Morgunblaðið - 20.07.2000, Blaðsíða 42

Morgunblaðið - 20.07.2000, Blaðsíða 42
42 FIMMTUDAGUR 20. JÚLÍ 2000 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ ÞORSTEINN BRYNJÚLFSSON + Þorsteinn Bryi\j- úlfsson fæddist í Vestmannaeyjum 3. desember 1947. Hann lést 10. júlí sið- astliðinn og fór útför hans fram frá Há- teigskirkju 18. júlí. Elsku Steini, það er svo skrýtið að hugsa til þess að hann sé farinn. 01;rúlegt að hann veikt- iát skyndilega og yfir- gaf okkur eftir svona stutta sjúkrahúslegu. Það er ekki langt síð- an við vorum með þeim hjónum og börnum í fríi á Flórída þar sem við áttum yndislegar stundir saman. Steini okkar sem átti sína Siggu, Binna, Beggu og mömmu sína. Þetta var hans kjarnafjölskylda sem hann gerði allt fyrir og lifði fyrir. Nú sitja þau eftir í sárum söknuði sem og við hin. Steini hugsaði fyrst og fremst um fjölskylduna sína og var alltaf að passa upp á þau. Allt í einu er hann hrifinn á brott þessi góði strákur. Einmitt núna þegar þau voru að kaupa sér hús og innrétta það eftir sínum hugmyndum og þörfum svo öllum liði vel. Það voru bjartir tímar fram undan en snögglega er þessi gleði tekin frá þeim. Af hveiju fékk hann ekki að vera lengur með börnunum sínum sem elskuðu og dáðu hann. Hann var mikill félagi barnanna og lagði áherslu að vera mikið með þeim. Segja má að hann hafi verið þeirra aðalleikfélagi og var alltaf tilbúinn að taka þátt í leikjum með þeim og setja sigvelinníþá. ^ Steini var allt of ungur til að fara og átti eftir að njóta svo margs með sinni fjölskyldu. Elsku Sigga sem var hans besti vinur er skilin eftir með tvö ung börn. Við höfum verið svo lánsöm að fá að fylgja þeim á þessari lífsins leið og fá tækifæri til þess að kynnast Steina. Við höfum ferðast saman og átt góðar stundir. Þau voru svo ham- ingjusöm og ánægð með sitt. Það var aldrei neitt vesen eða hik. Það var yndislegt og þægilegt að vera með þeim og alltaf gott að koma til þeirra. Sigga frænka og Steini frændi eins og þau kölluðu sig voru okkar böm- um einstaklega góð enda bæði mjög bamelsk. Samvinna þeirra var alveg frábær, 'tSigga drífandi, alltaf hress og Steini kom með góð ráð. Umhyggja og hjálpsemi var í fyrirrúmi hjá honum. Hann var ávallt tilbúinn að hlaupa til og gera hlutina þegar á þurfti að halda. Elsku Sigga og fjölskylda, við vottum ykkur samúð okkar og megi góður Guð styrkja ykkur í þessari miklu sorg. Sérstakar samúðar- kveðjur sendir Jóhanna Hildur Hauksdóttir. Takk fyrir samver- una elsku Steini, Guð varðveiti þig. Hvíl í friði. Anna Lísa, Haukur og börn. Það er erfitt að trúa því þegar menn á besta aldri eru teknir burt í blóma lífsins svo snögg- lega, eins og gerðist með Steina okkar. Þú varst svo yndis- legur og góður maður sem unni fjöl- skyldu sinni svo heitt. Þegar við hugsum um Steina fylgir Sigga alltaf með. Þau vora sem eitt, alltaf svo „krúttílegt kærustupar". Þegar Binni og síðan Begga komu inn í líf þeirra var yndislegt að fylgj- ast með Siggu og Steina. Elsku Steini, þú varst börnunum þínum frábær faðir, alltaf svo þolinmóður, blíður og góður. Þú tókst alltaf svo notalega á móti okkur þegar við komum í heimsókn til ykkar, svo mikil ást og hlýja sem kom alltaf frá þér. Þessi missir verður alltaf sár sem mun aldrei gróa, en við verðum að læra að lifa með honum. Elsku Sigga, Binni og Begga. Megi