Morgunblaðið - 08.10.2000, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 8. OKTÓBER 2000 41
+ Aðalheiður Sig-
geirsdóttir
fæddist á Fáskrúðs-
firði 9. október
1916. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Skógarbæ 28. sept-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Siggeir Ólafur
Jónsson, útgerðar-
maður á Fáskrúðs-
firði, f. 25. septem-
ber 1890, d. 17.
ágúst 1944 og kona
hans Anna Bjarna-
dóttir, húsfreyja, f.
26. júlí 1886, d. 27. maí 1983.
Eftirlifandi systir Aðalheiðar er
Sigurbjörg Siggeirsdóttir, f. 27.
Mér er það ljúft og kært að minn-
ast með fáum orðum tengdamóður
minnar Aðalheiðai- Siggeirsdóttur
sem andaðist 28. september síðastlið-
inn og verður á morgun til moldar
borin.
Það vai- fyrii- rúmum aldarfjórð-
ungi að kynnum okkar Aðalheiðar
bar saman.
Það var að haustlagi þegar ég
ásamt yngsta syni hennar kom ak-
andi frá Akureyri og við þáðum veit-
ingar hjá henni eftir ferðalagið. Hún
kom mér fyrir sjónii- sem glæsileg
kona er lagði sig fram um að sýna
hlýju og gestrisni og veitingamar
sem hún bauð uppá voru svo fallega
fram bomar að unun var á að horfa.
Eg átti eftir að læra á þeim 25 árum
sem við höfum verið samferða, að
móttökur hennar þetta haustkvöld
vom ekki einn einstakur viðburður,
heldur einfaldlega hennar stfll. Stór
og ef til vill mest áberandi þáttur í
fari Aðalheiðar var vandvirkni og
fágun í öllu því sem hún tók sér fyrir
hendur.
Eitt að því sem vakti aðdáun mína í
fari Aðalheiðar var hversu auðvelt
hún átti með að ræða við ungt fólk.
Það reyndi ég á sjálfri mér er ég
kynntist henni þá átján ára gömul, og
varð svo vitni að þegar hún ræddi við
systkini mín og vini og svo seinna við
barnaböm sín. Alltaf var hún full af
áhuga fyrir því sem unga fólkið var
að segja og gera. Fordómalaust tók
hún þátt í áhyggjulausri og lífsglaðri
umræðum þess.
Predikanir og umvandanir lét hún
öðmm eftir.
Þrátt fyrir ólíkar skoðanir á mörg-
um hlutum brá aldrei skugga á vin-
áttu okkar og trúnað.
Mikil umskipti urðu í lífi Aðalheið-
ar er hún missti eiginmann sinn
Sverri Jóhannesson fyrir aldur fram.
Við þessi erfiðu kaflaskil í lífi sínu
sýndi Aðalheiður mikinn styrk. Hún
seldi húseign sína að Silfurteig 1 og
bjó sér fallegt heimili að Kaplaskjóls-
vegi 61. Aðalheiður fór að vinna utan
heimilis og er fram liðu stundir gafst
henni tími til að sinna áhugamálum
sínum.
Aðalheiður naut þess í ríkum mæli
að ferðast bæði innanlands og út um
hinn stóra heim. Gafst henni oft tæki-
færi til þess og ekki síst á seinni hluta
ævi sinnar. Atvikin komu því þannig
fyrir að lengst af vomm við fjölskyld-
an búsett fjan-i henni. Fyrst í Banda-
ríkjunum og síðar á Akureyri. Hún
lét það ekki aftra sér heldur var dug-
leg að heimsækja okkur þó svo að
heimsálfur skildu okkur að. Var það
ekki síst barnabörnum hennai- mikils
virði að fá ömmu Heiðu í heimsókn.
Það var ekki fyrr en heilsan var farin
að gefa sig að ferðalögin urðu stopul.
Eg er þakklát fyrir þær stundir sem
við fjölskyldan fengum að hafa hana
hjá okkur.
Góð kona er gengin og komið að
kveðjustund.
Guð blessi minningu Aðalheiðar
Siggeirsdóttur.
Guðríður Elísa Vigfúsdóttir.
