Skírnir - 01.01.1875, Síða 57

ÍTALÍA.
57
mönnum 125, af prófessórum 13. Garibaldi var nó kósinn sem
fyr á fleirum stöSum, og í Rómaborg á tveimur kjörþingum, og
er sagt, aS Yiktor konungur hafi látiS ýta undir á öbrum þeirra.
þó Garibaldi sje þjóSvaldstrúar, og þeir konungur hafi orBiS
að fara stundum gagnstæSar leiSir, hefur þeim ávallt veriS vel
hvorum til annars, enda veit konungur vel, hvaS hann og öll
Ítalía á Garibaldi upp a8 inna. Garibaldi hefir lengi ekki vitjaS
sæti.s síns á þinginu, og menn bjuggust við, aS svo mundi enn
fara. þaS þótti því mesta nýnæmissaga í vetur, er menn heyrSu,
aS Garibaldi var kominn á ferSina til Róms, en allt var á tjá
og tundri þann dag er hann kom (29. jauúar), og fólkiS þusti
þúsundum saman út aS járnbrautarstöSinni aS taka á móti hon-
um. Allt umhverfis ómaSi af fagnaSarópunum , er hann kom í
augsýn fólksins og stje upp í vagninn, sem hann ók í inn í
borgina. „þarna er hetjan okkar! þarna er hann faSir okkar!
En aS sjá hann, hvaS ásýndin er fögur og prúSmannleg!" Svona
gengu köllin í hrífu alla leiSina. Garibaldi hefir runniS mart í
hug, er hann ók inn í borgina, því hingaS hafSi bann ekki komiS,
síSan her Frakka hrakti hann á burt eptir frábæra vörn 1849.
Daginn á eptir ók hann til þinghallarinnar, og leiddu hann —
eSa því nær báru — fjórir vinir hans inn í þingsalinn. Hjer
var og mikiS um fögnuS, þó forsetinn bæSi menn vera spakláta
og trufla eigi þann mann, sem þá flutti ræSu sína. En þá kastaSi
tólfunum, þegar Garibaldi hafSi unniS eiSinn aS stjórnarlögunum,
en menn höfSu efazt um, aS hann mundi láta sjer svo langt
þoka fram til aS viSurkenna konungsvaldiS. EiSstafurinn er
þessi: „jeg vinn eiS aS því aS vera stjórnarlögum ríkisins trúr,
til konungsins og ættjarSar minnar óaSskiljanlegu velfarnanar“.
Skömmu á eptir beiddist Garibaldi aS finna konuDg aS máli, og
þanu 31. janúar snemma morguns — því Viktor konungur er
alltjend snemma á ferli — sendi hann fylgiliSaforingja sinn í
skrautvagni eptir hershöfSingjanum. Tveir hershöfSingjar tóku
á móti Garibaldi og leiddu hann upp i Kvirínalhöllina, en kon-
ungur gekk sjálfur á móti honum út í salsdyrnar, og kvöddust
þeir meS mestu kærleikum. þeir voru lengi á einmæli, og um
þaS hafa menn fátt fengiS aS vita, hvaS þeir hafa ræSt sín á