Gefn - 01.01.1870, Síða 13

Gefn - 01.01.1870, Síða 13
13 Vér forum að hugsa um, hvort stjórnin muni vera svo heimsk eða svo illgjörn, eins og auöséð er að meiri hluti alþíngis alltaf álítur haua, þar sem hún er alltaf rekin aptur eins og skóla- drengur sem ekkert kann; vér förum að hugsa um, hvort Islendíngar, sem kosta alþíng og fæða þíngmennina, ekki éigi rétt og tilkall til að sjá hetri þíngræður en megnið af þeim sem híngað til hafa veriö haldnar. Menn eru sí og æ að hreyta í kríngum sig sömu orðtækjunum, svo sem að þjóðerui vort sé í veði fyrir árásum Dana og stjórnarinnar — meiníngin er náttúrlega þessi: »íslendíngar, hæstvirtu og elskuðu landar! þér eruð makalausir og eigið ekki yðar líka nokkurstaðar í heiminum, þér eruð saklausir englar og sann- leikans píslarvottar, klipnir og kúgaðir af Dönum án allrar verðskuldunar, niðurníddir, krossfestir, kvaldir og deyddir af þessum grimdarlegu og samvizkulausu höðlum og blóð- hundum, sem hafa tekið allar eignir yðar og vilja nú taka af yður lífið, því þér eigið ekkert annað eptir. Allir þeir konúngkjörnu eru dansksinnaðir djöflar og »danskir Islen- díngar«, keyptir og haldnir af stjórninni til þess að hamla framföram vorum og lialda oss í eymdinni.« Svona hugsa þessir menn, þó þeir kanu ske ekki komi hugsunum sínum eins vel og kröptuglega fyrir og hér er gert. En það má lengi bíða, ef til vill, þángað til stjórnin kemur með frum- varp um stöðu lands vors, sem þíngið getur gengið inn á eptir þeim hártogunum, kenjum ogtortryggni sem það hefir liíngað til sýnt; og eins og vér svörum þeim sem hafa líkt oss við Úngara, med því að segja þeim að það eigi ekkert við, því Úngarar fengu sína stjórnarbót ekki allt í einu, en smátt og smátt, þar sem alþíngið vill strax gína yfir öllu og gleypa allt, eins og á engu megi bót ráða síðar — eins svörum vér líka þeim sem halda að menn geti beðið svona tíu og tíu árin hvað eptir annað, með því, að á þeim tíu árum getur gammur úr Jötunheimum komið annað hvort að austan eða vestau og tekið Island án þess vér séum að spurðir, og þá skulum vér sjá hvernig fer um þjóðerni vort
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82

x

Gefn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.