Nú við andlát tengdamóður minn-
ar, Aðalheiðar Siggeirsdóttur, langar
mig að minnast hennar með nokkmm
orðum. Það eru nú liðin um 15 ár síð-
an ég kynntist Aðalheiði móður Önnu
nóvember 1918.
Árið 1939 giftist
Aðalheiður Sverri Jó-
hannessyni, hús-
gagnasmíðameistara,
f. 1. september 1912,
d. 22. júní 1970. For-
eldrar hans voru
hjónin Jóhannes Ein-
arsson, sjómaður í
Stykkishólmi, f. 3.
október 1864, d. 10.
mars 1953 og kona
hans Guðbjörg Jóns-
dóttir húsfreyja, f. 25.
apríl 1873, d. 5. jan-
úar 1958. Aðalheiður
og Sverrir bjuggu allan sinn bú-
skap í Reykjavík og lengst af á
Silfurteigi 1.
konu minnar. Aðalheiður var mynd-
arlegkona, metnaðarfull ogglaðlynd.
Þær em margar og hlýjar minning-
amar sem tengjast henni og ánægju-
legum stundum sem við Anna og
börn okkar beggja áttum með henni.
Minningarnar era svo fjölmargar,
bæði hér heima og erlendis, sem
koma upp í hugann. Ég fann oft
hlýhuginn hjá Aðalheiði, síðustu árin,
þegar við rifjuðum upp allar gleði-
stundirnar og minningarnar sem við
eignuðumst, á ferðalögum, á heimili
hennar, sem og þær óteljandi stundir
sem við áttum þegar hún kom og
heimsótti okkur.
Samband Önnu konu minnar við
móður sína var mjög náið og hjálpuð-
ust þær að í hvívetna. Þær vom ekki
síður innilegar vinkonur, en mæðgur.
Enda studdu þær hvor aðra heilshug-
ar. Anna ól mikla önn fyrir móður
sinni og var sú önn endurgoldin af
Aðalheiði, átti hún þess kost. Eigum
við henni fjölmargt gott að þakka.
Fyrir réttum 30 áram missti Aðal-
heiður mann sinn Sverri Jóhannes-
son fyrir aldurfram. Missirinn var
mikill og myndaðist stórt tómarúm í
lífi hennar við fráfall hans. Þetta
tómarúm var aldrei fyllt og söknuð-
inn bar hún í hjarta sínu, alla tíð.
Þó mér hafi ekki hlotnast sú gæfa
að kynnast Sverri, þá er mér ljóst að
hann hafi verið mikill mannkosta-
maður, ástkær eiginmaður og faðir
og fullur mannkærleika. Sérstaklega
bera börn þeirra, Jón Þór og Anna
þess merki hvaða mann hann hafði að
geyma. Þær em ófáar sögumar sem
ég hef heyrt um æsku þeirra og hve
bernskuárin á heimili Aðalheiðar og
Sverris vom ánægju- og gleðirík.
Sverrir var lífsglaður og söngelskur
maður, sem söng í kirkjukór Laugar-
nesskirkju. Þau hjón vora vinamörg
og vinsæl. Sérstaklega er mér ljúft að
geta þess sem vinur minn og frændi,
Gunnar Friðriksson, fyrrverandi for-
seti Slysavamafélagsins, hefur sagt
mér frá um vinskap þeirra hjónanna.
I löngum samræðum okkar minntist
hann oft Aðalheiðar og Sverris og
ánægjulegra stunda sem hann og eig-
inkona hans, Unnur Halldórsdóttir
heitin, áttu saman. En Unnur og Að-
alheiður vora stöllur og skólasystur.
Nú þegar Aðalheiður hefur kvatt
þennan heim, eftir erfiða og langa
sjúkdómslegu, er mér efst í huga,
þakklæti til hennar, góðai’ minningar
og hlýhugur. Ekki síst hlýnar mér
um hjartarætumar við þá tilhugsun
að upp er mnnin sú langþráða stund
er hún fær aftur notið samvista með
elskulegum eiginmanni sínum, sem
hún hefur saknað áratugum saman.
Nú hafa þau sameinast á ný, handan
móðunnar miklu og eignast saman
hlutdeild í eilífðinni. Blessuð sé minn-
ing þeirra.
