Morgunblaðið - 28.05.2000, Qupperneq 37

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 28. MAÍ 2000 37
—--------------------*

steinn kenndi sér þess meins sem
síðar reyndist sá erfíði sjúkdómur
sem MND-sjúkdómurinn er. Við
gerðum okkur ekki í fyrstu grein
fyrir hvað var að gerast og hvílík
breyting væri fram undan hjá Haf-
steini.
Árið 1996 lét Hafsteinn af störf-
um sem skólameistari vegna veik-
inda sinna.
Hófst þá hetjuleg barátta við
sjúkdóminn. Þau Bryndís gerðu
heimili sitt sem best úr garði til þess
að hann gæti dvalið heima sem
lengst. Eftir að hann varð eingöngu
að nota hjólastól var Bryndís
óþreytandi við að styðja manninn
sinn. Þau voru dugleg að drífa sig í
ökuferðir, bíó, leikhús og að hitta
vini, að ógleymdum ferðum í sumar-
húsið á Þingvöllum. Þangað heim-
sóttum við þau nokkrum sinnum og
nutum gestrisni þeirra hjóna.
Hafsteinn hafði lag á því að gleðj-
ast með glöðum, þrátt fyrir erfið
veikindi, og áttum við margar góðar
stundir saman, vinahópurinn.
Við erum öll innilega þakklát fyr-
ir allar góðu stundirnar sem við höf-
um átt saman. Þetta er fyrsti hlekk-
urinn sem hverfur úr þessum góða
vinahópi.
Bryndís mín, við vinkonur þínar,
eiginmenn og fjölskyldur okkar
vottum þér og fjölskyldu þinni okk-
ar innilegustu samúð og biðjum Guð
að gefa ykkur styrk til að takast á
við sorgina.
Þínir vinir,
Saumaklúbburinn L-iði.
Auð né heilsu
ræður engi maður,
þótt honum gangi greitt;
margan það sækir,
er minnst um varir,
engi ræður sættum sjálfur.
Ósjálfrátt leita Sólarljóð á hug-
ann nú þegar Hafsteinn Þ. Stefáns-
son er allur eftir hetjulegt stríð við
lömunarsjúkdóm sem dag frá degi
svipti hann mætti. Heljar reip komu
harðlega sveigð að síðum hans, svo
aftur sé vitnað í vísdómsorð Sólar-
ljóða. Hafsteinn var þrekmenni að
burðum á manndómsárum, glað-
sinna, jákvæður og einbeittur og
þessir eiginleikar hjálpuðu honum
að takast á við ólæknandi sjúkdóm.
Og ekki má gleyma henni Bryndísi
sem studdi við bak hans með ein-
stakri elju og umhyggjusemi unz yf-
ir lauk; raunar var Hafsteinn far-
lama heima miklu lengur en margur
annar hefði getað og naut þar atlæt-
is og nærgætni Bryndísar, annarra
vandamanna og hjúkrunarfólks.
Hann kvartaði aldrei við þá sem
heimsóttu hann, en víst hefur hann
átt erfiðar stundir þegar líkams-
þróttur þvarr, en skynjun og skiln-
ingur voru ótrufluð; hvað þá þegar
hugaraflið eitt var eftir. Mér er þó
kunnugt um það að hann vildi að
hjúkrunarfólk sinnti fremur þeim
sem þurftu meiri hjálp en hann.
Hafsteinn var menntaður í landa-
fræði og sögu og kenndi lengst í
Lindargötuskóla og á Núpi í Dýra-
firði unz hann varð skólastjóri við
Lindargötu og síðan ráðinn fyrsti
skólameistari Fjölbrautaskólans við
Armúla þegar hann var stofnaður
1981; hafði raunar stýrt skólanum
áður þegar hann var undir öðrum
hatti. Undirritaður kom að þessari
stofnun haustið 1979 og kynntist þá
Hafsteini og varð síðar staðgengill
hans. Upp frá því áttum við daglegt
samstarf allt þar til hann lét af
störfum 1996.
Vitaskuld er í mörg horn að líta
þegar nýjum skóla er ýtt úr vör,
jafnvel þótt byggt sé á gömlum
grunni eins og hér var raunin; fram-
haldsdeildir gagnfræðaskóla í Lind-
argötu og Laugalæk sameinuðust
smám saman undir merkjum Fjöl-
brautaskólans við Ármúla undir for-
ystu Hafsteins. Skólinn var fyrst í
samrekstri Reykjavíkurborgar og
ríkis, síðan einungis á vegum
menntamálaráðuneytisins og smám
saman hefur skólinn - eins og aðrir
framhaldsskólar - tekið að sér sí-
fellt flóknari umsýslu. Námsfram-
boð hefur verið í stöðugri endur-
skoðun og Hafsteinn hafði forystu
um sérhæfingu skólans; hann er nú
kjarnaskóli í starfsmenntun fyrir
heilbrigðisstéttir og þróunarskóli í
upplýsingatækni auk þess sem þar
er boðið upp á almennar brautir til
stúdentsprófs.
