Ný félagsrit - 01.01.1863, Síða 113

UM BUSKAP I FORNOLD- 113
hundiufe árum fyr hafa fengife sama varníng af Englandi.
— Höf. leifeir drög afe því, afe menn muni í fyrndinni hafa
yrkt lín og hamp. í sögum og kvæfeum eru mörg dæmi
til þess, aö menn báru línklæfei á íslandi, en minnst af
því mun þö verife hafa innlent. þó heitir Línakradalr á
Islandi, og hefir þar, sem nafnife sýnir, verife sáfe til líns.
þá talar liöf. og um plög og akryrkjuverkfæri forn-
manna. Plögarnir eru tvennskonar, hinn elzti heitir arfer
og er innlendr, nafnife er dregiö af afe erja (á Latínu heitir
plógr aratrum); plógrinn er ýngri og nafnife útlent (úr
Ensku?) Á tólftu öld er þó Plógr mannsnafn í Danmörku
og er enn, en í Noregi var Arfeskafi mannsnafn, sem þýfeir
arfesmife. 1 Rígsmálum er talafe um afe smífea arfer og keyra
plóg. þetta er eitt af mörgu vottr um, afe kvæfei þetta se
ekki ýkja gamalt. Svo er og plógr nefndr í kvæfeum
Haralds Sigurfearsonar, en finst naumast fyr. En arferinn
er miklu tífeari. Hjörleifr haffei ekki nema einn uxa, og
lét því þræla draga arferinn. Nokkru ýngri en Hjörleifr
efer samtífea honum var Ottar Háleyski, er var vife hirfe
Elfráfes kondngs ríka, og sagfei konúngi afe hann ætti 600
hreindýr, en ekki nema 20 saufei og 20 svín, og þafe lítife
sem hann arfei, arfei hann mefe hestum. Arferuxar eru
nefndir í kaupskrám í Grágás, og kallaöir metfé. í Kirkju-
bæ á Sífcu voru afe helmíngi fjórir arferuxar, sem komu
í hluta Ögmundar (Sturl. 7, 55). í gripasafninu í Kristj-
aníu eru mörg arferjárn, sem fundizt hafa í haugum úr
heifeni og fylgir í bók Schúbelers uppdráttur af einu
þeirra, en ristill hefir ekki fundizt mefe nema á einum stafe.
Sumstafear á Ilörfealandi kvafe þafe vera sifer, afe bændr
pæla upp jörfeina, en erja ekki efer plægja; af því Ieifeir
höf., afe allir sem höffeu akrrein þurfi ekki þarfyrir afe
liafa haft plóg efer arfer. Nú þekkja menn ekki arfer efea
8