet-
ur þeim sem skrifuðu þær en þeim
sem skrifað er um. Þó langar mig að
skrifa nokkrar línur. Einfaldleikinn
fannst þér bestur, laus við allt pijál,
þú varst barn þíns tíma, af þeirri
kynslóð sem upplifði hinar mestu
þjóðfélags- og tæknibreytingar sem
eflaust verða nokkum tímann. Ósér-
hlífinn til vinnu og mikill kappsmað-
ur. Til marks um skapgerð þína,
heyrði ég þá sögu um þig, að þú hafir
eitt sinn ungur lent í ryskingum við
skólafélaga og orðið undir. Það varð
til þess að þú sóttir gamlan kolabala,
fórst með hann niður í fjöra, settir
steina í hann og notaðir hann til lyft-
inga. Á hveijum degi bættirðu einum
steini við og fyrst þú gast lyft honum í
gær þá ættirðu að geta það líka í dag.
Enda varðst þú hraustur og sterkur,
tókst til að mynda Fullsterk í Dritvík
og Húsafellshelluna, eins og að
drekka vatn. Það gerði unga syni þína
ákaflega stolta af þér.
Það var oft yfir kaffi og pönnukök-
um bæði á Heiðarveginum og á
Kirkjuveginum sem spjallað var um
amir Helgi og Ólafur Tryggvason
voru samtímis á siglingu í september
1961.
Þeir sem voru komnir tíl vits og ára
á þeim tíma gleyma þeirri stundu
aldrei þegar Ólafur Tryggvason lagð-
ist að bryggju en Helgi hafði þá farist
á heimleið og með honum ásamt öðr-
um eigendur hans og fyrrverandi
samstarfsmenn Tryggva í þeirri út-
gerð. Þetta var mikfl blóðtaka fyrir
lítið byggðarlag og gleðin að koma í
höfn breyttist fljótt í sorg þegar
áhöfnin frétti hvað hafði gerst. ís-
lenski fáninn blakti í mastrinu þegar
siglt var inn lænuna og mannfjöldinn
sem stóð á bryggjunni fylgdist með
hröðum höndum sem settu hann í
hálfa stöng. Gæfan var ekki ávallt
förunautur sjómannanna sem börðust
um á bátum sem ekki þættu góðir til
þessara nota í dag. En sjósókn á Isl-
andsmiðum hefur alltaf verið áhættu-
söm og þrátt fyrir slysfarir heldur líf-
ið áfram og nýir menn taka við.
Tryggvi var mikill lánsmaður í allri
sinni sjósókn. Hann var áræðinn en
samt varkár og það var ekkert hik á
honum við skipstjórnina. Eg varð
þeirrar gæfu aðnjótandi að verða há-
seti hjá Tryggva 14 ára gamall og tvö
sumur var ég með honum á síld norð-
an og austan við land. Flestir í áhöfn-
inni vora um og innan við tvítugt og
um borð var mfldl starfsgleði og virð-
ing fyrir , jtallinum" í brúnni. Eg veit
að allir þeir sem voru með Tryggva á
þessum tíma, sem flestir era á lífi,
kveðja hann með virðingu og þökk í
dag. Þeir ungu menn sem þama vora
um borð fengu verðmætan skóla og
uppeldi sem þeir hafa ávallt búið að.
Margir þeirra urðu formenn á bátum
síðar meir og héldu áfram starfi
Tryggva þar sem þeir byggðu á þekk-
ingu hans og reynslu.
Þótt Ólafur Tryggvason væri með
stærstu skipum í flotanum á þessum
tíma var ekki alltaf auðvelt að athafna
sig í vondum veðrum. Hleðslan var oft
mikfl og stundum gat komið fyrir að
kasta þurfti út því sem var á dekkinu.
Við voram þess fullvissir eitt sinn,
þegar báturinn lagðist á hliðina, að
ekki tækist að rétta hann af. Með
miklu æðraleysi og snarræði Tryggva
og annarra yfirmanna tókst á undra-
verðan hátt að keyra hann upp, sem
ég tel að hafi verið dæmi um frábæra
sjómennsku.
Tryggvi hafði ekki mörg orð um
hlutina en þegar hann sagði eitthvað
ínu era Mortan Holm, f. 9.11.1979,
og Daníella Holm, f. 16.1. 1984, 3)
Kristján Albert, f. 24.9.1952, kona
hans er Eva Carlsen, f. 16.8. 1954,
dætur þeirra era Ellen, f. 29.12.
1984, og Kajsa Sti'na, f. 21.5.1989,
ddttir Evu er Maja, f. 23.11. 1979,
4) Gylfi, f. 22.6.1954, kona hans er
Helga Jdhannesdóttir, f. 20.9.
1955, börn þeirra eru Pálmfríður,
f. 13.9. 1978, Gylfi Gunnar, f. 18.5.
1986, og Hallddr, f. 24.1.1988.
Magnús lauk prdfi frá Stýri-
mannaskólanum á Siglufirði 1943
og tók flskimanninn frá Stýri-
mannaskdlanum í Reykjavík 1950.
Meðal báta sem hann var skipstjdri
á vora Hákon Eyjdlfsson GK, Geir
Goði GK, Jdn Guðmundsson KE,
Kdpur KE 33, Bergvík KE 55 og
Hamravík KE 75. Hann var alla tíð
fengsæll og farsæll sem skipstjóri
og oftar en einu sinni varð hann
þeirrar gæfu aðnjötandi að bjarga
mönnum úr sjávarháska. Magnús
var gerður að heiðursfélaga Skip-
stjóra- og stýrimannafélagsins
Vísis 1996.
