Skírnir - 01.01.1879, Qupperneq 155

AMERÍKA.
155
Svo fóru sögur af kosuingunura (síöustu) í Louisíönu og Su<5ur-
karólínu, a8 enir hvitu menn hefðu bæSi meS brögðum og ofbeldi
hamlað svertingjum, að neyta þegnrjettar síns og taka þátt í
fulltróakjörinu. En forsetinn tók það skorinort fram í ræöu
sinni, aS suSurfylkjum Bandaríkjanna mundi aldri auSnast að
tryggja frið, framfarir eða almenna velmegun, fyr enn íbúar
þeirra játuðu af einlægni svörtum mönnum fullkomið frelsi og
jafnrjetti. — ViSvíkjandi silfurpeningum hefir forsetinn eða stjórn
hans fariS fram á, ab af þeim yrSi eigi mótaS meira enn 50
millíónir dollara, og silfurdollarinn yrSi gerSur svo stór og
þungur, aS hann yrSi gullvægur aS gildinu til. — A öndverSum
þingtíma var svo taliS, aS ríkisskuldirnar væru komnar niSur í
1810 millíónir dollara, og verSi svo haldiS áfram aS borga sem
aS undanförnu, þá verSa þær um aldamótin komnar niSur í
hjerumbil 1000 millíónir; en þær voru rúmar 3000 millíónir,
þegar uppreisnarstyrjöldin var á enda (1865). — J>aS er sagt,
aS þjóSvaldsmenn sje þegar farnir aS búa sig undir forseta-
kosninguna næstu, og þeir hafi í byggju aS halda Grant á ný
fram til kosningar.
Á seinni árum hefir svo mikill sægur komiS frá Sínlandi til
Bandaríkjanna til atvinnuleitar og búfestu, að Ameríkumönnum
er fariS aS standa heldur stuggur af þeim straumi, en þaS hefir
og valdiS miklu um, aS Sínverjar hafa náð vinnu frá innlendu
fólki — og það einmitt á þeim tíma sem óhægzt hefir um alla
atvinnu hjer sem viSar — og lotið að afarlitlu kaupi, en unað
svo því viSurværi, sem boðlegra var liundum enn mönnum.
Stjórnin bar nú upp nýmæli á þinginu til aS takmarka mann-
flutningana eða búferlafarirnar frá Sínlandi. Fulltrúadeildin fjellst
á nýmælin, en þar er svo fyrir mælt, aS enginn skipstjóri megi
taka, sem kemur frá útlendum höfnum til flutuings til Bandaríkj-
anna fleiri Sinverja á skip enn 15, en þaS varðar 100 dollara
sekt, ef út af er brugðið, eSa ef rangt er til sagt um töluna til
aS koraast hjá þeim bótum.
komast fyrir flokkinn. þar ljetust af þeim 17 karlmenn, 4 konur og
tvö börn, en 9 urðu teknir höndum. Hina dró undan og hjeldu þeir
til fjalla.