Skírnir - 01.12.1907, Síða 86

374
Ritdómar.
viðbefur ekki stór orS, forðast allar öfgar, en einmitt þess vegna
eru orð hans sannfærandi, og mat hans á því sem hann talar um
hvervetna nærri sanni. Þessi kvæði hefir höf. þýtt: »ísland«,
»Gunnarshólmi«, »Fjallið Skjaldbreiður«, »Dalvísur«, »Eg bið að
heilsa«, »Formannsvísur«, »Ohræsið«, »Ferðalok«, rnest alt kvæðið
»Alþing hið n/ja«, og nokkuð af »Söknuður« og »í spánska sjón-
uœ« og auk þess ýmsar stökur. Þýðingarnar eru yfirleitt prýði-
lega af hendi leystar. Og ekki er það heiglum hent að þýða
Formannsvísur á dönsku svo að haldiö sé stuðlum, höfuðstöfum
og hendingum, svo sem höf. hefir gert. Hór er fyrsta vísan,
»Svalt er enn á seltu« :
Blæsten rusker, rask vi
ror, som tit vi gjorde.
Köligt der er under Kölen,
Kammene slaar mod Aaren.
Dagen töver, Taager
troner om Jöklens Krone.
Ruderne ligger og lukker
lunt om hende derinde.
Sum kvæðin sem tekin eru í þessa bók hafði höf. áður þýtt í
»Ny-islandsk Lyrik«, en hér er þeim þýðingum mjög breytt til
batnaðar.
Misskilningur höf. er það að Jónas só fæddur í Hraundal, þar
sem Helga hin fagra dó. Sá Hraundalur er í Mýrasýslu, en Jónas
er svo sem kunnugt er fæddur á Hrauni í Oxnadal. Sigurður
Breiðfjörð mun vera fæddur 1798, en ekki 1800 eins og höf. segir.
Ofmikil fyrnska er það að Konráð Gíslason er kallaður Konráður,
þó félagar hans kunni að hafa kallað hann svo í gamni. Og ekki
kannast eg við þá skýringu sem höf. setur við orðið »asnakjálkar«,
neðanmáls bls. 92. En yfir höfuð er bókin svo vel úr garði gerð
að vér íslendingar megum kunna höf. heila þökk fyrir og óska
þess að sjá sem flest frá hans hendi um bókmentir vorar.
Guðm. Finnbogason.