Það var gott að vinna með Haf-
steini, því að hann var íhugull að
eðlisfari, glaðlyndur og vildi velta
við sem flestum steinum áður en
hann tók ákvörðun, kaus jafnan að
sjá jákvæðar hliðar í fari fólks frem-
ur en hinar neikvæðu, var friðsamur
og vildi leysa öll mál með sáttum, en
fastur fyrir; stundum jafnvel
þrjózkur. Hann var ekki stjórnsam-
ur í formlegum skilningi, en mörg
mál voru leyst með spjalli yfir kaffi-
bolla. Skólameistarar þurfa að taka
afstöðu til margra mála á degi
hverjum og um fjarska ólík efni;
sumar ákvarðanir varða fjármál,
aðrar námskrá eða ýmsar fram-
kvæmdir og rekstur. I þeim efnum
má aldrei leika vafi. Vissulega þarf
að ígrunda mál áður en afstaða er
tekin, en fátt veldur meiri óróa og
vandræðum í skólastarfi en að taka
enga ákvörðun. Stundum tók Haf-
steinn sér góðan tíma til að höggva
á hnúta, einkum þegar viðkvæm mál
komu til kasta hans, enda er þá
aldrei einhlítt um ákvörðun og allt
orkar tvímælis þá gert er. En að
jafnaði komst hann að niðurstöðu að
lokum. Auðvitað greindi menn
stundum á um hana, enda ómögu-
legt að gera öllum til hæfis. Hann
stóð við það sem ákveðið hafði verið
og ræddi við menn í rólegheitum ef
honum þótti sem hann hefði gengið
fram af þverúð. Það er kostur á
hverjum manni að ganga hreint til
verks.
Þá berast þau mál á borð skóla-
meistara sem mestu varðar að vel
greiðist úr, og það eru álitaefni sem
varða nemendur eða starfsfólk. í
þeim efnum lærði ég eina reglu af
Hafsteini sem ég hef reynt að virða,
en hann sagði þegar samstarf okkar
hófst: „Mundu að þú hefur tvö eyru,
en eina tungu.“ Ónærgætni, af-
skiptaleysi eða flaustur við nem-
endur og starfsmenn eru í raun höf-
uðsynd, og eftir megni á skólafólk
að sýna hverjum og einum þá virð-
ingu sem honum ber. Menn verða
að hafa þolinmæði til þess að hlusta
af gaumgæfni áður en kveðið er upp
úr. Ég undraðist stundum hvað
Hafsteinn gat sýnt mikið langlund-
argeð, því að hann var skapmikill og
gat verið býsna þungur á bárunni
þegar svo bar við, jafnvel fuðrað
upp, en hann var í eðli sínu sáttfús
og sanngjarn. Milli skrifstofa okkar
var einungis þunnt þil og ég rifja
stundum upp með sjálfum mér þeg-
ar hitnaði í kolum á skrifstofu
skólameistara og menn höfðu hátt;
jafnvel voru orðin áréttuð með
traustu banki í borðið. Gjaman lauk
slíkum samtölum þó með þéttu
handtaki til marks um að menn
væru sáttir. Honum þótti miður og
tók nærri sér ef menn fóru ósáttir
af fundi hans - sem hlaut þó stund-
um að verða.
Engi ræður sættum sjálfur, segir
í Sólarljóðum. Hafsteinn tókst á við
alvarlegan heilsubrest fyrir hart-
nær tveimur áratugum og fór utan í
hjartaaðgerð og fékk bót meina
sinna. Hann var þá reykingamaður
meiri en ég hef kynnzt og lagði þann
ósið af í öðru eða þriðja áhlaupi, auk
þess sem hann tók af festu á öðrum
þáttum sem trufluðu hann í starfi.
Hann var kjarkmaður, eins og áður
sagði, mikill gleðimaður á góðri
stund og ýmsar uppákomur - og hér
verður ekki fjölyrt um - hafði hann í
hugskoti og ræddi ekki nema við
Bryndísi sína. Ég votta henni virð-
ingu mína fyrir einstaka umhyggju
sem hún sýndi Hafsteini og sendi
henni hugheilar samúðarkveðjur.
Hafstein vin minn kveð ég með loka-
orðum Sólarljóða:
Hérviðskiljumst
og hittast munum
á feginsdegi fira;
drottinn minn
gefi dauðum ró,
en hinum líkn, er lifa.
Sölvi Sveinsson.
Kveðja frá
Skólameistarafélagi Islands.
I dag kveðjum við félaga okkar,
Hafstein Stefánsson, skólameistara.
Harmafregnin kom ekki óvænt.
Langvinnu stríði er lokið. Hetja er
fallin.
Eftir standa ættingjar og vinir,
hnípnir og hljóðir.
Hafsteinn Stefánsson var braut-
ryðjandi í starfi. Hann mótaði
grunninn að mjög öflugu skólastarfi
í Fjölbrautaskólanum við Armúla.
