Fjölnir - 01.01.1847, Page 77

77
II A F M E Y.
(jjálpar sjórinn, gnauóar bára
gráa lágt við fjörusteina,
til og frá hún færir [langið,
fegin vill hún sanit Jiví leyna.
Gjálpar sjórinn, gnauðar hára,
grá er þoka nú á firði —
ekki verður þarinn þreyttur,
þó hann heri vætu hyrði
Gjálpar sjórinn, gnauðar hára,
grilli jeg Jiarna í eitthvað lítið —
nær það svífur sannarlega,
og sýnist nijer vera eittlivað skritið.
Gjálpar sjórinn , gnauðar hára,
grár við báru steinninn hjalar —
hafmey keniur, neinei! neinei!
nú skal jeg við hana tala!
Gjálpar sjórinn, gnauðar hára —
góð og blessuð, hafniey! sjertu,
góðan daginn, drósin frí'a!
ilásandega falleg ertu.
Gjálpar sjórinn, gnauðar hára,
gegnirðu ekki, hafmey fríða?