Skírnir - 01.12.1914, Blaðsíða 102

438
Ritfregnir.
gangur. Líf, hugur, sál. Svefn. Hugskeyti. HugboS. Ratvísi.
Huglækningar. Fjarsýni, skygni og aðsóknir, fjarheyrnir og fyrir-
boðar. Hugsýnir og minni. Þyngd og kraftur. Viðbætir.
Hér er ekki ráðrúm til að taka efni bókarinnar til rækilegar
meðferðar. Höf. hefir ekki látið sór nægja að skýra frá reynslu
sinni og annara og flokka frásagnirnar eftir skyldleik þeirra, heldur
hefir hann jafnframt reynt að skýra fyrirbrigðin og beitir þáýms-
um tilgátum um ástand taugakerfisins, um eðli sálarinnar og sam-
band hennar við líkama mannsins og meðvitund. Býst eg við að
ýmsir sálarfræðingar hefðu sitthvað við sumar þær tilgátur að at-
huga, enda held eg að róttast væri að lofa skýringartilraununum
að bíða, en gera sór mest far um að safna saman í flokka sem
flestum áreiðanlegum athugunum er bera að sama brunni. Ein-
hverstaðar sá eg þá líkingu um meðferðir Darwins, að þegar stór
steinn varð fyrir honum í götunni, þá tíndi hann hvaðan æfa
steina að og raðaði þeim svo haglega eftir stærð út frá stóra stein-
inum, að ganga mátti yfir hann að lokum sem á jafnsléttu væri.
Þannig býst eg við að margar hneykslunarhellur dularfullra fyrir-
brigða verði að þjóðvegi vísindanna, þegar búið er að raða að þeim
nógu af smærri ásteytingarsteinum. Hvað sem því líður, hefi eg
lesið »Dulrúnirnar« með mikilli ánægju. Frásögn Hermanns hefir
hór alla sömu kosti og i »Draumum« hans, og sumar sögurnar eru
svo hrlfandi, að maður les þær með öndina í hálsinum. Sögur þær
er hann hefir eftir öðrum eru og sumar mjög merkilegar og þakka-
vert að fá þær á prent að sögumönnum lifandi, sem á að vera
trygging þess að þær séu rótt haföar eftir. Er vonandi að þeir
sem lesa þessa bók Hermanns — og eg býst við þeir verði marg-
ir — gæti þess hvort þeir þekkja ekki af sjálfsreynd eitthvað líkt
því sem þeir lesa um, og verði sú reyndin á, þá ættu þeir að láta
það koma fram í dagsljósiö.
G. F.
Smáþættir um bygging Islands og vora fornu siðmenning. Kafl-
ar úr fyrirlestrum og fræðigreinum eftir Matthías Joohumsson. Rvík.
Bókaverzlun Sigfúsar Eymundssonar 1913.
Þeir sem lesa fornsögur vorar verða alt af að vera með annan
fótinn f Noregi. Munu flestir hafa fundið til þess, að oft skorti á
skilning frásagnanna, vegna þess að yfirlitið vantaði yfir hóraða- og
staðaskipun í Noregi hinum forna, og Noregur er ekki það landið
sem auðrataðast er um blindandi og landabréfslaus, eftir tómum orða-