Skírnir - 01.01.1875, Page 105

GRIKKLAND.
105
neyti konungs, en þegar þaS er búið, er vináttunni optast lokib.
Framan af árinu var Deligiorgis enn vi8 völd, en Bulgaris hratt
honum frá og hefur lafaS í stjórnarsessi til J>ess fyrir skömmu.
í fyrra sumar hleypti hann upp þinginu og ijet svo hlutast til
um kosningarnar me8 ýmsum brögðum, a8 hjer þótti fátt fara
me8 feldi, en stjórnin eiga það ólögum einum a8 þakka, a8
hún fjekk svo drjúgan flokk sjer til fylgdar á Jtingi. þegar þing
var sett á ný og menn prófnSu kjörbrjefin, var líti8 vanda8 um
próf allra kosninga í meiri hlutanum, en sumir ger8ir rækir af
hinna flokki. Vi8 fetta var allur fri8ur úti, og nú fundu odd-
vitar minni hlutans fa8 þj<58rá8 a8 ganga burt af þingi, til þess
a8 gera hina svo fáli8a8a, a8 engin nýmæli mætti löggilda; en
stjórnarlögin (í 56 gr.) segja svo fyrir, a8 nýmælum þurfi helm-
ingur þingmanna (þeir eru alls 180), og eitt atkvæ8i betur, a8
fylgja til framgöngu. Nú fann Bulgaris þa8 rá8, a3 þá skyldi
meta lögfullt þing, sem eptir voru, og kvaS lögin mega svo þý8a,
a8 þetta væri rjett í alla staSi. Vi8 þetta fóru menn a8 láta
ófriSlega í höfuSborginni og víSar, og á mörgum stö8um var3
herli8 a8 vera á ver8i og stöSva' róstur og ill læti. Kon-
ungi fór nú ekki a3 lítast á blikuna, og mun hafa rá8i8 Bulgaris
ab víkja úr vegsætinu, en sumir segja, a8 honum hafi sjálfum
bila8 hugurinn. Georg konungur vjek sjer nú til ýmsra, og
me8al annara til Kanaris gamla, en þa3 vir8ist sera engum
hafi nú þótt fýsilegt vib völdunum a8 taka. þetta var í byrjun
maímána8ar þ. á. Loks hjet hann á skörungskap þess manns,
sem Tríkúpis heitir, og hefur honum tekizt a8 koma ráSaneyti
saman, hva8 lengi sem þvi tekst a8 halda virSingu sinni. þab
er af Tríkúpis a8 segja, a8 hann er forustumaBur lýðvaldsmanna,
og mundi fúsari a3 veita þjóbvaldsstjórn forstö8u, enn vera for-
seti í konunglegu ráðaneyti. í fyrra kom mikil æsing í flest
blöð Grikkja eptir kosningarnar, og þá ritaði Tríkúpis blaðagrein
um ástand landsins, kallabi það afleitt í alla staði, og kvað þaf)
beint upp, a8 engum væri hjer meir um a8 kenna enn konungi
sjálfum, þvi hann ljeti sjer of lítið um þa8 hugab, a8 halda lög-
um landsins órofnum. Hjer var og dróttað að konungi, að hon-
um væri illa við frelsið, og honum mundi helzt í hug aí> skerða