Skírnir - 01.01.1879, Qupperneq 144

144
DAXMÖRK.
þinginu í októbermánnSi í fyrra fór Berg fram á, aS gjöra
verzlunina hagkvæmari fyrir Grænlendinga, og tóku margir vel
undir þa8, en þó bandabi rábgjafi innanrikismálanna á móti.
Af Færeyjum er lítiS aB frjetta í þetta sinn; þó má geta
þess, a8 nú eru eyjarskeggjar farnir a8 halda út blaSi; heitir
þa8 c Dimmalættingo (#dimmuiéttir») og hefir komib út einu sinni
á viku siSan um nýár 1878. Á8ur höfðu menn einu sinni reynt
a<5 gefa út bla8, en það stóS eigi nema hjerumbil 2 mánu8i.
Allt er þ<5 þetta á dönsku, og leggja eyjarskeggjar litla stund á
a8 koma upp færeysku ritmáli, þó a8 mál þeirra sje fornlegast
allra nú lifandi norSurlandamála næst íslenzku. J>ó er sagt, a8
nú eigi a8 búa til færeyskan prentstíl, svo ab líka megi prenta
á færeysku ef vill. þilskipum fjölga Færeyingar ó8um og sækja
sjó út til íslands.
Nokkrir merkismenn hafa látizt í Danmörku á árinu sem
lei8. Merkastur þessara manna var N. L. WestergaarB háskóla-
kennari og haf8i hann 3 um sextugt, er hann d<5 (9. september).
Hann var frægur um allan heim fyrir kunnáttu sína í indversku
og persnesku; haf8i hann ferSazt á unga aldri um Indland og
Persíu í þrjú ár og var svo gjör8ur a8 prófessor í indversku og
persnesku vi8 háskólann í Kaupmannahöfn þegar heim kom. Af
ritum hans skulum vjer einkum geta um «Radices linguae sans-
critaen (»rætur» fornindversku) og útgáfa hans á «Zendavesta»
(bifiíu Zóróasterstrúarmanna á persnesku e8a Zend); auk þess
var hann einn af þeim sem mest og bezt vann a8 lestri forn-
persneskra «fleygrúna» frá dögum Dariusar Ilystaspissonar og
Xerxesar, sem fundizt hafa á bergi einu þar eystra, og má telja
þa8 einhverja mestu lestrarþraut, sem vísindin hafa unni8 til
þessa tíma. þar að auk má getaum lát Zytphen-Adelers barúns;
hann var landsþingsmaSur og fylgdi vinstrimönnum, aubmaður
mikill. Enn má nefna Brock málaflutningsmann vi8 hæsta rjett
og landsþingsmann; hann var8 fyrst frægur af sókn sinni í máli
því er fólksþingiS höf3a8i fyrir ríkisrjetti gegn þeim A. S. 0r-
steb rá3herrum, hann þótti góBur málaflutningsmaSnr og ræ8u-
snillingur fyrir dómi, en mi3ur á þingi, fylgdi hann hægri og
kvað lítiB a3 þingmennsku hans. Hann hafBi 2 um sextugt er