Skírnir - 01.01.1879, Blaðsíða 29
ENGLAND.
29
af sprengigosi 11. september í kolanámu einni (í Wales). Hjer
voru 373 menn niSri í námugöngunum , og af þeim fórust eitt-
hvaS um 180, en margir þeirra voru skaBbrenndir, sem lífinu
bjeldu. Au8vita8 er, a8 J>a8 hlýtur að hafa kviknaB í kolalopt-
inu |>ar ni8ri — námugryfjan var á dýpt 481 alin — þó menn
viti ekki deili á, hvernig J>a8 hefir atvikazt.
Af látnum mönnum nefnum vjer: John Eussel (jarl), öldung
enskra stjórnmálamanna á seinustu árum, sem frá byrjun Jiessa
rits hefir komi8 svo tí8um vi8 frjettasögu Jiess frá Englandi.
Hann andaSist í fyrra síBasta dag maímánaBar, en var fæddur
13. ágúst 1792. Hann hefir verife einn af belztu skörungum Yigga-
flokksins, enda má um hann segja, a8 honum hafi veriS I>a®
ættgengt, a8 standa undir merkjum frelsis og framfara, þar sem
forfe8ur hans hafa verife í>ess öruggustu forvígismenn á Englandi
í síSustu tvö hundruB ára. Einn af þeim var binn göfuglyndi
og hugprú8i William Russel, sem var forustuma8ur frelsismanna
á dögum Karls annars, en var fyrir þá frammistöSu tekinn af
lífi (1683). John Russel var ekki meir enn tvítugur a8 aldri
l>egar hann komst í þingmanna tölu, en gekk þegar í li8 me8
Viggum og fylgdi þeim til dauBadags, e8a rjettara sagt: var a3
jafnaSi foringi þeirra á þinginu efea í stjórninni. Vife hann eru
kenndar flestar helztu lagabætur og rjettarbætur Englendinga á
þessari öld t. d. jafnrjetti vi8 játendur biskupakirkjunnar bæ8i
kaþólskra manna og annara trúarflokka, sem hennar eru utan á
Englandi (1828—29), útfærsla kjörrjettar (1832), afnám korn-
tollsins og yms nýmæli til að gera verzlunina óbundna. Seinna
fylgdi hann fast á eptir, a8 GySingar hlutu jafnan þegnrjett vi3
a8ra og gátu ná3 þingsætum. J>a3 er sagt um John Russel, a8
honum hafi veri3 sýnna um innlendu málin, og bvað hjer horf3i
til umbóta, enn um þjóBamálin erlendis. Palmerston lávarður
þótti honum sýnu snjallari, þó bágt sje að sjá, hvaða árangur
England hefir haft fremur af hans tilhlutan um útlend mál enn
af Russels. þeim bar annars mart á milli, og var það eitt, er
Palmerston viðurkenndi tign Napóleons þri8ja, undir eins og
hann hafði brotizt til valda á Frakklandi. Annars voru bá8ir
smáþjóðunum til lítils halds e8a trausts, þó þeir töluðu og