Morgunblaðið - 30.11.2000, Qupperneq 70

MORGUNBLAÐIÐ
70 FIMMTUDAGUR 30. NÓVEMBER 2000
Dýraglens
NEI.SJÁWl
ÍÞESSARITORFU
ERUBARA
STELPUR!
S
q-U
www.comicspage.com
02000 Tribune Media Services. Inc.
AJI Rights Reserved.
Grettir
FLYTTU ÞER, ÞU ERT Ab MISSA
AF VAGNINUM!
Ljóska
Ferdinand
BREF
TTL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reylqavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Vantar mjólk
á Islandi?
Frá Dagmar Völu Hjörleifsdóttur:
„GLÖGGT er gests augað“ er gamalt
íslenskt máltæki. Þar sem ég bý er-
lendis og kem heim aðeins einu sinni
til tvisvar á ári lít ég líklega öðru vísi
á þau mál sem hæst ber á íslandi
hvert sinn sem heim er komið.
Þegar ég kom heim núna í október
glumdu fréttir í útvarpinu um gamla
íslenska landnámskýrin væri orðin
útelt og það ætti að græða í hana
norska fósturvísa. Eg varð að vonum
undrandi og spurði í sakleysi mínu
hvort það vantaði mjólk á íslandi.
Menn sögðu það ekki vera. Vantar
þá kjöt, vildi ég vita. Nei, ekki kváð-
ust aðspurðir vita til þess. Hvers
vegna er þá verið að fá útlendinga til
að auka þessa framleiðslu í landinu?
Einn kunningi minn kom með þá
tilgátu að líklega væri verið að þessu
til að fækka bændum. Eftir að hafa
velt þessu fyrir mér í nokkra daga
komst ég að þeirri niðurstöðu að lík-
lega væri þetta ástæðan.
Venjulegir meðalbændm- og smá-
bændur hafa varla efni á að reka fjós
með þessu kúakyni. Litlu íslensku
básarnir passa ekki fyrir kýr sem
eru 100-200 kg þyngri en okkar
netta landnámskýr. Einnig þurfa
þær allt að þrisvar sinnum meira
kraftfóður, sem að mestu er innflutt.
Nauðsynlegt er einnig að þær liggi á
mjúku hálm- eða sagbeði, svo þær fái
ekki legusár undan eigin þyngd.
Skortur er á þessum efnum hér á
landi. Vissulega mjólka þær meira,
en allur rekstrarkostnaður er mikið
hærri.
Ef ekki vantar mjólk eða kjöt á
íslandi, hvers vegna er þá verið að
fara út í mjög fjárfreka tilrauna-
starfsemi, sem kostuð er úr ríkis-
sjóði? Á sama tíma hefur ríkið ekki
efni á að borga kennurunum mann-
sæmandi laun. Peningamir hljóta að
vera teknir úr öðrum vasa á sömu
ríkisbuxunum.
Sé tilgangurinn sá að fækka kúa-
bændum landsins og skera niður
mjólkurbúin í nokkur stór bú, sem
rekin verða af ríkustu bændum
landsins, þá á ég auðveldara með að
skilja dæmið. Þá verður eftirleikur-
inn einnig léttari „þegar“ við verðum
sett í EB og bændastéttin lögð niður
í heild sinni. Enda verður þá mun
ódýrara að flytja inn mjólk og kjöt
frá Suður-Evrópu.
Þar sem ég er dýralæknir og hef
unnið sem héraðsdýralæknir í
Skandinavíu með þetta sama kúakyn
þá þekki ég það vel af eigin reynslu.
Það væri að æra óstöðugan að
telja upp alla þá sjúkdóma sem þessi
annars ágæta skepna getur fengið og
víst er að hún er ekki ódýr í rekstri
og dýralæknakostnaður langt yfli-
það sem íslenskir bændur þekkja frá
Búkollu litlu.
