Skírnir - 01.01.1879, Qupperneq 117

RÚSSLAND.
117
mest fyrir sendingum þeirra og aSflutningum var embættismaSur
í tollstjórn keisarans. Hann heitir Eichstedt, af þýzku kyni en
fæddur í Pjetursborg, og þar hefir hann menntazt viS háskólann.
Vjer skulum enn hnýta við einni sögu, en hún sýnir, hve örSugt
löggæzlumönnum hefir veitt aS sjá, hvar ódyggir sátu «á fleti
fyrirn. Stjórnin sendi í vetur einn af enum beztu og kænustu
löggæzluþjónum sínum í Pjetursborg til Odessu í mordingjaleit.
MaSurinn var prúSmenni, barst mikiS á og komst í kynningu
viS mart heldra fólk í borginni. Á meSal þeirra manna varS
hann einskonar heimagangur hjá presti einum. Prestur átti sjer
dóttur, fríSa sýnum, og spannst j>aS út úr kynningunni, aS gestur
tók aS gerast mjúkur í máli viS meyjuna. Hefir hún aS líkindum
ekki tekiS styggSarlega undir, t>ví þar kom, aS þau mæltu sjer
mót fyrir utan borgina í skógi einum. Hann hugSi t>ví vel til
og kom á tilteknum tíma, en hafSi ekki beSiS lengi unnustu
sinnar áSur par komu menn aSvifandi og tóku hann höndum.
J>eir bundu hann viS eitt trjeS, en ljeku hann svo fyrst, aS
jþeir skáru af honum nef og eyru. Á hann stungu Jpeir miSa,
og gerSu jþar svo grein fyrir, aS eyrun hefSu ]>eir tekiS af asna,
en nefiS af sporhundi (o: stjórnarinnar). þegar til prests var
komiS, var stúlkan horfin og vissu hvorki foreldrarnir nje aSrir,
hvaS af henni var orSib, en á því þótti enginn efi leika, aS
níhílistar hefSu leikiS þetta bragS og ab prestsdóttir væri ein
mærin í þeirra kvennþjóSarliSi. — AS svo komnu er bágt aS vita,
hvaS harSræSi stjórnarinnar vinnst á í gegn «níhílistum», en ef
trúa má sögnum hennar, ]>á hefir sett niSur í frekju þeirra,
síSan þaS hervald tók viS löggæzlunni, sem fyr er um getiS. En
einu má ]>ó gera ráS fyrir, og ]>aS er, aS Síberíurekstrarnir og
mart annaS ofstæki harSræSisins, sem tekur jafnt á sýknum og
sekum, muni auka aS eins hatriS og hefndarbrunann, sem hiS
illa samsæri á rætur sínar til aS rekja*). — J>ó gjöreySanda-
*) Eitt dæmið um harðýðgi stjórnarinnar hefði fyr mátt til færa, þó
vjer segjum það hjer: þegar stúdentarnir í Pjetursborg heyrðu,
hvernig að var farið við fjelagana í Charkóv, tóku þeir það ófyrir-
synjuráð, að setja bænarskrá saman til Nikulásar stórfursta, keisara-
efnisins, og báðu þeir hann þar með mjúkum og lotningarfullum