Skírnir - 01.01.1862, Side 62

62
FRÉTTIR.
Preussen.
hvorumtveggjum til af) ögra Englendíngum , enda skipti nú um hljúf)
í enskum blöbum , og var nú farif) af) slá Preussum gullhamra, sem
ekki haffii verif) fyr. Nú var og farib af) semja um verzlunarsátt-
mála milli Preussens og Frakklands , ab undirlagi keisarans; hefir
sífian gengib í miklum rekstri meb þab mál, og ætla menn, ab þab
sé nær kljáb, en Preussen hefir aptr miblab málum vib hib þýzka
tollsamband, og fengib samþykki flestra þeirra er ! tollsambandinu
eru. England hefir og hugab ab sínu ríki, ab því er veitt sama
vilnun í tolllögum ^em Frakklandi. Skömmu síbar, um mibjan Okto-
ber, fór konúngr til krýníngar sinnar í Königsberg; þar var mikib
um dýrbir, og vibhöfn sem mest, sem mörgum þótti um of. þab
bar þó af öllu, ab konúngr, í hvert skipti er hann tók til máls,
talabi um konúngdæmi af gubs náb, og ab kórónan væri af gubi veitt
og gefin sér og sínum forfebrum; en vib nefnd eina, sem þlngmenn
sendu til ab flytja konúngi kvebju, sagbi hann, ab hann vildi gefa
gaum ab rábum þíngsins; var vibkvæbib ávallt hib sama, nær sem
konúngrinn talabi, ab hann væri konúngr af gubs náb. Landsmenn
sýndu konúnginum fulla hollustu og lotníngu, en þótti þ<5 nóg um
allt þetta, enda kom þetta mibr vib, þar sem svo mikib var í hófi,
sem ab sýna, ab Preussar hefbi fulla lögbundna stjórn , og stjórn-
arfrelsi þeirra ætti ab vera fyrirmynd annara á þýzkalandi, og féll
mönnum því allr ketill í eld vib þessar tölur konúngsins. Skömmu
síbar fóru fram kosníngar til þíngs. Konúngr hafbi berlega gefib
í skyn, ab hann vildi hafa hófsmenn á þíngib, honum væri hvorugir
kærir, hvorki hinir svonefndu aptrfaramenn, né framfaraflokkr sá, sem
menn kallabi þá, og baub vara á ab styggja sig, meb því ab kjósa
slíka menn. Vib þetta drógu margir sig frá kosni'ngum, sem stóbu
fremst af þjóbernismönnnm; en kosníngar fóru þó svo, ab allr
þorri þíngmanna var af framfaraflokki; varb konúngi mjög gramt
vib þetta , og hélt þetta væri gjört til meins vib sig, og lét bræbi
sína í ljósi þegar tækifæri baubst. þó varb um stund samib milli kon-
úngdómsins og þíngsins, og gekk í skorbum fram á árib 1862.
þab bar helzt í milli, ab Preussen hefir óhæfu mikinn her, og
ganga til hans yfir 40 mill. dala. þíngib vildi spara nokkub af
þessu fé, sem væri ofbobib kröptum landsins, eu konúngr lét sér
þab ekki segjast, og vildi í engu til slaka hvab herinn snerti.