Bjarni Elíasson.
Á fögmm haustdegi þegar náttúr-
an skartar sínum fallegu litum kvaddi
elskuleg amma mín þetta jarðneska
iíf.
Ég vissi alltaf að það yrði erfitt að
kveðja en hvfldin var henni kærkom-
in.
Það er margs að minnast en saman
áttum við svo margar góðai’ stundir.
Þegar heilsan leyfði fóram við stund-
um í góðar gönguferðir. Ömmu þótti
Börn Aðalheiðar og Sverris eru:
1) Siggeir, f. 13. mars 1941, kona
hans er Elín Sigurþúrsdóttir, f.
16. júlí 1944 og eiga þau þrjú
börn: Sigrúnu Erlu, f. 3. núvember
1961, Elínborgu Önnu, f. 9. maí
1966 og Siggeir Þúr, f. 25. septem-
ber 1979. 2) Anna, f. 16. oktúber
1945. Anna giftist Aad Groene-
weg. Þau slitu samvistum. Börn
Önnu eru: Sverrir Ágústsson, f.
22. maí 1965, Harold Groeneweg,
f. 8. aprfl 1973 og fris Anna
Groeneweg, f. 15. ágúst 1979.
Sambýlismaður Önnu er Bjarni
Elíasson. 3) Jún Þúr, f. 6. desem-
ber 1950, kona hans er Guðríður
Elísa Vigfúsdúttir, f. 9. september
1956. Böm þeirra eru Elísabet, f.
6. oktúber 1975, Sverrir, f. 30.
desember 1978 og Hrafnhildur
Aðalheiður, f. 4. september 1984.
títför Aðalheiðar fer fram frá
Fossvogskirkju mánudaginn 9.
oktúber og hefst athöfnin klukkan
13.30.
alltaf svo gott að ganga um Ægisíð-
una og njóta útsýnisins þar í góðu
veðri. Eftir góða göngu var haldið
heim á Kaplaskjólsveginn, hellt upp á
kaffi og amma bakaði sínar góðu
pönnukökur.
Amma var mér ávallt svo góð og á
milli okkar var óijúfanlegur streng-
ur. Okkar síðasta samtal undirstrik-
aðiþað og gleymi ég því aldrei.
Ég kveð þig elsku amma mín með
þökk fyrir allt, þú átt alltaf sérstakan
stað í mínu hjarta. Guð geymi þig.
Núleggégaugunaftur.
0 Guð, þinn náðarkraftur
mínverivðmínótt.
Æ.virstmigaðþértaka,
méryfirláttuvaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Þín sonardóttir og vinkona,
Sigrún.
Nú hefur þú kvatt okkur, elsku
amma mín, og fengið friðinn eftir erf-
iða tíma. Mér þykir gott að vita að afi
Sverrir, sem þér þótti svo vænt um,
tekur á móti þér.
Þú tókst alltaf á móti mér með
hlýju og væntumþykju. Þegar ég
fékk að sofa hjá þér um helgar og við
skemmtum okkur saman við spil. Það
var svo gaman þegar þú kenndir mér
að spila tveggja manna vist og við
borðuðum ávexti frameftir kvöldum.
Það var svo gott og hlýtt að fá að kúra
hjá þér, elsku amma mín. Svo leið
mér eins og prinsessu, þegar þú
færðir mér morgunmatinn í rúmið.
Þú varst svo ung í anda og skemmti-
leg. Það er af svo mörgu að taka.
Göngutúrarnir okkar í Vesturbæn-
um, leikirnir á skólalóð Melaskólans
og heimsóknirnar til hennar Lilju
vinkonu þinnar. Eins gleymast aldrei
Frágangur
a fmælis-
og minn-
ingar-
greina,
MIKIL áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin, vél-
rituð eða tölvusett. Sé handrit
tölvusett er æskilegt, að diskl-
ingur fylgi útprentuninni. Það
eykur öryggi í textameðferð og
kemur í veg fyrir tvíverknað.
