Skírnir - 01.01.1875, Blaðsíða 31
FRAKKLAND.
31
fór nú aí) sjá, hvaðan á sig stó8 veSrið og tók a8 mæla það
berara en áður, a8 hva8 sem menn rje8u eða ljetu óráöiS, þá
mundi hann vera þar, sem komiS væri, og hjer skyldi engum
a8 hleypt fyrr enn 1880. ef hann lifbi svo lengi. „En ef hann
deyr?“ varb öllum a8 koma til hugar, og þá lá svariS í augum
uppi: „vjer ver&um a8 gera hjer ráð fyrir“, eða me8 öírum
orSum: „vjer verðum a8 lögskorba sjöáravaldib.“ þetta mátti
gera bæSi me8 því móti, að raenn þegar tiltækju, hvaða stjórnar-
fyrirkomulag'viS skildi taka 1880, eba fyr, ef svo bæri undir,
e8a og hinu, a8 láta það bíða síns tíma. Hjer var bágt
við málum svo að hreifa, að flokkarnir þytu eigi í andvígi
saman. Til þess að komast hjá öllu sjerlega tilteknu, fóru
sumir fram á að löggilda völd Mac Mahons, sem „persónuleg"
stjórnarvöld þann tíma, sem áður er nefnt, og með því gátu
menn sneitt betur bjá að láta þá stjórn líkjast ráðinni þjóð-
valdsstjórn meir enn einhverju öðru bráðabirgðarvaldi. En þetta
vildi ekki takast. þegar menn fóru að skapa skorðurnar,
þ. e. að skilja: að reisa ena nýju þingstjórn á fætur, þá rak
ávallt að því, að hún fjekk það snið á sig, sem þótti boða fyrir
stjórnarlagið framvegis og ráða því í fastari stefnu, enn flokkunum
gat um samizt. Á þá leið fór, er Mac Mahon sendi boðan til
þingsins (9. júlí) og bað það fyrir hvern mun gjöra skjótan bug að
því að koma málinu áleiðis. þá ætlaði allt að fara á ringulreið.
Uppástungurnar fóru hver í sína áttina, en ein var sú, að slíta
þínginu. í þeim svifum sögðu nokkrir ráðherranna af sjer —
á meðal þeirra Magne, og Fourtou litlu síðar. Nú vildu þjóð-
valdsvinir sæta lagi og ætluðu að koma hvorutveggja að landi í
sama flófeinu, sjöáravöldum Mac Mahons og þjóðvaldsstjórninni.
þeir hjeldu sjer allvel saman, en við það fóru og hinir að skríða
saman aptur, er áður höfðu orðið sundurlausir. Thiers hefur
tekife lítinn eða engan þátt í sjálfum umræfeunum í þingsalnum,
siðan hann varð að fara frá völdum, enn hitt vita allir, að hann
hefir átt mestan þátt í að halda vinstriflokkunum saman og stýrt
úrræðum þeirra og tiltektum, þegar mest reið á, að menn yrfeu
„sem vitrastir“. Hjer gekk aldavin hans, Casimir Perier, í broddi
fylkingar og bar upp frumvarp um fyrirkomulag stjórnarinnar.
Dufaure, fyrrum ráðherra í stjórnarráði Thiers, var sá annar