Útför Magnúsar verður gerð frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
landsins gagn og nauðsyrjar. Þú varst
mfldll rökræðumaður og vfldir kryfja
málin til mergjar, sama hvort málefhin
vora fiskveiðistefiian, trúmál eða eitt>
hvað allt annað. Maður kom aldrei að
tómum kofanum hjá þér, víðlesinn og
fróður um mörg ólflc efni. Það er mfláð
safii merkra bóka tfl á heimilinu og
barstu mikla virðingu fyrir þeim. í þér
leyndist heimspekingur, og það var
ekki síður þó nokkur húmor í þér.
Stjómmálaskoðanir þínar fórstu aldrei
leynt með. Afla tíð varstu sósíalisti og
lífsferfll þinn var í samræmi við það.
Þú skaraðir ekki eld að eigin köku. Fáll
kommúnismans varð þér áfall, en það
datt engum annað í hug en hlíta því
umsvifalaust og hann fylgdist með
störfum allra athugulum og nær-
gætnum augum. Ef honum þótti illa
stýrt gerði hann athugasemdir og
ætlaðist til að menn gengju af vand-
virkni og samviskusemi til allra
verka. Hann hugsaði vel um drengina
sína og þeir eru margir sem fengu frá
honum gott veganesti út í lífið.
Á þessum árum var ný tækni að
ryðja sér braut í íslenskum fiskveið-
um. Kraftblökkin og astiktækin voru
komin til sögunnar og þessi undra-
tæki voru um borð í bátnum. Tryggvi
treysti þessum tækjum ekki alltaf og
mér er það minnisstætt þegar eitt
sinn var sigld grannslóðin út af Breið-
dalsvík og landmið höfð tfl hliðsjónar
að allt í einu grynnkaði skyndilega ó
dýptarmælinum. Við héldum sumir
að við væram að lenda uppi á skeri
sem væri í kafi en Tryggvi gerði sér
lítið fyrir og slökkti á dýptarmælin-
um. Báturinn hélt áfram og ekkert
gerðist og greinflegt að þótt tækin og
tæknin geti verið góðir forunautar
þarf hyggjuvitið líka að koma tfl og
stundum geta þessi tæki verið trufl-
andi eins og í þetta skipti.
Tryggvi fékkst ekki einungis við
sjósókn, þar sem hann skflaði miklum
árangri og var fjóram sinnum afla-
kóngur á vetrarvertíð. Hann fór í land
1965 og rak í allmörg ár fiskverkun
ásamt Hauki Runólfssyni. Eftir langa
og farsæla útgerð seldi hann bátinn
1976 og hefur notið elliáranna í faðmi
fjölskyldu sinnar, sem var honum af-
skaplega kær. Hann var gæfumaður í
einkalífi og eigirikona hans, Herdís
Clausen, var honum mflál stoð í lífinu.
Hafið er skínandi sjónanna svið,
þar sólfákur speglast með
blóðdrifhatauma.
Heimurinn geymir mín heitstrengdu mið.
Handan býr landsýn gamalla drauma.
(E. Ben.)
Hafið var starfsvettvangur
Tryggva Sigjónssonar. Hann skflur
eftír sig mfláð lífsstarf. Draumar at-
hafnamanrisins rættust í mörgu en
aðrir fylgja honum yfir móðuna miklu
og í dag kveður Homafjörður góðan
son sem hafði áræði til að sækja fram
og byggja upp til framtíðar.
Ég og fjölskylda mín vottum Her-
dísi, bömum og bamabömum dýpstu
samúð og biðjum góðan Guð að styðja
þau í sárum söknuði.
Halldör Ásgrúnsson.
sýndi þér þó að ekkert kerfi er óbrigð-
ult, keðjan er aldrei sterkari en veik-
astí hlekkurinn, þ.e. maðurinn sjálfur.
Jarðlífið verður ekki betra nema mað-
urinn, hver og einn, skoði sjálfan sig og
losi sig við lestí sína. Því að lokum
stöndum við frammi fyrir Alvaldinu og
þá er betra að þurfa ekki að setjast afl>-
ur á sama bekk eða verða settur niður
um bekk. Oll verðum við dæmd af
verkum okkar, stórum sem smáum.
Margar minningar koma upp í hug-
ann, helgarferðir saman norður á land,
sæluhelgi vestur á Suðureyri, sumar-
bústaðardvöl í Hveragerði, ferðir í
Þjórsárdalirm að ógleymdum ferðun-
um suður í Fuglavík.
Una María er rík af minningum um
samverustundir ykkar og syngur fyrir
þig „Hafið, bláa hafið“. Hún segir að
það hafi verið þitt uppáhalds lag, og þú
hafir oft beðið hana um að syngja það
fyrir þig. Saman bjugguð þið m.a. til
pappírsskutlur, báta og hatta úr göml-
um I>jóðvfljum. Ari Páll saknar afa
líka, hann sagði fyrir nokkra við kaffi-
borðið svo greinflega „afi“ og þá var afi
montinn.
Þegar Þjóðviljinn hættí að koma út
var spurt hvaða blað ættí að kaupa, jú,
það var svo sem í lagi að reyna áskrift
að Morgunblaðinu, en hann skráði
Pöllu fyrir blaðinu. Það brá fyrir Bjartí
í Sumarhúsum í þér, þijóskan og sjálf-
stæðið.
Nú er komið að kveðjustund. Þín
verður sárt saknað og biðjum við góð-
an guð að styrkja Pöllu í öllu því sem
framundan er hjá henni. Aðstandend-
um votta ég mína dýpstu samúð og full
lotningar lýt ég höfði og segi „Þið erað
meira en líkaminn, annað en hús ykkar
og eigur. Hið sanna sjálf dvelst ofar
fjöllum og svifur á vængjum vind-
anna.“ (Kahlil Gibran Spámaður-
inn:101.)
Þín tengdadóttir,
Jdni'na Holm. •