Skírnir - 01.01.1862, Qupperneq 91

Damnörk.
FRÉTTIR.
91
synir þar úr grend vife Obinsvé. I minníngu þessa héldu menta-
vinir hans honum hátíb. Rask var þeirra vina nokkru eldri , en
hann er nú andahr fyrir 30 árum. — Öldúngr kennara vib há-
skólann er nú próf. WerlauíF, sem alkunnr er af ritum sínum í
fornfræbi. Hann hélt þetta ár 50 ára jubilæum sitt, síban hann
varb háskólakennari 1812; sama árib og hann gaf út Vatnsdælu.
Færeyíngar eru nú innlimabir Danmörku, og senda einn
þíngmann á ríkisdaginn, þar er og embættismálib danskt, og prest-
ar eru flestir danskir og prédika á dönsku, en eyjarskeggjar tala
þó mállýzku, sem er Islenzkunni mjög skyld. Einn af prestum
Færeyínga , sira Hammershaimb, sem er Færeyíngr ab ætt, hefir
safnab rínnim Færeyínga, sem þeir hafa orkt og yrkja enn, út af
sögum, líkt og á fslandi. Hinar elztu rímur sínar segjast Færey-
íngar hafa ort eptir stórri sögubók, sem komib hafi frá Islandi.
J>essi sögusögn muu vera sönn, því margar íslenzkar sögur liggja
til grundvallar fyrir sögum þessum, t. d. Hálfssaga. Færeyíngar
hafa og borib kennsl á Íslendíngasögur. Hjá þeim finnast rímur ebr
rímnabrot úr Grettlu, Njálu, Orms sögu Stórólfssonar, Fóstbræbrasögu
og enn mörgum fleirum. þab er segin saga, ab til er ríma um Sig-
mund Brestisson og jþránd í Götu, sem þó er líklegt ab sé eptir
innlendri sögusögn ab nokkru leyti. Sira Hammershaimb talar og
skilr íslenzku jafnt og hann væri borinn og barnfæddr á íslandi.
— Um þab eru deildar sögur, hvort Færeyíugar hafi sótt gull í
greipar steina, þegar þeir gengu í hinn danska ríkisdag, en um
hitt eru menn á einu máli, ab verzlunarfrelsi þab, sem þeir nú
hafa fengib, hafi verib þeim hib mesta happ. Abr var þar kóngs-
höndlan á eyjunum , eins og var á íslandi fyrrum, og er sjón sögu
ríkari, hverri korku ab þab hefir komib í alla megun manna þar
og atvinnubrögb, einkum ef menn bera eyjarnar saman vib Hjalt-
land ebr Orkneyjar.
Á Grænlandi ganga Skrælíngjar1 til þurbar ár frá ári, en
verzlunin, sem er konúngseign , gefr þó af sér margar þúsundir á
ári; þó deyja Skrælíngjar af húngri og vesöld, og fækka ár eptir ár.
i) Nú kalla menn þá Grænlendínga, en í fyrndinni köllubu rnenn Græn-
lendínga ab eins Islendinga ebr Noregsmenn, sem bjuggu á Grænlandi.