Gefn - 01.01.1870, Blaðsíða 25

Gefn - 01.01.1870, Blaðsíða 25
25 sem erendsreki Frakka, og átti að styðja að því að Mesíkó- menn kysi keisarastjórn í stað þjóðstjórnar. Mun Napóleon hafa ætlað sér þar tii vináttu og styrks, ef einhvern tíma kæmi til. En Spánn og England vildu ekki styðja að þessu, og Bandafyikjastjórnin mótmælti fastlega þessari aðferð, því hún var á móti þeirri skoðan sem kend er við Monroe og sem að minnsta kosti þá var gildandi; en sú skoðan er þannig, að engin Evrópustjórn má stofna nýlendur í Ameríku og eigi auka enar fornu landareignir þar, og eigi undiroka né breyta neinni þjóðstjórn þar, er Bandafylkin hafa viður- kennt. Frakkar urðu því einir síns liðs í Mexíkó, og þraung- vuðu svo að Júarez, að hann misti völdin, en að ráðum Napóleons var kosinn til keisara Maximilían erkihertogi af Austurríki, hróðir Jóseps keisara. Allt fór þetta illa, því Júarez hafði ávallt flokk uppi, en Mexíkómenn voru vand- stiltir; Maximilían hélt innreið sína sem keisari í Mexíkó 10- Júní 1864, en alltaf uxu óeirðirnar, Frakkaher gat ekki hjálpað sem skyldi, Júarez efldist aptur meir og meir, og svo lauk að Maximilían var skotinn að boði hans í bæ þeim er Queretaró heitir, 19- Júní 1867. Skömmu áður höfðu Frakkar farið þaðan með allan herinn, og mistókst þannig öll herferðin raunar, nema hvað Frakkar höfðu sýnt af sér hreysti mikla og hugprýði, eins og vant var. Um sumarið 1866 var stríðið milli Austurríkis og Prússa, sem endaði á bardaganum við Sadova (eða Königgrátz) og friðnum í Prag. Stríðið kom, eins og kunnugt er, af ósam- þykki Prússa og Austurríkis út af Slésvík og Holsetalandi, sem þeir höfðu tekið frá Danmörku 1864; og leiddi af því ekki einúngis það, að Prússaveldi jókst að löndum oglýðum, heldur og einnig það að öll Evrópa, og ekki síst Frakkland, varð hissa á því ofurmegni og ofsavaldi sem Prússar beittu þá allt í einu ogsem enginn hafðihaft neinahugmynd um. Engum hafði þókt furða þó Danir vrði undir 1864, þar sem við svo mikið ofurefli var að eiga fyrir litla þjóð; en nú áttu Prássar einir við það ríki, sem menn héldu að heldur
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Gefn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.