guð veita ykkur styrk á þessari erfiðu stundu. Er sárasta sorg okkur mætir og söknuður huga vom grætir þá líður sem leiftur af skýjum ljósgeisli af minningum hlýjum. (H.J.H.) Við kveðjum þig með sáram sökn- uði. Berglind, Einara, Soffía, Berg- þóra, Ingólfur og Magnús. Deyrfé, deyjafrændur, deyrsjálfuriðsama. En orðstír deyraldregi hveim er sér góðan getur. (Hávamál.) Hann Þorsteinn okkar var elskað- ur, dáður og virtur af öllum hérna. Það segir allt sem segja þarf um þennan mæta mann. Hans var sárt saknað þegar hann hvarf til annarra starfa hjá bankanum nú í vor og hans er enn sárar saknað nú. En minning hans mun lifa í hjarta okkar. Við sendum Sigríði konu hans, bömum hans og öðram vandamönn- um innilegustu samúðarkveðjur. Megi guð vera með þeim í þeirra miklu sorg. Starfsfólk íslandsbanka f Lóuhólum. ifisdrykkjur í Veislusalnum I Sóltúni 3, Akógeshúsinu, fyrir allt að300 manns. HÁDEGISMATUR EFTIR - SAMA VERD EINNIG LETTUR MEDKAFFI OG TERTIJ A EF . sk°i i6 U/*al réth, hJá »kkur 6 "eiinu! VEISLAN G3 Glœsilegar veitingar frá Veislunni Austurströnd 12 • 170 SeHjarnarnes • Sími: 561 2031 • Fqx: 561 2008 VEITINGAELDHÚS www.veislan.is _ _ cg ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga er andlát verður Útfararstjórar okkar búa yfir áratuga reynslu af störfum við útf ararþ j ónustu. Sjáum um útfarír á allri landsbyggðinni. Svcrrir Einarsson útfararstjóri, sími 896 8242 Útfararstofa íslands, Suðurhlíð 35, Fossvogi. Sími 581 3300. Þjónusta aUan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is SIGRÍÐUR PÉTURSDÓTTIR BLÖNDAL + Sigríður Péturs- dóttir Blöndal fæddist í Reykjavík 5. september 1915. Hún lést á Dvalar- og hjúkrunarheimilinu Seljahlíð 29. júní síð- astliðinn og fór útför hennar fram frá Dómkirkjunni 4. júlí. Elsku amma, nú þegar þú ert dáin þyrlast upp í huga mínum margar af mín- um bestu minningum. Mig langar að staldra við og rifja upp þær minningar sem upp úr standa í gegnum tíðina. Ein af mín- um fyrstu minningum úr bernsku er af Ásbraut 7 í Kópavogi þar sem þú bjóst. Ég hafði hlaupið út í sandkassa með tennurnar þínar til að moka og sýna hinum krökkun- um, mamma var nú ekki par hrifin af þessu uppátæki en þetta þótti þér nú ekki vera neitt til að æsa sig yfir. Ég fékk líka að klifra upp eftir þér allri langt fram eftir aldri og ýmislegt var brallað þegar ég fékk að gista og þá var svo gott að fá að kúra uppí hjá þér. Eitt skildi ég ekki á sínum tíma, að þegar þú fót- brotnaðir hvernig í ósköpunum væri hægt að setja staur í fótinn á þér því mamma sagði að þú hefðir fengið staurfót. Ung að árum fór- um við systkinin í sveit og varst þú alltaf duglegust að senda okkur bréf og pakka með nammi. Minn- ingarnar um þig úr æsku eru ótelj- andi og væri allt of langt mál að fara að rifja þær allar upp hér því stekk ég yífir í þann tíma þegar ég flyt svo til þín á Hringbraut 39 en þangað hafðir þú flutt nokkram ár- um áður. Hringbrautin varð svo okkar heimili um margra ára skeið en til þín flutti ég á sextánda ald- ursári. Þá um veturinn bjuggum við systurnar báðar hjá þér og þeg- ar þú skrappst til Danmerkur í þrjá mánuði máluðum við hluta af íbúðinni til að koma þér á óvart. Við systkinin höfum reyndar öll búið hjá þér um lengri eða skemmri tíma í gegn- um tíðina. Ein skemmtilegasta minn- ing þann veturinn hjá mér