Skírnir - 01.01.1879, Qupperneq 123

TYRKJAVELDI.
123
munura, þegar uppreisnarflokkarnir í Albaníu höfSu veitt Mehe-
med Ali — hershöfSingjanum, sem kom svo mjög viB dfriSar-
söguna í fyrra, en var annar erindreki soldáns á Berlínarfundinum
— atgöngu til bana og mörgum hans fylgiliðum. — KrfiSastir
hafa Tyrkir veriS Grikkjum, og það er hágt a?> sjá annaS, enn
aS þeir hafi ætlaS sjer aS reyna, hvort þeir gætu ekki komizt
hjá öllum efndum. þegar soldán hafSi faliö utanríkismálin
Karatheodory á hendur — kristnum manni og af grísku kyni —
og sendiboSi Frakka, Fournier, tók aS ala á málunum um þa8,
er Grikkjum hefSi veriS heitiS, ljet stjórnin loks leiSast til —
og soldán hálfnauSugur — aS senda erindreka suSur til samn-
inga viS fulltrúa Grikkjakonungs um en nýju landamæri. þegar
á fund var komiS, buSu Tyrkir Grikkjum eylítinn skækil af
Austurþessalíu, og sögSu ekki annaS skiliS til í Berlín, enn aS
landsafsalan skyldi fara eptir samkomulagi, jþví þó merkjalína
hefSi veriS nefnS, þá hefSi ekkert veriS einskoraS til tekiS.
ViS þetta fóru erindrekar Grikkja heim aptur, og beiS svo búiS
til l>ess Waddington ráSherra (utanríkismála) á Frakklandi skor-
aSi á stórveldin (í apríl) aS láta sendiboSa sína í MiklagarSi
hlutast til og reka á eptir Tyrkjum til þeirra skila, sem færi
t>ví næst er til var tekiS í Berlín. Undir jþetta var vel tekiS,
en máliS var ekki komiS í kring, er hjer var komiS sögunni.
RáSherrar soldáns hafa orSiS nokkuS fastari í sessi síSan í
fyrra, enn vandi er til, en J>á er hreyting hefir orSiS, hefir þaS
boriS til á gamla vísu og meS hvatskeytlegu móti. Skírnir gat
um í fyrra þær uppreisnarróstur í MiklagarSi, er menn ætluSu
aS ná MúraSi, soldáninum afsetta , úr varShaldi. Stjórnin setti
nefnd til aS rannsaka þetta mál, og fyrir henni var einn af
gæSingum soldáns og hirSstjóri, Said pasja, undirhyggjufullur og
hinn mesti bragSarefur. Hann fór fram á í nefndinni aS láta
soldán gera þaS kunnugt allri alþýSu, aS bróSir sinn væri
frávita meS öllu; því mundi verSa trúaS, og þá mundu
menn verSa afhuga líkum tiltektum. J>eir gullu þá viS Mahmúd
Damat, mágur soldáns, og annar er Mehmed Rúchdi heitir, og
sögSu: »en hann er meS öllu viti!» þetta rann Said meS til
hallar soldáns, en Abdul Hamid varS báSum svo reiSur, aS hann