Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1909, Blaðsíða 54
56
5563. %
5524. Vs
5525. 10/5
5526. 13/5
5527. 13/5
5528. ls/5
5529. ls/5
5530. ls/5
5531. 3%
5532. 30/5
5533. a Vo
5533. b Ve
5534. 4/e
5535. %
5536. %
Brauðraót skorið, I S D í raiðju, urahverfis: ÞACKED:
DROTTNE : ÞVI: HANN : ER : GODVR.
Kistill, lítill, með gagnskornura göflum og hliðum; lok
vantar.
Guðni Diðriksson, Gýgjarhóli: Innsigli úr eirblendingi.
Á því er búmerki og umhverfis raeð fornlegu latínu-
letri: -þ : S : FINI: GVDNA :. (þ. e Innsigli Finns Guðna-
sonar). Fanst á Gýgjarhóli 1906, sbr. Árb. 1907, bls.
23—25.
Stokkur raeð renniloki, útskorinn; á lokinu er S E D
(þ. e. Steinunn Einarsd., fyrrura á Syðra-Hóli undir
Eyjafjöllura). Ártal á botni: 1844.
Prjónastokkur með skúffu, útskorinn með höfðaletri; á
lokinu stendur »atianhundrfif (= »átján hundruð og
fimm«, ártal), en á hliðunum »haldorainsd | ottirastokin«
(= Halldóra Jónsdóttir á stokkinn«). Fyrrum í eign
Steinunnar Einarsdóttur (sbr nr. 5526).
Hnappagataspaði; á hann er skorið »S S d A« og
»Anno 1802«; fangamarkið er Steinunnar Sighvatsdótt-
ur, systur Einars dbrms., fyrrum í Hlíð undir Eyjafjöllum.
Þráðarleggur, áttstrendur með hringum; mergjarholur á.
Tvinnakefli, rent og raálað, íslenzkt. Báðir hinir síðast-
töldu gripir eru úr eign Steinunnar í Hlíð, sbr. nr. 5528.
Eirketill garaall, með flötura botni, breiðum; mjókkar
upp. Ur Stephensenabúunum í Viðey.
Margrét Guðmundsdóttir sýslumannsekkja, Reykjavík:
Vinstaup úr silfri, átt hefir fyrrum tengdafaðir hennar,
síra Olafur Johnsen á Stað. Staupið er gylt innan;
stimpill á stétt, að neðan: R S. Vegur 75 gr.
Kápa úr skinni, með furuspjöldum, af bók í arkarbroti; hún
er með ýmsum þryktum rósum, stjörnum og strikum í;
hefir verið hvít, nú orðin saurleit.
Kápa, samskonar að mestu, lítið eitt stærri.
Kápa, samskonar að mestu, spjöldin þykk og úr eik,
hefir verið með dökkleitum köflum.
Bókakápur 2, báðar eins, og svipaðar hinum að mörgu
leyti.
Kápa úr skinni, með tvöföldum spjöldum, úr pappa og
bækiskífum; hún er af tvíblöðung svo sem hinar áður-
töldu; hefir verið lituð dökk og þrykt með rósastrengj-
um o. fl.