Fréttir frá Íslandi - 01.01.1877, Blaðsíða 27

ATVINNUVEGIR.
27
vík (Fanny) lagði frá Seyðisfirði seint í september með aíia
sinn, og ætlaði til Reykjavíkur; hún lenti í hrakningum miklum
og náði loks landi við Færeyjar 19. okt. eptir mikið sjóvolk og
þrautir; af henni komust allir lífs nema einn maður, er tekið
hafði út, en eigi náðst. Skip strönduðu víða um haustið, eitt á
Papós í sept., eitt á Grafarós í okt., eitt á Sauðarkrók, eitt
fyrir Ólafsfjarðarmúla (Gefjun), bæði í nóvember, eitt á Strönd-
um litlu síðar, enn fremur hákarlaskip af Langanesi við Seyðis-
fjörð í október. Af ílestum þessum skipum varð mönnum bjarg-
að. Af opnum skipum og bátum drukknuðu margir á árinu; í
febr. drukknuðu 6 á ísafirði, 7 við Vatnleysuströnd, í apríl 7
frá Útskálum í Garði; í júní 7 við Akranes, 2 við Skógarströnd,
2 á ísafirði, 5 í Borgarfirði austur, í ágúst 2 úr Garði; í sept.
3 af Akureyri; í okt. 2 á Reyðarfirði, 4 á Hrútafirði, og víðar;
í des. 4 fyrir Skriðunesenni. Nokkrir fleiri drukknuðu í sjó, og
nokkrir sömuleiðis í vötnum á landi; í Grímsey drukknuðu 2
börn í brunni; einn kafnaði 1 brunni af loptleysi eða eitruðu
lopti. 2 menn hröpuðu til bana í Öxnadal í jan., og einn í
Drangey í júní. Margir urðu úti í illviðrum um veturinn; þar
af 1 nálægt Reykjavík, 2 á Suðurnesjum, 1 á Holtavörðuheiði,
1 á Valafjalli, 1 í Bárðardal, 1 á Hallormstaðahálsi, 1 í Skrið-
dal, og aptur um haustið í oktöber: 1 í Eskifirði, 1 í Vopna-
firði, 1 í Eyjafirði (Lárus bóndi Thorarensen á Hofi). Nokkrir
rjeðu sjálfum sjer bana, flestir í Arnessýslu.
Heilsufar fólks var yfir höfuð að tala mjög gott um allt
land árið um kring, að því undanskildu, að hettusótt gekk
yfir mikinn hluta landsins framan af árinu. Hún kom upp á
Austfjörðum haustið 1876, að sögn af útlendu skipi, og var kennt
um hirðuleysi yfirvalds að gæta fyrirmælanna um sóttvarnir.
Hún breyddist brátt út á báða vegu, suður í Austur-Skaptafells-
sýslu annars vegar, en norður um land hins vegar. I byrjun
ársins 1877 gekk hún einkum yfir Norðurland; þaðan fluttist
hún vestur og suður með ferðamönnum og sjómönnum. A Suð-
urlandi gekk hún mest að áliðnum vetri, helzt í sjávarsveitunum,
þar sem margt var saman komið af sjómönnum. J>aðan fluttist
hún eptir vertíðarlok með sjómönnum austur um sveitir, en var
þá í rjenun, og er nokkrir hitar fóru að koma, dó hún smám-