og Möggu vin- konu er að um hverja helgi stífmálaði ég þig, setti þig í fínan kjól og svo fékkstu tyggjó og tókst á móti vinum okkar. Þetta varð frægt og var mikið sport að koma heim til ömmu. Það var aldrei talað um ömmu henn- ar Ingibjargar heldur bara ömmu á Hring- braut. Þar kynntust vinir mínir því að hjá þér var allt leyft og þá meina ég allt leyft og ekkert bannað nema eitt og það var að ekki mátti segja neinum frá. Ein frægasta setningin á Hringbrautinni var „Ingibjörg mín, þú nefnir þetta ekkert við hana mömmu þína“. Þó vinir mínir kæmu á öllum tímum sólarhrings- ins var aldrei sagt annað en gjörið þið svo vel og gangið í bæinn. Yfir- leitt vaknaði ég við það á morgnana að þú færðir mér te og ristað brauð og straukst mér um bakið, nú eða við hlátrasköllin úr eldhúsinu þeg- ar þú talaðir við vinkonur þínar í símann. Það sem gerði tengsl okk- ar svo sérstök var hvað okkur leið alltaf vel saman, stundum gátum við setið og spjallað um lífið og til- veruna. Þú sagðir mér alltaf að taka lífínu ekki of alvarlega og ávallt að gera það sem hjarta mitt segði mér. Við gátum líka setið saman og ekki sagt neitt í langan tíma, vorum bara saman. í gegnum tíðina ferðaðist þú mikið og talaðir mörg tungumál, þetta heillaði mig og ákvað ég að feta í fótspor þín og fór til Englands í enskunám. Er ég kom heim fylgdi mér Lorenzo frá Ítalíu og eftir að hafa verið hér á landi í stuttan tíma giftum við okk- ur en héldum áfram að búa hjá þér, enda kom aldrei neitt annað til greina. í þessa þriggja manna fjöl- skyldu bættist síðan við hundurinn Tína. Eftir að við hjónin fluttum til Italíu komst þú og varst hjá okkur í rúman mánuð. Ur þeirri ferð fannst okkur spaugilegast þegar við villtumst í Flórens, ég þú og Tína og þurftum að ganga í marga klukkutíma í yfir 30° hita. Mér var ekki farið að standa á sama að láta þig, gamla konuna, vera að ganga svona langt. En síðan höfum við nú hlegið mikið og oft að þessu upp- átæki. Árið 1995 fluttum við Tína aftur heim til þín á Hringbrautina og bjuggum við þar þrjár saman. Á þessum tíma fóram við oft með leigubíl í Kringluna að kaupa föt í tískuverslunum svo ekki sé minnst á ferðirnar á Hard Rock en þar átt- ir þú staðinn, því ekki koma marg- ar áttræðar konur að fá sér ham- borgara og franskar. Að sjálfsögðu var Tína með í öllum þessum ferð- um því ekki mátti skilja hana eina eftir heima og beið hún úti í leigu- bíl á meðan. Um þetta leyti varst þú oftar en einu sinni lögð inn á spítala, í eitt skiptið vildir þú að Tína fengi að koma í heimskókn. Flestum þætti fráleitt að ætla að fá hund í heimsókn upp á fjórðu hæð á Borgarspítalanum en með sér- stöku leyfi fékkst þú að koma niður í hjólastól ásamt hjúkrunarkonu og heilsa upp á Tínu í anddyrinu. Oft stalst ég líka með almennilegan mat þangað að þínu áliti, sem voru hamborgarar, kjúklingabitar, franskar og ís í desert. Eftir að þú fórst í Seljahlíð og Tína dó varð minna um sprell en þó verð ég að minnast á ferðina okkar frægu í fyrrasumar. Þá fór ég á blæjulaus- um rauðum sportbíl að ná í þig og stóð starfsfólk Seljahlíðar á önd- inni þegar við tættum af stað. Við rúntuðum um allan bæinn og að sjálfsögðu var keyptur ís. Þetta fíl- aðir þú í botn. Nú í sumar stóð til að þú kæmir í sumarbústaðinn með mér og Garðari (sambýlismanni mínum) en ekkert varð þó af