Það var öllum ljóst er fylgdust með
þeim miklu breytingum sem urðu á
gerð og hlutverki framhaldsskólans
fyrir tæpum tveimur áratugum.
Margir þeir, sem fetuðu svipaða
braut í mótun nýrra framhalds-
skóla, fundu fljótt að þeir áttu hauk
í horni þegar leita þurfti úrræða við
erfiðar aðstæður. Ég minnist
margra samtala við Hafstein þar
sem ýmis vandamál voru til umræðu
og það var eftirtektarvert að flest
þeirra hafði Hafsteinn glímt við og
oft fundið einkar áhugaverðar
lausnir. Sérstaklega er mér minnis-
stætt að í mörgum vandamálum í fé-
lagslífi nemenda lét Hafsteinn til sín
taka og leysti þau með þeim hætti
að aðrir skólar tóku sér til fyrir-
myndar.
Það er þakkarvert að hafa fengið
að kynnast góðum dreng. í hugan-
um geymum við minningar um vel-
viljaðan stjórnanda og skemmtileg-
an félaga á fjölmörgum fundum og í
hinum mörgu ferðalögum sem farin
voru á vegum félags okkar.
I nafni Skólameistarafélags ís-
lands flyt ég eiginkonu, börnum og
öðrum ættingjum og vinum innileg-
ar samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Hafsteins
Stefánssonar.
Þorsteinn Þorsteinsson.
Skilafrestur
minningargreina
EIGI minningargrein að birtast á útfarardegi (eða í sunnudagsblaði ef
útför er á mánudegi), er skilaírestur sem hér segir: í sunnudags- og
þriðjudagsblað þarf grein að berast fyrir hádegi á föstudag. í miðviku-
dags-, fimmtudags-, föstudags- og laugardagsblað þarf greinin að ber-
ast íyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrir birtingardag. Berist grein
eftir að skilafrestur er útrunninn eða eftir að útför hefur farið fram, er
ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur þurft að fresta birtingu greina, enda þótt þær berist innan hins til-
tekna skilafrests.
+
Elskuleg móðursystir mín og frænka okkar,
KRISTBJÖRG ÞORVARÐARDÓTTIR,
Fannborg 1,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum föstudagskvöldið 26. maí.
Heiðveig Guðmundsdóttir
og frændsystkin hinnar látnu.
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir og dóttir,
BRYNDÍS ERNA GARÐARSDÓTTIR,
Frostafold 131,
lést á Landspítalanum Fossvogi þriðjudaginn
23. maí slðastliðinn. Jarðarför hennar verður
gerð frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 31. maí
kl. 13.30.
Fyrir hönd ættingja og vina,

Gennady Tereshenko,
Magnús Þór Guðjónsson,
Guðrún Magnúsdóttir.
+
Ástkær móðir mín, amma og langamma,
RAGNHILDUR ELÍASDÓTTIR,
Marklandi 10,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum í Fossvogi miðviku-
daginn 24. maí.
Eiías Gíslason,
Ólafur Elíasson, Elsa Herjólfsdóttir,
Guðrún Ólafsdóttir.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, systir og amma,
GERÐUR BRYNHILDUR ÍVARSDÓTTIR,
Brekkustíg 17,
Reykjavík,
sem andaðist á Landspítalanum þriðjudaginn
23. maí sl., verður jarðsungin frá Fossvogs-
kapellu miðvikudaginn 31. maí kl. 15.00.
Gestur Þorkelsson,
Kristinn Gestsson, Sigríður Gröndal,
Ásta Gestsdóttir, Garðar Þorsteinsson,
Gunnlaugur Gestsson, Hulda Haraldsdóttir,
Helena Rut Gestsdóttir,
Jóhann Viðar ívarsson
og barnabörn.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
HAFSTEINN ÞÓR STEFÁNSSON
fyrrverandi skólameistari,
Skúlagötu 20,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni mánu-
daginn 29. maí kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hins látna, er bent á MND-félagiö.
Bryndís F. Guðjónsdóttir,
Auður A. Hafsteinsdóttir, Þorbjörn Gestsson,
Kristín María Hafsteinsdóttir,
Stefanía Ó. Hafsteinsdóttir
og barnabörn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför elskulegrar móður minnar,
dóttur okkar, systur og mágkonu,
EYRÚNAR JÓNU GUÐMUNDSDÓTTUR,
Stigahlíð 32.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Námsgagna-
stofnunar fyrir hjálpsemi og hlýhug á liðnum
árum.
Ingvar Jón Hlynsson,
Fríða Guðbjartsdóttir, Valur Thoroddsen,
Guðmundur Magnússon, Þorbjörg Gísladóttir,
Haukur Valsson, Kristín Einarsdóttir,
Hildur Valsdóttir,
Snædís Valsdóttir, Ólafur Sigurðsson,
Anna Valsdóttir, Árni Magnússon,
Magnús Valsson, ' Guðrún Ásgeirsdóttir
og aðrir aðstandendur.