Eg hef ekki heyrt mikið frá dýra-
læknafélögum mínum um þetta mál
en hef þó séð einn mjög greinargóð-
an bækling, sem unnin er af færustu
vísindamönnum okkar á þessu sviði.
Bæklingur þessi heitir: Rök gegn
innflutningi á norsku kúakyni NRF
og höfundar hans eru: Sigurður Sig-
urðarson dýralæknir á Keldum og
Stefán Aðalsteinsson fyrrv. fram-
kvæmdastjóri fyrir genabanka fyrir
búfé.
Eg vil að lokum hvetja alla þá sem
vilja að íslenska landnámskýrin
varðveitist næsta árþúsundið, til að
stofna félag til verndar Búkollu, okk-
ar einu landnámskú, áður en fleiri
tegundum verður blandað saman við
hana.
Að endingu vil ég einnig hvetja fé-
laga mína í dýralæknastétt til að
brýna busana og rifja upp kunnáttu
sína á keisaraskurði á kúm, því vafa-
samt er að okkar litla kýr komi þess-
um stóru kálfum frá sér hjálparlaust.
Með skammdegiskveðju.
DAGMARVALA
HJÖRLEIFSDÓTTIR,
Skeiðarvogi 125, Reykjavík.
Ljós við Látraröst
Frá Einari Guðmundssyni:
FYRIR NOKKRUM dögum var
mér sent ljósrit af bréfi Ólafs Guð-
mundssonar ættuðum frá Breiðavík.
Þetta bréf var birt í Morgunblaðinu,
sem ég er ekki áskrifandi að. Þar
sem ég undirritaður skráði þessa
sögu eftir Ásgeiri er mér skylt að
svara nokkuð iyrir það sem þar kem-
ur fram og sérstaklega þar sem Ás-
geir er nú látinn. Ég vil þakka Ólafi
fyrir góðar og glöggar upplýsingar
og skil vel vilja hans, að þetta komi
fram, þó í stórum dráttum standist
frásögn Ásgeirs. Ólafur segir: „f
þessari ágætu bók endurminninga
Ásgeirs Erlendssonar um lífskjör í
útvíkum Rauðasandshrepps á fyrri-
hluta tuttugustu aldar eru margar
og greinargóðar lýsingar á atburð-
um sem við eldri íbúar þessa héraðs
könnumst við frá uppvaxtar árum
okkar.
Samt verður vart brenglaðra frá-
sagna á stöku stað, sem koma hefði
mátt í veg fyrir með betri yfirvegun
heimilda." Síðan nefnir hann dæmi
sem varðar fjölskyldu hans og ber
þar nokkuð á milli varðandi tíma-
setningar og sölumál jarðarinnar.
„Skylt er að hafa það sem sannara
reynist," og væri fengur í að fá fleiri
ábendingar varðandi þetta viðburða-
rika tímabil sem Ásgeir segir frá.
Þetta bréf Ólafs er nánast það eina
sem ég hef séð eða heyrt gerða at-
hugasemd við það, sem kemur fram í
bókinni og var hún þó að verða upp-
seld fyrir nokkru.
Ég vil taka það fram að ég leit ekki
á það sem mitt hlutverk að leita ann-
arra heimilda en frásögu Ásgeirs,
enda virðist mér hann hafa fyllilega
verið þess trausts verður, þrátt fyrir
þessa ágætu leiðréttingu sem fram
kemur í bréfi Ólafs. Það er t.d. ekk-
ert sjálf gefið að ályktun hans um
hvort Einar sýslumaður hafi greitt
eða ekki geitt „sómasamlega - og
jafnvel meira en það“, fyrir jörðina,
sé réttara en það sem Ásgeir segist
hafa heyrt sagt um það mál, og hver
veit nema þessi dæmdi sýslumaður,
sem Ásgeir hafði svona mikið álit á,
hafi átt einhvern þátt í að skuld hans
var greidd, þó seint væri.
EINAR GUÐMUNDSSON,
Seftjörn, Barðaströnd.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.