þeirri ferð vegna veikinda þinna. Tveimur dögum fyrir andlát þitt var ég stödd hjá þér, þú svafst mestallan eftirmiðdaginn en vaknaðir þó öðru hverju og spurðir hvort ég væri ekki enn hjá þér. Þennan dag kvaddir þú mig og við vissum báðar hvert stefndi. Elsku amma, ég er mjög þakklát fyrir að hafa ásamt börnum þínum verið hjá þér kvöld- ið sem þú kvaddir þennan heim og notið þeirra forréttinda að hafa haldið í mjúka hönd þína þar til yfir lauk. Með þessum orðum kveð ég þig með söknuði og þakka fyrir að fá að hafa verið hluti af lífi þínu. Guð geymi þig. Kveðja, þín Ingibjörg. ANNA ÞORBJORG KRISTJÁNSDÓTTIR + Anna Þorbjörg Kristjánsdóttir fæddist í Reykjavík 6. desember 1923. Hún lést á Land- spítalanum 6. júlí síð- astliðinn og fór útfór hennar fram frá Dómkirkjunni 18. júlí. Amma mín, Anna Þorbjörg Kristjáns- dóttir, er lögð í sína síð- ustu ferð eftir langa baráttu við illvígan sjúkdóm. Við sem eftir sitjum söknum og minnumst óvenju- legrar konu í þessa orðs bestu merk- ingu. Konu sem með glæsileik og smekkvísi en enn frekar með mann- Legsteinar í Lundi SÖfWtESFíAK vlí Nýbýlaveg, Kópavogi Sími 564 4566 viti kom til skila til samferðarmanna sinna lífsviðhorfi sínu, gildum og siðum. Að flíka til- finningum sínum heyrði ekki þar undh- heldur bar meira á virðuleika, jákvæðni og virðingu fyrir sjálfum sér og öðram, allt vel kryddað með kald- hæðni og lífsgleði. Amma mín lifði lífinu fram á síðasta dag og gerði sökum veikinda sinna aðeins nauðsyn- legustu breytingar á sínu daglega lífi. Til dæmis hélt hún áfram ferðalögum sínum innanlands sem utan en gaf upp á bátinn draum sinn um að bæta Mexíkó við digurt landasafnið sitt. Hún kvartaði aldrei en sagði aðspurð í stuttu máli frá nýjustu ósigram sínum við sjúkdóm- inn og skipti svo fljótt um umræðu- efni. Amma mín þreyttist aldrei á því að miðla af þekkingu sinni á því sem var og því sem er og lagði metnað sinn í því að segja okkur barnabörn- um sínum sögur af eddum okkar og áum. Gjafir til okkar valdi hún af ein- stakri alúð og hugvitssemi og varða þær veg barnabamanna frá bernsku til fullorðinsára. Skírnargjöfin var sálmabók, fermingarbörnin fengu orðabók og brúðhjónin biblíu. Þess á milli sá amma um að allir eignuðust sitt eintak af Vísnabókinni, Passíu- sálmunum, Hávamálum og Völuspá. Umhyggja ömmu náði langt út fyrir fjölskylduna. Þannig má nefna að í hvert skipti sem hún ferðaðist til Portúgal eða Spánar tók hún með sér nokkra pakka af saltfiski til þess að gefa ræstingakonunum á hótelun- um sem þakklætisvott fyrir vel unn- in störf. Amma mín hefur skilið eftir sig djúp spor í hugum okkar og margir siðir hennar og venjur verða án efa haldnir í heiðri innan fjölskyldunnar um langa framtíð. Mig langar til að kveðja hana með sparikveðju hennar sjálfrar um leið og ég þakka fyrir allt sem hún hefur verið mér. Gangi þér allt að sólu! Anna Þorbjörg Þorgrímsdóttir. Formáli minningargreina ÆSKILEGT er að minningargreinum fylgi á sérblaði upplýsingar um hvar og hvenær sá, sem fjallað er um, er fæddur, hvar og hvenær dáinn, um foreldra hans, systkini, maka og börn, skólagöngu og störf og loks hvaðan útför hans fer fram. Ætlast er til að þessar upplýsingar komi að- eins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í greinunum sjálf- um.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.