Gefn - 01.01.1870, Síða 31

31
»Fulltrúa Frakklands, sem hér undir ritar nafn sitt,hefirveríð
boðið að lýsa yfir við utanrífeisráðgjafa hans hátignar Prússa-
konúngs: Hans hátign feeisari Frakka getur ekki litið öðruvísi
á, en að áform það,að koma prússneskum prinsi til ríkis áSpáni,
feli í sér tilraun á móti landareignum Frakklands, og hefir því
fundið ástæðu til ad heimta tryggíngu h. h. Prússakonúngs
um, ad slíkt eigi fái framgáng með hans vilja. En fyrir
þá sök, að h. h. Prússakonúngur hefir neitað að gefa þessa
tryggíngu, og þvert á móti hefir sagt við fulltrúa Frakka-
keisara, að hann mundi yfirvega nákvæmar bæði þessar og
aðrar líkar kríugumstæður, þá hefir stjórn keisarans fundið
þessa yfirlýsíngu svo mjög setta á huldu, að þar í má vera
fólgiu hætta bæði fyrir Frakkland og fleiri ríld Norðurálf-
unnar. pessi yfirlýsíng hefir orðið enn skarpari við það, að
stjórnunum hefir verið tilkvnnt, að konúngurinn hafi meinað
sendiherra keisarans viðtals, og þannig aptrað öllu sam-
komulagi. Frakklands stjórn álítur það því skyldu sína
tafarlaust að verja heiður sinn og hag, er skertur þykir, og
mun hún neyta þeirra ráða og krapta sem hún á kost á;
segir hún því upp griðum og friði á milli sín og Prússa-
stjórnar.«
pað má nærri geta að eitthvað hafi gengið á í París
um þessar mundir, þar sem Frakkaher var alls 850,000 fót-
gángandi manna, 67,000 riddara, 1469 fallbyssur og enn
lausalið að auki, þó allur þessi fjöldi ekki kæmist að til
orrastu. Keisarinn skipaði svo fyrir að engum framandi
né óviðkomandi manna mætti leyfa aðgáng í herþjónustu,
og ekki þótt hann byðist sjálfur fram. Enn fremur var
allur skipaflotinn, ákaflega mikil línuskip og alls konar jám-
skip og kastalar á brynjubörðum, sem stefnt var norður í
Eystrasalt og fram með J>jóðverjalands ströndum til að gera
þar allan þann usla og skaða sem unnt væri. þjóðverjar
höfðu mikluminni skipastól, en lögðu sprengivélar hvervetna
með landi fram; þær liggja í kafi og era stjóraðar
niður, en fullar af púðri og þannig til búnar að ef nokkuð