Skírnir - 01.12.1907, Qupperneq 69

Agrip af sögu kvenréttindahreyfingarinnar.
357
anum og gagnfræðaskólunum. Sömuleiðis mega þær hlýða
á fyrirlestra við læknaskólann og taka embættispróf það-
an, en engin embætti fá þær að því loknu Einnig mega
þær hlýða á fyrirlestra við prestaskólann að nokkru leyti,
og taka próf í sumum námsgreinunum.
Af opinberum störfum, sem bæði karlar og konur
gætu gegnt, eru það kennarastörfin ein, við barnaskóla. og
kvennaskóla, sem þær hafa á hendi. Launin eru fyrir
stundakenslu hin sömu og þau, er karlmenn fá, nema við
kvennaskóiann i Reykjavík. Þar hafa konur hat't eina 35
aura fyrir verklega tímakenslu, en fyrir bóklega. kenslu,
setn karlmenn hafa mestmegnis haft á hendi, hafa verið
borgaðir 50 aurar. Fastir kennarar eru konur hvergi
nema við kvennaskólana, og eru launin við þá hér um bil
200—600 kr. Hæst laun hefir forstöðukona Reykjavíkur
kvennaskóla: 600 kr. og húsnæði.
Þá er að telja yfirhjúkrunarkonustöðuna við Laugar-
nesspítala með 800 kr. launum og húsnæði, hita, ljósi og
fæði, en undirlijúkrunarkonurnar hafa 250 kr. auk hús-
næðis, fæðis o. s. fr. Engin þessara kvenna hefir eftir-
launarétt, livorki kenslukonur né hjúkrunarkonur.
Lítið liefir borið á íslenzkum konum í stjórnmálum,
og mjög misjafnlega hafa þær neytt þeirra réttinda, sem
þær hafa. Þó er áhugi á kvenréttindamálunum að fara í
vöxt. Arið 1895 þegar áskorunin um kosningarrétt
kvenna var send út um iand til undirskrifta, þá urðu þær
í alt ekki full 2500. En nú í vetur og vor urðu undir-
skriftir undir þessar sömu áskoranir um t ó 1 f þ ú s u n d.
Ef telja má að ísl. konur séu um 40,000, og þar af helm-
ingurinn yfir 16 ára, þá er þessi tala mjög há. Annars
má telja víst, að íslenzkar konur fái stjórnarfarsleg rétt-
indi á næstu árum, með því öll þjóðin sýnist vera orðin
því fylgjandi.