Þá er enn fremur unnt að senda
greinarnar í símbréfi (569 1115)
og í tölvupósti (minmng@-
mbl.is). Nauðsynlegt er, að
símanúmer höfundar/sendanda
fyig>-
Um hvern látinn einstakling
bii’tist formáli, ein uppistöðu-
grein af hæfilegri lengd, en aðr-
ar greinar um sama einstakling
takmarkast við eina örk, A-4,
miðað við meðallínubil og hæfi-
lega línulengd, - eða 2.200 slög
(um 25 dálksentimetra í blað-
inu).
AÐALHEIÐ UR
SIGGEIRSDÓTTIR
sunnudagsheimsóknirnar með fjöl-
skyldunni minni til þín og pönnukök-
umar þínar. Enginn getur bakað
pönnsur eins og þér var lagið. Eins
var þegar við bjuggum hjá þér á
tímabili, hvað mér leið vel og við vor-
um miklar vinkonur. Þessar minning-
ar em bara brot af öllu því góða, sem
ég á í hjarta mínu um þig, frá Kapló.
Ég veit ekki hvernig næstu jólin
okkar verða án þín. Égman eingin jól
án þess að þú værir hjá okkur. Ég er
hrædd um að við finnum mest fyrir
því á jólunum, hvað við söknum þín
mikið. Þótt það hafi verið erfitt síð-
ustu jólin, þá komstu samt og við
fengum að hafa þig hjá okkur.
Eg kveð þig elsku amma mín, með
hlýju og söknuði. Ég þakka þér sam-
vemstundirnar og allt það góða sem
þú hafðir að gefa mér. Minningin um
þig lifir í hjarta mínu. Megi góður
Guð geyma þig og varðveita um alla
eilífð.
Þín
íris Anna.
Á morgun, 9. október, verður
elskuleg amma okkar borin til grafar
en hún hefði orðið 84 ára einmitt
þann dag.
Amma Heiða sem alltaf var svo
blíð og góð, amma Heiða sem alltaf
var svo falleg og fín. Amma Heiða var
líka mikill sælkeri rétt eins og aðrir
fjölskyldumeðlimir. Því brást það
ekki er við komum til hennar á
Landakot eða í Skógarbæ að hún átti
mola í munninn og naut hún þeirra
ekki síður en við.
Minni okkar nær að takmörkuðu
leyti til þess tíma er amma Heiða bjó
á Kaplaskjólsveginum en oft höfum
við heyrt talað um fínu kaffiboðin þar
sem amma skartaði blúndudúkum og
sparistelli. Amma Heiða var hógvær
og fáguð kona og afar smekkleg enda
bar hún og umhverfi hennar vott um
það.
Elsku amma við kveðjum þig í bili
og vitum að nú ertu komin til afa
Sverris eftir ríflega þrjátíu ára að-
skilnað. Það er gott að vita að hann
tekur á móti þér og faðmar þig.
Þegar við horfum til himins og sjá-
um stjömumar skína þá vitum við a cT
þar em þið afi að dansa og leika á
skýjunum.
Égfelíforsjáþína,
Guð faðir, sálu mína,
þvínúerkominnótt
Um ljósið lát mig dreyma
ogljúfaenglageyma
öll böm þín svo blundi rótt.
(MatthíasJoch.)
Við biðjum Guð að varðveita þig og
gæta en við munum varðveita minn-
ingu þína.
Þín elskuleg langömmubörn,
Anna Katrín, Erla
Steina og Styrmir Steinn.
OSwALDS
simi 551 3485
ÞJONUSTA ALLAN
SÓLARHRINGINN
AiMLSTKÆTI 4B* 101 KLVKJAVIK
Dnvíð Ingev Ólnfnr
Utjhivirstj. Útftivnstj. Olfhivirstj.
LÍKKISTUVINNUSrOfA
EYVINDAR ÁRNASONAR
Blómaskreytingar við öll tilefni
Opið til kl. 19 öll kvöld
Blómastofa
Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
UTFARARSTOFAISLANDS
v
Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður
Útfararstjórar okkar búa yfir áratuga reynslu af störfum við
útfararþjónustu.
Sjáum um útfarir á allri landsbyggðinni.
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri,
sími 896 8242
Útfararstofa íslands, Suðurhlíð 35, Fossvogi.
Sími 581 3300. Þjónusta allan sólarhringinn.
www.utfararstofa.ehf.is
-Jt
J
LEGSTEINAR
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986