Skírnir - 01.01.1879, Qupperneq 135

DANMÖRK.
135
vægðarmönnum, sem þar voru fjölmennastir) um aS láta Estrúp
fara frá völdum. Voru vægSarmenn hjer illa ginntir og gabbaSir
og var von aS þeim þætti ill eptirkaupin vi8 þjóSernisinennina.
BáSir vinstriflokkarnir sendu nú ávarp til kjósenda sinna og
bannfærSn hvorir aSra. SumariS var tíSindalítið, en t»ó bar
meira á ósamlyndi vinstriflokkanna en gömlu rimmunni milli
hægri og vinstri. Kom þetta hvervetna fram í ræSum og ritum,
en Estrúp ljet bvergi hrærast í sessi. 1. dag októbermánaSar
gengu menn á þing. Var þaS þá auSsjeS, aS vægSarmenn voru
orSnir hræddir um, aS kjósendur þeirra mundu eigi vilja fylgja
þeim framar, því aS illa hafSi framganga þeirra á síSasta þingi
mælzt fyrir út um landiS, og þótti alþýSu þeir hafa brugSizt
hraparlega; ijetu þeir því mjög hermannlega, og úmæltu ráSa
neytinu um aS þaS sæti kyrt. Aptur á móti voru þeir Berg og
hans liSar miklu fúsari til samkomulags. SögSu þeir aS, sem
stæSi, væri engin ástæSa til aS ganga hart aS því aS Estrúp
skilabi af sjer völdunum, því aS hann hefSi fengiS allt í fyrra
hjá fólksþinginu sem hann vildi; þangaS til nýar kosningar færi
fram, væri eigi til neins aS taka upp aptur baráttuna um sjálfs-
stjórn og rjettindi fólksþingsins; vægSarmenn hefSu sýnt, aS þeir
væru miklir í munni en rynnu þegar á ætti aS herSa; þeir
vildu því eigi hafa neitt saman viS þá aS sælda, en reyna aS
hafa þaS af hverju máli, er þeim þætti bezt henta fyrir land og
lýS. J>aS var nú eins og flokkarnir hefSu fariS hvor í annars
ham og vægSarmenn væru orSnir kappsmenn en kappsmenn
aptur vægSarmenn; þaS var auSsjeS aS hvorirtveggju vildu forS-
ast þaS mest, aS leggjast á eitt um nokkuS mál móti hægri-
mönnum, en möttu meira aS hata hvorir aSra. HorfSi þá til
þess aS betri friSur mundi verSa milli hægri og vinstri en beggja
vinstriflokkanna og aS þingseta mundi verSa löng. En þá frjett-
ist til Kaupmannahafnar viSburSur einn, er orSiS hafSi hinu-
megin jarðar í nýlendum Dana í Vestureyjum og dró þaS til
þess, sem sízt varSi, ab þinginu var hleypt upp og nýar kosn-
ingar fóru fram. J>etta er sögulegasti atburður, sem orðið hefir
á þessu ári í ríkjum Danakonungs, og verður aS segja fyrst sem
Ijósast frá honum, áður en lengra er farið í þingsögu Dana.